Hey,
ik heb deze topic geopend om te weten of jullie dit ook al hebben meegemaakt en wat jullie toen deden. Het gaat dus over een toneeltje op school hetgeen we voor de klas alleen moeten voorbrengen.
We werden dus ingedeeld en ik moest tesamen met twee jongens. Gelukkig kom ik zeer goed met hen overeen . We moesten dus een toneel maken over liefde.
Ons verhaal ziet er zo uit (in grote lijnen):
Tom en Laura zijn een koppel (ongeveer mijn leeftijd dus 15 a 16 jaar oud). Laura word Tom beu omdat hij het steeds maar over voetbal heeft en nooit eens aandacht aan haar schenkt. Ze ontmoet Simon waarmee ze eens afspreekt om naar een concert te gaan. Tom komt hier niet achter. Hij komt er na een tijdje wel achter als hij Laura wil bellen maar de moeder aan de lijn krijgt die zegt dat ze met Simon naar de cinema is, dat terwijl Laura had gezegd dat ze voor straf thuis moest blijven en niet naar een feestje (georganiseerd door Tom) kon. Uiteindelijk komt er een moord aan te pas en sterft Tom. (die moord is er om wat extra drama in het toneeltje te brengen, en is extra punten wegens originaliteit )
Nu zaten we met het "probleem" dat er geen meisje in ons groepje zat. Ik voorgesteld om de rol van Laura dan op mij te nemen, zogezegd om dat eens mee te maken (en aangezien mijn 2 groepsgenoten niet echt voor meisje wouden spelen).
Nu zit ik met de vraag: hoe pak ik dat het best aan? Ik bedoel, ik heb eigenlijk beetje schrik dat ik ga uitgelachen worden als ik daar dan sta (er zitten een paar onnozelaars in mijn klas die alles grappig vinden).
We worden beoordeeld op originaliteit, decor, verhaal EN op kostuums. Dus als ik een meisje speel dan word er verwacht dat ik ook volledig in meisjeskleren daar sta.
Hebben jullie dit zelf ook al eens gedaan? Graag wil ik weten hoe dat afliep
Groetjes,
elke
Toneeltje...
Moderator: Moderators
Ik heb zelf op 13 jarige leeftijd de 'kans van mijn leven' laten lopen, toen 2 klasgenootjes samen met mij een meidengroep na wilden doen op een klassen-avond. Omdat ik echter niet al te populair was durfde ik het uiteindelijk niet aan, bang dat ik nog meer gepest zou worden. Uiteindelijk heeft een andere jongen mijn plaats ingenomen, en waren ze een groot succes, waar niemand ooit moeilijk over heeft gedaan 
Gek, ik weet niet eens meer welke groep het was (volgens mij Bananarama), maar kan me nog heel goed voor de geest halen hoe ze er uitzagen (korte zwarte rokjes, van die gescheurde panties) en dat de zus van een van die jongens voor kleding & make-up heeft gezorgd. Vooral hij (van die zus dus) zag er erg goed uit, en terwijl de andere 2 zich meteen omkleedden bleef hij de rest van de avond er zo bijlopen. Hij deed daarbij niet overdreven vrouwelijk ofzo, was gewoon zichzelf, alleen zag hij er uit als een meisje. Ik ben dan ook jaren vast overtuigd geweest dat hij ook travestiet was, heb het hem zelfs bijna een keer gevraagd. Maar ja, hoe doe je dat?
Wat ik maar met dit verhaal wil zeggen: als ik jou was zou ik het doen, maar begrijp ook heel goed als je het niet durft ..
Gek, ik weet niet eens meer welke groep het was (volgens mij Bananarama), maar kan me nog heel goed voor de geest halen hoe ze er uitzagen (korte zwarte rokjes, van die gescheurde panties) en dat de zus van een van die jongens voor kleding & make-up heeft gezorgd. Vooral hij (van die zus dus) zag er erg goed uit, en terwijl de andere 2 zich meteen omkleedden bleef hij de rest van de avond er zo bijlopen. Hij deed daarbij niet overdreven vrouwelijk ofzo, was gewoon zichzelf, alleen zag hij er uit als een meisje. Ik ben dan ook jaren vast overtuigd geweest dat hij ook travestiet was, heb het hem zelfs bijna een keer gevraagd. Maar ja, hoe doe je dat?
Wat ik maar met dit verhaal wil zeggen: als ik jou was zou ik het doen, maar begrijp ook heel goed als je het niet durft ..
Echte gender-outlaws dragen panty's over hun hoofd.
Langs de ene kant wil ik het dolgraag doen maar langs de andere kant is er die angstMaruscha schreef:Wat ik maar met dit verhaal wil zeggen: als ik jou was zou ik het doen, maar begrijp ook heel goed als je het niet durft ..
Ik zit constant met van die gedachten in mijn hoofd:
- Wat als ik blunder?
- Wat als ik uitgelachen word?
- Wat als ik mijn tekst vergeet?
- Wat als ik daarna verweten word voor...?
- ...
Nu heb ik mijn ouders nog niets gezegd over dat toneeltje. Ik vrees er eigenlijk voor dat ze allerlei dingen gaan insinueren, aangezien ze zeer achterdochtig kunnen zijn.
Dat is een reden waarom ik het niet aan hen zou vertellen maar dan zit ik met een ander probleem:
Wat als het uitkomt?
Ik kan me het al een beetje voorstellen
Die eerste drie vragen staan los van je eigen probleem, want dat kan iedereen overkomen die toneel speelt o.i.d., in welke hoedanigheid dan ook. Maar of je uitgelachen wordt heeft denk ik ook te maken met hoe je eruit zal zien. Als jij opgemaakt als een clown in harige benen onder een roze rokje op het toneel staat, tja, dan zouden mensen dat wel eens grappig kunnen vinden 
Maar als jij je gewoon 'hip meisjesachtig' kleedt denk ik dat er niets aan de hand zal zijn. Heb je al een idee hoe je er ongeveer uit zou willen zien? En kan iemand je daarbij helpen? Dit is natuurlijk wel een ideale gelegenheid om een klasgenote om hulp te vragen 
Of mensen iets gaan vermoedden durf ik niet te zeggen, maar dat zou wel eens mee kunnen vallen hoor. Voor de meesten leeft het namelijk niet, zeker niet zoals voor jou of mij. Ik denk dat ik de enige was die destijds dacht dat die jongen over wie ik schreef travestiet was, voor de rest was het gewoon een leuke playbackshow, meer niet.
Maar als jij je gewoon 'hip meisjesachtig' kleedt denk ik dat er niets aan de hand zal zijn. Heb je al een idee hoe je er ongeveer uit zou willen zien? En kan iemand je daarbij helpen? Dit is natuurlijk wel een ideale gelegenheid om een klasgenote om hulp te vragen Of mensen iets gaan vermoedden durf ik niet te zeggen, maar dat zou wel eens mee kunnen vallen hoor. Voor de meesten leeft het namelijk niet, zeker niet zoals voor jou of mij. Ik denk dat ik de enige was die destijds dacht dat die jongen over wie ik schreef travestiet was, voor de rest was het gewoon een leuke playbackshow, meer niet.
Echte gender-outlaws dragen panty's over hun hoofd.
Ik kan hier alleen maar een oude wijze spreuk op zeggen:
De mensch lijdt het meest door het lijden wat hij vreescht
De enige manier er achter te komen of dit wel of niet gaat lukken is door het gewoon te doen. En de keus is dus of je deze kans wil laten lopen uit angst voor evt rampscenarios met als gevolg dat je later misschien spijt hebt het niet gedaan te hebben of je doet het gewoon en ziet wel wat er gebeurt met in je achterhoofd dat alles waar je niet dood van gaat je sterker maakt 
Ik heb zelf ooit ook een paar dansjes gedaan als LUV en als Divine. beide keren een enorm succes.
De mensch lijdt het meest door het lijden wat hij vreescht
De enige manier er achter te komen of dit wel of niet gaat lukken is door het gewoon te doen. En de keus is dus of je deze kans wil laten lopen uit angst voor evt rampscenarios met als gevolg dat je later misschien spijt hebt het niet gedaan te hebben of je doet het gewoon en ziet wel wat er gebeurt met in je achterhoofd dat alles waar je niet dood van gaat je sterker maakt
Ik heb zelf ooit ook een paar dansjes gedaan als LUV en als Divine. beide keren een enorm succes.
Ik denk dat ik al weet hoe ik eruit wil zienMaruscha schreef:Maar als jij je gewoon 'hip meisjesachtig' kleedt denk ik dat er niets aan de hand zal zijn. Heb je al een idee hoe je er ongeveer uit zou willen zien? En kan iemand je daarbij helpen? Dit is natuurlijk wel een ideale gelegenheid om een klasgenote om hulp te vragen
Kijk maar naar mijn avatar. Daaronder een wit rokje met eventueel witte hoge hakken die ik dan meeneem van mijn moeder (die dat niet gaat weten )Dat lijkt me toch niet echt clownsachtig
Of dat ik make-up ga gebruiken, daar twijfel ik aan. Ik heb het nog nooit gedaan en ik denk niet dat er iemand mij daarmee kan helpen uit mijn klas aangezien make-up verboden is op school. Je ziet bij mij op school niemand met make-up behalve dan misschien een gothic-persoon (en dat is nu ook niet de bedoeling dat ik er zo uitzie, niks tegen gothics
)
Mijn besluit staat dus nu vastJoanne schreef:De enige manier er achter te komen of dit wel of niet gaat lukken is door het gewoon te doen. En de keus is dus of je deze kans wil laten lopen uit angst voor evt rampscenarios met als gevolg dat je later misschien spijt hebt het niet gedaan te hebben of je doet het gewoon en ziet wel wat er gebeurt met in je achterhoofd dat alles waar je niet dood van gaat je sterker maakt
. Ik doe het. Tijd genoeg nog om me voor te bereiden, het is pas ergens midden-januari, onze tekst is al volledig af enzo.
Ik heb het geluk dat ik samenwerk met twee goede, bereidwillige jongens
Wij zijn de 1 van de enige uit mijn klas die bijna direct het podium zouden opkunnen Het enige waarover ik kan klagen i.v.m. mijn groep is het feit dat een groepsgenoot elke dag vergeet een pruik mee te nemen naar school
Hij heeft er thuis liggen maar als hij ze nu eens meebracht e 
Het toneeltje is gedaan!
Eerste conclusie: NOG EEN KEER!!!
Het was echt superleuk Ik zou er alles voor doen om nog eens te mogen
Alles ging zeer vlot ik ben wel 1 keer mijn tekst kwijtgeraakt maar echt erg was het niet
De reacties waren zeer goed over hoe ik er uitzag Sommigen verbaasd, anderen niks durven te zeggen en anderen gaven complimentjes Het mooiste van die complimentjes vond ik toch wel deze: " ge lijkt zo echt op een meisje hé "
Als er nog eens zo'n toneeltjes zijn wil ik absoluut een meisje spelen ze
Eerste conclusie: NOG EEN KEER!!!
Het was echt superleuk Ik zou er alles voor doen om nog eens te mogen
Alles ging zeer vlot ik ben wel 1 keer mijn tekst kwijtgeraakt maar echt erg was het niet
De reacties waren zeer goed over hoe ik er uitzag Sommigen verbaasd, anderen niks durven te zeggen en anderen gaven complimentjes Het mooiste van die complimentjes vond ik toch wel deze: " ge lijkt zo echt op een meisje hé "
Als er nog eens zo'n toneeltjes zijn wil ik absoluut een meisje spelen ze
