Even een stukje van mn profieltje op het forum met een eigenlijke vraag. als je meer wilt weten lees dan ook even mn profieltje. Dank.
Ben gisteren 30 geworden ja ik ben een kerstkind ( first he then me
Ik had een rustige dag ivm met grote kater van de champagne. Maar de hele dag lekker in me fluwele outfitje gelopen (huispak wat ik had gekrgen van een vriendin)
Ik vraag me zelf af ben ik nou een vrouw of een man.
Ja mischien stel je jezelf als je dit leest ook wel eens deze vraag. Ik ben er niet uit. Maar ik zag vanavond en stond met een vrouw te praten die voreger een man was en was zo jaloers.
Zo van jij durft het wel. Ik heb eigenlijk best wel angst. Wart is het toch een rare gewaarwording als je je niet lekker voelt in je eigen lichaam.
Maar soms ook weer wel. dan maakt het me niet uit. Maar deze twijfel is betst heel vervelend. Ik voel me dan ook nu tweeledig.. Snapt iemand dat wat ik bedoel...
Mischien zijn hier lieve mensen die hier wat over kwijt willen.
en mij weer verder kunnen helpen aan inzicht.
Dit omdat ik mezelf niet zo snap. Ik heb het zo vaak dan zie je een mooie vrouw en dan denk ik shit ik ben gewoon jalloers...
En niet dat ik onaardig doe ofzo maar het feit dat ik jaloers wordt als man op een vrouw omdat ik eigen ook zo wil zijn dat is zo raar.
Verders was kerst echt zoals kerst hoort sinds 5 jaar weer eens. Dat komt omdat toen mijn vader overleed maandej ervoor.
Dan is het zo anders kerst en ook als je dan ook nog jarig bent. Ik weet wat het kerstgevoel is en draag het altijd bij me.
Mischien heeft iemand dat ook het gevoel van shit. Je weet het al lang maar je durft niet. En ook omdat je bang bent voor het onbekende.
Misshien is dat het.
Verders voel ik me wel goed maar twijfel ik zo over het man en vrouw gevoel in mezelf. En met wat ben ik nu. En angst is een slechte raadgever.
Het lijkt net een weegschaal die uit ballans is. dan weer mannelijk maar uiteindelijk toch vrouwelijk.
Ik geloof dat alles goed komt maar soms heb je advies van anderen echt nodig.
Kus Esther
[/b]
