Travestie.org

Pitty Brad schreef:Wie is Ilse Mikage en waar komt die quote vandaan dan?

http://home.hetnet.nl/~mikage/

35% gestorven aan zelfmoord is veel, maar ik heb er in 16 jaar tijd 4 meegemaakt die zich pre op (en soms tot 15 jaar) post op van kant maakten, dus die cijfers kloppen dan wel.
En we hebben het hier ook zelf mee mogen maken met Megan verleden jaar, zij ruste in vrede ........

TS worden of zijn is in ieder geval lang niet in alle gevallen 'zaligmakend'....maar wellicht wel voor degenen die een sterk realiteitsbesef hebben en houden.
Dan kom je (tot soms jaren) post op niet tot onplezierige inzichten.

Die cijfers over aids(gerelateerde) sterfgevallen verbazen me wel enigzins aangezien het gros van de nederlandse transen op vrouw viel en blijft vallen.
Onder die paar transen die uitsluitend op mannen vielen en vallen is dat cijfer dan krankzinnig hoog.
Misschien indirecte zelfmoord door roekeloos sexueel gedrag pre en post op?
Misschien als pre TS 'losgeschakeld' van de realiteit dankzij ongelukkige gevoelens?

Morbide schreef:

Janiek2 schreef:

Ilse Mikage schreef:Uit een sterfteonderzoek van de VU naar geopereerde transseksuelen valt te leren dat van de transseksuelen die zijn overleden 12% aan Aids, of aan Aids gerelateerde ziekten is overleden (gebruiken we tegenwoordig geen condooms meer; zijn we nu werkelijk stom?) en 35% is overleden aan zelfmoord.

Zo! Met dergelijke cijfers valt toch moeilijk vol te houden dat het aantal spijtoptanten gering is.

Hoeveel mensen is een hormoonbehandeling of SRS geweigerd en hoeveel van die mensen kwijnen nu op dit moment weg en hoeveel van die mensen hebben daarna zelfmoord gepleegd?
Niet bekend, want niet onderzocht.

Ik word altijd giftig van dit soort suggesties. De enige relevante cijfers bij een geslachtsveranderende behandeling (TG of TS maakt even niet uit) zijn altijd weer die spijtoptanten en zelfmoordcijfers

Groetjes,

Frederique

Frederique_ schreef:

Morbide schreef:

Janiek2 schreef:

Zo! Met dergelijke cijfers valt toch moeilijk vol te houden dat het aantal spijtoptanten gering is.

Hoeveel mensen is een hormoonbehandeling of SRS geweigerd en hoeveel van die mensen kwijnen nu op dit moment weg en hoeveel van die mensen hebben daarna zelfmoord gepleegd?
Niet bekend, want niet onderzocht.

Ik word altijd giftig van dit soort suggesties. De enige relevante cijfers bij een geslachtsveranderende behandeling (TG of TS maakt even niet uit) zijn altijd weer die spijtoptanten en zelfmoordcijfers

Groetjes,

Frederique

De VU weigert soms niet voor niets mensen, en om na weigering tot behandeling weg te kwijnen en/of zelfmoord te plegen?
Kom nou......via het internet is zo ontzettend veel te bewerkstelligen aan hormonen kopen en/of een SRS (in bv Thailand) te regelen.

Jammer dat er nooit onderzoek is gedaan naar de gevolgen onder de 'officieel geweigerden' die alsnog via bv het internet eea regelden en hoe het met hun afgelopen is.

Weet je, ik blijf me verbazen over dit soort redernaties.

Een arts schijnt volstrekt normaal te handelen als hij iemand die TG of TS is niet wenst te behandelen.
Een arts verstrekt een patiënt een GUNST als hij die wel behandelt.
En een patiënt? Die wordt natuurlijk NIET in de kou gezet als een arts hem/haar weigert te behandelen, want zoiemand kan toch ook buiten de Nederlandse medische wereld (veel onzorgvuldiger - internet, of duurder - Thailand) aan zijn/haar gerief komen?

Kom toch op, meiden!

Een arts is opgeleid om mensen te helpen. Het is net zo goed een schande als een arts iemand NIET helpt die hij wel HAD KUNNEN/MOETEN helpen als dat het een schande is als een arts iemand WEL helpt die hij beter NIET had kunnen helpen.

Toch ligt de focus eeuwig op het laatste en nooit op het eerste. Allemaal dankzij de (vermeende) koudwatervrees van de maatschappij waarin we leven...

Groetjes,

Frederique
N.B: En de VU? Zij maakt (volgens sommigen hier) geen fouten in het weigeren van mensen. Want er zijn geen cijfers van. Ze maken wel fouten in het ten onrechte -wel- toelaten van mensen. Want daar zijn wel cijfers van. En zo -blijft- de discussie zich dankzij eenzijdig onderzoek altijd maar één kant op bewegen.

En daar komt Frederique's eeuwige anti VU stokpaardje weer tevoorschijn, bij iedere gelegenheid aangegrepen.....
Ik reageer wijselijk maar niet op de anti VU geluiden van Frederique.....

Pitty Brad schreef:anti VU geluiden

anti VU tirades

Een erg handig antwoord als je in je eigen tirades graag de focus op "die arme spijtoptanten" en niet op "die arme mensen die door de medische wereld worden afgewezen" wilt houden...

Groetjes,

Frederique

Een puntje waar Frederique dan weer wel gelijk in heeft vind ik, is dat het interessanter zou zijn om een onderzoek te doen naar alle aanmelders, niet alleen degenen die groen licht krijgen.
Ik zie de vragenlijst al voor me, bij rood licht:

Wat doe je tegenwoordig?
A. Ik kwijn thuis weg omdat de VU me niet wil helpen;
B. Ik ben druk met (vul maar in:) Tanja/Thailand/Krefeld of Brussel/hormonen via internet;
C. Ik lig onder een trein;
D. Het gaat uitstekend en wat ben ik blij dat de VU me van mijn dwaling heeft af geholpen!

35% zelfmoord bij post-ops en dan concluderen dat dat dus spijtoptanten zijn, is niet logisch geredeneerd, want geen vergelijkingsmateriaal.

Sticky

Frederique_ schreef:[.

Hoeveel mensen is een hormoonbehandeling of SRS geweigerd en hoeveel van die mensen kwijnen nu op dit moment weg en hoeveel van die mensen hebben daarna zelfmoord gepleegd?
Niet bekend, want niet onderzocht.

,

Frederique[/quote]

Ik word altijd giftig als ik dit soort 'slachtofferisme' postjes lees. Ach gut, zo zielig, geweigerd door de VU en nu kwijn ik weg.

Zelfs in de jaren 50 en 60, toen er nagenoeg *niets* over TS bekend was wisten sommige TS'en nog hun weg te vinden om de regie over hun eigen leven in eigen handen te nemen.

De VU is al sinds een jaartje of 10 niet meer 'almachtig' op het gebied van GAB, mede dankzij het internet, dat keus en mogelijkheden genoeg biedt.

En zelfs in de jaren 70/80/90 wisten sommige VU 'geweigerden' nog hun weg te vinden voor wat betreft hormonen en evt SRS.

SVP GEEN SLACHTOFFERIGE OPMERKINGEN IN DEZE TRANT MEER!

Sticky schreef:Een puntje waar Frederique dan weer wel gelijk in heeft vind ik, is dat het interessanter zou zijn om een onderzoek te doen naar alle aanmelders, niet alleen degenen die groen licht krijgen.
Ik zie de vragenlijst al voor me, bij rood licht:

Wat doe je tegenwoordig?
A. Ik kwijn thuis weg omdat de VU me niet wil helpen;
B. Ik ben druk met (vul maar in:) Tanja/Thailand/Krefeld of Brussel/hormonen via internet;
C. Ik lig onder een trein;
D. Het gaat uitstekend en wat ben ik blij dat de VU me van mijn dwaling heeft af geholpen!

Sticky

Sticky schreef:35% zelfmoord bij post-ops en dan concluderen dat dat dus spijtoptanten zijn, is niet logisch geredeneerd, want geen vergelijkingsmateriaal.

+1 Je zou meer moeten weten over wat er allemaal tot die zelfmoorden heeft geleid.

35% lijkt me idd ook erg hoog. Waar tovert ze die cijfers weg?

Nee, veel liever slachtofferige berichten over spijtoptanten en zelfmoordenaars-na-de-SRS... Want we willen tenslotte graag de discussie liever leiden in de richting van minder-behandelingen dan meer-behandelingen...

Let's face it: het zijn 2 kanten van dezelfde medaille.
1) Als de VU meer mensen behandelt (en dus minder scherp veroordeelt in de diagnose) dan komen er meer spijtoptanten/zelfmoordenaars na de SRS, maar minder mensen die ten onrechte niet door de VU behandeld worden terwijl ze wel TS/TG zijn.
2) Als de VU minder mensen behandelt (en dus scherper veroordeelt in de diagnose) dan komen er minder spijtoptanten/zelfmoordenaars na de SRS, maar meer mensen die ten onrechte niet door de VU behandeld worden terwijl ze wel TS/TG zijn.

Toch ligt de focus altijd op één kant van die medaille.

"Mensen die afgewezen worden moeten niet zeuren want er zijn buiten de erkende medische wereld illegale en moeilijke wegen zat om toch hun doel te bereiken". Zoiets schrijven en dan niet de conclusie trekken dat mensen die die moeilijke wegen bewandelen -dus- ten onrechte niet door de VU zijn behandeld - ik snap werkelijk jouw loyaliteit naar de medische wereld niet...

Groetjes,

Frederique

Uit Vennix, blz. 357:
Verschoor (1990b) constateerde dat 16.7% van de travestieten die aan zijn onderzoek hadden deelgenomen een of meer pogingen tot suicide had ondernomen. Bij de transseksuelen uit dat onderzoek gold dit voor 21.4%
Gelukkig liggen de cijfers in het NISSO-onderzoek aanzienlijk lager: 8.8% heeft een of meer pogingen ondernomen.

Dat zijn in ieder geval bredere, en hoogstwaarschijnlijk ook grotere onderzoeken.
Vergelijken is altijd moeilijk en onder de trein worden geen vragenlijsten ingevuld.

Feit is, dat het in alle gevallen over heel wat meer leed gaat dan de altijd weer aangehaalde 1% spijtoptanten.

Sticky