Pagina 2 van 2
Geplaatst: vr dec 05, 2003 18:43
door Miss Laura
Hoi meiden,
Ik ben deze week gewoon aan het werk gegaan, zonder haat gevoelens. Zoals ik reeds aangaf het is nog niet rond. Dus ik blijf hopen. Het werk bevalt mij zeer goed. Het is niet zozeer mijn directeur, maar zijn vader die de geldschieter is. Ik weet wel als ik er uitga, dan duurt het niet lang of het licht gaat uit. Ik ben op de hoogte met al het internet en mail-verkeer, waar ik ook alle programmatuur voor heb geschreven. (toch een machtspositie, want er is geen documentatie). Ook de boekhoudprogrammatuur heb ik zelf ontwikkeld. Als een ander het moet overnemen dan duurt dat lang en zo groot is de financiele reserve niet, temeer als de rechter uitspraak doet en een handdruk toekend.
Er is deze week verder geen ruchtbaarheid aangegeven. Zolang ik nog zo kan werken, blijf ik gewoon zitten, want in deze fase heb ik gewoon werk nodig, want anders stort ik in.
Hartelijk dank voor jillie medeleven. Mochten de problemen echt te groot worden dan zal ik dit zeker melden.
Groetjes,
Geplaatst: vr dec 05, 2003 19:14
door Joanne
En wij stellen dan met liefde ons beeld scherm beschikbaar hihihi....
Geplaatst: vr dec 05, 2003 21:41
door Kathleen
... en over onze goede ('goed', dat hopen we toch) raad mag je ook al beschikken, Laura.
Maar zo te zien zit je stevig in het zadel bij dat bedrijf, dus dat komt wel goed!
Groetjes,
Geplaatst: za dec 06, 2003 20:19
door Miss Laura
Hoi meiden,
De sterke en toekomstgerichte blik komt ook door jullie medeleven. Ik merk nu aan den lijve wat jullie enkele maanden terug schreven: de kracht die je er tot nu toe hebt ingestopt valt in het niet met de kracht die het in de toekomst nog zal kosten. Het is echt lood en loodzwaar. tekens weer opbotsen tegen een muur van mensen die je abnormaal vinden. Ze moeten het eens weten in wat voor een rotsituatie je zit. Wij hebben niet gekozen om in een mannelichaam geboren te worden. Dat wij er aan kapotgaan is niet erg voor de maatschappij. Het geeft pas problemen als je er wat aan wilt doen, als je het leven wilt leiden, waarop je recht hebt.
Laat mijn werkgever blij zijn dat ik er nog ben dan bestaat het bedrijf ook nog. Het gaat hier alleen maar om het feit: wat zullen de klanten van mijn vaders bedrijf er wel niet van zeggen. Ik heb het binnen de diverse verenigingen waar ik lid van ben vertald (EHBO en Nederland Genootschap voor de Sportmassage) en ik heb nog een verontwaardigde blik waargenomen, ook geen vraagtekens. Wel heb ik tehoren gekregen: ik wens je veel sterkte en geluk toe, ik vindt het zeer moedig om er zo open voor uit te komen. Geen enkele persoon had er moeite mee. Ik ben toch ok mens. In mijn schoonheidssalon ben ik geen enkele klant kwijtgeraakt, bijna allemaal zeiden ze, nu je het verteld, wij hadden altijd al het idee........, super dat je er voor uitkomt. Je gaat toch wel door met je salon, wij komen zo graag bij jouw, lekker even babbelen en tutten.
Wel heb ik meer klanten gekregen.
Ik ga lekker door maar zal de boel niet forceren, alles op zijn tijd. Ik sta nog maar aan het begin van de grote reis, ik ben net ingestapt. Het kan nog op diverse punten fout gaan. Ik heb nog geen gesprek gehad met de zielenknijper (lijkt mij een verschikkelijke ervaring). Ook kan het nog op medische punten fout lopen.
Om nu al als werkgeven en werknemen uit elkaar te gaan lijkt mij nog gewoon te vroeg. Ik zit nog in het oude rottige jasje met het rottige lontje eraan.
Er is een spreekwoord: de soep wordt nooit zo heet gegeten als die wordt opgedient. Ik hoop dat dit voor mij ook geldt.
Groetjes,
Geplaatst: zo dec 07, 2003 22:12
door Joanne
Aan je instelling zal het in ieder geval niet liggen en die gesprekken met je psych vallen heus mee hoor. Ik heb het eigenlijk als een prettig iets ervaren om eindelijk eens de dingen er uit te gooien die me al die jaren dwars zaten. By the way een tip voor jou en iedereen die er wat aan denkt te hebben. Ik heb gemerkt tijdens mijn transitie dat veel mensen best geinteresseerd zijn in het hele proces maar dat het na een tijdje niet meer gewaardeerd wordt als je er teveel over praat. Heb toen besloten om het bij mijn mede TS te houden en ben er in het dagelijks leven maar niet meer te vaak over begonnen tenzij mensen er om vroegen. Werkt beter voor de acceptatie heb ik gemerkt.
Voor de rest de aloude kreet: Go girl!!!!!