Seksuoloog

[laura.sparkle]

Hoi Tony,

Je bent niet de enige zo te zien en ook ik stel me die vragen.

Aan de ene kant geven antwoorden (over "escape" en "rookgordijn" of niet) mij een soort rust, aan de andere kant, als het niet lukt antwoorden te vinden, geeft dit juist onrust. Voor mij helpt het om ook te proberen te accepteren wat is, desnoods zonder antwoorden. "Ik wil af en toe een jurk aan, en zo ben ik kennelijk" zeg ik dan tegen mezelf. Ik kom regelmatig vrouwen tegen die het helemaal prima vinden, zo normaal, dat ik wel de enige lijk te zijn die er "moeilijk" over doet. Dat kan dus ook. Dat het is hoe het is.

Liefs, Laura.

[laura.sparkle]

P.S.

Ik heb wel eens gelezen in een wetenschappelijk artikel dat travestie iets is waarvan de persoon zelf vaak niet precies begrijpt waarom. Dus ik hou er voor mezelf sterk rekening mee, dat ik mezelf op dit punt misschien wel nooit helemaal ga begrijpen.

Liefs, Laura.

[laura.sparkle]

Hier een goed artikel:

Travestie komt meestal voort uit een verlangen dat men moeilijk onder woorden kan brengen. Die drang kan in hevigheid variëren in de tijd. Vaak probeert men deze drang te verdringen, vanuit het idee dat eraan toegeven niet getolereerd zal worden, dat dit niet kan binnen een relatie. Het verlangen naar crossdressing blijft echter meestal latent aanwezig, tot op het moment waarop men zich weer geconfronteerd ziet met dit deel van zichzelf.

De redenen om aan travestie te doen kunnen uiteenlopend zijn. Zo kan crossdressing de functie hebben van uiting geven aan het stuk vrouwelijke/mannelijke identiteit dat men in zich heeft, maar ook een gevoel van tot rust komen verschaffen, zich meer op het gemak voelen in vrouwen- of mannenkledij. Het kan bij sommigen ook voor opwinding zorgen.

De meeste personen die aan travestie doen willen dat dit binnenskamers blijft. Echter, hoe sterker de sub-identiteit wordt, hoe meer de kans toeneemt dat men er openlijk voor wil uitkomen.

Bron: https://www.transgenderinfo.be/nl/famil ... -travestie

[tonia]

Hoi Laura,

dank je voor het meedenken over mijn probleem, ik heb dat artikel al eerder gelezen, maar ik vond hier toen ook al geen oplossing voor mijn persoonlijke problemen. Ik heb vanochtend met mij therapeut gesproken over mijn wens om over mijn situatie te praten met een seksuoloog, en hij zei dat hij mij dan daar naar zou doorverwijzen. Helaas is hiervoor een behoorlijke wachtlijst, waardoor ik waarschijnlijk pas na de zomer hier terecht kan. De stap die ik nu genomen heb om met een expert op dit gebied hierover te praten, geeft mij toch al een goed gevoel, ook al weet ik niet wat de uitkomst zal zijn.

Liefs, Tony.

[Berdine]

Hier een goed artikel:

Travestie komt meestal voort uit een verlangen dat men moeilijk onder woorden kan brengen. Die drang kan in hevigheid variëren in de tijd. Vaak probeert men deze drang te verdringen, vanuit het idee dat eraan toegeven niet getolereerd zal worden, dat dit niet kan binnen een relatie. Het verlangen naar crossdressing blijft echter meestal latent aanwezig, tot op het moment waarop men zich weer geconfronteerd ziet met dit deel van zichzelf.

De redenen om aan travestie te doen kunnen uiteenlopend zijn. Zo kan crossdressing de functie hebben van uiting geven aan het stuk vrouwelijke/mannelijke identiteit dat men in zich heeft, maar ook een gevoel van tot rust komen verschaffen, zich meer op het gemak voelen in vrouwen- of mannenkledij. Het kan bij sommigen ook voor opwinding zorgen.

De meeste personen die aan travestie doen willen dat dit binnenskamers blijft. Echter, hoe sterker de sub-identiteit wordt, hoe meer de kans toeneemt dat men er openlijk voor wil uitkomen.

Bron: https://www.transgenderinfo.be/nl/famil ... -travestie

Hi Laura
Wat een geweldig artikel ik zie hier heel veel in terug voor mijzelf.

[laura.sparkle]

Hoi Laura,

dank je voor het meedenken over mijn probleem, ik heb dat artikel al eerder gelezen, maar ik vond hier toen ook al geen oplossing voor mijn persoonlijke problemen. Ik heb vanochtend met mij therapeut gesproken over mijn wens om over mijn situatie te praten met een seksuoloog, en hij zei dat hij mij dan daar naar zou doorverwijzen. Helaas is hiervoor een behoorlijke wachtlijst, waardoor ik waarschijnlijk pas na de zomer hier terecht kan. De stap die ik nu genomen heb om met een expert op dit gebied hierover te praten, geeft mij toch al een goed gevoel, ook al weet ik niet wat de uitkomst zal zijn.

Liefs, Tony.

Hi Tony,

Hoewel het artikel een aantal inzichten verstrekt, heb ik het eigenlijk meer geciteerd vanwege het stukje dat ik vet heb gemaakt: "..dat men moeilijk onder woorden kan brengen..". Dus om aan te geven dat het soms ok is dat je er ook niet verder naar zoekt. Maar dat is voor iedereen natuurlijk een eigen keus.

Fijn dat je nu bij een specialist terecht kunt. Je komt daarmee vast wel weer een stapje verder in jouw Odyssee. Mocht je daarna nog inzichten willen delen die ons helpen, dan ben ik natuurlijk wel altijd open!

Liefs, Laura.

[laura.sparkle]

Hi Laura
Wat een geweldig artikel ik zie hier heel veel in terug voor mijzelf.

Hi Berdine,

Ja he? Sowieso een goeie site!

Liefs, Laura.

[tonia]

Hoi dames,

op dit moment zit ik niet lekker in mijn vel door al die rare gedachtes in mijn hoofd. Om achter de antwoorden te komen op de vragen die mij nu bezighouden spit ik in mijn geheugen naar gedragingen waarvan ik dacht dat ze gewoon mannelijk waren, maar waarvan ik nu denk dat ze misschien een reflectie waren/zijn van mijn 'vrouwelijke ik'.

Tijdens mijn loopbaan bij diverse bioscopen heb ik voornamelijk met vrouwen gewerkt, en bij allen was er een onmiddellijke klik tussen ons waardoor onze gesprekken vaak verder gingen dan zomaar werk-gerelateerde gesprekken. Deze gesprekken gingen dan bijvoorbeeld over persoonlijke dingen die in ons leven speelden (met uitzondering van mijn 'geheim') alsof we een stel vriendinnen waren.

Ook de vrouwen buiten mijn werk kon ik charmeren met mijn vlotte babbel, dit regelmatig tot ongenoegen van hun echtgenoot of vriend en heb dan ook menige jaloerse blik van deze gekregen. En dat alleen maar omdat ik een luisterend oor had en niet alfamannetje uithing, maar als gelijke met die vrouwen praatte. Misschien komt dit ook doordat ik met vier zussen ben opgegroeid en altijd meer vriendinnetjes dan vriendjes had in mijn jeugd.

Tegenwoordig is de wens om mij in dameskleding te hullen zo groot dat ik dit het liefst 24 uur per dag doe, waarom stribbelen mijn hersenen dan nog tegen? Door over deze dingen na te denken kom ik voor mijzelf tot de conclusie dat mijn vrouwelijke gevoelens wellicht veel sterker zijn dan mijn mannelijke en moeten mijn mannenhersenen er nog aan wennen dat deze leefwijze voor mij het beste is.

Liefs, Tony.