De laatste tijd mijmer ik veel over het leven. Nu die zwaar in de weg staande muur (lees G.I.D.) al meer dan drie jaar afgebroken is, staat niets een "normaal" leven meer in de weg en ik geniet elke dag van de kleine "normale" dingen van het leven. Dingen waar ik vroeger door mijn problematiek geen oog voor had. Centraal staat op het moment de ontdekkingsreis wie Joanne nu eigenlijk precies is en wat ze uit het leven wil halen. Ben ruim vijf jaar bezig geweest te ontdekken en accepteren WAT Joanne nu eigenlijk is en ik ben met die wetenschap in mijn bezit verder gegaan naar de logische volgende stap. Wie ben ik? Tot mijn verbazing en ook enigszins tot mijn vermaak realiseerde ik me dat ik daar nooit over nagedacht heb in het verleden. En het feit dat ik dat nu wel doe is voor mij een teken dat ik geheeld ben en inderdaad klaar ben om echt met het leven mee te kunnen doen. Het gevoel buiten spel te staan is helemaal weg en dat is een heerlijk gevoel. Ik heb daarbij wel veel moeten overdenken en een plaatsje moeten geven en dat was niet altijd zoals ik het wilde maar soms moet je zelf ook leren de lat wat minder hoog te leggen.
Één van de belangrijkste zaken die ik de laatste tijd geleerd heb is dat mijn verlangen naar mijn prins op het witte paard gebaseerd was op mijn kinderlijk idee van de liefde en romantiek. In dat opzicht was ik nog zo groen als gras en leefde ik een bakvis droom die in een half jaar tijd verandert is in een redelijk volwassen inzicht over hoe de wereld van de liefde en erotiek in elkaar zit. En nee, voor diegenen onder ons die me wat beter kennen, dit baseer ik niet alleen op mijn ervaringen in de Gogonuts;o) Die hebben me echter wel de nodige inzichten gegeven over wat IK persoonlijk wil en leuk vind op sexueel vlak;o) dus wat dat betreft heeft die Gogo er ook wel zijn deel aan bijgedragen maar het is niet mijn enige referentiekader in ieder geval. Anyway de droom van de prins die me uit mijn misere komt redden en samen met mij gelukkig op een onbewoond eiland gaat wonen met veel dieren en kinderen zal altijd wel een droom blijven en ook dat vind ik niet zo erg meer. Kan tenslotte ook eigenhandig wat kids bijelkaar scharrelen om mijn moeder gevoelens op bot te vieren hehehehe... Maar ik ben in ieder geval blij met de dingen die ik heb en ga niet meer lopen piekeren over de dingen die ik niet heb. Piekeren kost een hoop energie en het verandert niets aan de feiten behalve dan dat je er alleen maar moe van wordt.
Door dit alles heb ik ook geleerd op een normale manier met mannen om te gaan. Ik heb in een jaar tijd twee hele waardevolle vriendschappen met twee hele fijne mannen gekregen en die twee mannen hebben me geleerd dat ik liefde en geborgenheid ook absoluut uit een vriendschap kan halen zonder dat dat een sexuele toon hoeft te hebben. Door mijn verwrongen sexuele ontwikkeling kon ik dat namelijk niet. De enige intimiteit die ik kende was de sexuele intimiteit die ik had met mannen die in een dronken bui eens wat "anders" wilde proberen. En tegenwoordig bezit ik een respect voor mijzelf waardoor ik nu opensta voor andere vormen om met dit soort zaken om te gaan en niet mezelf te grabbel gooi om een stukje warmte wat achteraf helemaal geen warmte is. Tsja en ook dit komt allemaal voort uit mijn groeiend zelfbewustzijn en de toenemende controle die ik over mijn eigen leven begin te krijgen.
Twee kernpunten in mijn ontwikkeling zijn: "Ik ben GOD in mijn eigen Universum" en "Geluk is een keuze" Mijn jarenlange contact met psychen heeft me op een punt gebracht waar ik heb ingezien dat het leven slechts uit keuzes en meningen bestaat. Daarbij heb ik ingezien dat je als je een stevig levenspad wil aanleggen je moet leren elke keuze in je leven bewust te maken vanuit je EIGEN normen en waarden aangezien het een basis kan zijn voor een nieuwe keuze en daarna nog één, en daarna nog één. Vanuit dat kader heb ik geleerd te dealen met mijn dagelijkse shit. De manier waarop ik de problemen in mijn leven aan pak is door ze te analyseren en te verdelen in pakketjes simpele keuzes. Dan met verstand op nul, blik op oneindig pakketje voor pakketje die keuzes doorlopen en voor je het doorhebt ben je al weer een hele grote stap verder. Ook heb ik ingezien dat als je een keuze maakt het gevolgen heeft voor de toekomst. Soms kom je op een punt dat je niet verder kunt en dan zul je terug moeten naar die ene keuze waar je de fout in gegaan bent om zo de boel weer recht te trekken.
Elke keuze in het leven is binair mijns inziens. Of op te breken in een groepje binaire keuzes en met een simpel ja, nee, wel, of niet te beantwoorden of dus eigenlijk met een 1-tje of een 0-lletje. En zo is 1 keuze van mij heel belangrijk geweest voor mijn ontwikkeling. Misschien wel de belangrijkste. Wil ik mijn leven leiden vanuit het verdriet om wat ik mis door mijn Transseksualiteit of vanuit het geluk dat ik zo speciaal ben? Vanuit een positieve insteek of vanuit een negatieve? >>>>>>>>>>>>>>>>>>> Ik wil Vanuit een positieve insteek leven dus!!!!
En dan nog de rest van de wereld. Hoe ga ik om met de mening van anderen. Hmmm ik denk dat ik heb geleerd in te zien dat ik nooit controle zal hebben over wat een ander van me denkt. En daarbij dat ik mijn gevoel van eigenwaarde en levensgeluk daar gelukkig ook niet van af hoef te laten hangen. Zolang ik weet dat ik elke keuze in mijn leven maak vanuit mijn eigen volle overtuiging is er niemand die me nog krom krijgt omwille van een mening. Meningen zijn namelijk altijd gekleurd door iemands levensvisie en persoonlijke smaak. En dat maakt iemands negatieve mening ten aanzien van mij en mijn levenswijze ineens die persoons eigen probleem in plaats van het mijne. En nu ik dit allemaal zo terug lees klinkt het allemaal wel een beetje vaag en ik hoop dat jullie me begrijpen maar het komt me voor mijn gevoel zo verdomd simpel voor dat ik soms wel eens denk: "waarom ben ik hier niet veel eerder achter gekomen?";o)
Maar hey, that's life!!!
Er is een tijd voor alles en kennelijk was het hier nu tijd voor.
Gevolg hier van is dat ik in nieuwe onbekende situaties niet meer vanuit mijn angst voor het onbekende handel maar uit nieuwsgierigheid en verlangen nieuwe dingen te ontdekken. Als ik in de spiegel kijk ben ik blij met wat ik zie. Zelfs met al mijn littekens die nu een soort teken van mijn strijd zijn geworden. Ben er best een beetje trots op zeg maar. En dat maakt dat ik me in mijn basis zelfverzekerd genoeg voel om mijn levenskader te vergroten. Dat is ook gesymboliseert in het feit dat ik bijna mijn rijbewijs heb. Heb mijn angst voor autorijden erdoor kunnen overwinnen en dat geeft me weer het gevoel dat de toekomst volledig open staat voor me. De mogelijkheden om mijn nieuwe leven in te vullen zijn grenzeloos en dat geeft me een smile op mijn gezicht elke dag als ik wakker wordt.
En als klap op de vuurpijl heb ik besloten dat ik best gelukkig kan zijn zo in mijn eentje en dat ik het nu na mijn erotische fase eens op de conservatieve chique manier ga proberen. Ik heb de power of the boobs leren kennen (hemels:o)) en vind het een uitdaging om die NIET te gebruiken om hogerop te komen in het leven. Ik vind het LEUK om mezelf uit te drukken door middel van kleding en make up. Zakelijk en gedistingeert maar toch ook met een bepaalde erotische stoerheid en tevens vrouwelijke uitstraling zonder dat daar ook maar een centimeter ontblote huid bij komt kijken. Sinds ik weet wie ik ben en wat ik waard ben zijn mijn mooie boobys dan ook niet meer plubiekelijk te aanschouwen;o)
Tsja en dan kom ik tot de conclusie zolangzamerhand dat ik best een normale vrouw begin te worden. Bijna saai zeg maar hahahaha.... Gelukkig werd ik daar al voor gewaarschuwd toen ik aan de antidepressiva begon. Mijn psych zei dat er wel eens een moment kon komen in mijn leven dat ik het saai zou gaan vinden dat alles loopt zoals ik wil en dat ik dan moest oppassen geen destructief gedrag te gaan vertonen om zo weer een beetje misere te creeren:)))))
Nu alleen werk en financieel gebied nog. Is nu zo dat ik waarschijnlijk toch niet naar het feest kan in december. Hoewel ik een gift ontvangen had is die in een rabobank put gevallen waarvan het nog onzeker is hoe die put weer gevuld wordt de komende maanden en of ie uberhaupt weer zo vol komt dat ik naar het feest kan. Maar geloof me volgend jaar kom ik weer gewoon en dan waarschijnlijk in een stunning outfit en met mijn eigen autootje nadat ik van mijn werk afkom;o)
Overigens zorg ik er persoonlijk voor dat mijn weldoener gecompenseerd wordt zodra ik daar weer toe in staat ben. Wie de portemonaie past gooit hem in de gedempte porceleinkast niet ver van die boom
Mijn Binaire Basis
Moderator: Moderators
Is er niets meer aan toe te voegen of sla ik gewoon wartaal uit? Hihihihi........ -
Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
Hoi Joanne,
Van mijn kant: er was niets aan toe te voegen: ik vond het een indrukwekkend verhaal en vind het ook heel waardevol dat je dit gepost hebt omdat dit verhaal (veel) verder gaat dan alleen "de techniek van de buitenkant". Die kant vind ik op dit forum (nogal eens) onderbelicht, bedankt dat jij wel de moed gehad hebt om die kant vanuit jezelf te beschrijven.
Groetjes
Frederique
Van mijn kant: er was niets aan toe te voegen: ik vond het een indrukwekkend verhaal en vind het ook heel waardevol dat je dit gepost hebt omdat dit verhaal (veel) verder gaat dan alleen "de techniek van de buitenkant". Die kant vind ik op dit forum (nogal eens) onderbelicht, bedankt dat jij wel de moed gehad hebt om die kant vanuit jezelf te beschrijven.
Groetjes
Frederique
Kijk ook eens op de genderkalender !
-
Lisa met een S
- Moderator
- Berichten: 3650
- Lid geworden op: do aug 15, 2002 10:39
- Locatie: Boven de rivieren
- Contacteer:
Joanne,
Wat je schrijft is verre van wartaal. Wat je hier beschrijft is inderdaad zeer imponerend. Maar er zijn weinig hier die er een zinnig inhoudelijke reaktie zou kunnen geven. De travestieten natuurlijk kunnen hier niet over meepraten omdat ze het nooit hebben meegemaakt (en nooit zullen meemaken), de pre-ops zijn lang verwijderd van de fase waarin je erin zit; vele post-ops zullen ook nooit een soortgelijke ervaring hebben omdat ze toch heel anders in elkaar steken -- vanwege karakter, leeftijd, uiterlijk of wat dan ook -- of omdat ze, voor verschillende redenen -- de site hebben verlaten.
Maar jouw verhaal maakt inderdaad indruk, en is voor iedereen van waarde omdat het inzicht geeft in gender issues en hoe een persoon daarop reageert.
Ik wil je niet alleen bedanken dat je het hier heb gepost, maar omdat je het in het Algemeen Forum heb gepost en niet alleen in het TS forum.
Groetjes,
Lisa
Wat je schrijft is verre van wartaal. Wat je hier beschrijft is inderdaad zeer imponerend. Maar er zijn weinig hier die er een zinnig inhoudelijke reaktie zou kunnen geven. De travestieten natuurlijk kunnen hier niet over meepraten omdat ze het nooit hebben meegemaakt (en nooit zullen meemaken), de pre-ops zijn lang verwijderd van de fase waarin je erin zit; vele post-ops zullen ook nooit een soortgelijke ervaring hebben omdat ze toch heel anders in elkaar steken -- vanwege karakter, leeftijd, uiterlijk of wat dan ook -- of omdat ze, voor verschillende redenen -- de site hebben verlaten.
Maar jouw verhaal maakt inderdaad indruk, en is voor iedereen van waarde omdat het inzicht geeft in gender issues en hoe een persoon daarop reageert.
Ik wil je niet alleen bedanken dat je het hier heb gepost, maar omdat je het in het Algemeen Forum heb gepost en niet alleen in het TS forum.
Groetjes,
Lisa
If all else fails, buy new shoes
-
Monica Dreamgirl
- ForumFan
- Berichten: 447
- Lid geworden op: wo apr 30, 2003 20:12
- Locatie: Rotterdam
Hoi Joanne,
ik heb je verhaal één keer gelezen en was er zo van onder de indruk dat het meteen herlezen heb. Het is zeker niet vaag, integendeel, het is zeer helder. Maar ik vond het zo obligaat om alleen maar 'goed verhaal' te schrijven. Nou ja, bij deze alsnog: goed verhaal. Gefeliciteerd met je rijbewijs. En het lijkt me eerlijk gezegd niet zo erg om 'saai' een normale vrouw te zijn. Toch?
Tenslotte sluit ik me aan bij Lisa: dank dat je dit met iedereen hebt gedeeld.
groetjes,
Monica
ik heb je verhaal één keer gelezen en was er zo van onder de indruk dat het meteen herlezen heb. Het is zeker niet vaag, integendeel, het is zeer helder. Maar ik vond het zo obligaat om alleen maar 'goed verhaal' te schrijven. Nou ja, bij deze alsnog: goed verhaal. Gefeliciteerd met je rijbewijs. En het lijkt me eerlijk gezegd niet zo erg om 'saai' een normale vrouw te zijn. Toch?
Tenslotte sluit ik me aan bij Lisa: dank dat je dit met iedereen hebt gedeeld.
groetjes,
Monica
Enneh Lisa de reden dat ik het juist hier schrijf is omdat ik geen onderscheid maak in mensen en dus ook niet in travestieten transen en of fetishisten. Hoewel we het allemaal op onze eigen manier beleven staan we allemaal gelijk in onze fascinatie voor het andere geslacht. Of we dat nu op sexueel aantrekkings gebied hebben of in genderexpressie of allebei en of we dat nu tijdelijk en gedeeltelijk of permanent en volledig doen is mijns inziens maar semantiek. Gooi de hele groep maar gewoon onder 1 noemer en laten we samen vechten voor onze emancipatie in plaats van met de koppen tegen elkaar te slaan. En daarom schrijf ik zo dat uit welke hoek je dit ook leest het voor iedereen invoelbaar is. Dus ook jullie gedames TV 
No offence overigens, no defence either
No offence overigens, no defence either
Ik weet zeker dat het voor jou oplucht om zoiets van je af te schrijven als je iets dwars zit. Ik hoop dat je na die posting een stuk beter in je vel bent komen te zitten en dat het je helpt bij je eigen leven. En succes bij het afrijden. Joanne, dan is dat een officieel document waar je naam al reeds goed op staat. Ik denk dat die leuke man voor jou komt op het moment dat je er niet aan denkt. En dat is dan geen ridder op een paard maar een individu van vlees en bloed met zwakheden en kwaliteiten.
Mocht je ergens mee zitten, travestie.org staat altijd open voor je.
Nu naar bed. Mijn baan roept morgen weer.
Mocht je ergens mee zitten, travestie.org staat altijd open voor je.
Nu naar bed. Mijn baan roept morgen weer.
liefs, Josette
Hi Joanne,
ook ik heb het nog eens over gelezen omdat je , vind ik, zeer indringend schrijft over in feite de zoektocht naar jezelf en wat je daarbij hebt ervaren. Na wat vallen en opstaan heb je een voor jezelf duidelijke richting gevonden.
Je schrijft wie ben ik, nu is dit al voor velen soms iets waar men lang mee kan worstelen, maar met TS komt er nog een dimensie bij, ga er maar aan staan.
Je bent eruit zoals je schrijft en hoewel ik niet van eigen ervaring (de TS weg die je hebt afgelegd) kan spreken, denk ik toch dat het "wie ben ik" al goed is ingevuld.
Waarom, omdat ik denk dat iemand na pas 3 jaar (is een hele korte tijd) als vrouw(post-up) geleefd te hebben zo kan schrijven over zichzelf en haar gedachten weergeeft, dat je er inderdaad uit bent.
Dat je in feite schrijft over b.v. relaties, werk, geluk, keuzes en niet een lang verhaal over wat je als TS allemaal hebt meegemaakt, geeft aan dat je eruit bent en net als ieder ander wil leven die b.v. nooit temaken heeft gehad met G.I.D.
Geluk kan soms met keuzes worden afgedwongen en elke keuze heeft gevolgen (actie/re-actie), als ze bewust genomen zijn zullen er weinig verrassingen zijn achteraf. (Voorbeeld het lage percentage spijtoptanten bij TS)
Het gevonden antwoord op wie ben ik, is zeker ook geluk, misschien het begin van alles..
Succes met je rij examen en geluk (alweer) met het solliciteren.
Kleine wondertjes bestaan ook, er moet toch een ridder (eventueel tijdelijk als vrouw vermomd) op een ijzeren ros (b.v. een Japannertje, liefst wit van kleur)) half december ergens in de buurt van Joanne zijn die je op een galante wijze naar het feest wil ontvoeren
groetjes, Adriana
ook ik heb het nog eens over gelezen omdat je , vind ik, zeer indringend schrijft over in feite de zoektocht naar jezelf en wat je daarbij hebt ervaren. Na wat vallen en opstaan heb je een voor jezelf duidelijke richting gevonden.
Je schrijft wie ben ik, nu is dit al voor velen soms iets waar men lang mee kan worstelen, maar met TS komt er nog een dimensie bij, ga er maar aan staan.
Je bent eruit zoals je schrijft en hoewel ik niet van eigen ervaring (de TS weg die je hebt afgelegd) kan spreken, denk ik toch dat het "wie ben ik" al goed is ingevuld.
Waarom, omdat ik denk dat iemand na pas 3 jaar (is een hele korte tijd) als vrouw(post-up) geleefd te hebben zo kan schrijven over zichzelf en haar gedachten weergeeft, dat je er inderdaad uit bent.
Dat je in feite schrijft over b.v. relaties, werk, geluk, keuzes en niet een lang verhaal over wat je als TS allemaal hebt meegemaakt, geeft aan dat je eruit bent en net als ieder ander wil leven die b.v. nooit temaken heeft gehad met G.I.D.
Geluk kan soms met keuzes worden afgedwongen en elke keuze heeft gevolgen (actie/re-actie), als ze bewust genomen zijn zullen er weinig verrassingen zijn achteraf. (Voorbeeld het lage percentage spijtoptanten bij TS)
Het gevonden antwoord op wie ben ik, is zeker ook geluk, misschien het begin van alles..
Succes met je rij examen en geluk (alweer) met het solliciteren.
Kleine wondertjes bestaan ook, er moet toch een ridder (eventueel tijdelijk als vrouw vermomd) op een ijzeren ros (b.v. een Japannertje, liefst wit van kleur)) half december ergens in de buurt van Joanne zijn die je op een galante wijze naar het feest wil ontvoeren
groetjes, Adriana
-
Lisa met een S
- Moderator
- Berichten: 3650
- Lid geworden op: do aug 15, 2002 10:39
- Locatie: Boven de rivieren
- Contacteer:
Ik kan alleen maar zeggen dat ik hier volledig met je eens benJoanne schreef:Enneh Lisa de reden dat ik het juist hier schrijf is omdat ik geen onderscheid maak in mensen en dus ook niet in travestieten transen en of fetishisten. Hoewel we het allemaal op onze eigen manier beleven staan we allemaal gelijk in onze fascinatie voor het andere geslacht. Of we dat nu op sexueel aantrekkings gebied hebben of in genderexpressie of allebei en of we dat nu tijdelijk en gedeeltelijk of permanent en volledig doen is mijns inziens maar semantiek. Gooi de hele groep maar gewoon onder 1 noemer en laten we samen vechten voor onze emancipatie in plaats van met de koppen tegen elkaar te slaan. En daarom schrijf ik zo dat uit welke hoek je dit ook leest het voor iedereen invoelbaar is. Dus ook jullie gedames TV
No offence overigens, no defence either
Groetjes en tot 15 december
Lisa
If all else fails, buy new shoes
-
Nathalie
- Forumdiva
- Berichten: 1230
- Lid geworden op: zo jun 17, 2001 2:00
- Locatie: 't Gooi
- Contacteer:
Heel knap hoe helder je je nieuwe verworven inzichten weet te verwoorden, Joanne.
Maar verwoorden is één ding. Alle consequenties die daaruit voortkomen rechtop tegemoet lopen is nr. twee. Al weet ik zeker dat je daar al tijden lang hard mee bezig bent. En ik weet (met een aan zekerheidheid grenzende waarschijnlijkheid) dat je daar pas helemaal in geslaagd zult zijn als je hoog-bejaard in een state-of-the-art verzorgings-palenwoning (want het is dan immers het jaar 2065) je jeugd, volwassenheid en ouderdom zult kunnen overzien.
Dan zul je pas kunnen zeggen: Joanne meid, missie geslaagd.
Tot die tijd wens ik je heel veel geluk, wijsheid maar vooral erg veel liefde toe op de nieuw ingeslagen weg.
Waarbij ik hoop dat velen je maar mogen volgen. *kiss*
Maar verwoorden is één ding. Alle consequenties die daaruit voortkomen rechtop tegemoet lopen is nr. twee. Al weet ik zeker dat je daar al tijden lang hard mee bezig bent. En ik weet (met een aan zekerheidheid grenzende waarschijnlijkheid) dat je daar pas helemaal in geslaagd zult zijn als je hoog-bejaard in een state-of-the-art verzorgings-palenwoning (want het is dan immers het jaar 2065) je jeugd, volwassenheid en ouderdom zult kunnen overzien.
Dan zul je pas kunnen zeggen: Joanne meid, missie geslaagd.
Tot die tijd wens ik je heel veel geluk, wijsheid maar vooral erg veel liefde toe op de nieuw ingeslagen weg.
Waarbij ik hoop dat velen je maar mogen volgen. *kiss*
<i>Hoe groter de chaos, des te effectiever de glimlach.</i>
Kijk zo ken ik jullie allemaal weer:) Enneh ik ga me eens beraden over een groot en altijd weer terugkerend prettig dilemma bij zo'n feestje...................................................................................
Wat ga ik aan doen!!!!!!!!!!!
En dan ben ik ineens weer een beetje die TV van vroeger
Wat ga ik aan doen!!!!!!!!!!!
En dan ben ik ineens weer een beetje die TV van vroeger
Geheel vrijblijvende suggestie
, en makkelijk in de was. (Uhh)
veel plezier, ook voor de anderen
groetjes, Adriana
Uhh......... iets leuks, super vrouwelijk, tikje ondeugend, passend bij het feest, anders dan anders, wat je later ook nog kan dragen, waar je anderen jalours meemaakt (typische vrouwelijke eigenschap)
Wat ga ik aan doen!!!!!!!!!!!
En dan ben ik ineens weer een beetje die TV van vroeger
, en makkelijk in de was. (Uhh) veel plezier, ook voor de anderen
groetjes, Adriana