Lid worden van de LKG T&T

[Babette]

Maar wat die kleuring van de beeldvorming betreft, blijf ik erbij dat die kleur erbij moet mogen. Ook als dat sommige mensen een beetje zeer aan de ogen doet.

ik ben het helemaal met je eens! Absoluut kleur erbij! Anders wordt het ook zo'n saaie, grijze boel, toch? Betreffende de mensen waar je het over hebt: tegen zere ogen helpt een (roze) zonnebril prima!

Groetjes en liefs,

Babette.

[Janiek_]

Tijd voor een muziekje tussendoor:

http://www.youtube.com/watch?v=OSn01MLcUXA

[Frederique_]

Mij gaat het om het FEIT dat transseksualiteit an sich NIETS te maken heeft met je seksuele voorkeur, maar alleen met je geslacht, nl M of V. Niks meer en niks minder. Er zit niet automatisch op wat voor manier dan ook een seksuele achtergrond of belevenis aan vast die voor iedereen hetzelfde is.

Ik ben het helemaal met je eens, maar vraag me dan toch af waarom zelfs het genderteam (!) in meerdere gesprekken tijdens de diagnosefase linksom of rechtsom zit te hengelen naar mijn seksuele voorkeur? Ook zij zouden toch moeten weten dat 10% van de in Nederland geboren mannen een seksuele voorkeur voor een man heeft en dat 70% van de mv-transseksuelen een seksuele voorkeur voor een vrouw heeft - wat deze vraag binnen de diagnose van wel/geen genderdysforie volstrekt irrelevant maakt? Zou het toch niet zo verkeerd zijn om COC-leden eens met het VU-genderteam te laten praten?

Groetjes,

Frederique

[Frederique_]

Maar wat die kleuring van de beeldvorming betreft, blijf ik erbij dat die kleur erbij moet mogen. Ook als dat sommige mensen een beetje zeer aan de ogen doet.

Hoi Janiek,

Ik ben niet tegen kleur - verre van. Ik ben er wel op tegen als één kleur alle andere kleuren overschreeuwt waardoor een ander zijn/haar kleur niet meer durft te laten schijnen. Laat een ander in zijn/haar waarde en laten we er een mooie regenboog van maken!

Groetjes,

Frederique

[Janiek_]

[Janiek_]

vraag me dan toch af waarom zelfs het genderteam (!) in meerdere gesprekken tijdens de diagnosefase linksom of rechtsom zit te hengelen naar mijn seksuele voorkeur?

Heel eenvoudig, Frederique. Zij moeten weten hoe jouw seksualiteit zich ontwikkeld heeft om uit te kunnen sluiten of misschien één van de volgende diagnoses beter op jou van toepassing is:

- slachtoffer van incest/seksueel misbruik
- travestiet die denkt transseksueel te zijn
- homoseksueel in ontkenning

Hun ervaring heeft geleerd dat ook mensen met bovenstaande problemen het gevoel kunnen hebben dat een GAB hun probleem zal oplossen, terwijl zij daardoor juist verder van huis zullen raken.

Staat in de FAQ, ergens op internet....

[Frederique_]

Janiek,

Als ze daar achter willen komen zouden ze daar toch minimaal rechtstreeks naar kunnen vragen?

Hebben ze (op de eerste vraag na) niet gedaan.

Maar wel urenlang door-emmeren over het verleden, seksuele gevoelens in zowel verleden als heden, seksuele voorkeuren in het verleden...

'k Heb ze er nooit om gevraagd om dit soort zaken te onderzoeken ('k zal ze er ook nooit naar gaan vragen) en ik neem het ze nog steeds kwalijk dat ze dit soort tijdrovend en zinloos onderzoek zonder instemming van mij als patient doen. Als ze het mij hadden gevraagd had ik er (als ik hun er een plezier mee zou doen) mee ingestemd onder de uitdrukkelijke voorwaarde dat we de hormoonbehandeling tijdens dat onderzoek doen zodat hun onderzoek mij niet in de weg zit. En als we er samen achterkomen dat er toch iets anders dan sterke genderdysforie of transseksualiteit aan de hand is dan kunnen we altijd nog stoppen (en als je dit onderzoek in 3 maanden stopt, zoals ook bij Tanja van Hengel mogelijk blijkt, dan is er nog niets onomeerbaars gebeurd). Nu blijft het de vraag of we zowieso gaan starten. Het "niet-behandelen-tenzij" van wilsbekwame mensen blijft de omgekeerde wereld...

Groetjes,

Frederique

[Mara]

We hebben allen veel geduld moeten meebrengen naar het VU Frederique......en als blijkt, dat jij langdurig de wens tot een GAP hebt en je leven zodanig ondraaglijk is in je geboortegeslacht en je zonder aanpassing seksueel niet kunt ontplooien, dan staat je ook geen genderteam meer in de weg.

Je bent er toch bijna......je schreef toch elders dat je psychologe al heeft voorgestelt met androcur te willen beginnen bij jou......das toch al un goed teken hoor.....pas op, over un klein aantal weekjes ben je een stap verder en daarop gaan zeker ook nog andere stappen volgen.......

.....je komt er wel!

[Janiek_]

Het "niet-behandelen-tenzij" van wilsbekwame mensen blijft de omgekeerde wereld...

Een stelling uit het proefschrift van mijn vroegere huisarts:

Doen verlangt sterkere argumenten dan laten.

Het lijkt af en toe wel alsof jij zelf een weerzin hebt om naar je eigen seksuele ontwikkeling te kijken. Waarom? Wat heb je erbij te verliezen?

Als je, zoals je zelf voorstelt, drie maanden aan de hormonen gaat en er ook dán niet met een open blik naar kijkt, loop je volgens mij nog altijd de kans dat het je in je latere leven opbreekt.

[Frederique_]

Janiek,

Het is niet het kijken zelf waar ik weerstand tegen heb. Ik heb zowel mijn verleden als mijn seksuele voorkeuren/fantasieën voor mijzelf zeer uitgebreid geanaliseerd en het doet me niets om over mijn verleden (incl. de seksuele gevoelens daarbinnen) te praten. Ik ben daarin naar mijn behandelaars een open boek, zelfs als die behandelaars een uitgangspunt hanteren (nl: dat de manier waarbij je jezelf ziet binnen je seksuele fantasieën je "lichamelijke Zelf" of "lichamelijke eindpunt van de behandeling" is) dat niet de mijne is. In mijn geval komt het redelijk overeen, maar ik zou zeker niet willen uitsluiten dat dat bij een ander -heel- anders kan werken. Vind het dus ook niet zo nodig om die vergaande conclusie daaraan te verbinden.

Ik heb er een ENORME weerstand tegen dat ik 14 maanden van mijn leven in een minder-bij-mijn-geest-passend-lichaam rondloop dan strikt genomen nodig is. Ik ervaar dat als een marteling en neem het de mensen die voor die marteling zorgen zonder dat ze kijken of dit allemaal niet sneller kan ernstig kwalijk. Zelfs als ik binnenkort waarschijnlijk ga horen dat ik wel met hormonen mag beginnen

Waar ik ook een enorme weerstand tegen heb is dat men uitgebreid de tijd neemt om hun eigen theorietjes te onderzoeken en dat men totaal niet vraagt waarom ik denk dat hormonen in mijn geval de beste oplossing zijn. Waarom ik denk dat ik geen spijt zal krijgen van deze stap en waarom ik dit risico wil nemen. Het zou mij echt verbazen dat als iemand deze vraag aan mijn sycholoog stelt dat ze het goede antwoord geeft... Maar dan: niemand zal deze vraag aan mijn psycholoog stellen, omdat de westerse medische wereld er vanuit gaat dat het de psycholoog/arts is die verantwoordelijk is voor dit soort ingrijpende stappen en niet de patiënt... En daarom zal die westerse medische wereld veel eerder de vraag stellen "waarom heb jij als arts/psycholoog die medicijnen voorgeschreven" dan dat men gaat vragen "waarom heeft deze patiënt zo'n risico genomen". En ook dat is de omgekeerde wereld...

Groetjes,

Frederique

[Morbide]

14 Maanden op een mensenleven! 14 Maanden! Schandalig! En dan moet je daarna nog langer dan 5 minuten wachten voordat de hormonen beginnen te werken ook, verschrikkelijk!

[Frederique_]

Hoi Petra,

Als je dit werkelijk meent, dan wens ik je toe dat je bij de volgende medische behandeling -onafhankelijk voor welke ziekte of aandoening- ook 14 maanden in de weg gezeten wordt met hetzelfde argument voordat men je gaat behandelen.

Het is namelijk een KUL-argument. Een mensenleven duurt gemiddeld 76 jaar. Maar dat betekent wel, dat er mensen zijn die 104 worden en andere mensen worden nog geen 30. Ik ken er toevallig 2 die laatst hoorden dat ze vanwege kanker nog minder dan een jaar te leven hebben. Een ervan is nu alle adressen van de familieleden aan het controleren en is uitgebreid aan het afscheid nemen, omdat hij het gevoel heeft dat het nog geen paar maanden duurt voordat hij gaat. Hij heeft een vrouw en drie kinderen...

En dat zijn dan nog de gevallen waarin men het zelf weet. Hoeveel verkeersdoden zijn er niet? Pats - even niet uitgekeken of een ander heeft even niet uitgekeken en je bent er niet meer.

Ik zou het erg ernstig vinden als ik er -zeg- volgend jaar juli niet ben en dat ik dan nauwelijks borstgroei gehad heb omdat een stelletje nozems zo nodig een zinloos medisch onderzoek wilden doen. Als die nozems dat niet zouden willen, dan zou ik namelijk wel volgroeide borsten hebben...

Groetjes,

Frederique

[Morbide]

Ik zou het erg ernstig vinden als ik er -zeg- volgend jaar juli niet ben en dat ik dan nauwelijks borstgroei gehad heb omdat een stelletje nozems zo nodig een zinloos medisch onderzoek wilden doen. Als die nozems dat niet zouden willen, dan zou ik namelijk wel volgroeide borsten hebben...

Dat is een aanname die je maakt. Hormonen doen in 6-7 maanden niet veel. Vrijwel geen enkele trans krijgt van onze lieve heer de endo volgroeide borsten. Niemand na een half jaar. Waarom neem je niet de verantwoordelijkheid die je wilt hebben? Bestel hormonen via internet, ga naar een pc.

[Frederique_]

~zucht~

Ik ging er vanuit dat ik deze maand nog hormonen krijg vs dat ik 14 maanden geleden, zonder psychologisch onderzoek, hormonen had gekregen. In het ene geval 14 + 7 = 21 maanden hormonen = (redelijk) volgroeide borsten, in het andere geval 6-7 maanden hormonen = vrijwel niets.

En verder is jouw antwoord een voorbeeld van altijd weer dezelfde flauwekul: mensen die mij dwingen om -of- medisch heel onzorgvuldig te handelen, -of- mijn verzet tegen VEEL te dwingend medisch handelen op te geven. Zo werkt 't niet, Petra. Een professioneel werkende organisatie kan en wil uitleggen waarom men (niet) doet wat men (niet) doet.

En leg nu eerst eens uit waarom JIJ gelooft dat de diagnose die men daar doet niet-zinloos is. Waarom jij denkt dat de aannames die achter die diagnose zitten niet gebaseerd zijn op theorietjes waar niet goed over nagedacht is. Zie de manier waarop Bailey onderzoek deed: 3 transseksuelen onderzocht en de hele psychische wereld liep blind achter de man aan (er zitten nog steeds sporen van Bailey's flauwekul in de huidige diagnose!). Hetzelfde geldt nog sterker voor Money die 1 John/Joan/David-Reimer case had waarbij hij niet wou zien dat hij in die case geen gelijk had - maar wel werd hij door de hele psychologische wereld op handen gedragen. En dankzij zijn theorietje en het blind er achteraan lopen door wereldwijd tientallen psychologen hebben wereldwijd honderden interseksuelen in hun jeugd en puberteit nooit geweten wat er met hen aan de hand is.

En hier nemen sommige mensen mij nog steeds niet serieus als ik dat hele psychische onderzoek geen steek geloof en dat ik -blijf- zeggen dat de enige mens die iets over eigen genderdysforie kan zeggen die mens zelf is! En dat de enige die die beslissing over ZIJN/HAAR lichaam zou moeten nemen de (wilsbekwame) patient zelf is!

Groetjes,

Frederique

[Morbide]

De VU verricht wetenschappelijk onderzoek naar transen, daarom volgen ze een bepaald protocol, zo werkt onderzoek. Daar kun je jezelf heel erg om opwinden, je kunt boos worden, je kunt er tegenaan schoppen maar het is tevergeefs. Je gaat het toch niet winnen. Daarnaast, en dat wil er bij jou maar niet in, balanceert het genderteam echt op een slap koord. Ik vind het een prestatie van formaat dat ze al sinds de jaren '70 bestaan binnen een gereformeerde omgeving die hen als vieze mannetjes beschouwt.

Dat Bailey veel invloed heeft gehad op het VU protocol, daar zul je me toch echt van moeten overtuigen. Als er binnen het genderteam ook maar enkele waarde werd gehecht aan zijn opvattingen van iedere trans geilt op het vrouwbeeld dat ze van zichzelf fantaseert, waarom lijkt de VU er dan wel naar te neigen om in de toekomst wellicht ook mensen te gaan behandelen die het meest binnen dat plaatje lijken te passen?

Dat wetenschappers fouten maken, ben ik met je eens. Dat ze twijfelachtige onderzoekmethoden gebruiken, ook. Denk maar eens Swaab. Ook een onderzoek van niks, maar wel een onderzoek waar veel transen zich uit alle macht aan vastklampen omdat het hen goed uitkomt.

Echt Frederique, de enige manier waarop jij op kortere termijn resultaten zult boeken is door zelf te gaan handelen. Daar is niks onzorvuldigs aan. Tenminste, het is niks onzorvuldiger dan een diagnose gaan overhaasten. Enneh, over steeds dezelfde flauwekul gesproken, hoe lang zit jij hier nu al op de VU af te geven?

De indruk die je op mij wekt is die van iemand die overweegt een huis te kopen, er alvast intrekt en begint met verbouwen en als dan later blijkt dat diegene het huis toch niet wil, of het zich niet kan permitteren dan zegt dat het allemaal nog wel meevalt omdat zhij nog niet is begonnen met muren er uit te breken.

O, en nog even dit. Vooral op latere leeftijd, mogen transen blij zijn als ze het vierde stadium halen.