Ervaring koninklijk paleis op de dam

[Frederique_]

Ik had al een tijdje zin om het koninklijk paleis te bezoeken. En had heel veel zin om dat met borsten en in een rok (zonder make-up, make-up vind ik geklieder) te doen: bij oude gebouwen en in musea voelt het alsof ik dan beter in mijn omgeving pas.

Het paleis ziet er van buiten nogal grauw en oninteressant uit, maar dit verandert zodra je het binnen gaat bekijken. Het gebouw is ontworpen als stadhuis van Amsterdam. Er zijn veel ornamenten en schilderijen te zien met allegoriën voor het doel van het gebouw. Zo is in de zalen waar recht gesproken wordt vaak een vrouwe justitia geschilderd, ook zijn er verwijzingen naar de griekse en christelijke cultuur. In de audiotour wordt hier diep op ingegaan met voorbeelden in het gebouw en verhalen uit de mythologie. Na ongeveer 2 uur (en daarbij alle audio-commentaar beluisterd te hebben) was ik op 2/3 van de route en werd ik moe, ik kom later zeker terug. (Voor wie dit leuk vindt om ook te doen: klik hier voor bezoekersinformatie of hier voor een virtuele bezichting).

Het was de eerste keer dat ik als man-in-rok bij een museum een kaartje heb gevraagd. Ook de bewakingsdienst van het gebouw deed niet moeilijk. Het zijn toch altijd van die momenten waarvan ik denk "het zal wel geen probleem zijn", maar op het moment dat ik mijn kaartje aan zo'n geuniformeerde medemens geef ben ik wel blij dat er ook inderdaad geen probleem gemaakt wordt. Het enige nadeel van dit gebouw is dat het nauwelijks verwarmd is (ik was blij dat ik warm genoeg gekleed was). De volgende uitdaging (na de tweede ronde van het paleis op de dam) wordt om met een museumjaarkaart (zonder pasfoto, met "M") probleemloos een museum binnen te komen. Hoewel dat vermoedelijk nog goed gaat zolang ik geen make-up gebruik.

Groetjes,

Frederique

[Janiek]

Proficiat! Volgens mij ga je lekker zo, en bereik je precies wat je wilt: dat je je kunt presenteren zoals je wilt, zonder dat iemand daar een probleem van maakt. Begrijp ik je goed als ik hieruit opmaak dat het jou intussen ook niet meer uitmaakt of men je nu als een man in een rok ziet of als "weet-ik-veel"?

<<groetjes

[Frederique_]

Proficiat! Volgens mij ga je lekker zo, en bereik je precies wat je wilt: dat je je kunt presenteren zoals je wilt, zonder dat iemand daar een probleem van maakt. Begrijp ik je goed als ik hieruit opmaak dat het jou intussen ook niet meer uitmaakt of men je nu als een man in een rok ziet of als "weet-ik-veel"?

Je begrijpt het helemaal goed

De enige die daar ook echt een probleem mee lijkt te hebben ben ikzelf: ik stond bij het Amsterdams Centraal station bij de toiletten en had geen idee of ik nu beter het mannen of het vrouwen toilet kon gebruiken. Ik ben nog driftig op zoek naar een transgender-toilet

Uiteindelijk toch maar het mannentoilet gebruikt.

Groetjes,

Frederique

[Janiek]

Ik ben nog driftig op zoek naar een transgender-toilet

Groetjes,

Frederique

Zoals je op een ander forum hebt kunnen lezen, moet je daarvoor op het Vossius gymnasium in Amsterdam zijn .

<<groetjes

[Frederique_]

Zoals je op een ander forum hebt kunnen lezen, moet je daarvoor op het Vossius gymnasium in Amsterdam zijn .

Ik heb er nog even aan gedacht, mijn nood was alleen iets te hoog om op te zoeken waar ik dan heen moest

Groetjes,

Frederique

[Josette]

Mooi verhaal, Frederique! En wat dat toilet betreft: daar kom je op een gegeven moment prima uit

[Monica Dreamgirl]

Hoi Frederique,

Laat ik je alvast gerust stellen: die volgende uitdaging hoeft ook geen probleem te zijn. Ik ben al verschillende musea in geweest met m'n museumjaarkaart (o.m. het Van Gogh) zonder dat iemand er twijfelde of dat wel mijn kaart was.

veel plezier

Monica

[Frederique_]

Laat ik je alvast gerust stellen: die volgende uitdaging hoeft ook geen probleem te zijn. Ik ben al verschillende musea in geweest met m'n museumjaarkaart (o.m. het Van Gogh) zonder dat iemand er twijfelde of dat wel mijn kaart was.

Klinkt goed, bedankt!

Groetjes,

Frederique

[Nicole-vt]

wordt je alleen niet vreselijk nagestaard en voel je je dan niet opgelaten?

Zoals je begrijpt ben ik nog (lang) niet zover, ik heb er wel veel bewondering voor.

Groet,

Nicole

[mireille]

wordt je alleen niet vreselijk nagestaard en voel je je dan niet opgelaten?

Als ik zou doorhebben dat ik echt enorm word nagestaard dan zou ik zoiets zeggen als "Kunst hangt aan de muur hoor..."

Maar goed, ik heb makkelijk praten dus eerst eens echt naar buiten toe.

[Janiek]

In Amsterdam moet je het wel heel bont maken om nagestaard te worden, hoor .

<<groetjes

[Monica Dreamgirl]

In Amsterdam moet je het wel heel bont maken om nagestaard te worden, hoor .

Inderdaad. En trouwens, nagestaard word ik sowieso zelden, en als het gebeurt zit ik er niet mee. Er was natuurlijk een klas schoolkinderen in het Van Gogh die allemaal erg moesten giechelen, maar een glimlach doet wonderen. Je kan vanuit het Van Gogh trouwens ook een videoboodschap versturen. Dus als je anderen wil laten zien dat je en femme daar bent geweest heb je die mogelijkheid ook nog.

Je moet een museum zien als een veilige omgeving: de meeste bezoekers zijn van de beschaafde soort en er is bewaking. En zolang je er niet vandoor probeert te gaan met een oude meester zal het bezoekers en bewaking worst zijn wat je aan hebt. Vooropgesteld dat je er fatsoenlijk uitziet natuurlijk.

Dus nogmaals veel museumplezier,

groetjes,

Monica[/i]

[Frederique_]

wordt je alleen niet vreselijk nagestaard en voel je je dan niet opgelaten?

Eigenlijk werkte dit bij mij als volgt:
1) Toen ik mijzelf begon te accepteren wou ik zo snel mogelijk als vrouw(elijk) gekleed naar buiten en zo snel mogelijk mijn familie inlichten, mijn coach heeft daar (gelukkig!) snel een stokje voor gestoken want dat ging veel te snel.
2) Vervolgens ben ik in veel kleinere stappen (eerst maar eens alleen binnenshuis, vervolgens 's morgens rond 0:00 in een lange rok een rondje gemaakt, daarna eerder op de avond, enz) naar buiten getreden. Tot ik het moment voelde dat ik dacht "mijn verlangen om in een rok naar buiten te gaan is groter dan mijn angst om vervelende dingen tegen te komen" - en zelfvertrouwen voelde dat ik zo'n situatie vermoedelijk wel aan zou kunnen -> toen ben ik eerst overdag een rondje gelopen. Ik merkte dat ik nauwelijks vervelende reacties kreeg. Eerst vond ik het al lang goed dat ik geen vervelende reacties kreeg en het nastaren went (echt! Wat maakt 't ook uit: zolang jij er maar mag zijn zoals je bent...).
3) Daarna durfde ik ook met de bus naar een vakantiehotel (ging goed, 1 meisje begon wat hysterisch te lachen, heb daar niet op gereageerd en toen hield het snel op), daarna met de bus naar een museum zonder entree (Rijksmuseum Amsterdam, noodketen met expositie over de nieuwbouw) en vorige week dus het paleis op de dam als eerste museum met entree. Op alle plekken word ik nagestaard en raar aangekeken, maar ben daar volledig aan gewend. En wat Monica zegt doe ik ook vaak: een begrijpende glimlach doet inderdaad wonderen (dat ze je na- of aanstaren is normaal, voor hen is het allemaal vreemd).
4) De volgende stap wordt: een museum met de museumjaarkaart.

Op deze manier bouw ik het rustig op, zo kan ik ook rustig mijn zelfvertrouwen opbouwen. Misschien heb je hier wat aan...

Groetjes en succes!

Frederique

[Mara]

In Amsterdam moet je het wel heel bont maken om nagestaard te worden, hoor

Nou......duizende touristen zien het anders, voel me vaak genoeg een attraktie daar

Waar dit echt niet zo is, is in duitsland, met name Essen of Bochum, daar ben ik vaak en er lopen sowieso best veel freaks rond, veel meer dan ergens anders of in NL, ze zijn daar dus echt wat gewent en de touristen onbreken grotendeels

Mara

[Janiek]

Nou......duizende touristen zien het anders, voel me vaak genoeg een attraktie daar

Mara

Ah ja, de touristen... die was ik even vergeten .

<<groetjes