Pagina 2 van 4
Geplaatst: zo jun 29, 2003 20:55
door Geri
Leonie schreef:ik zou ook niet zeggen dat ik als man diep en diep ongelukkig ben... maar naar mate ik verder kom in mijn leven dan merk ik steeds vaker dat ik eigenlijk helemaal niet gelukkig ben. ik doe dingen die ik eigenlijk niet eens echt leuk vind het doel van het leven is een beetje zoek bij mij..... !
Hoi Leonie,
Ik herken dit gevoel wat je omschrijft en had dit vooral voordat ik de stap naar het genderteam maakte. Gedurende de "voorronde" bleef ik ook veel piekeren over mijn toekomst en raakte dat ongelukkige gevoel niet kwijt, maar ik wist wel dat ik op de goede weg was. Een duidelijk doel in het leven had ik ook niet tijdens die periode, maar richtte mij wel steeds op ieder stapje dat ik verder kwam tijdens het proces van man naar vrouw. Stap voor stap en niet gelijk richten op het grote moment dat je als vrouw gaat leven of nog verder de operatie. Binnen het proces van man naar vrouw groeide ik van een onzeker en introvert persoon naar een openhartige vrouw die weet hoe ze in het leven wil staan. Nu na meer dan een jaar RLE kan ik mijzelf geen beeld meer maken van de man die ik was. Door iedere drempel die ik tegenkwam met veel doorzettingsvermogen te nemen ben ik een gelukkig mens aan het worden. Een baan, een vriend en ik beweeg me nu vrij binnen het sociale leven. Ik weet zeker dat je ook zal merken dat je de goede richting opgaat naarmate je steeds verder komt in het ontwikkelingsproces van man naar vrouw.
Veel succes, Geri
Geplaatst: ma jun 30, 2003 19:44
door capt haok
Leonie, het is goed dat jezelf zulke vragen stelt, eigenlijk zijn het zinsgevingsvragen.....vragen waar menig mens voor weg loopt.
Wij ts kunnen dit niet, door onze discrepantie van lichaam en gevoel, en op een 1 of andere manier moeten we een harmonie vinden.
En dit brengt het zoeken mee naar jezelf. Vragen stellen over wie ben ik, waarom ben ik zo, welke weg moet ik op om gelukkig(er) te worden.
De weg van je leven zal de antwoorden geven, maar ook weer de vragen.
En sommige vragen zullen nooit beantwoord worden, en je zult er dan mee moeten leven.
Er is maar een remedie, heb geduld met jezelf, en blijf jezelf, houd van jezelf....al zit je in een mannenlichaam.
En boven al...geniet van het leven, probeer het niet te zwaar te maken, want ook voor jou schijnt de zon.
Elke dag, al schijnt hij achter de wolken.
Enne je bent niet gek hoor, alleen een beetje vreemd
het elfje
Geplaatst: di jul 01, 2003 22:42
door Leonie
Hoi iedereen,
wat soms zo raar is.... je hebt best wel sterk die gevoelens om een vrouw te willen zijn.... je gaat langzaam aan die weg timmeren.... soms heb je wel is dat het tegenvalt. ( weet ff niet nhoe ik dat anders moet zeggen). je ziet hoe veel vrouwen zo sierlijk op die mooie muiltjes lopen. en als ik dat zelf doe dan voel ik me zo'n kerel zeg maar....gaat heel stroef en houterig....er zijn zoveel dingen die mij aan het twijfelen en aan het denken houden. maar aan de andere kant zijn er ook een hoop dingen die er heel erg opzwijzen dat ik idd ts ben. vooral op de momenten dat het anders voelt dan dat ik me zou inbeelden dan ga ik me afvragen of ik misschien niet gek ben zeg maar....ik meet misschien ook wel met een maat die te vrouwlijk is voor iedere beginner.... mjaik wil me niet als een man in een jurk voelen want dat vind ik een belachelijk gevoel en een belachelijk idee ( ik kan mezelf niet als een man in een jurk zeg maar en zo wil ik me ook nooit voelen). ik vind het dan ook erg lastig om te praten als vrouw... van wegen mijn (vooral op dat moment) lelijke mannen stem....... heel wazig is dat allemaal...mja
ik omschrijf het nu misschien wat raar en onduidelijk maar het is lastig om je gevoel zo op het spreekwoordelijke papier te zetten.
Geplaatst: wo jul 02, 2003 1:07
door Josette
Leonie schreef:Hoi iedereen,
wat soms zo raar is.... je hebt best wel sterk die gevoelens om een vrouw te willen zijn.... je gaat langzaam aan die weg timmeren.... soms heb je wel is dat het tegenvalt. ( weet ff niet nhoe ik dat anders moet zeggen). je ziet hoe veel vrouwen zo sierlijk op die mooie muiltjes lopen. en als ik dat zelf doe dan voel ik me zo'n kerel zeg maar....gaat heel stroef en houterig....er zijn zoveel dingen die mij aan het twijfelen en aan het denken houden.
Dat van dat sierlijk lopen: het lopen op muiltjes, pumps, en andere schoeisel met hakken vereist een andere techniek, zoals kleinere stappen en
rechtop lopen. Trouwens, er zijn veel biologische vrouwen die helemaal niet sierlijk kunnen lopen of zo met hun hakken omgaan danwel zo slecht lopen dat ze over langere tijd klant bij de orthopedische specialist worden. Ik geef toe dat ik als man op elegante dameslaarzen wel ervaring heb, zelfs op 10 cm hakken.
Leonie schreef:maar aan de andere kant zijn er ook een hoop dingen die er heel erg opzwijzen dat ik idd ts ben. vooral op de momenten dat het anders voelt dan dat ik me zou inbeelden dan ga ik me afvragen of ik misschien niet gek ben zeg maar....ik meet misschien ook wel met een maat die te vrouwlijk is voor iedere beginner.... mjaik wil me niet als een man in een jurk voelen want dat vind ik een belachelijk gevoel en een belachelijk idee ( ik kan mezelf niet als een man in een jurk zeg maar en zo wil ik me ook nooit voelen). ik vind het dan ook erg lastig om te praten als vrouw... van wegen mijn (vooral op dat moment) lelijke mannen stem....... heel wazig is dat allemaal...mja
T* (TS, TV, TG) is géén man in jurk!! T*-gevoelens zit van binnen, en je meet niet met een te vrouwelijke maat, je meet met je eigen maat. Stel de vraag: zit Leonie nu in je? En hoe wil je je volwassenheid verder beleven? Als man, en van tijd tot tijd leven als vrouw, of permanent als vrouw? Hoe wil je herinnerd worden? Het is zeer wazig, ook omdat dit een extreem wezenlijk bestandsdeel van je is.
Leonie schreef:ik omschrijf het nu misschien wat raar en onduidelijk maar het is lastig om je gevoel zo op het spreekwoordelijke papier te zetten.
En toch goed. Schrijf zoveel mogelijk van je af en maak overvloedig gebruik van dit forum. En voor echt TS-gerelateerde dingen is de geslotenheid een zegen waardoor je ietwat gevoeligere dingen hier kan verwoorden.
Liefs, Joost
Geplaatst: wo jul 02, 2003 1:43
door adriana
Hi Leonie,
het TS zijn is niet iets wat je in een korte periode even invult, het is een lange weg waarin je kleine stapjes moet nemen en die dan de bevestiging moeten zijn, voor jezelf, dat je TS gevoelens echt zijn en dat er een oplossing moet komen hoe je hierverder mee kunt leven.
Volg gewoon je gevoel en die zal vaak tegenstrijdig zijn omdat o.a. je leef omgeving ook een rol speelt en dus van invloed is op je denken en handelen, en belangrijk je hoeft niet verder te gaan als dat jezelf wilt maar ga door met jezelf onderzoek (met gender specialisten) totdat je kan zeggen ik ben eruit (kost tijd en werken aan jezelf), ik ben TS of ik ben geen TS en daarna kun je verder.
groetjes, Adriana
Geplaatst: do jul 03, 2003 21:14
door Natalie
Dat van dat lopen herken ik ook wel een beetje, het is echt gewoon een kwestie van doen en ook welke schoenen trek je aan. Ik ben tegenwoordig in de makkelijkere schoenen, je houdt het langer uit en het loopt makkelijker. Zet een meid die gewent is op gympen of platjes te lopen op een paar hakken ... dan zal je precies hetzelfde effect zien (zoals je dat nu bij jezelf voelt).
Geplaatst: do jul 03, 2003 21:29
door Josette
Bekend verhaal, ook omdat er thans massa's meiden zijn die zijn opgegroeid in sneakers of dr Martens. Maar toen ik dagelijk op laarzen ging lopen begon ik ook niet met 10 cm hak. Eerst platte laarzen met een brede neus. Het elegante kwam pas later. Mijn ervaringen zijn dat, wanneer ik op hakken loop, dat dit het beste gaat als de hak breed is. Ook al is de hak in de lengte smal, het komt het loop- en draagcomfort zeer ten goede als deze in de breedte relatief breed is. Of blokhakken. Dus geen stiletto- of naaldhakken. Zelf prefereer ik een maximumhoogte van van 8-9 cm. En veel wisselen natuurlijk. Echter, ik heb ook platte schoenen en laarzen, maar wél damesmodellen. Sneakers, Nikees daar zul je me niet zo snel op zien lopen behalve bij sporten of vacanties.
Liefs, Joost
Geplaatst: do jul 03, 2003 21:52
door transcommunity-girl2
gone
Geplaatst: vr jul 04, 2003 0:03
door Josette
kendra schreef:daarom ben ik op 54jarige en vandaag 55 jarige leeftijd het VU traject ingegaan.voor een volledige transitie!!
Kendra,
proficiat met je verjaardag.
Liefs, Joost
Geplaatst: vr jul 04, 2003 8:20
door transcommunity-girl2
gone
Geplaatst: vr jul 04, 2003 18:57
door Kathleen
Geplaatst: vr jul 04, 2003 21:10
door Josette
kendra schreef:Hoi Joost
,
Bedankt hoor en .........Kendra is enorm verwend, haast een geheel nieuwe outfit gekregen
.
Lieve groetjes,
Kendra
Kendra,
Wat voor outfit kreeg je dan cadeau, en van wie?
Helaas heb ik nog nooit laarzen cadeau gekregen. Maar wat niet is kan nog komen, al mag ik niet klagen met mijn overvolle kast vol laarzen.
Liefs, Joost
Geplaatst: za jul 05, 2003 8:53
door transcommunity-girl2
gone
Geplaatst: za jul 05, 2003 9:04
door Franciska
Hoi Kendra,
Ps vergat ook nog m,n lingerie set, bh en string gekregen van mijn maatje deze had voor iedere 5 jaar een cadeautje gemaakt
Doe mij ook zo'n maatje.
Groetjes,
Franciska.
Geplaatst: za jul 05, 2003 9:18
door transcommunity-girl2
gone