Hoe kijken jullie er tegen aan ?

[annetm]

Ik voel me al jaren niet happy met mijn man zijn. om die reden ben ik vanaf 1998 in vrouwenkleding gaan kleden. Ik loop er ook mee buiten, in de stad, winkel ermee, kom in supermarkten enz. Allemaal okee. Vorige week werd ik overvallen door intens verdriet over het man zijn en ook de dingen rondom mijn crossdressing.

Soms vind ik mezelf erg raar en heb ook moeite als een andere man in vrouwenkleding loopt. Ik accepteer dat gewoon en snap het wel, maar ik merk dat ik dan heel erg naar mezelf ga kijken en zie dat ik toch een man ben. Het voelt niet goed, terwijl ik het alleen maar toe juigt. Om die reden zit ik ook hier niet op het forum en ga ik ook niet naar travestie avonden. Het legt zo de nadruk op mij en merk enig weerstand ertegen.

Toch keer ik soms terug in contact met anderen zoals nu. Hoe kijken jullie er tegen aan ? Ik bedoel dit bericht ERG SERIEUS, dus ik heb aan niemand hekel aan, maar ik merkt gewoon weerstand terwijl ik met mezelf ook weerstand voel.

Tja... hoe kan dat, vraag je je af als je vanaf 1998 al in vrouwenkleding loopt. De momenten komen vooral als ik op bepaalde momenten niet in vrouwenkleding kan lopen, bv. als ik van mijn werk kom of dat mijn ouders op visite kom. Dan merk ik hoe lelijk ik mezelf vindt en moeite heb met mezelf.

Eerst had ik dat niet zo sterk ! Het is iets van de laatste maanden, denk ik.

Waar ik ook moeite mee heb, is waarom ik moeite heb met andere crossdressers of travestie. Waarom vind ik dat moeilijk en waarom kan ik dat niet als iets vanzelfsprekend zien ?


Ik die het soms even niet meer weet.

[natasja]

Had je een pb gestuurd maar die blijft in mijn outbox staan. Versturen doet hij hem niet.

[annetm]

Ik heb de PB inderdaad niet gehad. Ik zie dat er erg weinig reaktie's gekomen zijn waardoor men zich misschien er niet in herkend. Ik ben ook een poos hier niet geweest, dus dat kan ook meespelen.

[renee073]

Ik heb dat gevoel inderdaad niet maar dat kan dan okk zeker komen doordat ik erg nieuw ben en mezelf als CD nog moet accepteren denk ik. Al jaren gelukkig met mijn vrouw en ondertussen een groot geheim bij me dragen. Dus denk ik op dit moment vooral daar mee bezig ben. Mijn vrouw weet nu wel van mijn gevoelens maar ja ook zij moet het een plek geven. Maar om terug te komen op t topic. Voor nu geen last van het moeite hebben met man zijn