Mijn verhaal staat op http://www.tijd-voor-t.nl/portretten/po ... ter-horst/" onclick="window.open(this.href);return false; .
Maar let zeker ook op de komende wijziging van BW 1:28 over de geslachtswijziging in :
http://www.eerstekamer.nl/wetsvoorstel/ ... h5mt4dsdk1" onclick="window.open(this.href);return false;
geslachts rol switchen zonder operatie's
Moderator: Moderators
Re: geslachts rol switchen zonder operatie's
Hoi Sandra-Kim,
We zijn nu al weer ruim een half jaar verder en ik, maar waarschijnlijk ook andere forumgenoten, vinden het interessant om te horen hoe het nu verder met jou gaat. Is alles verder goed op zijn pootjes terecht gekomen en leef je nu inderdaad onbezorgd als vrouw je leventje in een sociale omgeving, die jou gewoon als zodanig accepteert en woon je nog steeds bij je vriendin ?
En hoe staat het met dat tobben of je jezelf nu wel of niet moet aanmelden bij het VUmc ? Je schrijft, dat je al voldoende passabel over komt, dus waarom zou je dan per sé aan de hormonen willen? Als jij jezelf kunt accepteren als “vrouw met een foutje” en jouw hele sociale omgeving dat ook geen probleem vind en je een relatie hebt die alles prima vindt behalve een SRS, wat win je dan met zo’n gang naar het VUmc ? In het dagelijkse leven ziet niemand iets van zo’n SRS en er zijn zelfs badpakjes, met speciale vakjes om borstprothesen in onder te brengen, waarmee je voldoende onopvallend zelfs naar zwembaden en naar het strand kunt gaan. Of is onverhoopt de sauna of het naaktstrand een primaire levensbehoefte ? Men heeft het er niet graag over, maar zowel bij hormonen als bij SRS loop je helaas toch een kans op onaangename complicaties.
Ik leef nu al weer 23 jaar op deze manier een werkelijk “heerlijk (!)” leven. Ik kon rond mijn 49e niet als een “vrouw zonder verleden” bij mijn nieuwe sociale omgeving zo maar uit de lucht komen vallen. Dus weet iedereen daar echt wel, dat ik niet als meisje geboren ben. Maar in de dagelijkse omgang staat niemand daar na 23 jaar nog bij stil en ziet en accepteert iedereen (behalve één uitzondering in de Bible Belt) mij als de vrouw Sabrina. En daardoor kan het ook zo maar gebeuren, dat men in een gesprek op die ouderwetse RK opvoeding terecht komt en ik helemaal spontaan de vraag krijgen : “Maar hoe waren nu jouw ervaringen bij die nonnen ? “.
Van de zijde van mensen, die zich wel door het VUmc hebben laten behandelen hoor ik soms, dat mensen, die leven zoals jij en ik, zich meestal vroeg of laat toch bij zo’n VUmc aanmelden. Uit die hoek heb ik ook nare opmerkingen gekregen zoals zelfs : “Loop jij maar lekker door met die slungel tussen je benen”. En dat verwacht je niet vanuit een groep, die zelf toch nog duidelijk extra tolerantie en acceptatie vanuit onze Samenleving kan gebruiken. En na 23 jaar permanent als vrouw geleefd te hebben, is het niet echt waarschijnlijk dat ik mij ooit nog bij dat VUmc zal laten behandelen. Maar heel merkwaardig zal ik binnenkort toch een keer naar dat VUmc toe moeten, maar dan uitsluitend voor een “deskundige verklaring”, dat mijn gender gevoelens “blijvend van aard” zijn en ik de geslachtsaanduiding in mijn GBA vermelding en op mijn paspoort in een “V” kan laten veranderen.
Je doet toch ook mee met de enquête : http://www1.gfk-wi.com/wix1/p413230881.aspx?knm=1" onclick="window.open(this.href);return false; . Daar kunnen wij als groep alleen maar voordeel van hebben.
Ik hoop van jou nog te horen, maar alvast het allerbeste toegewenst, Sabrina
We zijn nu al weer ruim een half jaar verder en ik, maar waarschijnlijk ook andere forumgenoten, vinden het interessant om te horen hoe het nu verder met jou gaat. Is alles verder goed op zijn pootjes terecht gekomen en leef je nu inderdaad onbezorgd als vrouw je leventje in een sociale omgeving, die jou gewoon als zodanig accepteert en woon je nog steeds bij je vriendin ?
En hoe staat het met dat tobben of je jezelf nu wel of niet moet aanmelden bij het VUmc ? Je schrijft, dat je al voldoende passabel over komt, dus waarom zou je dan per sé aan de hormonen willen? Als jij jezelf kunt accepteren als “vrouw met een foutje” en jouw hele sociale omgeving dat ook geen probleem vind en je een relatie hebt die alles prima vindt behalve een SRS, wat win je dan met zo’n gang naar het VUmc ? In het dagelijkse leven ziet niemand iets van zo’n SRS en er zijn zelfs badpakjes, met speciale vakjes om borstprothesen in onder te brengen, waarmee je voldoende onopvallend zelfs naar zwembaden en naar het strand kunt gaan. Of is onverhoopt de sauna of het naaktstrand een primaire levensbehoefte ? Men heeft het er niet graag over, maar zowel bij hormonen als bij SRS loop je helaas toch een kans op onaangename complicaties.
Ik leef nu al weer 23 jaar op deze manier een werkelijk “heerlijk (!)” leven. Ik kon rond mijn 49e niet als een “vrouw zonder verleden” bij mijn nieuwe sociale omgeving zo maar uit de lucht komen vallen. Dus weet iedereen daar echt wel, dat ik niet als meisje geboren ben. Maar in de dagelijkse omgang staat niemand daar na 23 jaar nog bij stil en ziet en accepteert iedereen (behalve één uitzondering in de Bible Belt) mij als de vrouw Sabrina. En daardoor kan het ook zo maar gebeuren, dat men in een gesprek op die ouderwetse RK opvoeding terecht komt en ik helemaal spontaan de vraag krijgen : “Maar hoe waren nu jouw ervaringen bij die nonnen ? “.
Van de zijde van mensen, die zich wel door het VUmc hebben laten behandelen hoor ik soms, dat mensen, die leven zoals jij en ik, zich meestal vroeg of laat toch bij zo’n VUmc aanmelden. Uit die hoek heb ik ook nare opmerkingen gekregen zoals zelfs : “Loop jij maar lekker door met die slungel tussen je benen”. En dat verwacht je niet vanuit een groep, die zelf toch nog duidelijk extra tolerantie en acceptatie vanuit onze Samenleving kan gebruiken. En na 23 jaar permanent als vrouw geleefd te hebben, is het niet echt waarschijnlijk dat ik mij ooit nog bij dat VUmc zal laten behandelen. Maar heel merkwaardig zal ik binnenkort toch een keer naar dat VUmc toe moeten, maar dan uitsluitend voor een “deskundige verklaring”, dat mijn gender gevoelens “blijvend van aard” zijn en ik de geslachtsaanduiding in mijn GBA vermelding en op mijn paspoort in een “V” kan laten veranderen.
Je doet toch ook mee met de enquête : http://www1.gfk-wi.com/wix1/p413230881.aspx?knm=1" onclick="window.open(this.href);return false; . Daar kunnen wij als groep alleen maar voordeel van hebben.
Ik hoop van jou nog te horen, maar alvast het allerbeste toegewenst, Sabrina
Re: geslachts rol switchen zonder operatie's
Ik ben ook heel benieuwd hoe het leven nu gaat; aangezien ik me in het verhaal herken (ook in Eindhoven woon en ook wel eens en femme uitga 
)
)