Ik heb ruim 10 jaar een relatie gehad met een man. En de meeste mannen zien me ook als vrouw. Laat jij je eigen omlaag halen door juist die mannen die het niet accepteren, voel je je daarom niet helemaal vrouw. Of om de reden dat bepaalde mannen niet met je naar bed willen, en voel je je daarom minder vrouwelijk, dat is een ander uitgangspunten. Daar kunnen nl ook biologische vrouwen last van hebben als ze niet door bep. mannen aantrekkelijk gevonden worden. Het verschil zit tussen je vrouw voelen of je vrouwelijke gevoel dat aangetast wordt, dat laatste is een vrouwelijke kwaallief dinnetje schreef:Heb je dan een vaste relatie met een man ondertussen ?
Hoe lopen de relaties met mannen ?
Eventjes rust
Moderator: Moderators
-
- Forumdiva
- Berichten: 1695
- Lid geworden op: vr mar 16, 2007 12:25
Kijk, er speelt zich in het leven nog heel wat af tussen voor de spiegel staan en jezelf iets voorhouden en de confrontatie met een ander van het andere geslacht op seksueel gebied. Als het pas goed is als de man met wie jij iets wilt geheel probleemloos over jouw transseksuele verleden heenstapt, tja, dan zul je echt gelijk hebben. Dan wordt het misschien wel nooit wat.lief dinnetje schreef:Je bent maar doorheen anderen ...je kan natuurlijk voor de spiegel gaan staan en jezelf dingen vertellen en dan ben je uiteraard helemaal vrouw voor jezelf.
Maar dan zijn al die geboren vrouwen die nooit een man gehad hebben ook geen vrouw of minder vrouw? Dan heeft jouw vrouwzijn meer bewijs nodig dan dat van andere vrouwen?
Ik dweil, dus ik ben. - Vrij naar Descartes
- Prescilla
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 233
- Lid geworden op: vr feb 28, 2003 14:55
- Locatie: Groningen
- Contacteer:
Ik ben nu iets meer als een jaar Post-Op en moet zeggen dat ik maar weinig tegenslagen heb gehad sommige mensen kijken wel omdat ik lang ben maar voor de rest wordt ik gewoon met mevrouw aan gesproken..Als mensen me vragen hoe alles pressies zit dan vertel ik het ook gewoon en dat vinden de meesten ook wel erg goed dat ik zo open ben ook al weten ze het dan van me ik ben en blijf mevrouw voor ze..Denk dat het ook met jezelf te maken heeft met hoe je jezelf presenteerd aan anderen..Anna. schreef:maar de meeste post-ops willen niks kwijt als iemand het weet en er naar vraagt. Openheid in dat soort gevallen helpt met de uiteindelijke acceptatie. En hou er rekening mee dat er ook mensen zijn die zeggen dat ze het allang gezien hadden als je zegt dat je van geslacht veranderd bent. Voor minstens de helft die dat zegt is dat waarschijnlijk niet waar.lief dinnetje schreef:Om eerlijk te zijn denk ik niet dat de buitenwereld je 'werkelijk' als vrouw zal zien, ze zien enkel dat je een duidelijk signaal geeft en de meeste reageren op dat duidelijke signaal.
Laat het ons politieke correctheid noemen.
Ook die Turkse verkoper ziet je ongetwijfeld nog steeds als een 'man', maar heeft ondertussen wel geleerd dat het toch beter is om je aan te spreken met 'mevrouw'.
Van accepteren is uiteraard geen sprake, dat ligt voor mij op een heel ander niveau. jij bent natuurlijk blij met de aanspreektitel : mevrouw.
Maar dat is enkel een conventie. Een kleine toegeving van je omgeving.
In de grond ben je voor hem nog steeds een man.
En dat zal je eigenlijk nooit meer kunnen uitwissen, zelfs niet met 100 operaties.
Ergens hang je als T* ergens tussen 'goodwill' en 'hypocrisie' in onze huidige maatschappij.
Maar kom het is jouw proces .....binnen enkele jaren lees ik er wel eens iets over hoop ik.
Zelf de turkse mensen die in mijn buurt wonen die accepteren het allemaal en hebben er ook geen moeite mee..De vrouw van de turkse slager waar ik vaak kom die maakt ook gerust een praatje met me en die weten het ook van mij en die hebben gewoon respect voor anderen die maakt het niet uit met wie of wat je bent zij hebben de mening dat je gewoon een mens van vlees en bloed bent..En ik ben misschien dan een van de weinige Post-ops die juist wel erg open is over haar veranderingen maar denk juist doordat ik er open over ben ook meer respect van anderen krijg omdat mensen toch ontwetend zijn over het onderwerp wat voor ons juist zo normaal is..En door er juist open over te zijn ze dus ook kunnen zien dat we ook maar gewoon mensen zijn waarbij dus een foutje is gemaakt door moeder natuur..
Groetjes Prescilla
Janiek_ schreef:Ik ben net als Anna bang dat dat meer zegt over jouw eigen mate van overtuigd zijn dat je een vrouw bent dan over die andere mensen.
Nou nee dat denk ik niet. Je bent als TS of TV feitelijk
gewoon een TS of een TV. Niet een vrouw. Je bent geen vrouw.
En je kunt ook geen vrouw worden.
Een relatie met een man blijft ergens toch een soort homoseksuele
relatie. Of je er nu voor gekozen hebt jezelf te laten opereren
of niet. Die man zal er toch mee overweg moeten kunnen dat
je als een jongetje geboren bent en dus een TS bent en GEEN vrouw.
Dat is gewoon de realiteit. En daar kun je je ogen niet voor sluiten. Zeker niet als je een relatie met mannen wilt, en gewoon mee wilt doen in de maatschappij en dan niet als randfiguur.
Het maakt niet uit of je 100 operaties ondergaat. Elke TS zal met die waarheid moet leren leven en de conscequenties ervan moeten dragen zodra ze ervoor kiezen dat niet te doen.
Je kunt lang volhouden en ontkennen wat je echt bent. Jezelf voor de gek houden is makkelijker dan anderen voor de gek houden. Het is eenvoudiger van de realiteit in fantasie terecht te komen, dan van je fantasie in de realiteit. En uiteindelijk: de waarheid is niet te ontkennen. Je bent een TS.... en geen vrouw dus. En dat zul je merken in interpersoonlijke relaties met anderen (als mensen je op straat al niet nakijken).
-
- Forumdiva
- Berichten: 1695
- Lid geworden op: vr mar 16, 2007 12:25
Ik ben benieuwd of je zo ook nog denkt als je bv 5 jaar post-op bent. Het is toch wat je persoonlijke instelling is, en gelukkig mag iedereen zelf weten wat ie voelt. Ik ben een vrouw, ik ben lichamelijk van geslacht veranderd, niet psychisch, niet qua persoonlijkheid. Ik ben nog steeds wie ik was, alleen het schilletje is veranderd. En gelukkig ben ik niet de enige die niet word nagekeken op straat, ja, dat kan echt. Er zijn genoeg mensen die verbaasd zijn als ze van mij horen van mijn verleden (en dat is niet gespeeld).natashya schreef:Je kunt lang volhouden en ontkennen wat je echt bent. Jezelf voor de gek houden is makkelijker dan anderen voor de gek houden. Het is eenvoudiger van de realiteit in fantasie terecht te komen, dan van je fantasie in de realiteit. En uiteindelijk: de waarheid is niet te ontkennen. Je bent een TS.... en geen vrouw dus. En dat zul je merken in interpersoonlijke relaties met anderen (als mensen je op straat al niet nakijken).
Ben wel een beetje benieuwd vanuit welk perspectief jij dit zegt.natashya schreef:Janiek_ schreef:Ik ben net als Anna bang dat dat meer zegt over jouw eigen mate van overtuigd zijn dat je een vrouw bent dan over die andere mensen.
Nou nee dat denk ik niet. Je bent als TS of TV feitelijk
gewoon een TS of een TV. Niet een vrouw. Je bent geen vrouw.
En je kunt ook geen vrouw worden.
Verder ben ik wel gewend dat de meest hardnekkige vormen van non-acceptatie leven in de hoek van mensen die zelf een of andere genderissue of seksuele oriëntatie issue hebben.
Ik dweil, dus ik ben. - Vrij naar Descartes
Ik ben een man die zich vrouw voelt.Janiek_ schreef:Ben wel een beetje benieuwd vanuit welk perspectief jij dit zegt.natashya schreef:Janiek_ schreef:Ik ben net als Anna bang dat dat meer zegt over jouw eigen mate van overtuigd zijn dat je een vrouw bent dan over die andere mensen.
Nou nee dat denk ik niet. Je bent als TS of TV feitelijk
gewoon een TS of een TV. Niet een vrouw. Je bent geen vrouw.
En je kunt ook geen vrouw worden.
Verder ben ik wel gewend dat de meest hardnekkige vormen van non-acceptatie leven in de hoek van mensen die zelf een of andere genderissue of seksuele oriëntatie issue hebben.
Transseksualiteit is geen ontkenning van je vrouwelijke gevoelens en vrouwelijke identiteit, erover liegen is dat wel.
Nou, dat is duidelijk. En ik ben een vrouw. Punt.natashya schreef: Ik ben een man die zich vrouw voelt.
Transseksualiteit is geen ontkenning van je vrouwelijke gevoelens en vrouwelijke identiteit, erover liegen is dat wel.
Dat is waar transseksualiteit en identiteit over gaan. Je vrouw voelen is één ding, maar als het nu eenmaal je identiteit is, dan moet je uiteindelijk ook vrouw zijn. Ook als je met een mannelijk lichaam op de wereld gekomen bent. Niks aan te doen. Heeft ook niks te maken met liegen, integendeel.
Ik ben vaker travestieten of mannen die zich vrouw voelen tegengekomen, die eigenlijk vinden dat transseksualiteit ongeveer net zoiets is als travestie, maar dan in een andere gradatie of met andere keuzes. En ik kan mij dat vanuit hun perspectief ook wel voorstellen, en vanuit hoe zij hun eigen beleving proberen te duiden. Maar het is niet zo. Transseksualiteit is iets heel anders. Dat gaat niet over vrouwelijke gevoelens. Dat gaat om identiteit en het belang van erkenning daarvoor. Dat gaat dieper dan je botten en is uiteindelijk een kwestie van leven of dood. In mijn beleving, wel te verstaan.
Dat is wat je moet accepteren als je het bent en dat is wat sommige mensen heel moeilijk vinden om te accepteren, sommigen ook niet.
Ik dweil, dus ik ben. - Vrij naar Descartes
-
- Forumdiva
- Berichten: 1695
- Lid geworden op: vr mar 16, 2007 12:25
Hier spreek je jezelf tegen, vrouwelijke gevoelens en identiteit, maar als je met een manlijk lichaam bent geboren (is niet hetzelfde als dat je zegt dat je man bent) moet je dat altijd zeggen anders lieg je. Maar lieg je niet tegen jezelf als je zegt ik voel me in alle opzichten vrouw maar ik ben en blijf toch een man ? En wat voor liegen is belangrijker ?natashya schreef:Ik ben een man die zich vrouw voelt.
Transseksualiteit is geen ontkenning van je vrouwelijke gevoelens en vrouwelijke identiteit, erover liegen is dat wel.
En na je SRS ben je geen transseksueel meer, dat sommigen zich dan nog zo noemen moet iedereen zelf weten, maar de meesten zullen dat niet doen, maar het grootste deel post-ops hoor of zie je ook niet meer.
Vrouw zijn kan niet. Je zult altijd TS zijn en blijven. Die erkenning van je vrouwelijke gevoelens moet je op de eerste plaats bij jezelf vinden, zodat je voor jezelf duidelijk hebt wat je bent en wat je wil en hoe jij het wil oplossen. Dat artikel van Mik laat zien dat het een zaak van leven en dood blijft, ook post op.Janiek_ schreef: Dat gaat om identiteit en het belang van erkenning daarvoor.
Ik vind niet dat transseksualiteit net zoiets is als travestie. Ik vind alleen dat het doel is dat je gelukkiger wordt, of dat via travestie kan of transseksualiteit maakt niet uit. Maar in alle gevallen ben je geboren als een biologische man, en dat is waar allen mee zullen moeten leren leven, je bent TS en/of TV. Dat is de realiteit.
-
- Forumdiva
- Berichten: 1695
- Lid geworden op: vr mar 16, 2007 12:25
Maar waarom is SRS dan belangrijk ? Als je toch altijd man blijft, dan kun je ook zonder. Je wordt niet geaccepteerd, je blijft altijd man. Mijn zegen heb je, maar als je het zo bekijkt kun je beter geen SRS doen, want dan maakt dat ook geen verschil uit. Einde nutteloze Q&A voor mij.natashya schreef:Ik vind niet dat transseksualiteit net zoiets is als travestie. Ik vind alleen dat het doel is dat je gelukkiger wordt, of dat via travestie kan of transseksualiteit maakt niet uit. Maar in alle gevallen ben je geboren als een biologische man, en dat is waar allen mee zullen moeten leren leven, je bent TS en/of TV. Dat is de realiteit.
Ik spreek mezelf niet tegen. Als je als man geboren bent en je voelt je vrouw, dan ben je een vrouw in een mannenlichaam en dus een transseksueel. Of je nu geopereerd bent of niet. Zo simpel is het. Pre op ben je een TS, post op ben je een TS. Je bent geen vrouw. Je zult altijd anders zijn. Je mag het best ontkennen, maar je schrijft niet voor niets op deze site en ik zie hier geen echte vrouwen meeschrijven.Anna. schreef: Hier spreek je jezelf tegen, vrouwelijke gevoelens en identiteit, maar als je met een manlijk lichaam bent geboren (is niet hetzelfde als dat je zegt dat je man bent) moet je dat altijd zeggen anders lieg je. Maar lieg je niet tegen jezelf als je zegt ik voel me in alle opzichten vrouw maar ik ben en blijf toch een man ? En wat voor liegen is belangrijker ?
En na je SRS ben je geen transseksueel meer, dat sommigen zich dan nog zo noemen moet iedereen zelf weten, maar de meesten zullen dat niet doen, maar het grootste deel post-ops hoor of zie je ook niet meer.
-
- Forumdiva
- Berichten: 1695
- Lid geworden op: vr mar 16, 2007 12:25
Je hangt de hele dag op dit forum, want elke keer als ik iets schrijf reageer je direct of het nu in de ochtend is of 's avonds. Welke andere normale vrouw doet dat? Dat doe je omdat je een TS bent... zo simpel zijn de dingen.Anna. schreef:Lees al mijn berichten maar na, succes met je man-zijn.natashya schreef:Je mag het best ontkennen, maar je schrijft niet voor niets op deze site en ik zie hier geen echte vrouwen meeschrijven.
Welke andere normale vrouw heeft hier 1716 berichtjes geschreven. Juist, geen een. Dat komt omdat hier geen vrouwen op het forum schrijven maar transseksuelen en travestieten. Dan kun je wel bij hoog en laag beweren dat je dat niet bent, maar naar mijn idee ben je dan gewoon jezelf en iedereen hier voor de gek aan het houden.