Effect van hormonen

[Frederique_]

Uit een andere thread geplukt om niet off-topic te raken:

Hoi Melina,

<3) helpen hormonen ? >

Ik lees vaker dat je eea aan hormoongebruik toekent, maar hormoongebruik is hoegenaamd *niet* van invloed op menselijk (cross)gedrag.
Als hormoongebruik wel invloed zou hebben, dan zou hormoongebruik 'andersom' transsexualiteit genezen.

Ik ben het met je eens. Ik denk dat men erg voorzichtig moet zijn in het toekennen van reacties op basis van hormonen (of wat-dan-ook), juist omdat transseksuelen en transgenders heel erg veel behandelingen en veranderingen op hetzelfde moment doen. Zo is de start van hormonen ongeveer een half jaar tot een jaar nadat je voor het eerst met psychologische gesprekken begonnen bent. Ik herinner me uit de tijd dat ik met die psychologische gesprekken begon dat me dat emotioneel ook erg aangreep. Komen de extra emoties tijdens de hormoonfase (if any) van de hormonen - of van de gesprekken met de psycholoog - of van de veranderingen in je leefgedrag waardoor je dichter bij jezelf leeft dan je daarvoor leefde - of nog iets anders - of allemaal tegelijkertijd?

Groetjes,

Frederique

[Stealth01]

Zo is de start van hormonen ongeveer een half jaar tot een jaar nadat je voor het eerst met psychologische gesprekken begonnen bent. Ik herinner me uit de tijd dat ik met die psychologische gesprekken begon dat me dat emotioneel ook erg aangreep. Komen de extra emoties tijdens de hormoonfase (if any) van de hormonen - of van de gesprekken met de psycholoog - of van de veranderingen in je leefgedrag waardoor je dichter bij jezelf leeft dan je daarvoor leefde - of nog iets anders - of allemaal tegelijkertijd?

Ik ben met hormonen begonnen, pas later heb ik gesprekken gehad. Ik heb behoorlijk wat emoties gekend, als gevolg van het gebruik van hormonen, binnen twee weken na het begin. Zomaar kon ik uren achtereen zitten janken. Een andere aanwijzing voor mijn emoties had ik indertijd niet dan dat het de hormonen moesten zijn. Later, toen ik de gesprekken heb gehad, was ik helemaal niet emotioneel meer. Ik was er erg nuchter onder. Alleen bij het weghalen van mijn blokkades kwam af en toe wat emoties vrij. Mijn veranderde leefwijze heeft mij niet emotioneel gemaakt. Ik heb veranderingen ondergaan wanneer ik er klaar voor was.

Ik ben wel eerlijk dat ik de effecten van hormonen behoorlijk heb onderschat en niet op emotioneel niveau. Ik reageer er nogal afwijkend op, had twee keer een BO door de Androcur en als freediver wist ik al helemaal niet wat die combinatie zou gaan doen. De wetenschap had die mogelijkheid nog niet onderzocht.

Kitty.

[lief dinnetje]

Hoi Mila en Frederique,

Los van deze topic .... wat ik bedoelde is dat de hormonen mogelijk het probleem van de 'te sterke handruk' en het lomp bewegen wat zou afzwakken ... wegens het afbreken van de kracht door het verminderen van het testosteron.

Ook zal je fysiek meer rondingen krijgen waardoor je wel wat anders begint te bewegen.

Maar de psychische gevolgen zijn belangrijk genoeg om een nieuwe topic te starten.

Wat dat betreft is het simpel : de gesprekken met de psych hebben niks maar dan ook niks losgemaakt.
Het is pas nu (ik zie al een jaar geen psych meer), na 2,5 jaar hormonen en dat in combinatie met een werkend vrouwelijk geslachtsdeel , dat ik door een heel nieuwe fase ga.
Zeg maar de pubertijd van een maisje.
Ik was daarnet weer eventjes de controle kwijt en dat op een personeelsfeestje.
Wat wil je, er werken 90% mannen bij ons.

Enfin toch nog op de rem kunnen staan, al voelen de mannen dus gewoon dat ik me beschikbaar opstel.
Het is echt wel iets te duidelijk aan mij te zien.

Het afstemmen van de SRS in combinatie met de hormonen is voor mij nu zelfs een evidentie.
Ze weten echt wel wat ze doen bij een genderteam.
Het is uiteraard anders als je voornamelijk 'homoseksuele contacten' wil met mannen.
Maar dat is voor mijn 'onmogelijk', mijn fantasie laat enkel toe om te vrijen als een hetero-vrouw.

Oh ja nog eventjes dit.
Het zou ongeveer 5 jaar duren (Dus 5 jaar hormonen) alvorens die 'zotte' periode voorbij is en alvorens je dus je terug gaat gedragen volgens je werkelijke leeftijd.
Feedback van andere post-op transen

Groeten,

Melina

[mina]

Enfin toch nog op de rem kunnen staan, al voelen de mannen dus gewoon dat ik me beschikbaar opstel.
Het is echt wel iets te duidelijk aan mij te zien.

haha, klinkt als een feest Melina
haha leuk hoor
ja je moet nog wel leren goed op jezelf te passen...maar zo te horen hou je dat ook wel goed in de gaten... Is belangrijk hoor...16 jaar is een lastige leeftijd! You know what they say

groetjes,
Mina

[lief dinnetje]

Mina schreef :

haha, klinkt als een feest Melina
haha leuk hoor

ja en neen.
Als andere vrouwen me dan discreet komen vragen :
Ga je hem (die knappe vent) hiet opeten of neem je hem toch liever mee naar huis ?

Enfin ik ben niet zo zeker dat die houding zo goed is op het werk .... ik ben altijd heel koel en prof. geweest op het werk.
Ik loop daar nu soms rond als tikkende tijdbom.

Groeten,

Melina

[Ciska Lacomte]

Enfin ik ben niet zo zeker dat die houding zo goed is op het werk .... ik ben altijd heel koel en prof. geweest op het werk.
Ik loop daar nu soms rond als tikkende tijdbom.

Groeten,

Melina

Nog een reden waarom ik dus echt van Job moet veranderen, liefst nog voordat ik me bij het VU meld.

Ciska.

[Mara]

Nou Frederique, als je met hormonen begint slaan de emoties eerst us heftig door, je kan uren lang janken of uit verdriet of uit vreugde, je gaat als het ware door een twede puberteit.

Een mss ook belangrijke lichamelijke verschijnsel is, dat je van de androcur erg slaperig wordt, dat houdt er weer op na un tijd, maar in het begin is het wel erg hoor.

Iig hebben (tenminste was het bij mij zo) de hormonen veel meer efekt dan un gesprek met een psych....wat bij mij alleen maar woede opleverde, omdat ik me door hun niet begrepen voelde omdat ze zich toch nie kunnen indenken in mij en ik maar het gevoel had, dat ze alleen maar de rem wilden trekken.

Maarja iig leveren de hormonen een echt andere blik op alles op, je denken verandert, je leven krijgt un ander struktuur, je kunt het eigenlijk niet zomaar 1-2-3 beschrijven, je moet het zelf meemaken, maar met jou woorden gezegt, zul je weer un behoorlijke stap dichter bij jezelf komen. Ik wil namelijk stellen, dat je met un mannelijke hormoonbalans niet echt kunt zeggen, dat je je volledig vrouw kunt voelen.

Verheug je maar alvast op, het geeft je echt pas die rust waar je op zoek naar bent

groetjes vanuit Milano

Mara