Ik heb het mijn hele jeugd juist ook heel erg gevonden, met name ook omdat ik zelfs veel langer dan de gemiddelde jongen ben. (Wat ook erg lastig is met relaties, ik wil niet een man die beduidend kleiner is dan ik, liever beduidend groter, en dan is de spoeling een stuk dunner)Frederique_ schreef:Hoi Quinty,
Ukkie!
'k Ben zelf 1:97 en heb er niet zo'n moeite mee. Heb er ook vanaf mijn jeugd aan kunnen wennen omdat ik ook als man al langer dan gemiddeld was. Schrale troost: er komen ook biologische vrouwen van 2:05 voor...
En ik heb me er altijd groot en lomp door gevoeld en wilde zo graag 'klein en fijn' zijn.
Ik heb twee nichtjes die beide 1.98 zijn (en bijbehorende neef van 2.07).
Hun vader is 2 meter en de moeder ook 1.98.
Maar, om nou te zeggen dat dat normaal is...het is heel uitzonderlijk en wordt ook als zodanig bekeken. Reken maar dat ze veel bekijks trekken als ze met de familie op stap gaan.
Er wordt wel vaker gezegd, er zijn echt wel grotere vrouwen. Maar dan zoek je naar de uitzonderingen. En ik ben mijn hele leven al op allerlei vlakken een uitzonderlijk en opvallend gevalletje en soms wil ik dus eens niet uitzonderlijk en opvallend zijn.
De troost van nog uitzonderlijkere gevallen is dus inderdaad erg schraal.
Groetjes, Quinty