Passabiliteit

[Maruscha]

Mila, doe me een plezier. Als je persee mijn naam wil gebruiken wees dan wel eerlijk. Nu doe je het weer lijken alsof ik het heb ontkend dat het voorkomt, terwijl ik alleen maar heb opgemerkt dat het niet voor iedere Z.Amerikaanse trans waar was.

Nuance. Zoek het eens op in het woordenboek. En laat Mina meteen meelezen.

Overigens zijn er wel zeker 'ex-hetero transen' die zich prostitueren, eentje daarvan (Claudia) is regelmatig bij Jensen langsgeweest.

[mila]

<Dat heb je wel en die is een poos hoerenmadam geweest in Amerika en beschrijft met veel verve de misbruikachtergrond van veel van haar employée's>

Nergens om hoor, ik wil niet veel zeggen, maar Claire verdiende er (ook) aan.

Mila.

[Janiek_]

<Dat heb je wel en die is een poos hoerenmadam geweest in Amerika en beschrijft met veel verve de misbruikachtergrond van veel van haar employée's>

Nergens om hoor, ik wil niet veel zeggen, maar Claire verdiende er (ook) aan.

Mila.

Dat suggereer ik toch ook met minstens twee woorden in die zin? Het ging mij erom dat misbruik veel voorkomt in de geschiedenis van prostitué(e)s. En ik vermoed dat het ook in de geschiedenis van ex-hetero transen (en andere T*s) vaker voorkomt dan bij heteromannen waar niks transigs aan is.

Riki Anne Wilchins bijvoorbeeld is daar in haar boek "Read my lips" erg open over geweest.

[mila]

<Het ging mij erom dat misbruik veel voorkomt in de geschiedenis van prostitué(e)s.>

Soms denk ik ook wel eens dat er iets 'bedacht' moet worden om de beroepskeuze te legitimeren, of dat het woorden 'misbruik tijdens de jeugd' in de mond gelegd worden.
De weerstand en afkeuring jegens het beroep hoer zijn namelijk nogal groot

Heb je ooit wel eens van Mariska Majoor gehoord? Zij is voorzitster van het Prostitutie Informatie Centrum.

Ze komt uit een volkomen stabiel en liefdevol milieu, nix misbruik, nix mishandeling, en toch op 15 jarige leeftijd de prostitutie ingestapt. En begin 20 er weer uitgestapt.

Mila.

P.s: ik heb het boek Read My Lips van Rikki Anne Wilchins ook gelezen.

[Irene]

Ik had niet verwacht dat het ooit nog op mijn weg zou komen om een lans te breken voor Mila, maar op het gebied van ontwikkeling zijn (in den beginne) ex-hetero's nu eenmaal beter af dan ex-homo's, vandaar dat ze volgens mij (en Mina wist dat veel beter te verwoorden) ook eerder door hebben dat ze echt anders zijn, en daar wat aan doen. Het gemakkelijke leventje vand ex-hetero houdt ze nog wel even vol.
Ik heb in de puberteit (zeker in het begin daarvan) een behoorlijke tijd gedacht dat het heel normaal was, totdat ik een paar keer mijn neus stootte en me diep terugtrok in de kast.

Irene

[mina]

Het lijkt een beetje asof je dat negatieve zelfbeeld en alles wat erbij hoort wilt monopoliseren. Waarom eigenlijk? Wat zou je daarmee opschieten?

Bovendien denk ik dat het nog onterecht is ook: als ik me niet te sterk vergis hebben ook de meeste travestieten ergens in hun puberteit ( ) ook wel door dat er bij hen "iets niet klopt". En vervolgens leven velen van hen met een geheim, tot binnen hun huwelijk toe. Dat heeft ook negatieve gevolgen voor je zelfbeeld en gevoel van eigenwaarde.

Nou je hoeft niet "in travestie" naar je werk te gaan of wel soms?
Dat is als volwassen mens veel makkelijker omdat je dan ouder en meer weerbaar bent. Tenminste als het goed is . (even nuanceren).

Over negatief zelfbeeld.
ja het verschil zit hem erin dat je als kind geneigd bent je omgeving te geloven..
en als volwassen mens ben je inmiddels oud en wijs genoeg om met je identiteit de straat over te gaan en de kritiek van anderen tot op zekere hoogte naast je neer te leggen, uitzonderingen daargelaten (voor de nuance!)

[Mara]

Ik heb niet de indruk dat ik slaaf van mijn omgeving ben. Als mij iets niet zint dan hoort men het wel. Maar dat wil niet zeggen dat ik een ander mens niet het recht gun op een eigen mening over waar ik mee bezig ben. Die mening mag er zijn, mag men ook uiten. En als ik het er niet mee eens ben zal men ook mijn mening horen. Zoiets moet, als gelijkwaardige gesprekspartners, ook kunnen. Zolang men mij in mijn werknemers-rol goed accepteert en het de samenwerking niet in de weg staat is er niets aan de hand. En staat het de samenwerking wel in de weg dan wordt het tijd om er over te praten - zowel met hem/haar als met wederzijdse leidinggevenden. En het primaire doel is dan niet om het eens te worden over wie/"wat" ik ben of wat er wel-of-niet gezegd mag worden, wel om de samenwerking weer op gang te trekken.

Hmmmm, Frederique.......ik vraag me het volgende af, zal je mening un iets andere zijn, als je een druk sociale leven buiten je werkkring zal hebben, ik doel op regelmatig gaan stappen, kennis en vriendenkring onderhouden, misschien un vereinsleven, vrouwengroepen, groepsverkanties, buurtfeesten en ga zo maar door......ik doel nu op mensen waar je een andere relatie hebt dan met wie je in un bedrijfshirachie te maken krijgt.....immers kunnen buiten je concern je geen gesprekken voeren, samenkomsten organiseren, daar de problemen op tafel leggen en oplossingen vinden....

....alleen je werkvloer als enige gradmeter te gebruiken voor feedback vanuit de maatschappij lijkt eenzijdig denk ik me zo om een brede kijk op tussenmenslijke interaktie te verkrijgen

Op werkvloer kun je makkelijk de dingen aankaarten, kun je makkelijk je leidinggevende bvb mobiliseren als er iets is.....da's buiten deze vaste structuren toch heel anders....

Ik bvb ben niet iemand die nergens onder de mensen gaat en ik leef in un wereld waar ik dagelijks nieuwe mensen leer kennen en ja werkrelevante dingen zijn makkelijke dingen, zo krijg ik bvb meestals direkt de sleutel voor de damesdouchen op welke truckstop dan ook, soms met corrigatie maar da's zelden, ook bij klanten nergens echte problemen, maar daarbuiten en ja deze wereld ken ik ook best goed, daar krijg je dan toch met mensen van doen die niet zo nuanceert te keer gaan.....afgelopen weekend heb ik drie dagen in Carisio gestaan met de truck, en ja er waren de nodige grappenmakers aangewakkert door drankgebruik met wie ik toch later gezellig aan tafel had gezeten en tot diep in de nacht, et werd al weer licht, echt un leuke tijd heb gehad en nee mun trans was er verder geen onderdeel meer bij die velen kletspartijen in weet ik hoeveel talen......un andere dag zat een italiaanse trucker drie uurtjes in mun truck en gaaf me italiano-lessen, okee, in het begin vroeg die alleen ffjes of ik echt un donna was maar het deed er de hele tijd verder niks aan toe, ik heb met hem druk zitten oefenen italiaans uit te spreken, was best grappig hoor....

.....hahaha, ook bleef het volledig commentaarloos, dat ik achter mun truck elke dag un uurtje of twee in het groen alleen met un string aan in de zon lag, en nee, ik was niet de enige die daar lag, wat wil je ook anders doen met 30 graden, un beetje kleur wil ik dan ook hebben als ik al drie dagen verplicht moet niksen op een megatruckstop onder de italiaanse zon....zeker kreeg ik ook blikken, nou en, ergens moet men toch ook maar un keertje in mun richting kijken, ik keek toch ook weluns in het rond

De zomermaanden lijken dan ook mun passabelsten te zijn, hoe minder ik aan heb, hoe beter.....tis nou eigenlijk de eerste zomer waar ik gewoon van kan genieten en dat voelt goed en zodra mun transzijn ter sprake komt, ben ik daar heel krap over en leid de gesprekken dan ook snel op andere themas.....ergens krijg je un goeie zelfverzekerdheit als je thuis voelt in je lichaam en die is in de barre buitenwereld essentieel om respect te kunnen krijgen!

Er komt trouwens voor mij un druk weekend aan, eerst ff vrijdag ochtend un volgende correktie bespreken bij mevrouw Krege, dan Kim bezoeken, un pot wat heel erg op een jongen lijkt, samen met haar tref ik me met Marisa, ook un erg jongensachtige pot dan Janine van haar werk in un SM-Studio afhalen en dan bij haar pitten en daarop de zaterdag heb ik un date en diegene brengt nog un andere pot mee en later gaan we in de Lurie in Bochum feesten, afterhour blijft dit keer open, wordt wel ter plekke besloten hoe en wat met zondag, maar gezellig zal het zoals altijd worden, dat weet ik nu al, dan maandag uitslapen en weer naar huis en dinsdag ga ik met mun zus van alles doen, tis altijd leuk hoor....woensdag misschien ook nog, want ik hoef dan pas 's avonds weer beginnen met werken.....ik verheug me echt op dit weekend.....jammer dat ik voor mun dierbaarsten altijd zo weinig tijd heb.....dat krijg je als je zoveel onderweg bent

Mara

[Arike]

Jij hebt een leven opgebouwd als heteroman en vanuit die "veilige haven" ben jij gaan transgenderen, een essentieel verschil met ongewild transgender zijn tijdens de puberteit. Want in die tijd ben je meer vatbaar bent voor de opmerkingen van anderen en ontwikkel je zodoende dus al snel een negatief zelfbeeld.

Het lijkt een beetje asof je dat negatieve zelfbeeld en alles wat erbij hoort wilt monopoliseren. Waarom eigenlijk? Wat zou je daarmee opschieten?
Bovendien denk ik dat het nog onterecht is ook: als ik me niet te sterk vergis hebben ook de meeste travestieten ergens in hun puberteit ( ) ook wel door dat er bij hen "iets niet klopt". En vervolgens leven velen van hen met een geheim, tot binnen hun huwelijk toe. Dat heeft ook negatieve gevolgen voor je zelfbeeld en gevoel van eigenwaarde.

Ik heb nog altijd de indruk dat ik die hele puberteitsfase niet (nog niet? ) gehad heb (op wat uiterlijke veranderinkjes na dan, helaas ), wat heeft dat mij gemaakt? Ik ben daar nog niet helemaal uit....

[Frederique_]

En dan zijn we weer terug bij het verschil tussen ex-he en ex-ho, bijv.
Jij hebt een leven opgebouwd als heteroman en vanuit die "veilige haven" ben jij gaan transgenderen, een essentieel verschil met ongewild transgender zijn tijdens de puberteit. Want in die tijd ben je meer vatbaar bent voor de opmerkingen van anderen en ontwikkel je zodoende dus al snel een negatief zelfbeeld.

Als je denkt dat ik een positief zelfbeeld had in de puberteit dan heb je het mis...

Van mij mogen mensen ook van alles denken en zeggen wat ze willen, ze moeten er dan echter wel rekening mee houden dat ze mogenlijk weerwoord krijgen, en bij intieme relatie's geef ik nu ook aan wie ik ben en wat ik wel of niet wil. Mensen brengen mij met andere woorden niet meer aan het twijfelen over wat ik zou moeten en horen te zijn.

Da's inderdaad wat ik bedoelde, we zijn het eens

Groetjes,

Frederique

[Janiek_]

Als je identiteit niet duidelijk is, of anderzins beschadigd is het moeilijker grenzen aan te geven "dat vindt ik prettig, dat niet enz"...
En dan zijn we weer terug bij het verschil tussen ex-he en ex-ho, bijv.
Jij hebt een leven opgebouwd als heteroman en vanuit die "veilige haven" ben jij gaan transgenderen, een essentieel verschil met ongewild transgender zijn tijdens de puberteit. Want in die tijd ben je meer vatbaar bent voor de opmerkingen van anderen en ontwikkel je zodoende dus al snel een negatief zelfbeeld.

Ik zie dat Mila iedere keer weer doen en nu jou ook: groepen construeren, die flink uit elkaar zetten, jezelf bij één indelen en daar een stereotype van maken dat je in veel hulpverlenersliteratuur over de kans op psychische problemen bij homo's (inmiddels GLBTQ) terug kunt vinden. Nou ken ik Mila's geschiedenis een beetje van tussen veel regels door, dus ik weet dat zij alle reden heeft zich in dat beeld te herkennen en ik neem aan dat jij daar ook je redenen voor hebt.
Maar het hoe en waarom van die hardnekkige wens om de situatie "aan de andere kant" als rozengeur en maneschijn voor te stellen, die vind ik nog altijd een beetje raadselachtig.

Die andere draad had ik opgezet om zoveel mogelijk persoonlijke verhalen over je ervaring met "buiten de boot vallen" los te krijgen. En dat omdat ik het vermoeden heb, dat er over de hele linie kommer en kwel genoeg is.

Aan de andere kant heb ik ook wel eens gedacht dat die transen die op mannen vallen het maar makkelijk hebben. Ze zijn er veel eerder achter, ze komen niet voor de dilemma's te staan van degenen die in een gezinssituatie zitten terwijl de bel gaat etc.
En ze hebben al veel meer ervaring met wat het is om anders te zijn. Er zijn immers al sinds een halve eeuw of meer coming-out groepen van het COC. Er zijn rolmodellen om je mee te identificeren en een subcultuur om je een "veilige haven" te bieden.
Ik ken meer homo's die daardoor de kans hebben gezien een "gezond ego" op te bouwen dan die er aan onderdoor zijn gegaan, hoewel ik dat ook van heel dichtbij heb meegemaakt.

Nou kan ik me voorstellen dat jullie je ook nooit echt als homo hebben kunnen identificeren, dus dat de steun van die kant aan jullie voorbij is gegaan?

[Janiek_]

Heb je ooit wel eens van Mariska Majoor gehoord?

Dank voor de eye-opener. Die weet een gezond en realistisch midden te vinden tussen stigmatiseren als slachtoffer en bagatelliseren van de problemen.

Het kan me niet schelen wat hun situatie is, al zijn ze zwaar verslaafd aan drugs. Je moet een prostituee nooit zielig vinden. Nooit. Zelfs als ze stikt van de problemen moet je haar zien als sterk individu die het verdient om jouw respect te krijgen. Want wanneer het beeld ontstaat van de prostituee als sterke vrouw, zelfs als ze wordt gedwongen, krijgt ze een beter beeld van zichzelf. Daardoor is ze eerder in staat om haar problemen op te lossen dan als je haar continu neerzet als een slachtoffer.

[mina]

Nou ken ik Mila's geschiedenis een beetje van tussen veel regels door, dus ik weet dat zij alle reden heeft zich in dat beeld te herkennen en ik neem aan dat jij daar ook je redenen voor hebt.
Maar het hoe en waarom van die hardnekkige wens om de situatie "aan de andere kant" als rozengeur en maneschijn voor te stellen, die vind ik nog altijd een beetje raadselachtig.
Er zijn immers al sinds een halve eeuw of meer coming-out groepen van het COC. Er zijn rolmodellen om je mee te identificeren en een subcultuur om je een "veilige haven" te bieden.
Ik ken meer homo's die daardoor de kans hebben gezien een "gezond ego" op te bouwen dan die er aan onderdoor zijn gegaan, hoewel ik dat ook van heel dichtbij heb meegemaakt.

Nou kan ik me voorstellen dat jullie je ook nooit echt als homo hebben kunnen identificeren, dus dat de steun van die kant aan jullie voorbij is gegaan?

Haai Janiek...ja daar zeg je wat zeg!
Ik stel me de andere kant in het geheel *juist niet* voor als rozengeur en maneschijn...Mila ook niet volgens mij... niet voor niets was passabiliteit lange tijd haar favoriete onderwerp omdat ze maar al te goed weet hoe het is een leven onpassabel te leven (werk, wonen, relatie's enz?) Het is dan idd goed als je al een carriere achter de rug hebt, kennis hebt vergaard, misschien zijn zelfs relatie's en levenslange vriendschappen dan een goede basis. Alles heeft zo zn voors en tegens.

Ik heb me nooit met homo's kunnen identificeren, ik identificeerde me altijd met vrouwen. Van Catherine Deneuve in Repulsion, tot Isabelle Adjani in Possession,
Altijd vrouwen en heel soms androgyne mannen, maar het man-zijn, nee.

In de homoscene wordt je heel erg "geacht" man te zijn...vrouwelijkheid ...dus niet haantjes (macho) achtige vrouwelijkheid, is daar, naar mijn ervaring, niet erg in trek. Logisch ook want homo's vallen op mannen he. Toen ik voor het eerste naar het COC ging voelde ik mij het meest verwand met de mannelijke potjes daar.... ze waren vrouw, maar hadden toch iets mannelijks.... ze voelden wel heel anders aan, maar er was een band... en die voel ik nu nog wel eens met lesbische meisjes...vind ik erg aangenaam.

[Janiek_]

In de homoscene wordt je heel erg "geacht" man te zijn...vrouwelijkheid ...dus niet haantjes (macho) achtige vrouwelijkheid, is daar, naar mijn ervaring, niet erg in trek. Logisch ook want homo's vallen op mannen he. Toen ik voor het eerste naar het COC ging voelde ik mij het meest verwand met de mannelijke potjes daar.... ze waren vrouw, maar hadden toch iets mannelijks.... ze voelden wel heel anders aan, maar er was een band... en die voel ik nu nog wel eens met lesbische meisjes...vind ik erg aangenaam.

Nee, ik weet het, daar heb ik ook wel eens heel denigrerende, regelrecht misogyne grapjes over bijgewoond.

Ik voel me vaak ook meer verwant met de transgenders die uit tegenovergestelde richting komen dan met de m>v's die meestal òf een homoverleden òf een travestieverleden van jaren hebben, want dat heb ik geen van beiden.

[Arike]

... dan met de m>v's die meestal òf een homoverleden òf een travestieverleden van jaren hebben, want dat heb ik geen van beiden.

Er zal toch ook nog wel een aanzienlijke groep zijn die geen van beiden heeft?

[Frederique_]

Ik heb ook geen van beide.

Groetjes,

Frederique