wist je al vroeg van jouw T*gevoelens??

chica · Bericht door **chica** » wo feb 13, 2008 12:58

Bij mijn man begon het toen hij zo'n 11 jaar was. Hij voelde zich toen bv al veel beter om op familiefeestjes bij zn nichtjes op de slaapkamer te gaan tutten met haar en make-up dan dat hij met zn neefjes boomhutten moest gaan maken..

anjatheefee · Bericht door **anjatheefee** » vr feb 15, 2008 19:04

Wat ik me kan herinneren was ik een jaar of 4. Panties uit de verkleeddoos en het nachthemd van m'n moeder. Later ook rok en jurk uit dezelfde verkleeddoos. Ik wilde ook een pop, en kreeg een mannetjespop. Ik heb er eerlijkgezegd weinig mee gespeeld. Ik schaamde me ervoor weet ik nog. Ik zal ondertussen 6 of 7 geweest zijn.

Groetjes,

Anja

natasja · Bericht door **natasja** » ma mar 03, 2008 16:14

Elsa schreef:Voor mij klinkt het meer alsof je keuzes hebt gemaakt waar je nu spijt van hebt, is dat zo Natasja? Voor je gezin, familie terwijl jij misschien diep van binnen wat anders voelde. Nu is het leven zoals het is,
en jij voor je gevoel misschien gevangen zit in deze situatie, zo lees ik min of meer jouw bericht. No way out... Wie heb je daarmee geholpen hè, dat is de vraag...
groet elsa

Beetje late reactie van mijn kant (blond misschien)

Maar hoe jij het omschrijft klopt het helemaal.
Ik heb levenslang voor mezelf

Mik van Es · Bericht door **Mik van Es** » zo mar 09, 2008 3:22

Ik heb levenslang voor mezelf ...

Hallo Natasja,

ik herken wel wat je zegt, maar volgens mij denk je verkeerd. Je vertelt nu jezelf dat je de verkeerde keuzes gemaakt hebt en daardoor praat je jezelf aan de ene kant de put in en aan de andere kant misschien naar een bepaalde 'oplossing' toe. Kiezen voor een gezin is helemaal niet verkeerd, maar natuurlijk valt het ook wel eens een tijd erg zwaar. Maar om dan onmiddellijk te concluderen dat je de verkeerde keuze gemaakt hebt, is gewoon wat doordraven. Wat wilde je precies bereiken vroeger en nu dan?

Mik

Mik van Es · Bericht door **Mik van Es** » zo mar 09, 2008 3:33

Hallo Elsa,

bij mijn weten zijn er veel meer 'gevallen' van mensen die op latere leeftijd de travestie opeens ontdekken. Dus dat is helemaal niet zo uitzonderlijk. Vaak hoor je dat het al vroeg begonnen is, maar het kan dus ook veel later.

Wat niet zo algemeen bekend is, is dat travestie soms ook weer verdwijnt. Bij hoeveel procent dat precies gebeurt tenslotte, is me nog niet echt duidelijk, maar dat het gebeurt bij sommigen lijkt onmiskenbaar. Zo zie je maar weer dat er weinig echt zeker is.

Wat echter bij mijn weten gegarandeerd niet werkt, is bewust proberen te stoppen met de travestie. Dat komt vermoedelijk ook doordat je er dan onbewust je er juist op gaat fixeren terwijl de seksuele lading in tact blijft.

Groet,

Mik

Bea-Smit. · Bericht door **Bea-Smit.** » zo mar 09, 2008 12:46

Mik van Es schreef:Hallo Elsa,

Wat niet zo algemeen bekend is, is dat travestie soms ook weer verdwijnt. Bij hoeveel procent dat precies gebeurt tenslotte, is me nog niet echt duidelijk, maar dat het gebeurt bij sommigen lijkt onmiskenbaar. Zo zie je maar weer dat er weinig echt zeker is.

Wat echter bij mijn weten gegarandeerd niet werkt, is bewust proberen te stoppen met de travestie. Dat komt vermoedelijk ook doordat je er dan onbewust je er juist op gaat fixeren terwijl de seksuele lading in tact blijft.

Groet,

Mik

Wat je schrijft in de eerste alinia is waar, maar dat is/kan ook tijdelijk zijn, en daarna komt het terug met een grotere intentie dan ervoor. voorbeeldje: als je eerst het travestie gebruikt om sexueel geladen te worden en je daarbij zelf te bevredigen wil je daarna een hele dag vrouw zijn of je bent alleen in huis een vrouw wel dan wil je daarna naar buiten toe of als vrouw winkelen.

In de 2de schrijf je dat over de sexuele lading, wel dat is vaak aan het begin heel veel sexuele lading terwijl dat later heel vaak alleen het vrouw willen zijn is.
Het bewust willen stoppen heeft totaal geen zin omdat het toch tussen de oren blijft zitten.

Groetjes Bea

Mik van Es · Bericht door **Mik van Es** » zo mar 09, 2008 13:59

Hallo Bea,

dat travestie soms ook weer verdwijnt, is in tegenspraak met wat travestieten vaak zeggen en geloven. Jouw eerste opmerking komt daar ook op neer. In feite zeg je ongeveer: ja het verdwijnt en daarna komt het weer terug (in verhevigde mate). Tja, ik kan natuurlijk nooit aantonen dat die stelling niet klopt, want als ik iemand heb die het met 15 deed en daarna tot zijn 80-ste niet meer, zeg jij gewoon nog wat jaartjes wachten en dan moet je eens zien wat er gebeurt. Daarna overlijdt die man en dan zeg je, ja, maar als je langer had kunnen wachten...

De eerste concrete melding die ik kreeg was van iemand die mij kende en wist dat ik aan travestie deed en een travestieblog had. Deze man van boven de 60 vertelde mij dat hij in zijn jeugd ook aan travestie had gedaan maar dat het bij die periode gebleven was. In zijn eigen woorden: ''Het had niet doorgezet." Maar hij heeft dus met wat geluk nog een paar jaartjes dus het kan inderdaad nog terugkomen.

Dan ben ik zelf een ander geval. Bij mij kwam die omslag doordat ik openlijk in travestie naar buiten ging. De lol, de drang, de behoefte verdween daarna geleidelijk. Ik wil me nu als dat zo uitkomt, nog best eens verkleden, maar voor mij hoeft dat niet echt meer. Ik begreep van mensen die ik sprak dat ook Maarten 't Hart er wat genoeg van heeft. Ook hij is natuurlijk heel openlijk travestiet geweest.

Tenslotte is er nog een vragenlijstonderzoek (ik dacht dat ik dat ook ergens noem op mikstravestienotities.blogspot.com) waarin de vraag of men ooit aan travestie gedaan heeft, veel vaker positief beantwoord werd dan de vraag of men de laatste 12 maanden aan travestie gedaan had. Als dat dus klopt, zouden er veel meer mensen zijn die ooit aan travestie gedaan hebben dan dat er mensen zijn die het nu nog doen. Dat zou dus betekenen dat in werkelijkheid de meeste mensen er ook weer mee ophouden (b.v. omdat het teveel gedoe is o.i.d.).

Bewuste pogingen om te stoppen met travestie mislukken bijna altijd. Daarover zijn we het eens. Maar dat komt omdat men de verkeerde methode toepast, denk ik. Als je probeert te stoppen met travestie, dan probeer je te stoppen met het verkleden als vrouw. Dat verkleed zijn als vrouw heeft echter door voorgaande conditionering een positieve lading gekregen die op die manier gewoon aanwezig blijft. Na verloop van tijd begint het verkleden dus toch opnieuws. Dit is precies wat de leertheorie voorspelt. Alle via positieve bekrachtiging aangeleerde gedrag komt er uiteindelijk uit.

Wat je dus moet doen als je wilt stoppen, is stoppen met de bekrachtiging en gewoon doorgaan met het gedrag. Dus doorgaan met verkleden maar in ieder geval dat nooit combineren met seks/masturberen ook niet een enkele keer. Dat is vermoedelijk ook precies wat er bij mij en Maarten gebeurd is.

Die hele travestie zit dus inderdaad volledig tussen de oren. Op het moment dat je die vrouwenkleren niet meer als opwindend en taboe ziet, zijn het inderdaad alleen maar kleren. En die trek je dus inderdaad aan afhankelijk van de gelegenheid en het publiek.

Groet,

Mik

Irene · Bericht door **Irene** » zo mar 09, 2008 14:19

Het is een leuk verhaal Mik, maar ik betwijfel of dat voor iedereen op gaat. Het lijkt vooral een kwestie van interpretatie te zijn. Is iemand die ooit een periode gespeeld heeft met de kleding van de partner om het seksleven spannend te houden wel genderdysfoor? Die vraag kan je je wel stellen natuurlijk. Als iemand om te beginnen niet genderdysfoor is, maar wel met travestie gespeeld heeft zal diegene mogelijk aangeven dat er aan travestie gedaan is en het weer over is gegaan.
De stop methode waar je over spreekt (in combinatie met seks?) daar begrijp ik werkelijk helemaal niks van, misschien kun je dat nog toelichten.

Irene

Elsa · Bericht door **Elsa** » zo mar 09, 2008 19:20

..soms vraag ik mij af of je als T* zijnde keuzes kunt maken. Bedoel, wat ik begrepen heb is dat de meeste T* al erg vroeg wisten dat zij 'anders ' waren. Het is jammer dat men er zo'n taboe omheen heeft gemaakt. Je kunt het jezelf toch niet kwalijk nemen dat je bent wie je bent? Het is mooi wanneer je in het begin van een relatie kunt vertellen dat je deze verlangens hebt, voorkomt een hoop ellende.
elsa

Frederique_ · Bericht door **Frederique_** » zo mar 09, 2008 20:07

Hoi Elsa,

Misschien is het moeilijk voor te stellen, maar al die verwachtingen die een ander op jou als TV/TG/TS geprojecteerd hebben en jouw pogingen om ten koste van ongeveer -alles- aan die verwachtingen te voldoen, in combinatie met de angst om af te gaan als een gieter en daarbij alles te verliezen wat je dierbaar is (partner, kinderen, werk, familie, huis)... Dat zorgt voor een hoop weerstand om te praten over iets dat voor ons op dit forum inmiddels vaak heel vanzelfsprekend is...

Eigenlijk is jouw vraag vergelijkbaar met de vraag aan een passabele net-post-op-TS of men een toekomstige partner nu ook gaat vertellen dat men een TS-traject achter de rug heeft. Veel mensen kiezen voor niet. Ik kan me dat (inmiddels) wel voorstellen: men heeft het gevoel dat men hun eigen glazen ingooit omdat men bang is op die manier -nooit- een partner te krijgen. En zodra je daar voor kiest kom je continue in tweestrijd: nu al vertellen? toch nog even wachten? Zal ze weglopen als ik het haar nu vertel? En als langere tijd blijkt dat je er mee weg komt door het niet te vertellen - waarom zou je dan alsnog die hobbel nemen?

Het probleem is moeilijker dan het op het eerste gezicht lijkt...

Groetjes,

Frederique

Joyy · Bericht door **Joyy** » zo mar 09, 2008 21:32

Mik van Es schreef:Hallo Bea,

Die hele travestie zit dus inderdaad volledig tussen de oren. Op het moment dat je die vrouwenkleren niet meer als opwindend en taboe ziet, zijn het inderdaad alleen maar kleren. En die trek je dus inderdaad aan afhankelijk van de gelegenheid en het publiek.

Groet,

Mik

lang verhaal, maar de vraag dient zich op:

wat doet het er toe, al zou het tussen de oren zitten
als je iets prettig vind om te doen doe je het, zo niet dan niet

de vraag of stoppen mogelijk is is niet relevant

Morbide · Bericht door **Morbide** » zo mar 09, 2008 22:12

Frederique_ schreef: Eigenlijk is jouw vraag vergelijkbaar met de vraag aan een passabele net-post-op-TS of men een toekomstige partner nu ook gaat vertellen dat men een TS-traject achter de rug heeft. Veel mensen kiezen voor niet.

Cijfers graag, anders geloof ik er niks van. Het is namelijk niet vol te houden. En dan heb ik het nog niet eens geprobeerd.

Bea-Smit. · Bericht door **Bea-Smit.** » ma mar 10, 2008 0:21

Mik van Es schreef:Hallo Bea,

De eerste concrete melding die ik kreeg was van iemand die mij kende en wist dat ik aan travestie deed en een travestieblog had. Deze man van boven de 60 vertelde mij dat hij in zijn jeugd ook aan travestie had gedaan maar dat het bij die periode gebleven was. In zijn eigen woorden: ''Het had niet doorgezet." Maar hij heeft dus met wat geluk nog een paar jaartjes dus het kan inderdaad nog terugkomen.

Die hele travestie zit dus inderdaad volledig tussen de oren. Op het moment dat je die vrouwenkleren niet meer als opwindend en taboe ziet, zijn het inderdaad alleen maar kleren. En die trek je dus inderdaad aan afhankelijk van de gelegenheid en het publiek.

Groet,

Mik

Helaas Mik je verhal gaat niet helemaal op. Er zijn massa's jongens/mannen die in hun puberteit vrouwenkleding gebruiken om zichzelf te bevredigen. Dat zijn geen travestieten. Die kun je dus niet meenemen in dit verhaal. Ik heb vrienden uit mijn jeugd die nog veel meer dan mij vrouwenkleding gebruikten maar nu echt niet travestiet zijn. Eerder echte matscho's.
De 2de gedeelte hierboven is ook niet correct. als het tussen de oren zit dan wil je juist die kleren aan en zijn het niet alleen maar kleren.
Is het voor jou dan alleen maar een sexuele uitspatting geweest??

Groetjes Bea.

Frederique_ · Bericht door **Frederique_** » ma mar 10, 2008 18:42

Morbide schreef:
Frederique_ schreef: Eigenlijk is jouw vraag vergelijkbaar met de vraag aan een passabele net-post-op-TS of men een toekomstige partner nu ook gaat vertellen dat men een TS-traject achter de rug heeft. Veel mensen kiezen voor niet.
Cijfers graag, anders geloof ik er niks van. Het is namelijk niet vol te houden. En dan heb ik het nog niet eens geprobeerd.

Op een ander forum kwamen we op zo'n 75% die het niet zou vertellen.
En na wat praktijkverhalen van mensen die het wel in de eerste maanden van het samenzijn vertelden snapte ik ook wel waarom...

Groetjes,

Frederique

Morbide · Bericht door **Morbide** » ma mar 10, 2008 19:06

Frederique_ schreef: Op een ander forum kwamen we op zo'n 75% die het niet zou vertellen.
En na wat praktijkverhalen van mensen die het wel in de eerste maanden van het samenzijn vertelden snapte ik ook wel waarom...

Ik snap ook prima dat vertellen over je verleden een zeker risico met zich meebrengt. Het risico van de gevolgen van ontdekt worden als je het verzwijgt lijkt me echter vele malen groter. Nog los gezien van het feit dat je leeft met een leugen en alle stress dat dat veroorzaakt. Laat je over een paar jaar weten welk deel van de 75% als post op veel gemeen heeft met een in de kast tv?