Omgang met de familie (ouders e.d)

[esther-marye]

Hallo allemaal,

Even bij mijn tante geweest, zij had voor de zoveelste keer met mijn vader gesproken over mij. Hij gaf het nu eindelijk toe, zolang ik in mijn woonplaats blijf wil hij me niet meer zien en ben ik dus ook niet meer welkom bij hem. Hij schaamt zich verschrikkelijk voor mij, En wil dus niet met mij geconferteerd worden. Ik heb hem al meer dan een jaar al niet meer gezien en gesproken, dit geld ook voor mijn broertje. Die denkt er het zelfde over als mijn vader. MIjn moeder en zusje staan er tussen in en zie ik dus praktisch ook nooit. Uit het gesprek met m'n tante bleek dat mijn vader liever had dat ik mijzelf van kant maakte. Dat was voor hem beter te accepteren dan dit. Hij heeft dus blijkbaar liever een ongelukkige zoon dan een heel erg gelukkige dochter. Dat ik als zijn zoon met zelfmoord gedachten liep doet hem blijkbaar niet zo veel. Ben aan de eene kant blij dat ik dit nu gehoord heb van mijn tante. Kan ik tenminste door gaan met mijn leven en hoef ik me dus ook niet meer aftevragen of het ooit nog goed komt. Want dat verhaal van als je verhuist dan.... vind ik toch wel kolder. Bijna iedereen in mijn omgeving accepteerd mij zoals ik nu ben. en raden mij zwaar af om dus weg te gaan, en waarom zou ik. Ik heb het hier prima naar mijn zin.

Hebben jullie ook zulle ervaringen met je ouders, familie.

[capt haok]

Esther, jouw verhaal en die van mij komen behoorlijk overeen.
Okay, mijn ouders zeggen nog niet het maar beter is dat ik me van het leven moet gaan beroven.
"We willen je blijven herinneren zoals je vroeger was", dit waren de woorden van mijn moeder.
Ze willen geen kontakt meer.
Van de ene kant kan ik begrijpen dat het moeilijk is, maar van de andere kant.
Je laat je kind toch niet stikken.
Blijkbaar wel.
En mijn zus heeft dit ook te kennen gegeven
Het lijkt nu op een verdrietige storie uit te lopen.
Uitgekost door de familie, door iets waar ik niet om heb gevraagd.
Gelukkig heb ik mijn dochtertjes, ahum dochtertjes....zo klein zijn ze nou ook weer niet:-)
Zij steunen me door dik en dun.
En heb nog meer mensen die dit doen.
Maar toch, het doet zeer, je familie is je familie en blijft je familie.
En zou zo mooi geweest zijn dat ze me....
Esther, ik kan dus helemaal met je meevoelen hoe het is om zo behandelt te worden.
Al is het wel behoorlijk extrem hoe je vader daar mee omgaat.
Zo iets zeg je toch niet, zo kwestend, die man weet ook niet hoe hij met zijn eigen gevoelens en van anderen moet omgaan.
Probeer asje hier niet te veel van aan tetrekken.
Deze opmeriking zegt meer over hem zelf en zijn eigen onvermogen dan over jou.
Waarom, waarom kunnen mensen zo moeilijk met iets "afwijkends" omgaan.
En het dan wegschoppen in een hoek.


sterkte meid

anouk
x

[Chantal C.]

Ik snap dit soort ouders nooit. Mijn ouders zijn wat dat betreft heel anders. Beide zeiden:

Je bent en blijft ons kind, we zullen er altijd voor je zijn.

Mijn vader zei zelfs dat mocht ooit mijn behandeling op financiele gronden blijven hangen, dat hij dan wel bijspringt.

Volgens mij is dat echte liefde voor je kind. Ik heb dat ook naar mijn kinderen toe, moet ik zeggen.

[Lisa met een S]

Doorgaans schrijf ik hier niet, omdat ik mijzelf niet als trans beschouw. Maar ik ben wel ouder. En als ouder zeg ik, Anouk en Esther, dat ik het jouw ouders niet begrijp. Inderdaad, het geluk van je kind is het belangrijkste, en zolang het kind anderen niet schaadt en geen wetten overtreedt, dan snap ik niet waarom een ouder een kind zo in de steek laat. Ik kan mij voorstellen, dat het jullie veel pijn doet, en ik wens jullie heel veel sterkte, maar boven alles, twijfel niet aan wat je hart zegt, en wees zeker ervan, dat je niet alleen bent, je vrienden en vriendinnen zullen je steunen. En misschien zullen jullie ouders een keer tot inkeer komen. Ik hoop het voor je.

Lisa

[Danielle Deborah]

Ik kan nog steeds mijn oren niet geloven als ik dit zo lees........ ouders die kinderen op de wereld zetten..... en als het later blijkt dat moeder natuur iets niet helemaal goed in elkaar heeft gezet. Die kinderen maar de deur wijzen. Echt ik kan dit niet voorstellen dat zulke ouders erzijn eerst zeggen dat ze zoveel om hun kind geven. En dan als een stuk vul langs de weg zetten.

Nou meiden....... laat je leven niet bepalen door deze mensen maar vecht voor je eigenleven waar jij gelukkig bij bent. Gelukkig heb ik niet zulke ouders gehad. En die wel vonden dat hun kind gelukkig moest zijn. En dat zij nu een zoon of een dochter hadden maakte niets uit voor hen. Als het maar gelukkig was.

Groetjes Danielle.

[capt haok]

Gelukkig heb ik niet zulke ouders gehad. En die wel vonden dat hun kind gelukkig moest zijn. En dat zij nu een zoon of een dochter hadden maakte niets uit voor hen. Als het maar gelukkig was.

Groetjes Danielle.

Danielle, dan heb jij echt pareltjes van ouders.
Nu ga ik mij zelf niet beklagen, wil er liever ook niet meer bij stil staan.
Het ligt niet anders, en het weerhoud me ook niet om verder te gaan waar ik mee bezig ben.
Als zij niet mee willen reizen, dan moeten ze maar uitstappen en scheiden onze wegen.
Wat maakt het ook uit, vroeger lieten ze me ook in de kou staan, en dan kijk ik helemaal niet vreemd op dat ze dit nu ook doen.
Wel heb ik er een leer uit getrokken verval niet in de fouten van je ouders.
Ik zal mijn kinderen nooit en nog eens nooit in de steek laten, al zal het ook zo moeilijk zijn om te accepteren wat ze zijn of doen.
Anouk
x

By the way, Leuke hobby heb je. Vindt het wel tof dat meiden lekker stoer blijven en niet ineens o zo meisjesachtig gaan leven.
Andere verpakking, en ook lekker crossen

[capt haok]

Doorgaans schrijf ik hier niet, omdat ik mijzelf niet als trans beschouw. Maar ik ben wel ouder. En als ouder zeg ik, Anouk en Esther, dat ik het jouw ouders niet begrijp. Inderdaad, het geluk van je kind is het belangrijkste, en zolang het kind anderen niet schaadt en geen wetten overtreedt, dan snap ik niet waarom een ouder een kind zo in de steek laat. Ik kan mij voorstellen, dat het jullie veel pijn doet, en ik wens jullie heel veel sterkte, maar boven alles, twijfel niet aan wat je hart zegt, en wees zeker ervan, dat je niet alleen bent, je vrienden en vriendinnen zullen je steunen. En misschien zullen jullie ouders een keer tot inkeer komen. Ik hoop het voor je.

Lisa

dankje voor je woorden lisa.
Ik weet dat je een dochter hebt en zij heeft heel veel geluk met een vader als jij.
anouk
x

[mara_tv]

hoi esther marije,
ik kom hier wel regelmatig maar schrijf maar weinig omdat ik zelf ook met de nodige problemen worstel.
Ik word altijd erg verdrietig als ik dit soort berichten lees.
Ben zelf een ouder en grootouder van meerdere (klein)kinderen en kan me niet voorstellen dat een ouder zulke onzin uitkraamt.
Je hoort je kinderen hierin volledig te steunen en zeker op momenten dat ze het zelf moeilijk hebben.
Wellicht wordt je moeder, broer en zus te veel beinvloedt door de reactie van je vader en zou hun mening anders zijn als hij er niet was.
Als ouder sluit ik me bij Lisa aan, volg je hart en doe je wat nodig is om gelukkig te worden.
Wens je veel sterkte en geluk

[Misz-Toxica]

dat ouders zo bruut kunne zijn zeg

mijn ouders zeiden, meteen je moet doen wat jouw gelukkig maakt, en we zullen je er in steunen. Tis voor hun wel zwaar geweets in het begin, maar inmiddels weten ze niet meer beter.
alleen zitte ze nu nog met mijn naam in de knoei, willen mij nog maar al te snel bij mijn oude naam noemen, maar dan coorigeer ik dat ff snel.

Daarbij blijf ik hun kind, maar mijn moeder heeft wel gezegt, dat ik altijd haar zoon blijf van binnen.

[Marry]

Hoi , ik kan me alleen maar bij Lisa met een S aan sluiten.
wat betreft mag ik m'n handen nog dicht knijpen dat mijn ouders en Familie achter mij staan maar het aller belangrijkste voor mij is dat mijn dochter mij geaccepteerd heeft.
Ik vind het alleen maar dom en belachelijk dat ouders die een kind hebben die zich anders voelt laten vallen als een baksteen.
GR: Marry

[esther-marye]

Bedankt voor jullie reacties.