Klein stapje

AM_ber_79 · Bericht door **AM_ber_79** » za dec 20, 2008 13:03

@ Claudia: Ik krijg soms wel op een andere manier reacties. Maar nooit een negatieve weerklank. Ook mensen die er van weten horen er nooit iets over. En t contact met al mn collega's wordt de laatste tijd n stuk beter.

Frederique_ · Bericht door **Frederique_** » za dec 20, 2008 20:38

@Claudia: bedenk dat mensen het vaak -erg- moeilijk vinden om het met jou over dit onderwerp te hebben. Ik merk bij mijn ouders/zus ook dat ze het er nauwelijks over hebben.

Groetjes,

Frederique

Lomar · Bericht door **Lomar** » zo dec 21, 2008 9:11

Hé Irene...

Leuk zeg, is het er nu toch van gekomen. Zo zie je maar we blijven vooruit gaan.
Zelf heb ik gisteren ook weer eens een dienstreis gemaakt, en ben er in m'n eentje op uit gegaan.
Ik heb in Antwerpen de gezellige kerstmarkt bezocht.
Het ging super-makkelijk.
En wat we al een keer getest hadden ook gewoon ergens binnen een lekkere warme choco gaan drinken, zonder problemen.
Af en toe zag ik mensen wel een keer kijken, maar keek dan gewoon vriendelijk terug.
Soms kreeg je dan een glimlach. Maar geen enkele negatieve reactie of zo.
Werkelijk enorm genoten ervan.
Het is veel eenvoudiger dan het lijkt....

Monica Dreamgirl · Bericht door **Monica Dreamgirl** » zo dec 21, 2008 10:45

Hoi,

Amber schreef:

Als je jezelf, door n ander, een te hoog tempo laat aanmeten ipv je eigen tempo te volgen, kan je jezelf verliezen. Door te snel dingen te willen. Dwang vanuit anderen, waardoor je iemand anders wordt dan je eigenlijk bent. Enkel en alleen omdat je aan de eisen en verwachtingen van anderen wilt voldoen. Dan heb je jezelf verloren en ben je iemand geworden die je eigenlijk niet bent.

Hmm, oké, ik geloof dat ik begrijp wat je bedoelt. Dwang is nooit goed, maar daar heb ik het ook niet over gehad. Wel over een duwtje in de goeie richting, en ik blijf erbij dat dat best kan helpen. Voor de één is dat duwtje misschien hier op het forum met anderen praten en tot de ontdekking komen dat er meer kan dan je denkt, voor de ander is het zelf steeds kleine stapjes zetten, of een combinatie. van beide of iets heel anders.

Als ik mezelf even als voorbeeld neem: ik ben op een gegeven moment bij Mariposa gewoon de deur uitgeduwd om Sherry de hond uit te gaan laten, nadat ik daar al twee jaar binnen had zitten mutsen dat ik eigenlijk niet durfde. Omdat ik ook maar zat te wachten "in m'n eigen tempo" tot het een keer "goed zou voelen". Toen ik eenmaal buiten was ging er, letterlijk, een wereld voor me open, en begreep ik niet waar ik nou al die tijd zo bang voor was geweest. Ik ben Mary nog altijd dankbaar dat ze me die dag die hondenriem in m'n hand heeft gestopt en, letterlijk en figuurlijk, over de drempel heeft gezet. Ik heb mezelf die dag niet verloren, maar een juist een enorme stap gezet in het proces van mezelf vinden. Vandaar mijn opmerking 'neem eens een sprong'.

Overigens zou ik wat jij en Irene doen, qua kleding naar je werk, bepaald geen kleine stapjes meer willen noemen.

groetjes,

Monica

AM_ber_79 · Bericht door **AM_ber_79** » zo dec 21, 2008 11:02

Monica Dreamgirl schreef:Hoi,
Als ik mezelf even als voorbeeld neem: ik ben op een gegeven moment bij Mariposa gewoon de deur uitgeduwd om Sherry de hond uit te gaan laten, nadat ik daar al twee jaar binnen had zitten mutsen dat ik eigenlijk niet durfde.

Het mooiste voorbeeld wat ik je kan geven is die van Claudia Zomer, eerder dit jaar. We zijn allebei gek van blues muziek en in April had je de bluesroute in Utrecht. Ik vroeg haar mee en zij zei ja. Het was voor haar de eerste keer overdag en femme de straat over, kroeg in, restaurant in, etc. Het enige wat ik deed,was haar mee vragen. Zij was degene die het wilde en de uitgestoken hand pakte. Ik geloof niet dat ze er spijt van heeft gehad.

Monica Dreamgirl schreef: Overigens zou ik wat jij en Irene doen, qua kleding naar je werk, bepaald geen kleine stapjes meer willen noemen.

Ik ben bijna niks anders meer gewend. Maar goed, ik wil dan ook het liefste verder gaan dan alleen een beetje kleding, dus zijn zulke stappen voor mij wat logischer dan voor een tv bijvoorbeeld.

Monica Dreamgirl · Bericht door **Monica Dreamgirl** » zo dec 21, 2008 11:48

Hoi Amber,

Het is meer zo dat en femme naar het werk voor mij een enorme sprong zou zijn, en dat is de enige die ik tot nog toe niet heb genomen, en voorlopig ook niet ga nemen, vanwege de aard van m'n werk. Als ik het ooit wil doen dan moet het wat mij betreft ook meteen in één keer als Monica, en niet geleidelijk. Maar voor mij is twaalf dagen in m'n eentje naar Ibiza een minder grote stap dan als Monica op m'n werk verschijnen. Zo heb ook ik nog m'n drempels

groetjes,

Monica

Claudia K · Bericht door **Claudia K** » zo dec 21, 2008 13:30

Wat ziet mijn oog? Misbruik van mijn naam op dit forum? Ik mag toch hopen dat ik niet het enige "voorbeeld" ben, maar zowel Amber als Monica hebben gelijk. Teveel druk van buitenaf om dingen te gaan ondernemen heeft eerder een averechts effect. Ik heb inderdaad zelf gezocht, en uiteindelijk gevonden. Niet alleen de dingen die ik wilde doen, maar ook de goede mensen om me er bij te helpen, want daar hangt o zoveel van af. In mijn prille begin, toen ik net aan een TenT durfde te bezoeken werd er een feest aangekondigd door Mariposa. En uiteindelijk kom ik met iemand wiens naam ik niet zal noemen omdat het Ruth was, tot overeenstemming daar samen heen te gaan. Ook zij begreep dat ik nog niet zo ver was....parkeerde de auto zo dat ik zonder veel kans om "gesnapt" te worden, en nog wat kleine dingetjes, zoals niet de nadruk leggen op wat ik niet of niet goed deed, maar juist op wat er allemaal wel goed ging. Het werd een daverend succes, en wekt vertrouwen zowel naar de ander als naar jezelf, waardoor je weer sneller in staat bent de volgende stap te maken. Zoals de bluesroute met Amber, en ja, toen was ik echt zelf op zoek, omdat ik wilde weten hoe het was om "gewoon" naar buiten te gaan. Ook zij begreep dat ik nog aan het begin stond en handelde daar naar. Dan kun je inderdaad ook een sprong maken, want het voelt niet als een sprong, en dus ben je er minder bang van. Maar waar een ander van je verwacht dat je een sprong maakt en alleen maar bezig is om je dat te laten doen....daar gaat het fout, en is vaak zelfs een klein stapje te ver.
Claudia

Arike · Bericht door **Arike** » ma dec 22, 2008 22:27

Amber79 schreef:
Irene schreef:Vandaag maar eens de stoute schoenen aangetrokken en in damespantalon en schoenen naar mijn werk gegaan. Niemand heeft er iets van gezegd. Ik ga ervan uit dat het ze simpelweg niet is opgevallen.
Ik loop nu n goede 2 maanden continu met kleine oorbellen in. In het begin 1 reactie gehad. Maar nooit n negatief woord of oogopslag. Lang haar: het groeit al ruim 3 jaar, mensen weten ondertussen niet beter. Sterker nog,als ik t heb bij laten knippen zien ze t nog niet. Heb nu standaard blanke nagellak op: geen reacties. 1 keer een paarse pinknagel: geen reactie. Vrouwendeo: geen reactie. Vandaag op de kerstborrel met mascara binnen gestapt: geen reactie. Mijn haar in n knotje gedaan en even laten vlechten: geen rectie. Ziet men t niet, wil men t niet zien of is men bang om te reageren?

Je bent er teleurgesteld over dat je geen reactie krijgt?
Of vind je het toch wel comfortabel dat je de ruimte krijgt om te zijn wie je nu bent (en dat bedoel ik niet paradoxaal...)

Irene · Bericht door **Irene** » ma dec 22, 2008 22:33

Arike vroeg aan Amber:

Je bent er teleurgesteld over dat je geen reactie krijgt?
Of vind je het toch wel comfortabel dat je de ruimte krijgt om te zijn wie je nu bent (en dat bedoel ik niet paradoxaal...)

Ik weet wel dat de vraag niet aan mij gesteld is, maar ik wil er wel graag antwoord op geven.

Ik vind het eigenlijk heel comfortabel, dat men het echt niet ziet, Ik ben vandaag nog een klein stapje verder gegaan, door naast mijn damespantalon en schoenen ook maar mijn BH aan te trekken. Ik heb echt niet de indruk dat iemand iets in de gaten heeft, want normaal gesproken wordt overal wel iets van gezegd (dat bedoel ik positief overigens)

Irene

Arike · Bericht door **Arike** » ma dec 22, 2008 22:58

Irene schreef:Arike vroeg aan Amber:

Je bent er teleurgesteld over dat je geen reactie krijgt?
Of vind je het toch wel comfortabel dat je de ruimte krijgt om te zijn wie je nu bent (en dat bedoel ik niet paradoxaal...)
Ik weet wel dat de vraag niet aan mij gesteld is, maar ik wil er wel graag antwoord op geven.

Wie de schoen past trekke hem aan

Irene schreef:Ik vind het eigenlijk heel comfortabel, dat men het echt niet ziet, Ik ben vandaag nog een klein stapje verder gegaan, door naast mijn damespantalon en schoenen ook maar mijn BH aan te trekken. Ik heb echt niet de indruk dat iemand iets in de gaten heeft, want normaal gesproken wordt overal wel iets van gezegd (dat bedoel ik positief overigens)
Irene

Ik kan me voorstellen dat het comfortabel is om in een omgeving te zitten waar niet om de hete brij heengedraaid wordt, maar iedereen gewoon zegt wat deze en gene zien en denken. Geeft je ook duidelijkheid of nog een stapje kan .... en dan ....
Maar ben je daardoor juist meer of juist minder bezig met de vraag "zien ze het of zien ze het niet?"
(ook deze vraag mag beschouwd worden als open vraag

)

Irene · Bericht door **Irene** » ma dec 22, 2008 22:59

Arike vroeg (open

)

Maar ben je daardoor juist meer of juist minder bezig met de vraag "zien ze het of zien ze het niet?"
(ook deze vraag mag beschouwd worden als open vraag )

In het begin wel, maar dat gaat gedurende de dag over.

Irene

AM_ber_79 · Bericht door **AM_ber_79** » ma dec 22, 2008 23:21

Arike schreef: Je bent er teleurgesteld over dat je geen reactie krijgt?
Of vind je het toch wel comfortabel dat je de ruimte krijgt om te zijn wie je nu bent (en dat bedoel ik niet paradoxaal...)

Teleurstelling kan, imo,alleen ls je er ook een bepaalde verwachting bij hebt. Ik doe dit voor mezelf,, niet voor hun. Heb ook geen verwachting naar hun toe. Een reactie kan een opening zijn naar een gesprek, maar hoeft niet. Nee, ik vind dit wel fijn zo. Langzaam maar zeker mezelf laten zien aan anderen. Dan vallen de puzzelstukjes voor ze vanzelf op hun plek!