Als ik nou zeg: "Dit kun je gerust met een dier doen, maar zo ga je toch niet met mensen om."gabri schreef:Ik geloof dat dit een opmerking is die past bij mij.. Dit is zoals ik het nu / altijd al aanpak. Haar laten wennen aan een stap en als ze er niet aan went dan maar even niet. Forceren zou zeker het einde van de relatie kunnen zijn.als je jouw relatie een kans van slagen wilt geven je de tempo moet laten bepalen door de langzaamste van de twee dus niet forceren maar wel blijven bespreken
Ik heb in vrijwel dezelfde situatie gezeten: Mijn kinderen zijn nu lekker aan het puberen, dus er spelen inmiddels heel andere zaken.
In de eerste plaats wist mijn partner al voordat wij 'iets' met elkaar hadden dat ze 'de vrouw in mij' altijd voor haarzelf moest laten gaan, want ik had haar duidelijk uitglegd: "Als jij niet met Ciska kunt leven, kun je ook niet met meneer C. leven. Ciska kan niet weg; jij wel..."
Klinkt mss grof, maar het is de naakte waarheid. Ik heb Ciska altijd verborgen gehouden voor de kinderen, maar nu wel spijt van. Het blijft raden, maar ik vraag me toch af hoe vervelend het in ons leven samen (geweeest) zou zijn als de kinderen niet beter zouden weten dat pappa graag een jurk draagt. Op dit moment vinden ze het raar en een beetje eng, maar ik denk dat je niet eeuwig uit kunt stellen, dus niet zo lang geleden heb ik het verteld. De volgende stap is Ciska fysiek aan hen voorstellen.
Cis.