Travestie.org

Hou maar in je achterhoofd dat je dat soort ervaringen zult blijven houden. En dat het op een gegeven moment ook wel eens vervelend kan worden. Tenzij je verhuist en op een plek gaat wonen waar niemand je als man gekend heeft. Zelf woon ik nog steeds in dezelfde stad als voor mijn transitie en iedereen hier weet van mijn euhhh.....aanpassing. Kan wel gewoon op de markt lopen zonder rare reakties maar als ik op plekken kom waar ik wat intenser met mensen omga krijg ik toch altijd de nodige nieuwsgierige (meestal wel positief gelukkig) reakties. Begin er nu aan te wennen en het nieuwtje begint er af te raken dus de frequentie waarmee ik deze reakties krijg neemt ook af maar ik ga er van uit dat ik als openlijke trans dit de rest van mijn leven zal houden. Is het niet omdat ze me "lezen" dan komt het wel ter sprake als ik wat langer met mensen omgaat.
Hoort er denk ik een beetje bij als je een leven als dat van OSM (ons soort meiden) leeft. Is in ieder geval wel iets waar je je bij af moet vragen of je dat aankunt want soms wil je gewoon een van de meiden zijn zonder de blikken en praatjes.

Hey Joanne,

Je slaat de spijker op z'n kop: ik zeg vaak hardop tegen mezelf, dat ik er maar aan moet leren wennen. Al heb ik daar soms absoluut geen zin in... goes with the territory, denk ik dan.

Ik vind het erg dapper van je om zo openlijk met je transitie om te gaan. Zelf twijfel ik enorm, of ik voor diezelfde openheid zal kiezen, of dat ik voor de zogeheten "stealth"- methode zal gaan. Na een jaar of twintig toneelspelen vormen beide opties een verwarrend perspectief.

Enerzijds wil ik graag trots zijn op wie ik ben en waar ik vandaankom("what you see is what you get") en niet langer geheimen met me meedragen; anderszijds vind ik ook dat ik recht heb op een prive-leven en wil ik, zoals jij zo treffend zegt, gewoonweg een van de meiden zijn (voor zover dat haalbaar is).

Ik ben pas begonnen met de eerste stadia van de transitie (mijn intake-gesprek vond afgelopen donderdag plaats en verliep erg goed) maar dit is een van de aspecten die ik momenteel als het meest problematisch ervaar.

Wat enorm helpt, zijn de verhalen van anderen - zoals jij: ik wil even benadrukken dat ik veel aan je woorden heb - thanks!

X, Kassandra

Een van geheimen om leuke reakties, of geen vervelende van anderen te krijgen is gewoon, gewoon te doen.
Als jezelf er moeilijk mee omgaat dan doen anderen dit ook.
Pikken ze op.
Ik krijg wel eens het compliment dat ik er zo lekker open en relax mee omga.
Jeetjemina ze moesten het eens weten, maar okay...
Tijdje geleden was ik in een homodisco en een paar meiden waren zeer geinteresseerd.
Eentje vroeg zonder blikken en blozen, ene heb jij je zaakje nog??
Lieve reakties kreeg ik en complimentjes hoe ik er uitzag....daar groei je van.

anouk
x

Ben ik geheel met je eens Anouk! Wat je uitstraalt krijg je ook terug. Volgende uitspraak van Nelson Mandela zegt het heel treffend:

Onze diepste angst, is niet dat we onmachtig zouden zijn. Onze diepste angst betreft juist onze niet te meten kracht. Niet de duisternis, maar het licht in ons is wat we het meeste vrezen.

We vragen onszelf af: Wie ben ik wel om mezelf briljant, schitterend, begaafd, geweldig te vinden? Maar waarom zou je dat niet zijn? Je dient de wereld niet door jezelf klein te houden. Er wordt geen licht verspreid, als de mensen om je heen, hun zekerheid ontlenen aan jouw kleinheid.

We zijn bestemd om te stralen, zoals kinderen dat doen. En als we ons licht laten schijnen, schept dat voor de ander de mogelijkheid hetzelfde te doen. Als we van onze diepste angst bevrijd zijn, zal alleen al onze nabijheid anderen bevrijden.

Nelson Mandela (bij zijn inauguratie in 1994)

Niet voor niks dat deze tekst op mijn toilet hangt. Lees het elke dag. En ik voel me zeker, soms niet, maar dat is menselijk.

Mooie tekst Chantal.
Ik denk dat we allemaal wel een mooi boekwerkje kunnen schrijven wat we meemaken.
Vanmiddag weer, mijn jongste dochter heeft het haar vriendinnetje verteld.
Is eigenlijk niks mis mee, ben er heel open over, en het kind heeft haar ogen ook niet in haar broekzak..
Maar ik zat er wel even mee hoe het meisje het verder zou gaan vertellen aan anderen, kijk op een wildwest verhaal zit ik ook niet te wachten.
Nu hebben we een tijd met haar ouders omgegaan, zijn geschikte lui, een briefje schrijven dacht ik, maar je weet maar nooit hoe zij het oppakken.
Aiai even nadenken...
Toch in de pen geklommen, en eentje geschreven.
Ook met de gedachte ach ze komen het toch een keer te weten, en ik heb niet iets om voor te schamen.
Heb het briefje meegegeven aan het meisje en joy.
Later kwam joy thuis, volgens haar had de moeder bij het lezen van het briefje gezegd dat ze dit allang wist..
Nou baalde ik even .....heb ik een keer nieuws en weten ze het al:-)
Toch wel typerend, ik denk nog iets te moeten vertellen, zit hier al een tijd op te broeden, en weet de hele buurt het al.
Kijken me nieuwsgierig aan, lachen een beetje.....
Misschien dat de tolerantie toch veel hoger is dan ik wel denk....
En het zoals een kennisje tegen me zei toen ik het vertelde van mijn ts, ach maar dit wist ik al jaren dat je niet in het goede velletje zat.
Geen nieuws....weet je nog iets???

groetsels
anouk
x

Allereerst bedankt Kassandra vind het fijn complimenten te krijgen voor mijn verhalen.

En dan zijn er nog die uitspraken waar ik het even over wil hebben. "What you see is what you get" is er precies de uitdrukking voor. Misschien wil ik wel een beetje tegen de maatschappij aanschoppen maar doe het ook met een reden. Ik wil me niet voor hoeven doen als iets wat ik niet ben. Dat heb ik mijn hele leven gedaan. Dus wil ik mij ook niet voordoen als vrouw omdat de maatschappij daar beter mee overweg kan. Hoewel ik mij misschien meer vrouw voel dan man kan ik de maatschappij toch niet dwingen mij zo te zien. Begrijp goed dat ik mijn transeksualiteit heel serieus neem hoor maar als ik stealth zou gaan zou ik me voelen alsof ik weer een rol moet spelen en dat kan ik niet. Maar ik ben wel blij met wie ik nu ben. En ik wil daar ten volle van genieten. De enige manier waarop ik dat kan is door gewoon eerlijk en open over mijzelf te zijn zonder mezelf een stempel op te drukken. What you see is what you get! Ik kan niet anders.
En dat is allemaal om wat die tweede uitspraak zegt. Mijn gevoel van rechtvaardigheid zegt me dat wij (OSM, T-girls, Whatever....) ons klein houden door achter de vrouw te verschuilen. En als we ons klein houden zodat anderen er hun zekerheid uit kunnen halen dan wordt er geen licht verspreid. Enfin de rest kun je zelf wel bedenken. Door mij gewoon open en bloot in het leven te werpen voel ik mijzelf een stuk beter en heb hierdoor volgens mij ook een stukje invloed op de emancipatie al is het maar een klein stukje. Maar dat is mijn persoonlijk overdenking op het moment. Ik kan me voorstellen dat er hier veel mensen zijn die er anders over denken en ik probeer daar niets aan af te doen.

En Anouk ik heb dezelfde ervaring. Bij mij was ook niemand echt geschokt en wisten ze het vaak al of er vielen puzzelstukjes op hun plek toen ik het vertelde. Leuk om te horen dat jij het ook zo meemaakt. Geniet maar van dit soort momenten. Ze maken je transitie iets byzonders.