Dat er achter je rug wordt geroddeld over je, hoef je inderdaad niet druk om te maken, behalve dat het wel dat wat er wordt gezegd wel vaak de ware meningen zijn van wat men over je denkt. En dat is niet altijd leuk om te weten.
Maar, zoals ik al zei, er ontstaat een totaal andere situatie, wanneer je besluit om volledig -- als androgyn of als vrouw -- door het leven te gaan, dan wanneer jouw keus is om travestiet te zijn die soms man, soms vrouw is.
Ik zie er niet in waarom ik een 5-pagina artikel over mijzelf zou moeten plaatsen om mijn collega's te vertellen dat ik af en toe als Lisa over straat ga. Pas wanneer het mogelijk zou zijn om soms als Lisa op de werkvloer te verschijnen, zou dat im frage zijn. En ik denk dat wij nog ver verwijderd zijn van dat moment.
Lisa
Onderzoek transgender en werk
Moderator: Moderators
-
Lisa met een S
- Moderator
- Berichten: 3650
- Lid geworden op: do aug 15, 2002 10:39
- Locatie: Boven de rivieren
- Contacteer:
-
Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
Ik denk dat er een paar dingen meespelen:Lisa met een S schreef:En dat het wel negatieve gevolgen voor je kunt hebben, ken ik wel een paar voorbeelden van. Echter is het niet aan mij om die verhalen door te vertellen. Maar het gaat niet altijd makkelijk -- en het is juist hoe vaak het wel of niet goed gaat, en onder welke omstandigheden, dat Paul probeert er achter te komen.
1) Hoe lig je nu in de groep? Wie nu goed in de groep ligt zal vermoedelijk na dit nieuws nog steeds goed in de groep liggen. Wie nu al op het randje loopt (of op het werk aan het overleven is) zit daar na dit nieuws vermoedelijk (ver) overheen.
2) Hoe breng je het nieuws? Vertel je dit nieuws vanuit je "rust" of ben je zichtbaar zo zenuwachtig dat je uit pure spanning telkens zenuwachtig lacht?
3) Wat verwacht je van de mensen die tegenover je zitten? En hoe zit je zelf in je travestie? Als je er zit met een verwachting van "natuurlijk vinden jullie dit niets" dan gebeurt er vast iets anders dan met een houding van "natuurlijk accepteren jullie dit". En die verwachting heeft heel veel te maken met de mate waarin je je eigen omgang met de travestie normaal vindt.
4) Hoe lichtgeraakt ben je? En hoe "goed-gebekt" ben je? Ben je bij de eerste-de-beste opmerking al van slag (of schiet je de verdediging in), wacht dan nog met die outing... Kun je met een milde zelfspot over je travestie of over gebeurtenissen rond die travestie praten?
5) Hoe open ben je? Kun je er gemakkelijk over praten of kost het je moeite om open te zijn over dit deel van jezelf? Mensen stellen de meest uiteenlopende vragen, weten vaak ook niet wat ze wel of niet "mogen" vragen. Ik heb in mijn outingsgesprekken mensen die twijfelden of "een vraag wel kon" aangemoedigd om vooral de vragen te stellen die ze hebben en ik heb op alle vragen uitgebreid antwoord gegeven.
Natuurlijk geldt -zeker bij TV's- ook de vraag "waarom zou ik het zowieso op het werk willen vertellen"?
Groetjes,
Frederique
N.B: na het lezen van je latere bericht: heb jij als TV behoefte om soms als TV naar het werk te gaan? En hangt dat nog samen met het soort werk dat je op die dag gaat doen?
Kijk ook eens op de genderkalender !
-
Lisa met een S
- Moderator
- Berichten: 3650
- Lid geworden op: do aug 15, 2002 10:39
- Locatie: Boven de rivieren
- Contacteer:
Ik denk dat je nog steeds vanuit je eigen optiek het bekijkt, Frederique. Want de belangrijkse vraag voor een travestiet stel je onderaan: waarom moet ik, als travestiet, het kwijt aan mijn collega's? Ik ga niet om, zoals jij dat doet. Dus wat is mijn reden om dat te willen vertellen?
Alles wat je daarvoor schrijft zijn wel open deuren intrappen, want jouw punten gelden voor gewoon alles met het omgaan met collega's. Alles je goed je werk doet en een gespecteerde collega bent, als je goed om kunt gaan met je collega's, als je sociaal bent, als je goed je mening weet weer te geven zonder dat je andere mensen daarmee schaadt, zou alles wat je over jezelf vertelt anders worden opgevat, dan wanneer dat niet zo is.
Maar bedenk goed, dat de gevolgen van vertellen wel anders kan zijn, bij andere soort banen. De vak waarin je werkzaam bent, de werkgever, de klantenkring, dat moet je per situatie bekijken. Net zoals jouw keus om bewust en duidelijk androgyn te verschijnen wel een andere situatie is als die van mij, die dat helemaal niet wenst.
Stel dat men tegen mij zei, net zoals bij Maruscha nu het geval is, dat ik wel als Lisa zou kunnen werken, maar dat het een eenmalige keus was: Als ik voortaan als vrouw wilde verschijnen, best, maar dan moet ik altijd als vrouw verschijnen. Dat zou ik niet willen. Voor mij zou "af en toe", geen eens een keer in de week, maar misschien hoogstens een keer in de maand, genoeg zijn.
En om jouw allerlaatste vraag te beantwoorden, ja, soms als ik 's ochtends aan het aankleden bent, en ik kijk in mijn kast, denk ik dat ik best wel dat nieuwe rok aan zou willen trekken of mijn nieuwe laarzen, en dan helemaal als Lisa een dag mijn werk doen. Ik ervaar dat niet als "behoefte" -- het maakt natuurlijk deel van de drang dat mij een travestiet maakt, maar het is niet op zich moeilijk te bedwingen. Het is meer in de zin van "het lijkt mij wel leuk..." En ik weet dat het niet mogelijk is, en ik kan mij er goed bij neerleggen, wel met enige weemoed, maar wel zonder depri te worden daarover.
Lisa
Alles wat je daarvoor schrijft zijn wel open deuren intrappen, want jouw punten gelden voor gewoon alles met het omgaan met collega's. Alles je goed je werk doet en een gespecteerde collega bent, als je goed om kunt gaan met je collega's, als je sociaal bent, als je goed je mening weet weer te geven zonder dat je andere mensen daarmee schaadt, zou alles wat je over jezelf vertelt anders worden opgevat, dan wanneer dat niet zo is.
Maar bedenk goed, dat de gevolgen van vertellen wel anders kan zijn, bij andere soort banen. De vak waarin je werkzaam bent, de werkgever, de klantenkring, dat moet je per situatie bekijken. Net zoals jouw keus om bewust en duidelijk androgyn te verschijnen wel een andere situatie is als die van mij, die dat helemaal niet wenst.
Stel dat men tegen mij zei, net zoals bij Maruscha nu het geval is, dat ik wel als Lisa zou kunnen werken, maar dat het een eenmalige keus was: Als ik voortaan als vrouw wilde verschijnen, best, maar dan moet ik altijd als vrouw verschijnen. Dat zou ik niet willen. Voor mij zou "af en toe", geen eens een keer in de week, maar misschien hoogstens een keer in de maand, genoeg zijn.
En om jouw allerlaatste vraag te beantwoorden, ja, soms als ik 's ochtends aan het aankleden bent, en ik kijk in mijn kast, denk ik dat ik best wel dat nieuwe rok aan zou willen trekken of mijn nieuwe laarzen, en dan helemaal als Lisa een dag mijn werk doen. Ik ervaar dat niet als "behoefte" -- het maakt natuurlijk deel van de drang dat mij een travestiet maakt, maar het is niet op zich moeilijk te bedwingen. Het is meer in de zin van "het lijkt mij wel leuk..." En ik weet dat het niet mogelijk is, en ik kan mij er goed bij neerleggen, wel met enige weemoed, maar wel zonder depri te worden daarover.
Lisa
If all else fails, buy new shoes
-
Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
Dat klopt, maar ik noem ze hier toch maar, omdat ik in de voorbereiding van mijn outings een tijdlang gedacht heb "hoe zou die-en-die reageren", terwijl dat voor mijn gevoel de vraag eigenlijk helemaal niet is. De vraag is voor mijn gevoel veel meer "hoe zal ik reageren op ..." en "ben ik in mijn eigen proces zover om ... te doen of moet er eerst iets anders gebeuren". Met daarbij natuurlijk de vraag: "ben ik bereid om de ultieme consequentie te trekken en mijn baan op het spel te zetten om dit te doen".Lisa met een S schreef:Alles wat je daarvoor schrijft zijn wel open deuren intrappen, want jouw punten gelden voor gewoon alles met het omgaan met collega's.
Verder heb je gelijk: ik reageerde (en reageer ook hierboven) vanuit mijn eigen TG-zijn en kan me voorstellen dat iets dergelijks ook voor TS'en zou kunnen gelden. TV's blijft een ander verhaal: ik denk dat ook ik wel even raar zou staan te kijken als iemand uit mijn team met de vraag komt "kan ik eens per 2 weken/1 maand vanuit het 'andere gender' op het werk komen". Ik denk wel dat ik dat best bij wijze van experiment zou willen (laten) proberen.
Groetjes,
Frederique
Kijk ook eens op de genderkalender !
-
Lisa met een S
- Moderator
- Berichten: 3650
- Lid geworden op: do aug 15, 2002 10:39
- Locatie: Boven de rivieren
- Contacteer:
Stel: het is iemand die regelmatig in contact komt met klanten: mag hij/zij op die dag wel klanten ontmoeten? En hoe neemt hij die dag de telefoon op? Met z'n jongens- of meisjesnaam? Hoe wordt hij die dag aangesproken? Mag hij op die dag gebruik maken van de damestoilet?Frederique_ schreef:ik denk dat ook ik wel even raar zou staan te kijken als iemand uit mijn team met de vraag komt "kan ik eens per 2 weken/1 maand vanuit het 'andere gender' op het werk komen". Ik denk wel dat ik dat best bij wijze van experiment zou willen (laten) proberen.
Dat is maar de tip van de ijsberg van de dingen waarover je (en hij/zij) zou moeten nadenken, voordat je zoiets in de praktijk brengt. En het is maar de vraag of je en de belangen van de zaak, en de belangen van de werknemer, allebei genoeg tegemoet kunt komen dat het naar tevredenheid van allen zou zijn.
Maar ik vind het een non-issue. Waar het voor mij om gaat, is het feit dat het juist niks met mijn werk te maken heeft, dus is er geen noodzaak om het daarover met iemand te hebben. En dat geldt niet alleen voor mij als voor meerdere van ons. Maar het kan zijn, dat als het wel bekend wordt dat iemand travestiet is, het nadelig kan zijn voor zijn/haar carriere, afhankelijk van een aantal factoren.
Net zo goed, als er genoeg transseksuelen zijn, die hun baan verliezen op de een of andere manier, wanneer ze om gaan.
Lisa
If all else fails, buy new shoes
-
kim dietrich
- ForumFan
- Berichten: 349
- Lid geworden op: za aug 13, 2005 20:33
- Locatie: Boven de grote rivieren
Hallo Kitty,
Dat het er ook van afhangt, hoe je het brengt (als je besloten hebt het te brengen) is waar.
Maar ik denk toch niet dat jouw voorbeeld helemaal doorsnee is. Zo heb je al veel publiciteit gehad, je hebt een mooie website, de combinatie met het mermaidschap maakt het bijzonder; je bent perfectionistisch en je hebt een leuk uiterlijk. Dat zijn allemaal zaken die van invloed kunnen zijn op hoe er op gereageerd wordt.
Ook de sfeer in een bedrijf kan heel bepalend zijn. In sommige bedrijven zal men het misschien OK vinden; in andere bedrijven is de wereld te klein.
Verder kan het ook uitmaken, wat je vraagt. Als je helemaal om gaat, is het voor mensen na een tijdje relatief gemakkelijk. Maar wat verwarrend is, is dat men je soms als man en soms als vrouw meemaakt. En het ergste in mijn ervaring is als je soms half loopt, want dan ben je geen man maar ook geen vrouw en geef je ook niet echt de kans daar aan te wennen.
In ieder geval zou ik het niet onnodig op mijn werk vertellen als je soms in volledige travestie loopt of soms half. De reden voor mij om dat indertijd wel te doen, was dat het anders ook wel bekend was geraakt.
Groet, Kim D.
Dat het er ook van afhangt, hoe je het brengt (als je besloten hebt het te brengen) is waar.
Maar ik denk toch niet dat jouw voorbeeld helemaal doorsnee is. Zo heb je al veel publiciteit gehad, je hebt een mooie website, de combinatie met het mermaidschap maakt het bijzonder; je bent perfectionistisch en je hebt een leuk uiterlijk. Dat zijn allemaal zaken die van invloed kunnen zijn op hoe er op gereageerd wordt.
Ook de sfeer in een bedrijf kan heel bepalend zijn. In sommige bedrijven zal men het misschien OK vinden; in andere bedrijven is de wereld te klein.
Verder kan het ook uitmaken, wat je vraagt. Als je helemaal om gaat, is het voor mensen na een tijdje relatief gemakkelijk. Maar wat verwarrend is, is dat men je soms als man en soms als vrouw meemaakt. En het ergste in mijn ervaring is als je soms half loopt, want dan ben je geen man maar ook geen vrouw en geef je ook niet echt de kans daar aan te wennen.
In ieder geval zou ik het niet onnodig op mijn werk vertellen als je soms in volledige travestie loopt of soms half. De reden voor mij om dat indertijd wel te doen, was dat het anders ook wel bekend was geraakt.
Groet, Kim D.
T's aller landen, verenigt u en trekt ten strijde!
Even een kleine nuancering: zoals ik de definitie van Kim's "halflopen" begrijp, is er toch een verschil met de manier waarop ik vorig jaar mezelf op mijn toenmalige werk presenteerde. Het was inderdaad androgyne, maar dan (volgens Rolf, een vriend van me die hetzelfde doet) het zogenaamde 'andro femme' type. Grof gezegd: travestieten zonder tieten 
Terugkijkend denk ik dat ik meer mezelf voor de gek aan het houden was, aangezien het voor een hoop mensen echt niet uitmaakt of je al dan niet een opgevulde bh draagt, of al dan niet een rok: ook toen werd ik eigenlijk (buiten mijn werksituatie om) altijd als 'mevrouw' aangesproken.
Ik kan me nog herinneren dat mijn collegaatje me bloedserieus vroeg wanneer ik nu eindelijk eens een rokje aan zou doen naar mijn werk. Ik vertelde haar dat ik dat eigenlijk te ver vond gaan, maar volgens haar was er weinig verschil met de huidige situatie, en werd het eigenlijk wel verwacht. Toen het uitkwam dat ik als vrouw mijn volgende baan inging kwam dat dan ook niet echt als een verassing voor mijn ex-collega's. Net zoals bij Kitty: de vraag was niet of, maar wanneer.
Wel wisselde ik toen inderdaad af maar kan je uit ervaring vertellen: de huidige manier (gewoon elke dag als vrouw naar mijn werk) geeft een stuk meer rust. Bij mijn vorige bedrijf vonden ze het prima als ik er vrouwelijk bij liep, alleen werd er inderdaad van me verwacht dat ik rekening hield met evt. klantcontact. Dat is slechts een keer misgegaan, op een dag dat ik er net behoorlijk vrouwelijk bijliep (volledig opgemaakt, jurkje over een broek) kwam een klant met wie ik ook te maken had toevallig langs voor een andere afspraak met een collega .. kan je vertellen dat hij behoorlijk vreemd keek toen ik hem op de trap tegenkwam
In theorie was het afwisselen tussen man, vrouw en tussenvorm mijn ideaal, maar in praktijk bleek het gewoon niet te werken: te veel onrust, en wanneer ik een moeilijke dag verwachtte viel ik al gauw terug op mijn mannelijk uiterlijk, omdat ik me dan gewoon minder kwetsbaar voelde. Meestal bleek dat niet nodig te zijn, en was ik weer gefrustreerd omdat ik me toch weer had aangepast .. nu heb ik dat vangnet niet meer, er wordt van mij gewoon verwacht dat ik als Marit (mijn 'echte' vrouwennaam, Maruscha is meer een internet nick) op mijn werk verschijn. Sterker nog, hoorde van een collegaatje dat een hoop mensen denken dat ik het hele proces al achter de rug heb, en nu dus ook lichamelijk een vrouw ben. Noem het maar onbekendheid met de materie
Voordat ik mijn huidige baan begon heb ik van een ander bedrijf wel degelijk de mogelijkheid gekregen om het afwisselen uit te oefenen. Ik heb ze dan ook werkelijk gevraagd of het een probleem was dat ik de ene dag als man zou verschijnen, en de volgende dag als vrouw. Voor hun was dat inderdaad geen probleem, voor mij uiteindelijk wel dus ..
Ik denk dat je, als travestiet, het wel leuk zou lijken om een keer een dagje als vrouw te gaan werken, dit afhankelijk van je soort baan wel of meestal niet verstandig is. Een (homo) vriend van me is kapper, en gaat ook naar feesten om daar mensen die het willen hun haar te stijlen en advies te geven, en dat heeft hij nu een paar keer 'als vrouw' gedaan. Hij gaat ook regelmatig 'op de hak' uit en dit leek hem wel een leuke combinatie. Overigens kleed hij zich bij die gelegenheden vrij sober: waar hij in zijn vrije tijd nog wel eens een te strak jurkje wil aantrekken is het in dit geval gewoon een spijkerrokje, hoge laarzen en een rood vestje (heb toevallig van het weekend een foto gezien). Ik denk dat zoiets ook wel sneller geaccepteerd zal worden dan wanneer je te ver doorschiet. Als jij 20 dagen per maand als man-met-stropdas verschijnt, en de 21e dag opeens een kort strak rokje aanhebt, tja, dan zouden de reacties wel eens minder positief zijn dan gewenst. En gezien de kleding-voorkeur die de meeste travestieten hier op dit forum hebben lijkt het me niet dat die genoegen nemen met een zakelijk broekpak o.i.d.
Persoonlijk denk ik dat het over het algemeen geen verstandig idee is om als travestiet een keer als vrouw op je werk te komen want hoe je het ook wendt of keert: mensen gaan anders tegen je aankijken, en vaak niet positiever. Tenzij je echt in de 'schoonheidsindustrie' (kappers/visagisten etc.) werkt, waar ze waarschijnlijk een stuk milder zijn op dit gebied. Een travestie vriendin van me (Dilara, heeft ook wel eens opgetreden op een travestie.org feest) is visagiste, en kreeg zelfs van collega's het verzoek een keer als vrouw te komen werken, maar heeft dit altijd geweigerd. Sterker nog: hij was altijd netjes in 3d-pak, een heel verschil met zijn toch wel ietwat hoerige travestie-kleding kan ik je zeggen. Ik herkende hem de 1e keer dan ook bijna niet
Rolf, een andere vriend die eveneens visagist is, doet het juist weer heel anders: hij is ook andro-femme, is altijd opgemaakt, draagt altijd vrouwenkleding. En met vrouwenkleding bedoel ik dan ook echt vrouwenkleding: waar ik vorig jaar meer koos voor het subtielere werk (vond ik zelf tenminste) draagt hij gerust een kort rokje naar zijn werk (hij heeft er ook de benen wel voor trouwens). Maar ook voor hem (en ik noem hem bewust hem: hij beschouwt zichzelf namelijk gewoon als man, niet eens als t-girl) is dit de enige mogelijkheid: je zult hem nooit onopgemaakt buiten de deur zijn, en hij heeft alleen maar vrouwenkleding in zijn kast hangen.
Overigens weet ik dat het echte afwisselen tussen man, vrouw en tussenvorm wel degelijk gebeurd: een vriend van me werkt op een call-center, en daar werkt een jonge jongen die er meestal vrij androgyn uitziet, maar af & toe een uitstapje maakt naar links (baardje van 2 dagen, gewoon mannenkleding) of naar rechts (opgemaakt, jurk, hoge hakken). Het kan dus wel ..
Terugkijkend denk ik dat ik meer mezelf voor de gek aan het houden was, aangezien het voor een hoop mensen echt niet uitmaakt of je al dan niet een opgevulde bh draagt, of al dan niet een rok: ook toen werd ik eigenlijk (buiten mijn werksituatie om) altijd als 'mevrouw' aangesproken.Ik kan me nog herinneren dat mijn collegaatje me bloedserieus vroeg wanneer ik nu eindelijk eens een rokje aan zou doen naar mijn werk. Ik vertelde haar dat ik dat eigenlijk te ver vond gaan, maar volgens haar was er weinig verschil met de huidige situatie, en werd het eigenlijk wel verwacht. Toen het uitkwam dat ik als vrouw mijn volgende baan inging kwam dat dan ook niet echt als een verassing voor mijn ex-collega's. Net zoals bij Kitty: de vraag was niet of, maar wanneer.
Wel wisselde ik toen inderdaad af maar kan je uit ervaring vertellen: de huidige manier (gewoon elke dag als vrouw naar mijn werk) geeft een stuk meer rust. Bij mijn vorige bedrijf vonden ze het prima als ik er vrouwelijk bij liep, alleen werd er inderdaad van me verwacht dat ik rekening hield met evt. klantcontact. Dat is slechts een keer misgegaan, op een dag dat ik er net behoorlijk vrouwelijk bijliep (volledig opgemaakt, jurkje over een broek) kwam een klant met wie ik ook te maken had toevallig langs voor een andere afspraak met een collega .. kan je vertellen dat hij behoorlijk vreemd keek toen ik hem op de trap tegenkwam
In theorie was het afwisselen tussen man, vrouw en tussenvorm mijn ideaal, maar in praktijk bleek het gewoon niet te werken: te veel onrust, en wanneer ik een moeilijke dag verwachtte viel ik al gauw terug op mijn mannelijk uiterlijk, omdat ik me dan gewoon minder kwetsbaar voelde. Meestal bleek dat niet nodig te zijn, en was ik weer gefrustreerd omdat ik me toch weer had aangepast .. nu heb ik dat vangnet niet meer, er wordt van mij gewoon verwacht dat ik als Marit (mijn 'echte' vrouwennaam, Maruscha is meer een internet nick) op mijn werk verschijn. Sterker nog, hoorde van een collegaatje dat een hoop mensen denken dat ik het hele proces al achter de rug heb, en nu dus ook lichamelijk een vrouw ben. Noem het maar onbekendheid met de materie
Voordat ik mijn huidige baan begon heb ik van een ander bedrijf wel degelijk de mogelijkheid gekregen om het afwisselen uit te oefenen. Ik heb ze dan ook werkelijk gevraagd of het een probleem was dat ik de ene dag als man zou verschijnen, en de volgende dag als vrouw. Voor hun was dat inderdaad geen probleem, voor mij uiteindelijk wel dus ..
Ik denk dat je, als travestiet, het wel leuk zou lijken om een keer een dagje als vrouw te gaan werken, dit afhankelijk van je soort baan wel of meestal niet verstandig is. Een (homo) vriend van me is kapper, en gaat ook naar feesten om daar mensen die het willen hun haar te stijlen en advies te geven, en dat heeft hij nu een paar keer 'als vrouw' gedaan. Hij gaat ook regelmatig 'op de hak' uit en dit leek hem wel een leuke combinatie. Overigens kleed hij zich bij die gelegenheden vrij sober: waar hij in zijn vrije tijd nog wel eens een te strak jurkje wil aantrekken is het in dit geval gewoon een spijkerrokje, hoge laarzen en een rood vestje (heb toevallig van het weekend een foto gezien). Ik denk dat zoiets ook wel sneller geaccepteerd zal worden dan wanneer je te ver doorschiet. Als jij 20 dagen per maand als man-met-stropdas verschijnt, en de 21e dag opeens een kort strak rokje aanhebt, tja, dan zouden de reacties wel eens minder positief zijn dan gewenst. En gezien de kleding-voorkeur die de meeste travestieten hier op dit forum hebben lijkt het me niet dat die genoegen nemen met een zakelijk broekpak o.i.d.
Persoonlijk denk ik dat het over het algemeen geen verstandig idee is om als travestiet een keer als vrouw op je werk te komen want hoe je het ook wendt of keert: mensen gaan anders tegen je aankijken, en vaak niet positiever. Tenzij je echt in de 'schoonheidsindustrie' (kappers/visagisten etc.) werkt, waar ze waarschijnlijk een stuk milder zijn op dit gebied. Een travestie vriendin van me (Dilara, heeft ook wel eens opgetreden op een travestie.org feest) is visagiste, en kreeg zelfs van collega's het verzoek een keer als vrouw te komen werken, maar heeft dit altijd geweigerd. Sterker nog: hij was altijd netjes in 3d-pak, een heel verschil met zijn toch wel ietwat hoerige travestie-kleding kan ik je zeggen. Ik herkende hem de 1e keer dan ook bijna niet
Rolf, een andere vriend die eveneens visagist is, doet het juist weer heel anders: hij is ook andro-femme, is altijd opgemaakt, draagt altijd vrouwenkleding. En met vrouwenkleding bedoel ik dan ook echt vrouwenkleding: waar ik vorig jaar meer koos voor het subtielere werk (vond ik zelf tenminste) draagt hij gerust een kort rokje naar zijn werk (hij heeft er ook de benen wel voor trouwens). Maar ook voor hem (en ik noem hem bewust hem: hij beschouwt zichzelf namelijk gewoon als man, niet eens als t-girl) is dit de enige mogelijkheid: je zult hem nooit onopgemaakt buiten de deur zijn, en hij heeft alleen maar vrouwenkleding in zijn kast hangen.
Overigens weet ik dat het echte afwisselen tussen man, vrouw en tussenvorm wel degelijk gebeurd: een vriend van me werkt op een call-center, en daar werkt een jonge jongen die er meestal vrij androgyn uitziet, maar af & toe een uitstapje maakt naar links (baardje van 2 dagen, gewoon mannenkleding) of naar rechts (opgemaakt, jurk, hoge hakken). Het kan dus wel ..
Echte gender-outlaws dragen panty's over hun hoofd.
-
Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
Om terug te keren op het oorspronkelijke onderwerp (onderzoek transgender en werk): ik las vandaag op het forum van de n00dles het volgende bericht:
Lees ook hier een interview met Paul Vennix over dit onderzoek van december 2005.
Bedankt,
Frederique
Ik wil deze oproep graag steunen: als je dat formulier nog niet ingevuld hebt, doe dat dan alstjeblieft alsnog (je vindt het onderzoek hier)!vreer schreef:Ik sprak Paul laatst en het onderzoek staat nog steeds open. En als je enigerlei mate VM identified bent, vul het in! Er zijn te weinig VMs (überhaupt nog te weinig ingevulde enquetes).
Je hoeft het niet in één keer in te vullen. Kan in delen.
Lees ook hier een interview met Paul Vennix over dit onderzoek van december 2005.
Bedankt,
Frederique
Kijk ook eens op de genderkalender !
-
Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
Travestie.org-beheerders, willen jullie deze ook nog één keer op de voorpagina van travestie.org zetten?Paul Vennix schreef:Beste mensen,
Omdat er nog steeds transgenders de internetvragenlijst 'transgenders en werk' invullen blijft de vragenlijst (voorlopig) nog tot 19 april 2006 op internet. Omdat er nog een tekort is aan deelnemers, wil ik iedereen vragen het onderzoek nog één keer bij anderen onder de aandacht te brengen.
De vragenlijst is te vinden op http://survey.eyefi.nl/tg . De oproep om aan het onderzoek deel te nemen is geplaatst op http://www.rutgersnissogroep.nl/news_it ... ronderzoek . (N.B. er staat 'news_items' en niet 'news items).
Vriendelijke groeten,
Paul Vennix
Alvast bedankt!
Frederique
Kijk ook eens op de genderkalender !
OEEEEEEEEEEEEPSS!
ik heb ooit eens meegedaan aan een onderzoek van Paul Vennix mbt, naar let wel, het eea over tv/TS!/TG!, en na het opsturen van het enqueteformulier kreeg ik een bedankbriefje toegestuurd gericht aan........DE HEER .................en dat nou net uit DIE hoek.........tjah.........
Buitengewoon vreemd dat (het secretariaat van) Paul Vennix mbt dit soort onderzoeken wel een (in het geval van TS/TG totaal) foute aanspreekt titel hanteert bij evt correspondentie. Mijn toenmalige vriend overhandigde me toen met opgetrokken wenkbrauwen de post. Ik sta namelijk bijna bij alle instanties te boek als vrouw, omdat ik als vrouw leef.
Ik heb dit recentelijk eerder aangehaald in een van mijn postjes, maar geen reactie......lolz!
Groetjes Mila.
ik heb ooit eens meegedaan aan een onderzoek van Paul Vennix mbt, naar let wel, het eea over tv/TS!/TG!, en na het opsturen van het enqueteformulier kreeg ik een bedankbriefje toegestuurd gericht aan........DE HEER .................en dat nou net uit DIE hoek.........tjah.........
Buitengewoon vreemd dat (het secretariaat van) Paul Vennix mbt dit soort onderzoeken wel een (in het geval van TS/TG totaal) foute aanspreekt titel hanteert bij evt correspondentie. Mijn toenmalige vriend overhandigde me toen met opgetrokken wenkbrauwen de post. Ik sta namelijk bijna bij alle instanties te boek als vrouw, omdat ik als vrouw leef.
Ik heb dit recentelijk eerder aangehaald in een van mijn postjes, maar geen reactie......lolz!
Groetjes Mila.
-
Lisa met een S
- Moderator
- Berichten: 3650
- Lid geworden op: do aug 15, 2002 10:39
- Locatie: Boven de rivieren
- Contacteer:
Ik neem aan dat als Paul Venniz onze medewerking wil dat hij genoeg thuis is in de T*-scene om ons zelf te weten te vindenFrederique_ schreef:Travestie.org-beheerders, willen jullie deze ook nog één keer op de voorpagina van travestie.org zetten?Paul Vennix schreef:Beste mensen,
Omdat er nog steeds transgenders de internetvragenlijst 'transgenders en werk' invullen blijft de vragenlijst (voorlopig) nog tot 19 april 2006 op internet. Omdat er nog een tekort is aan deelnemers, wil ik iedereen vragen het onderzoek nog één keer bij anderen onder de aandacht te brengen.
De vragenlijst is te vinden op http://survey.eyefi.nl/tg . De oproep om aan het onderzoek deel te nemen is geplaatst op http://www.rutgersnissogroep.nl/news_it ... ronderzoek . (N.B. er staat 'news_items' en niet 'news items).
Vriendelijke groeten,
Paul Vennix
Alvast bedankt!
Frederique
Lisa
If all else fails, buy new shoes
-
Frederique_
- Forum Junkie
- Berichten: 4825
- Lid geworden op: do apr 01, 2004 19:44
- Locatie: Amstelhoek (20km van Amsterdam)
- Contacteer:
'tuurlijk is'ie dat...Lisa met een S schreef:Ik neem aan dat als Paul Venniz onze medewerking wil dat hij genoeg thuis is in de T*-scene om ons zelf te weten te vinden
Aan de andere kant: jij bent ook genoeg thuis in de T*-scene om te weten hoe belangrijk dit soort onderzoek is, met name voor de TG's en TS'en onder ons. En daarom vraag ik jou om dit nog één keer je hand over je hart te willen strijken en dit bericht op de voorpagina te willen plaatsen.
Nogmaals dank voor de moeite,
Frederique
Kijk ook eens op de genderkalender !