Travestiet doodgeslagen

[mila]

<Durf jij ergens tussen man en vrouw te leven in plaats van qua uiterlijk toch in een extreem te duiken?>

Dat deed ik dus al, en wel volkomen naturel, voor ik aan de hormonen ging, en voor ik een 'extreem indook'.


Jammer dat je geheugen je zo faalt Frederique, want ik weet er alles van wat je zoal kan overkomen als je niet aan de norm voldoet. Niet alleen in volwassen toestand, maar ook als puber en als kind.

Ik geloof dat het niet over te dragen en te begrijpen is voor de gemiddelde tv/tg/ts, dat weliswaar de meeste tg/s/ts'en pre transitie onverdachte, passabele heteromannen waren, maar dat geldt dus niet voor iedereen.
Helaas is het nogal zeldzaam, dat iemand van meet af aan vrouwelijk was, en onpassabel als 'man', met alle gevolgen van dien.

Het bestaat, en ik weet er alles van. En nee, post transitie wil en hoef ik niet als tussenvorm te leven, ik heb mijn portie al gehad, en ik mag van geluk spreken dat ik er zonder al te grote schade vanaf gekomen ben.


Mila.

[mina]

Dit zijn zhaar eigen woorden in "Man of vrouw, min of meer" van Tim de Jong.

Oooh dan heb ik denk ik ook een fotootje van hem/haar gezien!
@Dorine, mooi stukje...

Liefs

[Babette]

Ik voel me geen vrouw en geen man, maar een wezen met verschillende componenten. Een mannelijk wezen met vrouwelijke componenten, of andersom. Ik zal nooit zeggen dat ik een man ben, of een vrouw ben. Dat ben ik allebei niet: ik zit ergens tussen man en vrouw in. Het kan per dag verschillen, maar ik voel me toch een eenheid. Van top tot teen ervaar ik het dubbele in me. Onzijdig voel ik me niet, want dat woord heeft voor mij iets seksloos. Ik denk dat ik boven de geslachten sta. Misschien ben ik wel een engel.

Dit zijn zhaar eigen woorden in "Man of vrouw, min of meer" van Tim de Jong.

het is werkelijk onbegrijpelijk en buitengewoon pijnlijk wat mensen elkaar aandoen, nu ook weer....

Hopelijk leren we er ooit iets van en brengt het ons uiteindelijk naar een mooiere wereld...

Groetjes en liefs,

Babette.

[mila]

<Durf jij ergens tussen man en vrouw te leven in plaats van qua uiterlijk toch in een extreem te duiken?>

Is 28 jaar lang als ergens tussen man en vrouw leven lang genoeg voor je, naar jouw smaak Frederique?

(28 was de leeftijd waarop ik omging namelijk, naar jouw zogenaamde 'extreem')

Mila.

[Dorine]

Ja ik denk dat je gelijk hebt Frederique, dit soort gebeurtenissen versterkt mijn 'wij' gevoel, ook naar part time tv girls of transgenders of de vele anonieme zwerfmensen die worden geslagen of gedood in Nederland of de slachtoffers van 'potenrammers'. veel meer dan het uitleggen van gevoelens en activiteiten (dat lijkt juist alleen maar discussie op te leveren over identiteit, uiteindelijk moeten we onderling ook onze verschillen erkennen, maar de buitenwereld interesseert het niet).
Ook als 'geboren passabel meisje in jongenslichaam' Mila behoor je toch tot een groep marginale mensen die potentiele slachtoffers zijn van tja hoe moet je het noemen: neanderthalers? Zelf was ik in mijn jeugd slachtoffer van rasechte blanke nederlanders hoor, misschien wel om dezelde reden, was ik te zacht? of gewoon niet populair? wat maakt het uit? Als een ander je niet aanvalt moet je nog sterk staan om jezelf niks aan te doen vanwege de hoon van sommigen ga je zoeken naar redenen waarom jij het uitgelokt zou hebben. In Harriets geval: gedroeg hij/zij zich te flirterig? so what??

Ik ben heel benieuwd wat justitie met zo iemand doet, hij heeft immers totaal geen rechtvaardiging, integendeel een haatmoord was het

[Mara]

Okee past niet echt in de draad, maar de discussie dwaalt in die richting af....

....ik vind dat mensen die op eens na un half leven pas anders zijn het hardst roepen dat er iets mis is in deze maatschapij! Andere die al altijd ergens anders waren dan de rest deert het maar weinig, ze leven gewoon, vreemd he!

Groetjes

Mara

[Janiek_]

Deze draad ging gewoon over iemand....

[Gast]

Prachtig hoe ze in Tim de Jong's boek staat. Die zin 'Misschien ben ik wel een engel' heeft altijd indruk op me gemaakt.

Neemt niet weg dat wanneer er een stille tocht voor hem/haar georganiseerd word ik uiteraard meeloop.
Renate

Renate, bedankt, maar het loopt nog niet zo storm met de aanmeldingen...
Ik denk dat we zoiets prima kunnen proberen te organiseren!
Wat ervoor nodig is:
-98 andere deelnemers;
-contact zoeken met familie;
-overleg met gemeente en politie (zodat de verantwoordelijkheid voor de veiligheid op juiste plaats komt te liggen);
-de hele pers optrommelen.

Enne, wat is hier onveilig aan? Wie het en femme niet aandurft, wat maakt het uit hoe je eruit ziet, het gaat erom steun te betuigen aan de (toch echt wel heel brede) verontwaardiging over zinloos geweld op straat, want dat is wat dit is.

Ik ben benieuwd...

[Janiek_]

@ Francis: mooi dat jij er de tijd en/of drive voor hebt om het voortouw te nemen. Dat heb ik niet, maar ik kom er wel voor naar Den Haag. Dus nog maar 97 anderen. Of iets meer.

[Janiek_]

Deze foto komt uit het hierboven genoemde boek, waarin ook een interview met hem/haar staat.

Het copyright berust bij Wilma van der Hel.

[Babette]

Hoi hoi,

Okee past niet echt in de draad, maar de discussie dwaalt in die richting af....

....ik vind dat mensen die op eens na un half leven pas anders zijn het hardst roepen dat er iets mis is in deze maatschapij! Andere die al altijd ergens anders waren dan de rest deert het maar weinig, ze leven gewoon, vreemd he!

Groetjes

Mara

Je zou kunnen stellen dat er iets goed mis is met een maatschappij die niet echt toelaat dat mensen volstrekt zichzelf zijn... Hokjesgeest alom... Een buitengewoon sneu gegeven als je het mij vraagt!

Groetjes en liefs,

Babette.

[Renate den Heijer]

Het is weliswaar niet het initiatief tot het organiseren van een stille tocht, maar het is in ieder geval een blijk van medeleven. Ik heb vanmiddag een bos bloemen neergelegd op de plek waar Harry/Harriët de verkeerde persoon tegenkwam. De bewuste plek is t.h.v. Pottenbakkerij Basalt, Spui 222/230 in Den Haag.

Renate

[mila]

Ik heb een jaar of 10/12 geleden eens een interview met Harriët met Betty Paerl op televisie gezien, waarin Harriët als zeer beschaafd, intelligent en stabiel overkwam in haar uitleg over haar TG zijn. Nix rellerigs oid, nix verwijfds ook, gewoon vrouwelijk van binnen uit.

Wel erg lief trouwens, hoe de kerkgemeenteleden over Harriët spreken, vol liefde, respect, en vooral met 'haar' en zij als aanspreekvorm.

Mila.

[Dorine]

Heel mooie foto en de overige informatie doet dus blijkbaar helemaal geen recht aan hoe persoon werkelijk was:

Zo weggelopen uit het variététheater. Enigszins nichterig is zijn uitstraling wel en ook zijn stem en stopwoordjes (ééééééénig!) zijn van het aanstellerige soort. Zijn kirrende hysterische lach is legendarisch', zo schrijft Harry van Dooren op de site.

Maakt het uit of ie vrouwelijk van binnenuit was of dat dat gevoel alleen in de lagen makeup zat? Voor de daders niet, is dat ook maar van enig belang?

De kamer reageert 'geschockt' op de dood van een militair in oorlogsgebied, maar reageert niet op de dood van een onschuldig burger die in Den Haag vermoord is vanwege tja was zei de dader? 'homo zijn'

Ik doe mee als er een stille tocht komt, voor haar, maar vooral ook voor ons allemaal want helaas is dit niet de eerste keer, sommigen doen zichzelf wat aan voordat een ander het doet, anderen durven helemaal niet zichzelf te zijn het is groter dan deze moord, het begint met elkaar ruimte te gunnen te leven.

[Janiek_]

Maakt het uit of ie vrouwelijk van binnenuit was of dat dat gevoel alleen in de lagen makeup zat?

Raak, hoor, Dorine! Respect is iets wat je elkaar bij voorbaat verschuldigd bent, niet iets wat je moet verdienen door in een bepaald plaatje te passen.