Huisdieren?

[crisscross]

Ben eigenlijk wel benieuwd wie er onder ons een huisdier heeft en welk diertje dat dan is en misschien ook waarom.
Op den duur worden het echt familie of een echte huisgenoot van je en mis je hem als je hem even niet ziet.
Heb zelf altijd een kattebeestje gehad maar momenteel durf ik dat niet meer omdat het laatste verlies ervan zoveel pijn deed.

[laura.sparkle]

Hoi Marjan,

Verdrietig hoor, dat van jouw kattebeestje. Misschien wil je iets meer vertellen? Mag best hoor. Huisdieren zijn inderdaad soms net als familie, je gaat toch heel veel houden van een huisdier zoals een kat of hond. En als ze er dan niet meer zijn..

Ik heb een hondje. Intussen is het hondje al oud aan het worden, dus ik begin jouw gevoel steeds beter te begrijpen. Als ik en femme ben, dan vindt het hondje dat prima. Fijn he dat dieren geen verschil maken!?

Liefs, Laura.

[RoméeAdmin]

Altijd verdrietig als je afscheid moet nemen van een huisgenoot die zoveel trouwe jaren bij je geweest is.
Wij hadden een Jack-Russel die we moesten laten inslapen vanwege zenuwpijnen op zijn 16e.
Ook enorm veel verdriet om gehad en hebben we toch weer snel besloten een nieuwe aanwinst in ons midden te hebben, wederom een jack-Russel omdat we niet een te groot huisdier wilden maar wel eentje die aanwezig is. Wij hebben geen kinderen maar voor ons in onze Jack ons kind!

[crisscross]

Ja ik zeg zelf altijd dat ik (vooral) een kat kan lezen , ik zie heel makkelijk hoe ze zich voelen en sluit ook makkelijk vriendschap ermee.
Dit soms tot ergernis van sommige eigenaren omdat het diertje dan eerder bij mij te vinden is dan bij het huis waar het hoort te zijn.
Heb gelukkig ook daarvoor een goede middenweg gevonden zodat iedereen tevreden is en blijft.
Zou er graag weer eentje nemen echter de pijn van het afscheid nemen en niet te vergeten de dierenarts kosten weerhouden mij ervan.
Dus houd ik het maar bij wat ik met wandelen of fietsen tegenkom , alleen s'avonds mis je wel een vriendinnetje zegmaar.

[Cindy74]

OK, het is een hele 'boterham' zoals ze hier wel eens zeggen.
Ik heb tot 17 / 12 /2024 voor de katten die bij mijn broer woonden, gezorgd, maaar nu zijn die naar een opvangcentrum gegaan, het werd mij te lastig om daar elke dag naar toe te rijden.
Zeker in de winter, er was daar niks waar ik fatsoenlijk kon schuilen, moest het regenen, of sneeuwen. Er stonden wel twee, en op het laatste drie schuilhokjes voor de poezen.
Toen mijn moeder+ en mijn broer+ en ik van borgerhout naar hier (grobbendonk) verhuisd zijn, hadden we van ons eigen al katten (Vondel, Beertje,) op z’n 22 ste jaar hebben we Vondel moeten laten inslapen, hij had een ernstig nierprobleem, (werkten nog maar voor 20 % volgens de dierenarts) en hij had er merkelijk last (misschien wel pijn) van. Toen Beertje zo’n 17 jaar geworden is, is die ook ge-euhanasserd want zij had een kaaktumor en daardoor kon ze bijna nietmeer eten, enkel nat eten uit blik dat lukte nog mondjesmaat, maar de droge krokjes, dat was helemaal niet te doen. Die kon ze echt nietmeer knauwen, die slokte ze gewoon in z’n geheel in met als gevolg, een half uurtje later, braakte ze die terug uit.
Toen we hier zijn komen wonen, dan was er al een kat die daar woonde, en volgens de eigenares heette die kat Tom, een zwart-met-wit buitenkat.
Tom was een “Baas in eigen tuin“ kat. Ik bedoel daarmee, elke kat die in de tuin kwam, die werd zonder pardon weggejaagd. Tot op een dag er nog zo’n kat kwam aanlopen. Wonderwel mocht die wel blijven. Broer zei tegen mam, dat is een kattin en die is drachtig. Mam geloofde het niet, maar inderdaad, na vier weken, een nestje. Daar is dan één kitten van gebleven, de rest is uit zichzelf spoorloos verdwenen. Dat kattinneke hadden we, (om mam het gemakkelijk te maken) Tam genoemd. Dan was er dat kitten, dat bleek een katertje te zijn en dan hebben we dat Tim (°oktober 2008 + 4 september 2023 enfin, is gaan lopen en nietmeer gezien) genoemd.
Dus dan hadden we Tom, Tam en Tim, (zoals het spelletje pim-pam-pet)
Die drie katten kwamen ook binnen, en wonderwel, er was een zwijgende wapenstilstand tussen die buitenkatten en onze binnenkatten. Precies of die buitenkatten wisten dat ze in iemand andrs terrein kwamen. Tegen dat we Tam konden pakken, was die weer zwanger en daar is dan één kattinneke van overgebleven, de rest is ook spoorloos verdwenen, ik ben dan nog gaan kijken maar ook nu weer niks gevonden. Dat kattinneke hebben we dan maar Rosalie (°juni 2010 )genoemd, die op haar beurt ook één kitten op de wereld gezet heeft, namelijk Eustache.(°Februari2011 spoorloos september 2024)
Ik heb een permanente opdracht gegeven om elke maand € 10.00 over te schrijven op de rekening van die organisatie die de katten hebben opgevangen.