Veel met homo's omgaan.

[Jaimee]

In mijn kenissenkring zijn veel mensen homoseksueel en vooral dan de kenissen waarmee ik VEEL om en uitga...
Hartstikke leuk vind ik ze; ik hou echt van ze!

Maar soms kom ik in situaties waar ik helemaal niet in wil komen en dat vind ik soms wel heel jammer en ik dan voel ik me heel schuldig achteraf.
De meeste van die vrienden van mij zijn best wel seks-gericht bijvoorbeeld en ik word daar wel eens een beetje moe van... Ik kan er niet echt over meepraten omdat ik er gewoon niet zo mee bezig ben. Vaak praat ik wel met ze mee maar echt 'echt' is dat natuurlijk niet van me.
En af en toe is er ook wel onbegrip (vaak ook wel op voor hen niet-nuchtere momenten zegmaar..) en dan komen er dingen naar boven zoals: "Waarom ben je nou niet gewoon een jongen gebleven?" "Je bent/ was zo knap!" "En we vinden je al goed zoals je bent.." "Ik heb het idee dat je die operaties en cosmetische ingrepen heb laten doen om de verkeerde redenen..." Dat is vaak wel goed bedoeld ofzo maar achteraf baal ik dan omdat ze het begrip transseksualiteit blijkbaar niet goed snappen. Ik krijg soms weleens het idee dat sommige vrienden van me het idee hebben dat ik het wel geil vind om als vrouw door het leven te gaan en denk dan meer seks zal hebben met 'leuke' hetero-mannen. En dat ik kick op de aandacht die ik zou krijgen van het doen van al die ingrepen.
Maar absoluut het omgekeerde is waar; ik ben ten eerste helemaal niet zo bezig met seks en ten tweede ben ik me heel erg bewust dat een geslachtaanpassing je kansen op een relatie behoorlijk verkleind. (Er zijn toch echt wel meer homo's dan dat er mannen zijn die een echte relatie of huwelijk willen aangaan met een transseksueel, toch?) En die operaties en andere cosmetische behandelingen; nou het liefst had ik natuurlijk gewoon als meisje ter wereld gekomen en dan hadden die operaties NOOIT nodig geweest. Vreselijk vind ik het natuurlijk om al die pijn te lijden en EXTREEM veel geld aan mijn lichaam kwijt moet raken. Maar het is voor mij gewoon ondraaglijk om zo verder te gaan, dus ik 'moet' wel van mezelf. Maar leuk?? Echt niet gewoon!
En dan is er nog het drugsgebruik; ik weet dat het een vooroordeel is maar ik heb het idee dat mijn homo-vrienden meer drugs gebruiken dan mijn hetero-vrienden. En omdat ik zoveel met ze omga, ben ik zelf ook heel erg geneigd om veel meer te gebruiken en ik heb zelfs dingen gedaan zwaar onder invloed waar ik achteraf dus heel veel spijt van had. (seks bijv. )

Hè bah; als ik zo mijn stukje teruglees ziet het er wel allemaal heel negatief uit en denk ik vreselijk in hokjes en staan er ook behoorlijk wat vooroordelen in. En zo wil ik helemaal niet zijn.
Ik heb echt ook heel veel GEWELDIGE momenten met mijn gay-vrienden hoor en die koester ik ook echt maar ik moest dit even kwijt omdat ik soms het idee heb dat ik een beetje de weg kwijt raak van de 'true me' en dat ik me teveel laat beïnvloeden door wat vrienden zeggen.

Ik weet eigenlijk niet wat jullie met deze informatie moeten, maar ik moest het even kwijt; sorry!

[betteke]

In het begin na mijn transitie kon ik maar geen genoeg krijgen om door mannen de bevestigd te worden dat ik een vrouw was!! ik leefde dan ook stealth, en wonder boven wonder is het in die plekken waar ik uitging nooit uitglekt.Uiteraard vinden homo's het jammer dat wij ons laten "verminken", dat is denk ik hetzelfde dat ik het zo jammer vind van een vr-m ts dat die alles laten weghalen waar wij zo naar smachten!
Ook ik vind de sex niet meer belangrijk, maar geniet nog steeds van het feit dat je als vrouw mannen zo week kan maken d.m.v. uitdagen.
Dit waren dan wel mannen die niets van mijn verleden weten, en daar voelde ik me dan ook prettig bij......als ze het wel wisten, voelde ik dat meteen aan, omdat ze dan toch anders reageerden.......helaas!
Momenteel heb ik deze bevestiging al lang niet meer nodig, omdat ik al 12 jaar zielsverliefd samenwoon met iemand die van mij houd als persoon!

[gast]

Op mijn werk loopt een homosexueel rond, waar ik, toen ik nog androgyn leefde, prima mee kon opschieten. Ben zelfs bij de jongen eens thuis langs geweest. Toch kwam daar iets anders om de hoek kijken, iets wat ik een beetje herken in het verhaal van Jamie.
Zolang ik er bijliep als een jongen met vrouwelijke trekjes vond hij het allemaal prachtig. Ook toen ik fulltime als vrouw ging leven heeft hij mijn transitie met interesse gevolgd. Het idee dat ik, levend als vrouw, nog een mannelijk geslachtsdeel heb, vond hij prachtig.
Maar toen bekend werd dat ik vroeg of laat een geslachtsoperatie wens, was die interesse in een keer weg. Hij gaat anders met mij om, is meer kortaf.

Ik zal, en kan, alle homo's niet over een kam scheren. Ik ken er meer die juist mij meer zijn gaan waarderen naarmate mijn transitie zich vordert. Die heel attent zijn. En waar ik, nog steeds, met plezier mee omga.

Liefs, Kitty.

[Mara]

In mijn vriendenkring zijn ook opvallend veel homos, lesbiennes en biseksuele mannen en vrouwen, maar dat blijkt normaal voor dat gothicwereldje waar ik in hang, ben daar ook echt niet het enige transje hoor

[esther-marye]

Ik had een hele goede vriend waar ik heel goed mee kon opschieten en hij heeft ook mij helemaal gevolgt tijdens mijn trasitie process. Toen ik terug in NL was na mijn SRS heb ik nooit meer wat van hem vernomen, niet eens een kaartje!

[Mara]

Wat un flikker, hahahaha.....daar zullen toch niet diepere gevoelens in het spel geweest zijn

Hoe kun je hem nou zo pijn doen en naar Thailand gaan en je gezonde lichaam laten deformeren......tse-tse-tse

groetjes

[Zohra]

Ik ken dit dillemma... voordat ik als vrouw ging leven leefde ik enkele jaren in de homowereld. Aanvankelijk vond ik het prachtig en machtig allemaal maar op een gegeven moment vielen me de schellen van mijn ogen. Ten eerste is het dat het vaak alleen om de seks draait. Als homo is het ook best moeilijk om een relatie te vinden , net als bijvoorbeeld transsexuelen hoor. Mijn ervaring is dat in de homowereld het gaat om vluchtige kontakten hoewel er natuurlijk ook genoeg zijn die wel een relatie hebben bij wie het goed gaat, echter, toen ik als vrouw ging leven lag ik er bij mijn 'vrienden' toch al snel uit. Ze waren van mij gewend dat ik de stoere bink was. Ik leefde in de leerscene van amsterdam en was een tamelijk stoere en extreme jongen, ik was punk en droeg ruige kleding, dat was iets waar die mannen dol op waren. Ik trok echter de verkeerde aandacht, niet de aandacht waar ik zo naar hunkerde, namelijk om als een VROUW bemind te worden door een man. Jaren heb ik zo geleefd en toen kwam ik in een diepe crisis waarin ik ontdekte dat ik toch meer een vrouw ben dan een man. Ik moest me dus losmaken van dat milieu om mijn ware identiteit te vinden en dat hield dus ook in een breuk met mijn oude vrienden. Velen lieten me al in de steek doordat ik zo zwaar depressief was en met mezelf geen raad wist, maar die eenzaamheid is goed voor me geweest omdat ik juist mijzelf erdoor gevonden heb.

Nog steeds ga ik af en toe uit in homobars, dit omdat je als vrouw van homo's weinig te duchten hebt en je rustiger aan de bar kan zitten dan wanneer je in een heterokroeg komt, die ik overigens ook buitengewoon saai vindt vaak, in homokringen vindt ik het persoonlijk vaak wel gezelliger, maar ok, toch merk ik dat je in die wereld ook niet echt serieus genomen wordt als transsexueel zijnde. Ze waren van mij gewend dat ik het leuke stoere binkie was en dat binkie was er ineens niet meer en ze wisten niet meer hoe ze met me moesten omgaan. Voor mij betekende dit dat ik het beste kon breken met al die mensen, hoewel dit mij zeer veel pijn deed want ik was in een klap bijna iedereen kwijt! Toch heeft dit me sterk gemaakt en me tot mezelf doen komen, het is dus uiteindelijk goed geweest voor me!

Het is ff moeilijk ik geef het toe, maar je moet je draai zien te vinden in je nieuwe leven...

Ik wens je veel succes...

Zohra

[Dorine]

ja dat is ook mijn ervaring:

de schellen vielen van mijn ogen

Ik dacht dat juist homo s heel tolerant zouden zijn ten aanzien van je vrouw willen zijn, maar het blijkt toch vooral dat sexueel verkeer het doel en daar draait het om. wel op lekker eten getracteert en leuke smaak maar nooit op sexuele advances ingegaan, ik was voor hen gewoon een mooie jongen, ze hadden me alleen maar mooie meid hoeven noemen en wellicht hadden ze hun zin gehad !

ik vind dat zo tja ik weet het woord niet eens...teleurstellend? ik vond het wel bedreigend maar mischien omdat ik pre op ben heb ik nog wat te duchten !

toch leuke mensen maar toleranter dan anderen? dat is niet mijn ervaring juist gewoon braaf getrouwde hetero mensen reageren heel lief, meer in de lijn van nou ja laat haar toch meisje zijn

homo s hebben zoiets van: je laat toch niet de bron van genot weghalen

zo zie ik dat zelf helemaal niet !!!!!!!
liefs xx

Dorine