dit doet me erg denken aan mijn normale werk. Vaak is een persbericht onvolledig maar toch is er blijkbaar een verwachting gewekt.
Waarom pas zolaat reageren met de reactie dat er 28 leerlingen in de klas zitten. De school had dit kunnen weten en ook eerder kunnen melden.
Door bijvoorbeeld vooraf te melden dat er veel aanvragen zijn en dat deze worden behandeld in volgorde van aanvraag. Dit is niet gedaan en daarom heeft de school toch op zijn mist onzorgvuldig gehandeld.
Mijn mening is dat een school vaak geen zin heeft in "moeilijke" leerlingen dat kost inzet en dus extra geld. Wel denk ik dat het verder niets te maken heeft met de bijzonderheden van dit kind. Ook een lichamelijk of geestelijk gehandicapt kind zou mogelijk geweigert zijn.
School weigert jongen die meisje wil zijn
Moderator: Moderators
Ik heb ooit een programma gezien op de VPRO over een jongen die nu Luus heet en een meisje is geworden op haar basisschool. Klasgenootjes hebben dit geaccepteerd en noemen haar "ze" en bij haar meisjesnaam.
Ik denk kinderen veel meer kunnen accepteren dan je misschien zou denken en het valt wel mee dat zo'n kind extra aandacht nodig heeft. Alleen zijn mensen soms bang van iets wat ze niet kennen.
Ik zit zelf ook op school en ben ook genderdysfoor. Mijn klasgenootjes hebben er geen moeite mee en weten allemaal hoe het zit met mij. Ik wordt gewoon "zij" en "haar" genoemd en buiten mijn klas en een paar anderen weet de rest van de school helemaal niets over wat er met mij aan de hand is(was). Mijn vriendinnen zien me gwn als een van de meisjes en dat geld vaak ook gwn voor de jongens, al ligt het bij jongens soms net iets anders.
Ik heb geen extra aandacht nodig, ik leef juist net zoals alle andere jongens en meisjes op school. Ik heb een keer iets lulligs mee gemaakt dat er iemand zei tegen een vriendin dat "dat meisje waar je mee zat te praten vroeger een jongetje was". Of een jongen uit een andere klas die iets had gehoord over 'mijn verhaal' en niet kon begrijpen dat zoiets zou bestaan. Beide leerlingen zijn toen afgezeken door de rest van de klas, zo zie je maar dat de meesten er geen moeite mee hebben.
Ik denk kinderen veel meer kunnen accepteren dan je misschien zou denken en het valt wel mee dat zo'n kind extra aandacht nodig heeft. Alleen zijn mensen soms bang van iets wat ze niet kennen.
Ik zit zelf ook op school en ben ook genderdysfoor. Mijn klasgenootjes hebben er geen moeite mee en weten allemaal hoe het zit met mij. Ik wordt gewoon "zij" en "haar" genoemd en buiten mijn klas en een paar anderen weet de rest van de school helemaal niets over wat er met mij aan de hand is(was). Mijn vriendinnen zien me gwn als een van de meisjes en dat geld vaak ook gwn voor de jongens, al ligt het bij jongens soms net iets anders.
Ik heb geen extra aandacht nodig, ik leef juist net zoals alle andere jongens en meisjes op school. Ik heb een keer iets lulligs mee gemaakt dat er iemand zei tegen een vriendin dat "dat meisje waar je mee zat te praten vroeger een jongetje was". Of een jongen uit een andere klas die iets had gehoord over 'mijn verhaal' en niet kon begrijpen dat zoiets zou bestaan. Beide leerlingen zijn toen afgezeken door de rest van de klas, zo zie je maar dat de meesten er geen moeite mee hebben.
- Ciska Lacomte
- Banned Lid
- Berichten: 569
- Lid geworden op: za mei 27, 2006 19:15
@ Erik,
Het is te makkelijk om de 'schuld' bij deze school in de schoenen te schuiven. Het geeft overigens wel aan wat voor indruk we hebben van het onderwijs hier te lande.
Vergeet niet dat het hier een vrije school betreft. In de praktijk eindigen, wat jij noemt, moeilijke leerlingen juist daar, leerlingen die 'te goed' zijn voor speciaal onderwijs en 'te moeilijk' voor gewoon basisonderwijs. Zeg maar: Tussen wal en schip-gevallen die vaak al een behoorlijke geschiedenis hebben wat betreft van school gestuurd worden en afgewezen worden; kortom uitgekotste mensen.
We weten niet wat dit kind, naast genderdysfoor, voor kenmerken heeft.
Maar zover ik weet zijn het die andere, ons onbekende, kenmerken die tot het besluit hebben geleid dit kind niet in deze klas op te nemen.
Als de school overigens pas na hun besluit tot niet-aannemen hoort dat het kind genderdysfoor is, vraag ik me ook af hoe 'correct' de ouders zich in dit verhaal opstellen.
Ciska.
Het is te makkelijk om de 'schuld' bij deze school in de schoenen te schuiven. Het geeft overigens wel aan wat voor indruk we hebben van het onderwijs hier te lande.
Vergeet niet dat het hier een vrije school betreft. In de praktijk eindigen, wat jij noemt, moeilijke leerlingen juist daar, leerlingen die 'te goed' zijn voor speciaal onderwijs en 'te moeilijk' voor gewoon basisonderwijs. Zeg maar: Tussen wal en schip-gevallen die vaak al een behoorlijke geschiedenis hebben wat betreft van school gestuurd worden en afgewezen worden; kortom uitgekotste mensen.
We weten niet wat dit kind, naast genderdysfoor, voor kenmerken heeft.
Maar zover ik weet zijn het die andere, ons onbekende, kenmerken die tot het besluit hebben geleid dit kind niet in deze klas op te nemen.
Als de school overigens pas na hun besluit tot niet-aannemen hoort dat het kind genderdysfoor is, vraag ik me ook af hoe 'correct' de ouders zich in dit verhaal opstellen.
Ciska.
Everybody's got something to hide except me and my monkey.