Winkelen is vaak wel een belevenis inderdaad.
Gisteren, koopzondag, ik had nog wat kerstkaarten nodig dus de Hema in.
Kaarten uitgezocht en naar de kassa, het was niet zo heel druk dus snel even
afrekenen.
'Wilt u er een tasje bij mevrouw ?' Lieeeef meisje achter de kassa dus
'nee, het gaat zo wel'
Toen begon er iets te dagen, meisje achter de kassa raakte een beetje in
de war.
'Zei ik nou mevrouw ?' hand voor d'r mond.
Collega-tje naast haar sist: 'Wat is er nou ?'
'Ik zei mevrouw tegen haar.. hem'
Collega-tje snapte de commotie niet zo en ging snel verder met het helpen van haar
eigen klant.
Meisje tegen mij, nog steeds een beetje beduust, hand voor d'r mond fluistert,
'sorry hoor, ik dacht..'
Dus ik zeg : 'Rustig maar hoor, dat is toch helemaal niet erg. '
En ik dacht : mijn dag kan niet meer stuk en ik verliet met een glimlach de winkel.
Maar ik vond het wel een beetje naar dat ze zo van haar stuk raakte omdat ze
dacht dat ze iets heel verkeerds had gezegd, terwijl ik er eigenlijk blij door was.
Liefs,
Willeke