Aanpak outing naar ouders en zus

[Frederique_]

Vrienden en vriendinnen,

Ik ben van plan om volgende week mijn ouders en mijn zus (afzonderlijk) in te lichten over mijn transgender zijn. Ik ben van plan als man naar ze toe te gaan en daar, in een voor hun vertrouwde omgeving, mijn verhaal te vertellen.

Nu ben ik benieuwd naar de aanpak die jullie gevolgd hebben:

* hebben jullie foto's van jezelf meegenomen? Zo ja, werkte dit positief (omdat ze zagen hoe je je kleede en dit "meeviel"), of negatief (bijv. omdat het toch te overdonderend was voor dat moment)?
* hebben jullie boekjes/boeken meegenomen? (Ik ben van plan om de folder "travestie een serieuze (nood)zaak" voor ze mee te nemen). Hoe viel dat?
* Hebben jullie nog overige "do's" en "don't's" om tijdens zo'n gesprek wel- of niet te doen?

Alvast hartelijk dank voor je antwoord!

Frederique

[Lisa met een S]

Frederique,

Voordat ik je vraag beantwoord (in zo ver mogelijk, want mijn ouders hebben het nooit geweten, en dat kan ook niet meer), denk ik dat, zowieso, in jouw geval, je moet er niet te veel nadruk liggen op je "transgender" gevoelens. Je merkt hier hoe moeilijk het is voor mensen die verstand van de materie hebben om te begrijpen wat je zoekt; voor mensen die er koud van buiten komen wordt het een stuk moeilijker.

De folder is een goed begin. Toen ik mijn broer vertelde, nam ik wel een foto mee, maar hij wilde het niet zien. Dus hou het achter de hand, als men dat wilt weten.

En vooral open en eerlijk zijn. Wees trots op jezelf, laat blijken dat je er niet voor schaam, en dat je weet dat het een moeilijke weg is, maar dat je er van overtuigd ben, dat het de enige manier is voor jou om gelukkig te zijn. Ze willen misschien dat je ingaat op hoe het gekomen is, en of ze iets "fouts" hebben gedaan, en je moet het hun duidelijk maken dat het niet geval is.

Lisa

[Janiek]

Ik denk dat Lisa gelijk heeft, dat meteen met een foto aankomen en met een term als transgender hen waarschijnlijk zal overdonderen. Kun je misschien refereren aan iets wat hen al bekend is en wat bij hen een voor hen positieve eerste indruk bewerkstelligt? Maarten 't Hart of zo?

Mensje van Keulen heeft over hem een heel leuk boek geschreven ("Geheime Dame"), misschien is dat een idee om eens te laten lezen.

Ja, en vooral rustig vertellen dat het belangrijk voor je is om uiting te geven aan die kant van jou. En dat jij hen belangrijk vindt.

<<groetjes

[esther1]

Ik ben van plan om volgende week mijn ouders en mijn zus (afzonderlijk) in te lichten over mijn transgender zijn. Ik ben van plan als man naar ze toe te gaan en daar, in een voor hun vertrouwde omgeving, mijn verhaal te vertellen.

Om te beginnen zou ik, maar dat is al eerder gezegd, je fixatie op het begrip "transgender" maar even in de ijskast zetten. Een "naam" of "hokje" voor je gevoel is voor jouw misschien heel belangrijk, voor degenen die het te horen krijgen totaal niet. Het gaat om jouw verhaal, jouw gevoel en jouw beleving.
Persoonlijk vind ik die, uit wat ik hier van je lees, nogal vaag.
Probeer die vaagheid te voorkomen. Doe niet te moeilijk, vertel gewoon hoe je in elkaar zit, zonder allerlei moeilijke begrippen.
Is er bij je ouders of je zus al iets bekend, of misschien een vermoeden, of wordt het een complete overval?
Wie zou er het meest ontvankelijk zijn voor je verhaal, je zus of je ouders?
Hoe dan ook, succes, het blijft moeilijk.

[linda rutten]

Hey frederique,

Kijk eens op de site van de vlaamse genderkring, heb daar uitgebreid op je vraag geantwoord, en verlmeld hoe ik het een hele tijd geleden heb gedaan

sterkte en succes

linda

[Adeline_]

Ik heb het gewoon verteld onder vier ogen met mijn moeder,niet enfemme want ik wist niet hoe ze zou reageren en had ook geen foto bij.Hoewel haar antwoordt me overdonderde-"Het is jouw leven,als je je zo gelukkig voelt is het voor mij ook goed"- heb ik haar wel de tijd gegund om het te verwerken,pas enkele weken later kreeg ze Adeline tezien en ze keurde men uiterlijke en kledingstijl goed.Toen ik enkele maanden later verjaarde kocht ze zelfs een jurk voor men verjaardag.Men broer en zussen aanvaarden het ook elks op hun manier.Ik heb hen gewoon gezegd of je het aanvaard of niet veranderd niks ik ben wie ik ben en zo leef ik punt uit.


Groetjes Adeline

[Janiek]

Een "naam" of "hokje" voor je gevoel is voor jouw misschien heel belangrijk, voor degenen die het te horen krijgen totaal niet. Het gaat om jouw verhaal, jouw gevoel en jouw beleving.

Daar zeg je iets heel behartigenswaardigs. Als het erop aankomt is het ook voor onszelf belangrijker om bezig te zijn met ons eigen verhaal, gevoel, beleving. Ik merk aan mijzelf telkens weer hoe die hokjes en voorbeelden eerder belemmerend werken dan bevrijdend, maar ook hoe hardnekkig die behoefte is om houvast in de wereld om je heen en in de wereld van de denkbeelden te zoeken .

<<groetjes

[Mara]

Janiek, daar zeg je wat heel belangrijks, als ik nou mijn ouders bvb met vaktermen kom, kan ik niet voor hun garanderen

Frederique, het zou je wel verbazen, maar ik heb het ook nog niet met ook geen enkele van mijn familie over mijn plannen in A'dam gehad Niemand weet er wat van, heb ook vrijwel niks met die mensen te maken! Ben er wel eens in de 1 of 2 jaar maar, en ze zijn van mij goed wat gewent qua subcultuur als levensstyl en de veranderingen zijn ook duidelijk te zien, helaas moet ik zeggen dat ik niet weet, wat hun over mij denken, ken alleen hun blikken, die me zeien, dat ze het wel gespot hebben, dat ik er op eens best anders uitzie

[Anne D]

Hoi Frederique,

het belangrijkste is denk ik het nieuws gewoon te vertellen zoals jij het voelt, dus; het is geen drama (hoop ik voor je), het is geen probleem (hoop ik voor je) het is zoals jij je mens voelt, zoals hierboven al gezegd is.
Ik weet niet of folders helpen, heb ik zelf niet bij me gehad.
En van te voren weet je toch niet hoe het valt, daar was bij mij ook geen pijl op te trekken.

Ik denk dat het belangrijkste is om niet direkt eisen aan ze te gaan stellen, dat kan evt. later wel komen (naamsverandering ofzo), laat ze wellicht heel even aan het idee wennen.
Denk aan wat je te winnen hebt, wat te verliezen, en wat je er voor over hebt.

Succes iig
liefs, Anne

[Frederique_]

Iedereen bedankt voor haar antwoord; naar aanleiding van jullie antwoorden is de eerste stap (outing naar mijn internist) redelijk goed gelukt. Dat geeft moed voor de stappen in het komend weekeind.

Ehm.. Even ter zijde: kan het zijn dat deze thread verplaatst is van het algemeen-forum naar het partner-forum? Ik kan me niet herinneren dat ik het in het partnerforum geplaatst heb, vind het daar ook niet echt thuishoren (mede ook omdat ik (1) zelf geen partner heb; (2) de partner-problematiek mij toch wel heel veel stappen ingewikkelder toelijkt dan de outing naar mijn ouders/zus en (3) ik partners een plekje gun waar niet zoveel "geruzied" wordt als wij T*'s onderling nog wel eens presteren - ikzelf helaas geen uitzondering ).

Groetjes,

Frederique

[Lisa met een S]

Omdat wij het begrijp "partner" erg ruim interpreteren, omdat de problematiek voor overige familieleden (ouders, kinderen, broers, zussen) ook doorgaans overeenkomsten vertonen met bepaalde aspecten van het acceptatie door partners, is jouw posting hier verplaatst.

Lisa

[Frederique_]

Omdat wij het begrijp "partner" erg ruim interpreteren, omdat de problematiek voor overige familieleden (ouders, kinderen, broers, zussen) ook doorgaans overeenkomsten vertonen met bepaalde aspecten van het acceptatie door partners, is jouw posting hier verplaatst.

Oke, duidelijk.

Zou je dit soort acties in het vervolg willen aangeven in een bericht (zoals je ook heel netjes bij een andere, geknipte, thread gedaan hebt)? Het doet mij iets minder aan mijzelf twijfelen

Groetjes,

Frederique

[Lisa met een S]

Zou je dit soort acties in het vervolg willen aangeven in een bericht (zoals je ook heel netjes bij een andere, geknipte, thread gedaan hebt)? Het doet mij iets minder aan mijzelf twijfelen

Het verplaatsen van een bericht komt vaker voor dan het doorknippen van een draad. Bij het doorknippen van een draad is het zetten van een bericht vaker noodzakelijk, omdat er soms verwijzingen in de postings zijn naar eerdere postings die inmiddels in een andere draad zitten. Bij het verplaatsen is dat niet nodig, omdat de draad intact blijft. Wanneer wij het nodig vinden om te melden dat een draad verplaatst is, doen wij dat. In dit geval, leek het mij weinig toegevoegde waarde te geven aan de draad. Met alle respect, je moet niet wat wij hier in het forum doen zo zwaar laten tillen; het is maar een forum. Als ik jouw postings lees, dan denk ik dat je toch wel redelijk sterk in je schoenen moet staan om te kunnen zijn waar je nu bent, en hier zo openhartig erover te schrijven.

Lisa

[Elsa]

Frederique hoe is het verder gegaan met het vertellen aan je ouders en je zus??

[Franscien]

Frederique hoe is het verder gegaan met het vertellen aan je ouders en je zus??

Ja, daar was ik eigenlijk ook wel benieuwd naar. Is het mee of tegen gevallen? en hoe gaat het nu?