OP EIGEN KRACHT
Op dit moment moet je er rekening mee houden dat door het nijpende gebrek aan mensen in de Nederlandse gezondheidszorg er overal flinke wachtlijsten zijn. Dit geldt ook voor de Genderteams in Utrecht, Groningen en Amsterdam. In Utrecht moet je zeker een jaar wachten voor je gesprekken kunt krijgen met een psycholoog. In Amsterdam is de situatie niet veel beter. Er is nu (september 2002) een wachtlijst van twee maanden voor het intakegesprek, daarna moet je nog acht maanden wachten voor je het eerste gesprek met een psycholoog hebt. Als je dan bedenkt dat het dan nog zeker een half duurt voor je groen licht krijgt, dat je daarna nog anderhalf jaar in de andere geslachtsrol moet leven voor je toestemming voor de geslachtsoperatie krijgt waarna je nog eens zeker twaalf maanden moet wachten voor je eindelijk op de operatietafel ligt om die rommel onderaan je lichaam te verbeteren, en je zult begrijpen dat je over een lange adem en veel doorzettingsvermogen moet beschikken om de hele transitie uit te zitten.
Het grote voordeel van een behandeling bij een van de genderteams is dat alles je in hapklare brokken aangeboden wordt. Alles wordt voor je gedaan en geregeld, je gaat van afspraak naar afspraak en aan het einde van het traject wacht de beslissende operatie. Omdat de genderteams overbelast zijn door de vele aanmeldingen, betekent het wel dat je moet rekenen op de nodige wachttijden. Je kunt ook je hele behandeling buiten de genderteams om regelen. Je kunt op die manier veel, heel veel tijd winnen, maar het kost je wel meer moeite, kopzorgen en mogelijk geld.
Stap 1: Hormonen
Je zou kunnen proberen om via je huisarts een recept voor hormonen te krijgen. Vaak zijn huisartsen op zichzelf wel bereidwillig om je te helpen, maar doen ze het niet omdat hun de achtergrondkennis over de werking van hormonen ontbreekt en er ook het idee leeft dat hormonen gevaarlijk zijn. Met de informatie op deze site en met dit document over hormoontherapie voor transgenderisten en transseksuelen heb je alle informatie om je huisarts op dit gebied bij te spijkeren. In het gunstigste geval kun je je huisarts overtuigen om een onleesbaar receptje voor je uit te schrijven, in een minder gunstig geval krijg je een bot "Nee" te horen en zul je naar een andere, flexibeler denkende huisarts moeten zoeken en in het allerongunstige geval zul je je hormonen op het Internet moeten bestellen. Op de site van Anne Lawrence vind je informatie over betrouwbare webdrogisterijen, op de mailinglists Crone en TS-DoItYourselfers kun je discussies lezen en informatie vinden over hormoongebruik.
Stap 2: Gezichtsontharing en logopedie
Via je huisarts kun je ook een machtiging voor gezichtsontharing bij je ziekenfonds aanvragen. Daarvoor is in Nederland een bedrag van ongeveer twee keer 3408 euro beschikbaar. Je hoeft zelfs niet eens officieel als transseksueel gediagnosticeerd te zijn. Ik heb zelfs van een transgender gehoord die van de huisarts toestemming had gekregen om met het weghalen van haar baardharen te beginnen.
Ook logopedie zou je via de huisarts kunnen regelen, zelfs nog voor je bij een psycholoog of psychiater bent geweest. Als je je huisarts ervan kunt overtuigen dat je mannenstem je diep ongelukkig maakt, zou je misschien ook een verwijsbrief naar een logopediste eruit kunnen slepen. Ook hier geldt natuurlijk dat je wel geluk met je huisarts moet hebben, je hebt ertussen die alle begrip voor je situatie hebben en je met alles willen helpen, je hebt er ook tussen die van niets willen weten en je bij elk verzoek naar de VU doorverwijzen.
Stap 3: Psycholoog
Verder zou je een psycholoog buiten de VU in kunnen schakelen om je naar groen licht en daarna SRS-papieren te begeleiden. Een voordeel van een onafhankelijke psycholoog is dat die in principe de internationaal vastgestelde Standards of Care hoort te hanteren. Die zijn tegenwoordig soepeler dan wat de VU als protocol hanteert. Zo staat in de SOC dat een psycholoog je officieel hormonen zou kunnen voorschrijven als je al minstens drie maanden zelf met hormonen bezig bent. Daarnaast gaat de SOC uit van een RLE van 12 maanden in plaats van de 18 maanden die de VU hanteert. Wanneer eenmaal de diagnose transseksueel door je psycholoog is gemaakt, kun je daarmee ook naar de huisarts stappen voor hormonen, baardepilatie en logopedie.
Stap 4: Operatie
Met een officiële schriftelijke diagnose als transseksueel op zak, zou je in het naaste buitenland kunnen kijken naar een SRS-chirurg. Een uitgebreide lijst met in de EEG werkzame chirurgen vind je op de European TS Information Resource. Via deze lijst kun je op het spoor komen van een SRS-chirurg met een kortere wachtlijst dan de VU hanteert. Als je operatie binnen de EEG geschiedt en minimaal zes maanden eerder plaatsvindt dan een mogelijke operatie in Nederland, kun je op grond van een uitspraak door het Europees gerechtshof bij je ziekenfonds een aanvraag indienen voor vergoeding van je operatie in het buitenland.
Hou er wel rekening mee dat er ziekenfondsen zijn die ondanks deze Europese uitspraak toch de hand op de knip houden en je verzoek naar de prullenbak verwijzen. VGZ bijvoorbeeld weigert operaties in het buitenland te vergoeden en heeft dit met succes tot aan de rechter toe bevochten. Het kan zelfs zijn dat je ziektenkostenverzekeraar weigert om alle behandelingen die niet officieel via een genderteam gesanctioneerd zijn te vergoeden. In dat geval zul je maar van ziekenfonds moeten veranderen. Als je verplicht verzekerd bent, is dat niet zo'n probleem, maar als je particulier verzekerd bent kan dat financiële consequenties hebben. Je bent als officieel geboekstaafde transseksueel opeens een financieel risico voor je verzekeraar geworden en dat kan consequenties hebben voor je maandelijkse premies.
Heb je haast en 300.000 baht op je bankrekening, dan is een operatie in Thailand een optie. In tegenstelling tot wat vaak gedacht wordt, zijn de ziekenhuizen in Thailand modern en zijn de geslachtsoperaties van hoge kwaliteit. Daarnaast worden ook veel minder strenge eisen gesteld. Je kunt vaak al geopereerd worden als je minimaal 6 maanden op hormonen bent, je diezelfde tijd als vrouw hebt geleefd en je verder geen andere psychische problemen behalve transseksualiteit hebt. Als je een officiële diagnose als transseksueel hebt, is boven een bepaalde leeftijd zelfs niet zes maanden RLE en hormoongebruik noodzakelijk. De bekendste SRS-chirurgen in Thailand zijn Suporn Watanyusakul, Sanguan Kunaporn en Preecha Tiewtranon. Op hun websites kun je lezen over de kosten, de vereisten plus de nodige operatieresultaten.
Door Saskia van de Kruisweg
De link naar het artikel van Kim is:
http://www.europeants.org/info/hrt
Ik wil liever niet dat dit artikel (of een verbeterde versie ervan) verder op travestie.org geplaatst wordt. Ik hou gewoon één versie aan die ik zelf beheer. De up-to-date versie vind je altijd op
http://members.ams.chello.nl/kruisweg/p ... kracht.htm
Groetjes,
Saskia
... dat TS deel is wel duidelijk, maar die categorie/klasse op org??? Hebben ze daar ook therapeuten en testen voor??? Nou ja... laat de bloemen maar komen Sas... flowers for a lady, maar je mag ze ook aan Lady geven... beter zelfs, al wil ik het dan wel van haarzelf horen 
Ga maar lekker wat leuks met ze doen, leert Lady mij in die tussentijd breien 