Pagina 5 van 7
Geplaatst: ma jun 07, 2004 17:11
door petra_
Ehm, wat wordt er allemaal onder gender dysfoor gerekend? Alleen de mensen die een srs gehad hebben of nastreven, of ook anderen?
Geplaatst: ma jun 07, 2004 20:03
door Lisa met een S
Heb ik ook gevraagd. Hier hun antwoord:
Nee, zo bedoel ik dat zeker niet, de genoemde cijfers zijn van het VuMc, deze staan vast. Het is voor mijzelf duidelijk dat het begrip Genderdysfore veel meer omvat dan alleen de mensen die transseksueel zijn. Het is een glijdende schaal zonder begin en eind. Als je al deze mensen (terecht) mee zou tellen komen de cijfers nog veel hoger uit. Maar hoeveel het er zijn, ik zou het niet weten, wellicht heb jij een idee?
Lisa
Geplaatst: ma jun 07, 2004 22:38
door petra_
Dan ben ik wel heel benieuwd waar al die in op de 4.000 mensen uithangen. Drachten heeft zo'n beetje 50.000 inwoners en er schijnt nog een trans rond te lopen maar dat zouden er dus eigenlijk 12 moeten zijn.
Geplaatst: ma jun 07, 2004 23:01
door Jeanine2
Het wordt tijd voor een reactie van mij op de discussie tot nu toe.
Allereerst ben ik niet zo vertrouwd met de werkwijze van dit forum, zodat ik dus wel eens een verkeerd begrip gebruik. Sorry Violet! En die streepjes komen waarschijnlijk doordat ik de tekst vanuit Word gecopieerd had.
Als ik op T&T-avonden met mensen praat, dan wordt er vaak verondersteld dat er nogal wat mensen werkloos zouden zijn. Wellicht om de redenen die jij noemt Violet, namelijk dat die typisch manlijke beroep uiteindelijk niet is vol te houden of omdat men vooroordelen of tegenwerking tegenkomt in het werk. Men raakt in de ziektewet en het hangt van de mate van arbeidsongeschiktheid af of je wel of niet bij een reintegratiebureau terecht komt. Van een aantal mensen binnen dit forum (of draadje moet ik zeggen geloof ik) begrijp ik dat ze keurig behandeld zijn door hun reintegratiebureau. Als het dan ook nog lukt om weer te reintegreren, dan is er niets aan de hand. Daarvoor hoeven we geen alternatieve initiatieven te ontwikkelen.
Maar hoeveel blijven er hangen in de WAO of bijstand of worden niet adequaat geholpen door hun reintegratiebureau en waar kunnen we ze vinden. Iedereen praat er wel over, maar niemand weet waar ze te vinden zijn. Het UWV registreert zoiets niet en indien wel, dan geeft het dit zeker niet vrij. Humanitas of de VU zullen ook niet veel verder komen dan vermoedens. Degenen die actief zijn binnen travestie.org of LKG T&T zijn meestal niet degenen met de grootste problemen rond hun reintegratie. Ook binnen dit draadje merk ik dat een aantal goed zijn begeleid en ik neem aan met succes.
Ik vermoed dat we gewoon meer bekendheid aan ons initiatief moeten geven, in de hoop dat er zich mensen zullen melden, waarvan we dan via intervieuws meer hopen te achterhalen van de onderliggende problematiek en meest geeigende werkwijze voor activering en begeleiding.
Groet
Jeanine
Geplaatst: di jun 08, 2004 22:11
door Joanne
Verder vraag ik me weleens af hoeveel mensen het wel best vinden in die WAO er vervolgens geen reet meer aan doen om aan het werk te komen en dan beginnen te klagen dat het door hun transsexualiteit komt dat ze geen werk kunnen krijgen. Het is tenslotte erg makkelijk hier in Nederland een uitkering te krijgen en vervolgens je hele leven te houden. Vooral voor geranium typjes kan het erg makkelijk zijn om zo weg te zinken in hun WAOtje.
Geplaatst: do jun 10, 2004 7:27
door Misz-Toxica
Ik vindt de term geraniumtrans echt wel super.hihihih
ik snap alleen niet waarom je dat zou doen. jezelf verstoppen. Wat heb je dan bereikt? je bent vrouw of wordt vrouw en je komt amper buiten. Dat zou geen leven voor mij zijn. Ik ben juist helemaal uit mijn isolament gekomen. en ik ben gaan leven.
Daarbij zou ik helemaal gek worden als ik in de wao terecht kom. Ik wordt nu al gek dat ik tot september moet thuis werken, ik zit liever op kantoor, maar goed, de manager hefet bepaald dat ik thuis moet gaan werken. Nee laat mij maar lekker werken. Tis toch belangrijk om niet weer in een isolament terecht te komen
Geplaatst: do jun 10, 2004 8:18
door Chantal C.
Misz-Toxica schreef:Ik vindt de term geraniumtrans echt wel super.hihihih
ik snap alleen niet waarom je dat zou doen. jezelf verstoppen. Wat heb je dan bereikt? je bent vrouw of wordt vrouw en je komt amper buiten. Dat zou geen leven voor mij zijn. Ik ben juist helemaal uit mijn isolament gekomen. en ik ben gaan leven.
Ik ken dat gevoel. Sinds dat ik openlijk voor mijn gevoelens uitkom is mijn vriendenkring drastisch uitgebreid. Heerlijk is dat! Zelfs met sommige collega's ga ik ineens veel closer om, ook buiten het werk om. Best wel vreemd dat dit zo'n omslag kan hebben.
Geplaatst: do jun 10, 2004 13:48
door Misz-Toxica
ChantalC schreef:Misz-Toxica schreef:Ik vindt de term geraniumtrans echt wel super.hihihih
ik snap alleen niet waarom je dat zou doen. jezelf verstoppen. Wat heb je dan bereikt? je bent vrouw of wordt vrouw en je komt amper buiten. Dat zou geen leven voor mij zijn. Ik ben juist helemaal uit mijn isolament gekomen. en ik ben gaan leven.
Ik ken dat gevoel. Sinds dat ik openlijk voor mijn gevoelens uitkom is mijn vriendenkring drastisch uitgebreid. Heerlijk is dat! Zelfs met sommige collega's ga ik ineens veel closer om, ook buiten het werk om. Best wel vreemd dat dit zo'n omslag kan hebben.
ik ben mijn oude vrienden kwijt geraakt en moet zeggen heb nu een veel male leukere soort vrienden dan vroeger.
gewoon echt heerlijk om eindelijk een leven te hebben. Die geraniums had ik nodig toen in mij nog als man moest presenteren.
Geplaatst: do jun 10, 2004 17:27
door Joanne
Hehehe maar er zijn mensen bij die na hun transitie achter de geraniums blijven zitten omdat ze op de een of andere manier niet meer de kracht kunnen opbrengen naar buiten te gaan. Deels door een beperkte passabiliteit en anderen omdat het voor hen nog steeds diepe ellende is met depressies en dergelijke. Gelukkig is dat bij mij ook niet het geval en ben ik bijna klaar met mijn reintegratie. Ik zit al vanaf maart 2000 thuis en wil de muren er zo langzamerhand uit beuken soms
Geplaatst: do jun 10, 2004 22:09
door Misz-Toxica
Joanne schreef:Hehehe maar er zijn mensen bij die na hun transitie achter de geraniums blijven zitten omdat ze op de een of andere manier niet meer de kracht kunnen opbrengen naar buiten te gaan. Deels door een beperkte passabiliteit en anderen omdat het voor hen nog steeds diepe ellende is met depressies en dergelijke. Gelukkig is dat bij mij ook niet het geval en ben ik bijna klaar met mijn reintegratie. Ik zit al vanaf maart 2000 thuis en wil de muren er zo langzamerhand uit beuken soms
kijk uit dat het geen draagmuren zijn
want een open dak wil je beslist nie hebben
iedereen zal zo wel zijn eigen redenen hebben, maar sinds ik voor mijzelf op kwam ben ik compleet iemand anders geworden, iemand die ik hoorde te zijn. wil niet zeggen dat ik 100% passabel ben. als je kijkt zie je toch wel dingetjes aan mij, maar ach er lope ook bio vrouwe rond die op een man lijken. En uitgaan en feesten is een grote passie voor mij en nu ik mij helemaal kan laten gaan, is het echt toppie.
Geplaatst: za jun 12, 2004 16:52
door capt haok
Achter de geraniums zitten kan ik en wil ik niet..
Mijn insteek is om een doorstart te maken, en zo weinig kwijt te raken van wat ik voor mijn transitie had.
Bedoel dan mijn werk waar ik van houd, mensen waar ik van houd.
Ik heb wel ervaren dat je moet bloeden, maar dit staat absoluut niet in de verhouding met wat ik ontvang.
Heel materialistisch, maar ben vanmiddag heerlijk de stad ingeweest om te shoppen.
Uiteraard met veel meer thuis gekomen dan de bedoeling, zelfs zo erg dat de pinautomaat afgrijselijk begon te piepen toen ik mijn laatste aanwinst wilde afrekenen.
Bytheway, waarom moet het ding aan iedereen in de buurt vertelllen dat ik geen geld meer op de rekening heb.
ik geneerde me dood, maar ook dit staat niet in de verhouding wat ik verder mee maakt.
Heerlijk als mezelf winkelen, kleren passen, waar ik eeuwen lang van heb gedroomd.
Daarom zou ik me ook niet kunnen verschuilen achter geraniums ofzo, ik wil leven!!!!
anouk
x
Geplaatst: ma jun 14, 2004 1:56
door Joy
schijnt populair te zijn, zon re-insimilatie
waar haal ik da?
Joy
Geplaatst: ma jun 14, 2004 16:17
door Joanne
Bij de GAK of de SOOS Joy
By the way mooie foto meis:)
Geplaatst: ma jun 14, 2004 16:56
door Joy
xat maar wat te geinen:)
vind die hele reintegratie een grote aanfluiting, er zijn in nederland een paar honderd reintegratiebedrijven, bakken er op een enkele na geen ene moer van
ligt niet zozeer aan hen dan wel aan de regelgeving waar ze zich aan moeten houden, dan wel een log absurd belabberd functionerend orgaan als het gak, die op haar beurt weer klemgezet wordt door regelgeving uit den haag
hoeveel daadwerkelijk succesvolle reintegratieverhalen zijn er? op een paar handen te tellen vrees ik, en dan heeft het succes weinig te maken met het betreffende reintegratiebureau
zit momenteel ook in reintegratiegebeuren, amehoela, de enige reden dat ik daar in zit is omdat ik dan geen sollicitatieplicht heb (alsof dat werkt - verplicht mensen eea en het werkt geheel averechts)
er is niemand met een sollicitatieplicht die niet op zon belachelijk verantwoordingsbriefje zelf maar wat invult, om de zaak te sussen zeg maar
ik voel me daar op geen enkele manier schuldig over, ik doe vrijwiligerswerk , werk met uitgeprocedeerden,en dat vind ik tot nu toe 10- keer zinniger dan al het werk wat ik ooit gedaan heb, en dat is nogal wat
verder zoek ik het nog steeds zoals ik altijd gedaan heb zelf wel uit, geen gedoe van anderen nodig aan mijn hoofd, keep it simple, leven is al ingewikkeld genoeg
zo, da lucht op, en bedankt voor je compliment:)
en, ik wist diep in mijn hart wel dat je een verstandige meid was
Shalomm
Joy
Geplaatst: di jun 15, 2004 12:12
door Joanne
Hehehe ik kan me je insteek wel voorstellen. Ik heb echter geleerd dat er best wat te regelen valt met logge organen als de GAK en zelfs het ziekenfonds. Als je je maar verdiept in die regeltjes en je aan je plichten houdt. Vervolgens zijn er genoeg rechten te verwerven. Ikzelf heb een goed gevoel bij mijn reintegratie en ik ben blij dat ik een opleiding mocht doen die ik al een tijd wilde doen. Mijn reintegratieconsulent is echter een echte eikel en ik moet alles zelf regelen als het goed geregeld moet worden maar dat maakt me niet uit. Uiteindelijk gaat het de goede kant op zo langzamerhand. Mijn verhaal gaat dus een succesverhaal worden.
By the way ik wist wel dat jij wel wist dat ik diep in mijn hart een verstandig tiepje ben