Hoi Leonie,Leonie schreef:ik zou ook niet zeggen dat ik als man diep en diep ongelukkig ben... maar naar mate ik verder kom in mijn leven dan merk ik steeds vaker dat ik eigenlijk helemaal niet gelukkig ben. ik doe dingen die ik eigenlijk niet eens echt leuk vind het doel van het leven is een beetje zoek bij mij..... !
Ik herken dit gevoel wat je omschrijft en had dit vooral voordat ik de stap naar het genderteam maakte. Gedurende de "voorronde" bleef ik ook veel piekeren over mijn toekomst en raakte dat ongelukkige gevoel niet kwijt, maar ik wist wel dat ik op de goede weg was. Een duidelijk doel in het leven had ik ook niet tijdens die periode, maar richtte mij wel steeds op ieder stapje dat ik verder kwam tijdens het proces van man naar vrouw. Stap voor stap en niet gelijk richten op het grote moment dat je als vrouw gaat leven of nog verder de operatie. Binnen het proces van man naar vrouw groeide ik van een onzeker en introvert persoon naar een openhartige vrouw die weet hoe ze in het leven wil staan. Nu na meer dan een jaar RLE kan ik mijzelf geen beeld meer maken van de man die ik was. Door iedere drempel die ik tegenkwam met veel doorzettingsvermogen te nemen ben ik een gelukkig mens aan het worden. Een baan, een vriend en ik beweeg me nu vrij binnen het sociale leven. Ik weet zeker dat je ook zal merken dat je de goede richting opgaat naarmate je steeds verder komt in het ontwikkelingsproces van man naar vrouw.
Veel succes, Geri