Ik denk dat bottleneck ligt hoe we keuzes zien!
Als je keuzes maakt dan moeten er redeijke alternatieven zijn waar je uit kunt kiezen.
Niet zoals, je wordt voor eeuwig gemarteld, je gaat naar de hel, of je bent vrij maar we halen je beide benen en armen er af.
Ik heb in mijn verleden het steeds ervaren als met de rug tegen de muur.
Ik kon bv dan wel 'kiezen' tussen wel of niet trouwen.
Maar als ik het niet deed dan was ik mijn vriendin kwijt die me begreep, en me nam zoals ik was. Ze wist al vrij vroeg in onze relatie dat ik me een meisje voelde.
Dit zou me terug werpen in mijn donkere puberdagen, van anorexia en zelfhaat. Hierin was ik van overtuigd, en daar was ik bang voor. Dit zou mijn dood betekenen.
Dus ging ik trouwen met een vrouw waar ik niet van hield.
Is dit een keuze? Misschien, maar zo voelde het niet, ik voelde een mes in mijn rug en werd een kant op gedreven.
Anouk
x
Nog een polletje... Wat ben je?
Moderator: Moderators
- Lisa met een S
- Moderator
- Berichten: 3650
- Lid geworden op: do aug 15, 2002 10:39
- Locatie: Boven de rivieren
- Contacteer:
Een keus is pas een keus als het moeilijk te maken is. Als de dingen waaruit je moet kiezen ongeveer even veel voordelen of nadelen hebben. Als iemand je een keus geeft tussen een zak wortelen en duizend euro, dan is geen echte keus. Maar een keus hoeft niet tussen twee positieve dingen te gaan. Je moet ook soms kiezen tussen de twee minste slechte alternatieven. Bijvoorbeeld: neem nou iemand in transitie, die ontslag krijgt aangeboden. De werkgever biedt een goude handdruk van pakweg EU 50.000. Omdat de belastingdienst direkt de helft inpikt tenzij je het parkeert op een lijfrenterekening, is het echte bedrag maar EU 25.000. Maar je beseft, dat je moeilijk in deze tijd en in jouw huidige situatie een nieuwe baan kunt vinden. Je kunt kiezen: aannemen, maar je bent je baan kwijt. Of aanvechten bij de rechter. Er zijn 3 theoretische mogelijkheden: het ontslag wordt niet toegekend, je blijft je baan behouden maar de verhouding is verstoord. Het ontslag wordt wel toegekend, met dezelfde of een hogere ontslagvergoeding. Of het ontslag wordt wel toegekend maar met een lagere of helemaal geen vergoeding. Neem je dan de risico van het laatse om de kans om het niet meer optimaal baan te behouden? Of kies je voor de zekere ontslagpremie wetend dat je zeker een tijd lang werkloos bent. Dat zijn ook keuzes.
Een andere situatie: je bent getrouwd, maar omdat je T-gevoelens hebt, gaat het niet lekker. Je had eigenlijk besloten om te scheiden. Maar je vrouw wordt ineens zwanger. Abortus blijft een mogelijkheid, maar eigenlijk heb je altijd een kind willen hebben, en zij ook. Stel je je beslissing om te scheiden en voor het T- te gaan uit, als het nodig is, zodat je toch een kind kan krijgen?
Het is, zoals Annegreet het zegt, uitermate complex, vele malen complexer dan wij het hier mogelijkerwijs kunnen beschrijven.
Lisa
Een andere situatie: je bent getrouwd, maar omdat je T-gevoelens hebt, gaat het niet lekker. Je had eigenlijk besloten om te scheiden. Maar je vrouw wordt ineens zwanger. Abortus blijft een mogelijkheid, maar eigenlijk heb je altijd een kind willen hebben, en zij ook. Stel je je beslissing om te scheiden en voor het T- te gaan uit, als het nodig is, zodat je toch een kind kan krijgen?
Het is, zoals Annegreet het zegt, uitermate complex, vele malen complexer dan wij het hier mogelijkerwijs kunnen beschrijven.
Lisa
If all else fails, buy new shoes
- isabel
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 99
- Lid geworden op: za aug 07, 2004 17:10
- Locatie: provincie Zeeland
Leuke poll .
Nou is het alleen maar kiezen tussen hokjes òf wel erg vaag zijn...
Maar als ik dan toch in een hokje moet, kies is het trans hokje (MV dan wel als het holje nog niet bekrompen genoeg was ).
Man en vrouw zijn op zich al veel te kleine hokjes vind ik .
En transseksueel zal ik altijd blijven, ook als ik eindelijk mijn lichaam helemaal aan de rest kan laten aanpassen en daarna.
-x-
Isabel
Nou is het alleen maar kiezen tussen hokjes òf wel erg vaag zijn...
Maar als ik dan toch in een hokje moet, kies is het trans hokje (MV dan wel als het holje nog niet bekrompen genoeg was ).
Man en vrouw zijn op zich al veel te kleine hokjes vind ik .
En transseksueel zal ik altijd blijven, ook als ik eindelijk mijn lichaam helemaal aan de rest kan laten aanpassen en daarna.
-x-
Isabel