Seksuoloog

[laura.sparkle]

Hoi Tony,

Je bent niet de enige zo te zien en ook ik stel me die vragen.

Aan de ene kant geven antwoorden (over "escape" en "rookgordijn" of niet) mij een soort rust, aan de andere kant, als het niet lukt antwoorden te vinden, geeft dit juist onrust. Voor mij helpt het om ook te proberen te accepteren wat is, desnoods zonder antwoorden. "Ik wil af en toe een jurk aan, en zo ben ik kennelijk" zeg ik dan tegen mezelf. Ik kom regelmatig vrouwen tegen die het helemaal prima vinden, zo normaal, dat ik wel de enige lijk te zijn die er "moeilijk" over doet. Dat kan dus ook. Dat het is hoe het is.

Liefs, Laura.

[laura.sparkle]

P.S.

Ik heb wel eens gelezen in een wetenschappelijk artikel dat travestie iets is waarvan de persoon zelf vaak niet precies begrijpt waarom. Dus ik hou er voor mezelf sterk rekening mee, dat ik mezelf op dit punt misschien wel nooit helemaal ga begrijpen.

Liefs, Laura.

[laura.sparkle]

Hier een goed artikel:

Travestie komt meestal voort uit een verlangen dat men moeilijk onder woorden kan brengen. Die drang kan in hevigheid variëren in de tijd. Vaak probeert men deze drang te verdringen, vanuit het idee dat eraan toegeven niet getolereerd zal worden, dat dit niet kan binnen een relatie. Het verlangen naar crossdressing blijft echter meestal latent aanwezig, tot op het moment waarop men zich weer geconfronteerd ziet met dit deel van zichzelf.

De redenen om aan travestie te doen kunnen uiteenlopend zijn. Zo kan crossdressing de functie hebben van uiting geven aan het stuk vrouwelijke/mannelijke identiteit dat men in zich heeft, maar ook een gevoel van tot rust komen verschaffen, zich meer op het gemak voelen in vrouwen- of mannenkledij. Het kan bij sommigen ook voor opwinding zorgen.

De meeste personen die aan travestie doen willen dat dit binnenskamers blijft. Echter, hoe sterker de sub-identiteit wordt, hoe meer de kans toeneemt dat men er openlijk voor wil uitkomen.

Bron: https://www.transgenderinfo.be/nl/famil ... -travestie

[tonia]

Hoi Laura,

dank je voor het meedenken over mijn probleem, ik heb dat artikel al eerder gelezen, maar ik vond hier toen ook al geen oplossing voor mijn persoonlijke problemen. Ik heb vanochtend met mij therapeut gesproken over mijn wens om over mijn situatie te praten met een seksuoloog, en hij zei dat hij mij dan daar naar zou doorverwijzen. Helaas is hiervoor een behoorlijke wachtlijst, waardoor ik waarschijnlijk pas na de zomer hier terecht kan. De stap die ik nu genomen heb om met een expert op dit gebied hierover te praten, geeft mij toch al een goed gevoel, ook al weet ik niet wat de uitkomst zal zijn.

Liefs, Tony.

[Berdine]

Hier een goed artikel:

Travestie komt meestal voort uit een verlangen dat men moeilijk onder woorden kan brengen. Die drang kan in hevigheid variëren in de tijd. Vaak probeert men deze drang te verdringen, vanuit het idee dat eraan toegeven niet getolereerd zal worden, dat dit niet kan binnen een relatie. Het verlangen naar crossdressing blijft echter meestal latent aanwezig, tot op het moment waarop men zich weer geconfronteerd ziet met dit deel van zichzelf.

De redenen om aan travestie te doen kunnen uiteenlopend zijn. Zo kan crossdressing de functie hebben van uiting geven aan het stuk vrouwelijke/mannelijke identiteit dat men in zich heeft, maar ook een gevoel van tot rust komen verschaffen, zich meer op het gemak voelen in vrouwen- of mannenkledij. Het kan bij sommigen ook voor opwinding zorgen.

De meeste personen die aan travestie doen willen dat dit binnenskamers blijft. Echter, hoe sterker de sub-identiteit wordt, hoe meer de kans toeneemt dat men er openlijk voor wil uitkomen.

Bron: https://www.transgenderinfo.be/nl/famil ... -travestie

Hi Laura
Wat een geweldig artikel ik zie hier heel veel in terug voor mijzelf.

[laura.sparkle]

Hoi Laura,

dank je voor het meedenken over mijn probleem, ik heb dat artikel al eerder gelezen, maar ik vond hier toen ook al geen oplossing voor mijn persoonlijke problemen. Ik heb vanochtend met mij therapeut gesproken over mijn wens om over mijn situatie te praten met een seksuoloog, en hij zei dat hij mij dan daar naar zou doorverwijzen. Helaas is hiervoor een behoorlijke wachtlijst, waardoor ik waarschijnlijk pas na de zomer hier terecht kan. De stap die ik nu genomen heb om met een expert op dit gebied hierover te praten, geeft mij toch al een goed gevoel, ook al weet ik niet wat de uitkomst zal zijn.

Liefs, Tony.

Hi Tony,

Hoewel het artikel een aantal inzichten verstrekt, heb ik het eigenlijk meer geciteerd vanwege het stukje dat ik vet heb gemaakt: "..dat men moeilijk onder woorden kan brengen..". Dus om aan te geven dat het soms ok is dat je er ook niet verder naar zoekt. Maar dat is voor iedereen natuurlijk een eigen keus.

Fijn dat je nu bij een specialist terecht kunt. Je komt daarmee vast wel weer een stapje verder in jouw Odyssee. Mocht je daarna nog inzichten willen delen die ons helpen, dan ben ik natuurlijk wel altijd open!

Liefs, Laura.

[laura.sparkle]

Hi Laura
Wat een geweldig artikel ik zie hier heel veel in terug voor mijzelf.

Hi Berdine,

Ja he? Sowieso een goeie site!

Liefs, Laura.

[tonia]

Hoi dames,

op dit moment zit ik niet lekker in mijn vel door al die rare gedachtes in mijn hoofd. Om achter de antwoorden te komen op de vragen die mij nu bezighouden spit ik in mijn geheugen naar gedragingen waarvan ik dacht dat ze gewoon mannelijk waren, maar waarvan ik nu denk dat ze misschien een reflectie waren/zijn van mijn 'vrouwelijke ik'.

Tijdens mijn loopbaan bij diverse bioscopen heb ik voornamelijk met vrouwen gewerkt, en bij allen was er een onmiddellijke klik tussen ons waardoor onze gesprekken vaak verder gingen dan zomaar werk-gerelateerde gesprekken. Deze gesprekken gingen dan bijvoorbeeld over persoonlijke dingen die in ons leven speelden (met uitzondering van mijn 'geheim') alsof we een stel vriendinnen waren.

Ook de vrouwen buiten mijn werk kon ik charmeren met mijn vlotte babbel, dit regelmatig tot ongenoegen van hun echtgenoot of vriend en heb dan ook menige jaloerse blik van deze gekregen. En dat alleen maar omdat ik een luisterend oor had en niet alfamannetje uithing, maar als gelijke met die vrouwen praatte. Misschien komt dit ook doordat ik met vier zussen ben opgegroeid en altijd meer vriendinnetjes dan vriendjes had in mijn jeugd.

Tegenwoordig is de wens om mij in dameskleding te hullen zo groot dat ik dit het liefst 24 uur per dag doe, waarom stribbelen mijn hersenen dan nog tegen? Door over deze dingen na te denken kom ik voor mijzelf tot de conclusie dat mijn vrouwelijke gevoelens wellicht veel sterker zijn dan mijn mannelijke en moeten mijn mannenhersenen er nog aan wennen dat deze leefwijze voor mij het beste is.

Liefs, Tony.

[tonia]

Travestie komt meestal voort uit een verlangen dat men moeilijk onder woorden kan brengen.

De redenen om aan travestie te doen kunnen uiteenlopend zijn. Zo kan crossdressing de functie hebben van uiting geven aan het stuk vrouwelijke/mannelijke identiteit dat men in zich heeft, maar ook een gevoel van tot rust komen verschaffen, zich meer op het gemak voelen in vrouwen- of mannenkledij. Het kan bij sommigen ook voor opwinding zorgen.

Hoi Laura,

het gaat er mij er niet alleen om om achter de redenen te komen waarom ik aan travestie doe, maar om uit te zoeken of er niet meer achter zit dan alleen maar het gevoel mij prettiger te voelen gehuld in dameskleding dan in mannenkleding. Hier in Groningen hebben ze een spreekwoord: 'Als het niet gaat zoals het moet, moet het maar zoals het gaat.' Natuurlijk zijn er dingen waarop ik nooit een antwoord zal krijgen, maar om zomaar te accepteren dat de dingen zijn zoals ze zijn is voor mij op dit moment een beetje kort door de bocht, daarvoor zit ik nu nog met te veel vragen.

Liefs, Tony.

[laura.sparkle]

Hoi Tony,

Goed dat je weer even reageert. Kort door de bocht gaan lijkt me bij dit soort zaken nooit een goed idee, dat ben ik met jou eens. Ik begrijp goed dat jij nog met te veel vragen zit. Dan lijkt het mij prima dat je op zoek gaat naar bevredigende antwoorden. Een specialist die daarvoor gestudeerd heeft lijkt mij iemand die veel te bieden heeft; daarnaast heb je ervaringsdeskundigen die het praktisch benaderen. Je kunt ons ook altijd vragen voorleggen, maar dat doe je al. Misschien helpt het jou als je de hoofdvraag "waarom" in deelvragen verdeelt. Dat is wat ik heb gedaan en dat bevalt me goed. Ik ben reuze benieuwd naar jouw deelvragen, als je die wil delen!

Het artikel dat ik heb geciteerd noemt al een aantal richtingen van antwoorden op de waarom-vraag. In de literatuur heeft men er nog niet echt de vinger achter wat het antwoord precies is. Dus zal iedereen op zoek moeten gaan naar diens eigen antwoorden. Het afgelopen jaar heb ik daarom veel gelezen, nagedacht, mensen geraadpleegd en daarmee voor mijzelf een lijstje van antwoorden opgesteld. Dysforie, als voorbeeld van een deelvraag, staat daar bij mij niet op, het zijn allemaal dingen die te maken hebben met: een gevoel van vrijheid, een schoonheidsideaal en one-of-the-girls zijn.

Wat ik bedoel, is dat ik de hoofdvraag nog niet 100% begrijp, maar wel genoeg om verder te gaan met mijn leven. Wat ik doe, doe ik toch wel, ook als ik het nog niet helemaal begrijp. Ik voel me er goed bij. Daarom zijn er deelvragen waarvan ik zeg: ik weet genoeg en deelvragen waarvan ik zeg: ik begrijp ze nog niet maar dat belet me niet om verder te gaan. Zo zit ik nog met de deelvraag of ik genderfluïde ben (in mijn geval doordeweeks metrosexueel en in het weekend crossdresser) of dat ik dat doe omdat ik niet in een jurk naar mijn werk wil. Misschien ben ik wel androgyn en wil ik elke dag een mix, een beetje zoals Jett Rebel of Conchita. Dan zou dat op mijn werk heel gek zijn, dus dan moet ik nog een paar jaartjes op mijn pensioen wachten. Dat levert weer een nieuwe deelvraag op, of ik dat volhou. Denk het wel.

Ik bedoel ook iets anders. Iemand zei laatst: "Waarom is mijn lievelingskleur blauw?". Moet je daar wakker van liggen als je dat niet weet? Het is gewoon zo. Daar hou ik ook een beetje aan vast.

Ik realiseer me als ik niet helemaal duidelijk ben, sorry.

Liefs, Laura.

[tonia]

Hoi Laura,

ik vindt dat je heel duidelijk bent in je reactie op mijn bericht. Ook ik heb veel research gedaan naar het waarom van mijn kleedgedrag, maar ik vond nergens een bevredigend antwoord op de vragen die mij bezighouden. Wat die deelvragen betreft, waar jij het over had, heb ikzelf ook wel een lijstje gemaakt, bijvoorbeeld; Ben ik non-binair, genderfluïde, genderflux, transseksueel of heb ik dameskleding nodig om hiermee een leegte op te vullen in mijn leven? En zoals je in het bericht van mij hieronder kunt lezen gaan sommige deelvragen verder dan dat.

Beste Eva,

ook al overweeg ik nu nog geen transitie, zoals je goed hebt opgemerkt, sluit ik dit door de gevoelens die ik nu ervaar voor de toekomst niet uit. In een eerdere post van jou schreef je het volgende: 'Vroeg of laat laat die vrouw zich niet meer tegenhouden.' En volgens mij is bij mij dat moment aangebroken, ik wil het liefst 24 uur per dag dameskleding dragen en heb er dan ook een hekel aan om mannenkleding te moeten dragen als ik naar buiten moet gaan.

Momenteel voel ik mij niet geheel vrouw, en daarentegen voel ik mij helemaal geen echte man meer, alleen zitten mijn hersenen en mijn gevoel hierover niet op één lijn, waardoor ik niet weet wat het beste voor mij zou zijn. Ik heb in het verleden ook al eens overwogen om een gedeeltelijke transitie te ondergaan (wel borsten, maar verder geen geslachtsverandering), misschien zou dat al voldoende zijn om mij beter te doen voelen dan ik nu doe.

Liefs, Tony.

Helaas gaan dingen in het leven niet altijd zo gemakkelijk als je zou willen, ik kreeg namelijk net een telefoontje van mijn therapeut over mijn verzoek aan hem voor doorverwijzing naar een seksuoloog, en hij vertelde mij dat hier een wachtlijst van 36 maanden voor staat. Ik heb tegen hem gezegd dat, alhoewel dit een langere periode betreft dan ik hoopte, ik toch graag contact zou willen opnemen met een seksuoloog. Ondertussen blijf ik hier verder research naar doen en zeker op dit forum lezen en schrijven. Misschien dat ik zo al wat antwoorden krijg.

Liefs, Tony.

[tonia]

Gelukkig ben ik weer een beetje over mijn dip heen. Het opschrijven van mijn gevoelens heeft mij daarbij goed geholpen, ook heb ik veel steun gehad van mijn therapeut. Na lang wikken en wegen heb ik besloten om voor nu gewoon verder te gaan op de manier zoals ik altijd al gedaan heb. Ik zie het nut er niet van in om mij zorgen te maken over wat de toekomst nog allemaal voor mij in petto heeft. Pas wanneer ik met een seksuoloog kan praten zal er hopelijk voor mij een nieuwe tijd aanbreken.

Liefs, Tony.

[laura.sparkle]

Gelukkig ben ik weer een beetje over mijn dip heen. Het opschrijven van mijn gevoelens heeft mij daarbij goed geholpen, ook heb ik veel steun gehad van mijn therapeut. Na lang wikken en wegen heb ik besloten om voor nu gewoon verder te gaan op de manier zoals ik altijd al gedaan heb. Ik zie het nut er niet van in om mij zorgen te maken over wat de toekomst nog allemaal voor mij in petto heeft. Pas wanneer ik met een seksuoloog kan praten zal er hopelijk voor mij een nieuwe tijd aanbreken.

Liefs, Tony.

Hoi Tony,

Dat is goed nieuws. Zo'n dip is niet fijn, dus als het dan een beetje wegtrekt, dan wordt alles weer wat positiever.

Fijn dat je veel aan jouw therapeut hebt. Vaak zijn het professionals die theorie en praktijk goed combineren en jou verbeteringen laten aanbrengen.

Ik lees in jouw verhaal - met name de laatste drie zinnen - dat je een aantal dingen uit jouw karretje hebt gegooid. Als het karretje te vol en zwaar wordt, kun je er beter een paar dingen uitgooien, denk ik altijd. Ik hoop samen met jou dat die seksuoloog niet te lang op zich laat wachten.

De laatste tijd lees ik veel over yin-yang. Hoewel ik niet zo'n filosoof ben, heb ik toch af en toe baat bij een beetje oosterse wijsheid. Haha. Die tegenstellingen tussen yin en yang ervaar ik heel erg in mijn leven als man en als travestiet, maar ook in de rust en de beweging die er bij komen kijken. Door jouw bericht moet ik er ook weer een beetje aan denken. En ook aan de wu-wei, het bewust niet-doen. Afgelopen zaterdag zat ik op mijn geheime omkleedplek bijna helemaal klaar om als Laura op stap te gaan en toen zag ik bij het makeuppen dat ik me niet had geschoren. Shit! Uiteindelijk ben ik toen naar huis gegaan en heb ik thuis in mijn dameskleding rondgelopen. Dat had ik eigenlijk nog nooit gedaan, dus een nieuwe ervaring. Mijn vrouw was er niet die dag. Zo kwam het toch vanzelf weer een beetje goed.

Soms moet je vechten soms moet je meebewegen.

Liefs, Laura.

[tonia]

Hoi Laura,

dank je voor je berichtje. Normaal gesproken is mijn leven redelijk in balans, yin-yang, en als er problemen op mijn pad kwamen ik deze makkelijk zelf kon oplossen. Daarom schrok ik ervan toen ik het gevoel kreeg dat mijn leven uit balans was geraakt, en ik hier zelf niets aan kon veranderen. Dit gevoel was voor mij geheel nieuw. Ik ben niet zo'n cry-baby die voor elk wissewasje hulp bij anderen zoekt. Maar nu voelde ik mij zo ongelukkig in mijn vel zitten dat ik het even niet meer zag zitten en ik blij was zo'n goede therapeut te hebben.

Jammer voor je, dat het afgelopen zaterdag niet zo gegaan is als je wilde, maar je hebt er in ieder geval weer een nieuwe ervaring voor teruggekregen. Zo zie je maar weer, als de ene deur sluit gaat er een andere open.

Liefs, Tony.

[Gerdi]

Hallo Tony.
Alles gaat zoals het gaat. Een dooddoener. Ik weet het, maar toch is het vaak wel zo.
We plannen, bedenken en willen, en dan komt dat universum welke alles anders in de planning heeft en loopt en voelt het allemaal anders.
Ik herken je verhaal over de dip. Gek genoeg heb ik dat ook.
Ik heb me de afgelopen maand maar één keer en femme gekleed. Geen zin in maar ook niet goed wetend wat ik met mezelf aan moet.
Soms wil ik "all the way" en soms helemaal niet.
Ik had dat totaal niet verwacht. Was erg blij met de afspraken die ik met vrouwlief had gemaakt, maar kon het gewoon even niet opbrengen allemaal.
Ik hoop dat je er uit komt en weer balans vind want dat is zo belangrijk.
Liefs Roos