stelling in het hoenderhok

[fenna69]

Hallo Robert,

je scenario's kan ik me dondersgoed voorstellen, ik heb ze zelf vaak genoeg uitgedacht als ik van plan was iemand te vertellen wat er met mij aan de hand was, maar puntje bij paaltje ben ik uiteindelijk van mijn eigen gevoel uitgegaan in het wel of niet vertellen. Waar ik vooraf een beetje op afging tav het wel of niet vertellen was de houding naar homoseksualiteit bij de ander. De mensen in mijn omgeving die tav homo's duidelijk geen probleem hadden, wisten het eerder van mij dan anderen

Wat in mijn eigen ervaring veel meer doorslag gaf dan wat er op televisie was die avond of de avond ervoor is je eigen zelfvertrouwen.
Robert, naar jou en je vriendin wil ik zeggen, geloof in jezelf en geloof in elkaar dat maakt jullie samen sterk en dat straalt dan ook uit als je anderen op de hoogte gaat brengen

groetjes, Fenna

[robert]

dag dames

Hoi hoi,

wat compassie los te maken voor ts-en

Mag het ook gewoon respect zijn in plaats van compassie? En hebben wij ook het recht om onszelf te zijn in plaats van ons verplicht te voelen ons extra aangepast en correct te gedragen teneinde "compassie" of "clementie" te verdienen?

precies! Ook wij zijn "gewone mensen" die gewone "mensen-dingen" doen. Ook ik wens als "mens" met respect behandeld te worden en zit niet te wachten op compassie of op belerende prietpraat over hoe een trans een "voorbeeld" zou moeten stellen.

Groetjes en liefs,

Babette.

ik weet het en jullie weten het en mijn vrienden weten het en jullie vrienden weten het: jullie zijn gewone mensen. alleen denken nog heel veel andere mensen daar helaas anders over. en die zullen dus niet direct respect op kunnen brengen. de eerste momenten dat iemand geconfronteerd wordt met een T* zal men met de emotionele kant (compassie) reageren en niet met ratio (respect). dus uiteindelijk verdienen jullie natuurlijk respect maar voor de eerste momenten is compassie wel handig hoor. je kan beter compassie hebben dan afkeer lijkt mij. vervolgens kan verder gebouwd worden naar respect, maar geef alles de tijd.

[robert]

Robert, naar jou en je vriendin wil ik zeggen, geloof in jezelf en geloof in elkaar dat maakt jullie samen sterk en dat straalt dan ook uit als je anderen op de hoogte gaat brengen
groetjes, Fenna

niet meer nodig hoor. iedereen die mij aan het hart gaat weet het hoor, en zij leeft al behoorlijk wat jaartjes als post op dus heeft ook weinig problemen met haar omgeving. het gaat prima met ons. maar in ieder geval bedankt

[Babette]

Hoi hoi,

dag dames

Hoi hoi,

Mag het ook gewoon respect zijn in plaats van compassie? En hebben wij ook het recht om onszelf te zijn in plaats van ons verplicht te voelen ons extra aangepast en correct te gedragen teneinde "compassie" of "clementie" te verdienen?

precies! Ook wij zijn "gewone mensen" die gewone "mensen-dingen" doen. Ook ik wens als "mens" met respect behandeld te worden en zit niet te wachten op compassie of op belerende prietpraat over hoe een trans een "voorbeeld" zou moeten stellen.

Groetjes en liefs,

Babette.

ik weet het en jullie weten het en mijn vrienden weten het en jullie vrienden weten het: jullie zijn gewone mensen. alleen denken nog heel veel andere mensen daar helaas anders over. en die zullen dus niet direct respect op kunnen brengen. de eerste momenten dat iemand geconfronteerd wordt met een T* zal men met de emotionele kant (compassie) reageren en niet met ratio (respect). dus uiteindelijk verdienen jullie natuurlijk respect maar voor de eerste momenten is compassie wel handig hoor. je kan beter compassie hebben dan afkeer lijkt mij. vervolgens kan verder gebouwd worden naar respect, maar geef alles de tijd.

vind je het niet een beetje heel erg raar wat jij hier schrijft? Dat wij uiteindelijk respect verdienen? Mensen dienen ten allen tijde met respect behandeld te worden, ongeacht huidskleur, geloof of sexe. Dat is geen verworvenheid; dat is een levenshouding!

Groetjes en liefs,

Babette.

[fenna69]

precies! Ook wij zijn "gewone mensen" die gewone "mensen-dingen" doen.

Daar denkt een zeer groot gedeelte van de maatschappij denk ik toch heel anders over. Zoals Robert ook al aangaf.

Dat geloof ik zonder meer Patricia en dat zal voor een groep mensen ook wel altijd zo blijven ... Ik merk dat in mijn eigen werk al ( ik breng spullen rond bij een vaste kring van ruim 100 klanten)
voor veel mensen geldt echter ook dat zodra ze in directe kring te maken krijgen met TS (mijn ruim 100 klanten bv) er met zorgvuldige uitleg van zowel mezelf als vanuit het bedrijf waar ik werk er maar weinig blijven vasthouden aan een vorm van onwil.

Overigens is het niet handig om als een in elkaar gedoken bang muisje je verhaal te gaan vertellen... geloof in jezelf en je straalt kracht uit...

groetjes, Fenna

[robert]

wederom hallo babette

vind je het niet een beetje heel erg raar wat jij hier schrijft? Dat wij uiteindelijk respect verdienen? Mensen dienen ten allen tijde met respect behandeld te worden, ongeacht huidskleur, geloof of sexe. Dat is geen verworvenheid; dat is een levenshouding!

Groetjes en liefs,

Babette.

je beschrijft weer een droomwereld, probeer nu eens bij de realiteit te blijven en te kijken hoe jullie nu eens door iedereen gerespecteerd kunnen worden. het doel is dat iedereen gewoon gerespecteerd wordt maar volgens mij bereik je dat doel niet met dromen, zoek andere wegen om dat doel te bereiken.

als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan.

verlies je doel niet uit je ogen door de vast te houden aan principes maar zoek een andere weg naar je doel, later kan je altijd nog zeggen dat je schandalig bent behandeld.

groeten robert

[Janiek_]

voor veel mensen geldt echter ook dat zodra ze in directe kring te maken krijgen met TS (mijn ruim 100 klanten bv) er met zorgvuldige uitleg van zowel mezelf als vanuit het bedrijf waar ik werk er maar weinig blijven vasthouden aan een vorm van onwil.

Overigens is het niet handig om als een in elkaar gedoken bang muisje je verhaal te gaan vertellen... geloof in jezelf en je straalt kracht uit...

groetjes, Fenna

Helemaal mee eens en dat is ook mijn persoonlijke ervaring. Vooroordelen hebben mensen vooral op de bank voor de televisie, met een krant in hun hand of bij de borrel. De confrontatie met een echt mens laat daar meestal weinig van heel. Dus wie zuinig op z'n vooroordelen is, bekijkt de wereld via de media en bouwt daaruit z'n wereldbeeld op. Dat scheelt een boel werkelijk leven.

[Leonie]

wederom hallo babette

vind je het niet een beetje heel erg raar wat jij hier schrijft? Dat wij uiteindelijk respect verdienen? Mensen dienen ten allen tijde met respect behandeld te worden, ongeacht huidskleur, geloof of sexe. Dat is geen verworvenheid; dat is een levenshouding!

Groetjes en liefs,

Babette.

je beschrijft weer een droomwereld, probeer nu eens bij de realiteit te blijven en te kijken hoe jullie nu eens door iedereen gerespecteerd kunnen worden. het doel is dat iedereen gewoon gerespecteerd wordt maar volgens mij bereik je dat doel niet met dromen, zoek andere wegen om dat doel te bereiken.

als het niet kan zoals het moet, dan moet het maar zoals het kan.

verlies je doel niet uit je ogen door de vast te houden aan principes maar zoek een andere weg naar je doel, later kan je altijd nog zeggen dat je schandalig bent behandeld.

groeten robert

Ik ben het met je eens Robert. Soms kun je wel respect willen, maar je weet bijvoorbaad al dat je dat dus niet altijd onvoorwaardelijk gaat krijgen. Of je het verdiend of niet!

[Lisa met een S]

Het standpunt van Babette is m.i., correct: Men dient respect voor elkaar te hebben, respect is niet iets wat je moet verdienen, maar het is wel iets dat je kan verspelen.

Echter heeft Robert ook gelijk wanneer hij stelt dat in onze samenleving, er een groot aantal mensen zijn, die pas bereid zijn om een andere te respecteren, wanneer de andere het in hun ogen heeft verdiend. Dat is een keihard werkelijkheid. Er zijn zelfs een aantal 'gerespecteerde' leden van dit forum die in het verleden hier hebben aangekondigd dat ze niemand bijvoorbaat respecteren, maar wachten totdat de mensen zichzelf op de een of andere manner hebben bewezen.

De hamvraag is, welke groep is bepalend voor onze samenleving: natuurlijk hebben wij (met z'n allen, niet alleen T*'s), laast van de mensen die niet zomaar anderen respecteren, maar is dat groep zo groot, dat wij structureel rekening mee moeten houden? Of kunnen wij hen maar beschouwen als een incidentele afwijkende groepering, dat wij per geval kunnen bepalen of wij met hen rekening meehouden of niet?

Lisa

[Babette]

Hoi hoi,

ik denk dat het iets zegt over die "samenleving", en het is niet iets om trots op te zijn of vrolijk van te worden. De befaamde "tolerantie" van Nederland is amper een vernislaagje.....

Mensenrechten blijven mensenrechten.

Groetjes en liefs,

Babette.

[Lisa met een S]

Er was een tijd dat je rustig op het station, je zware tas kon even neerleggen om even naar de kiosk te gaan om een krantje te kopen.

Dat kan niet meer. Of wordt je tas gepikt, of komt de politie het opblazen omdat er mogelijkerwijs een bom inzit.

Je kunt er een paar dingen doen. Je kunt proberen de samenleving dusdanig te veranderen zodat het weer mogelijk is. Je kunt ook besluiten dat het geen zin heeft, en gewoon je tas met je meesjouwen.

Of je kunt blijven je tas neerleggen. Maar je zult vaak een nieuwe tas moeten kopen.

Groetjes,
Lisa

[Frederique_]

Je kunt er een paar dingen doen. Je kunt proberen de samenleving dusdanig te veranderen zodat het weer mogelijk is. Je kunt ook besluiten dat het geen zin heeft, en gewoon je tas met je meesjouwen.

Je kunt ook beide doen: de samenleving veranderen zodat het weer mogelijk is en zolang dat niet zo is je tas met je meesjouwen

En zo zoek ik weer een plekje tussen twee extremen

Groetjes,

Frederique

[Coco]

Tja, en als ik dan zie dat een klein en intolerant land als Nederland weer groots als één natie de Dodenherdenking doet, dan weet ik weer even dat we in wezen helemaal niet zo beroerd zijn. Het komt er echter te weinig uit. En dat is jammer.

[Juliette]

Tja, en als ik dan zie dat een klein en intolerant land als Nederland weer groots als één natie de Dodenherdenking doet, dan weet ik weer even dat we in wezen helemaal niet zo beroerd zijn. Het komt er echter te weinig uit. En dat is jammer.

Als één natie?!? Was dat maar waar, maar triest genoeg moet er zelfs bewaking bij kransen komen ivm schaamteloze mensen....

[Janiek_]

<geven zelf op andere punten blijk van mensen als groep te benaderen en gevoelig te zijn voor groepsnormen en zo.>

Ja, dat is helemaal waar ja. Afgelopen week was ik bij H&M in de Kalvertoren, en daar stampte mij wijdbeens in rok + borsten (decollete)een bepruikte vadertrans al bassend pratend tegen bedremmelde 2 jonge kinderen voorbij.
De overige klanten reageerden van uit hun groepsnorm, te weten geschokt/verbaasd, en keken vervolgens met medelijdende blikken naar de 2 bedremmelde kinderen.
Ik dus ook.

Hier is het de norm, en nix aan de hand natuurlijk met die vadertrans, de (vrouwelijke) klanten reageerden volgens hun normbesef, en ik ook.

Het kan verkeren, en het is maar net in welke groep je op dat momente verkeert.

Mila.

Zoals jij het beschrijft (maar jou kennende zou het me niet verbazen als hier weer enige beauty in the eye of the beholder ligt) liep deze vadertrans wel érg uit de maat. Het lijkt me dat er meestal toch wel enige corrigerende dynamiek in zo'n gezin optreedt, waardoor die kinderen met een hanteerbare mate aan bedremmeling met vader de deur uit kunnen.

Bovendien is de openbare ruimte geen "groep". Daar is de groepsdruk veel minder dan in een kerk, sekte of T*-supportgroep. En in Amsteram minder dan op een dorp.

Op mij wek jij af en toe de indruk dat je je met heel veel succes hebt aangepast aan alle groepsnormen behalve degene die hier (volgens jou) geldt. Terwijl je ook tegen de verdrukking in een eigen identiteit als transgender hebt opgebouwd. Tot nog toe kan ik die twee kanten van jou niet zo goed met elkaar rijmen.

Hier is het de norm

Dit vind ik eigenlijk een zo belachelijke en kwaadwillende aanname, dat ik er maar niet serieus op in ga.