Passabiliteit is overrated?

[fenna69]

Het mooiste dat je kunt worden is jezelf
Hoe dichter je daarbij in de buurt komt, hoe meer je in je eigen kracht komt te staan. Dat straalt uit en wordt zoals bij Saartje dan ook opgemerkt door mensen in de omgeving en dan kunnen ze ongeveer niets anders zijn dan trots

groetjes, Fenna

[Frederique_]

Anders zijn zou normaler moeten worden.

Als je goed om je heen kijkt is dat al zo .

Op straat/IRL: ja, gelukkig meer en meer. Hoewel ook daar soms nog best wel rare dingen gebeuren.
In de medische en politieke wereld: met de grootst mogelijke stroperigheid.

Groetjes,

Frederique

[Bea-Smit.]

@

@ Bea: ook in je eigen belang is het goed de verschillen tussen part-time en full-time niet over het hoofd te zien. Beweeg je maar in verschillende supportgroepen, dan merk je al gauw dat wat men nastreeft heel verschillend is. Ik heb altijd aan travestieten gemerkt, dat zij elkaar lijken te steunen in het stabiliseren van het leven als man, door de travestie heel duidelijk te begrenzen. Twee namen, twee klerenkasten, afspraken binnen het gezin over hoe vaak en wanneer, grenzen aan de openheid. In een supportgroep voor transseksuelen is men vooral met "het traject" bezig. Transgenders proberen weer bewust vorm te geven aan een complexere identiteit of zijn bezig een minder medische houding tegenover hun eigen transseksualiteit mogelijk te maken.

Nu Janiek ik beweeg mij tussen beide groepen en daardoor krijg je dus versnippering en te kleine groepjes waardoor er minder belangstelling ontstaat en er groepen uitvallen verdwijnen enzovoort.
de TenT krijgt dus nu alleen nog maar de Trav's en de transgender groepen dus die belangstellenden en dan ook alleen die zich aangemeld hebben en in het traject zitten.
De rest kan dus nergens heen of moeten weer een eigen groepje oprichten.
Het kortzichtigheid van veel transen, die hun voorperiode overslaan of willen vergeten, is dat ze de mensen die nog niet weten waar ze zitten en die door een aantal op deze site (gelukkig veel nu gebannerd) vaak zo in een vakje gedrukt worden dat ze geen kant meer opdurven, het er maar bij laten zitten.
En gelukkig ken ik beide gevallen.
Ook de afspraakgevallen waar jij op doelt: van die kleerkasten enz. daar zitten er ook tussen die wel verder willen maar juist door hun gezinssituatie het wel genoeg vinden maar toch door de jaren heen langzaam opschuiven.
Ja ik ken er ook (en dus allen persoonlijk) die nooit als vrouw 24/7 door het leven zouden kunnen als ze dat ook wilden.
Dat geeft voor mij nog steeds dat je samen verder moet ondanks die grote verschillen. en desnoods ook met de COC groepen.
Frederique haalde de verschillen op sex gebied al naar voren.

Ik hoop dat het je hierbij duidelijk is wat ik bedoel.

[Janiek_]

Dat geeft voor mij nog steeds dat je samen verder moet ondanks die grote verschillen. en desnoods ook met de COC groepen.

Ja, Bea, het is me wel duidelijk wat jij bedoelt. Dat is hier veel vaker voorbij gekomen: ook mensen die best van zichzelf weten dat zij travestiet zijn en altijd zullen blijven, vinden zichzelf vaak a.h.w. "ook een beetje transseksueel". Dat voelt voor een transseksueel vrijwel altijd als een soort ongewenst eenrichtingverkeer. Als wij namelijk "zo'n beetje hetzelfde" zijn, dan ben ik dus eigenlijk ook een beetje man en dat is niet zo.

Grappig, dat woordje "desnoods", als je het COC noemt. Daar word ik ook telkens weer een beetje kriebelig van: wel een beetje trans, maar zeker geen homo, en mopperen als de Lellebel in het nieuws komt. Als het "samen sta je sterk" die kleuring heeft, gaat het er bij mij niet in. En als ik moet kiezen ligt mijn wij-gevoel eerder bij die COC groepen dan bij de LKG T&T. Met alle respect voor wat die doet, maar daar staan toch andere belangen centraal.

[lief dinnetje]

TV Bea schreef :

De rest kan dus nergens heen of moeten weer een eigen groepje oprichten.
Het kortzichtigheid van veel transen, die hun voorperiode overslaan of willen vergeten, is dat ze de mensen die nog niet weten waar ze zitten en die door een aantal op deze site (gelukkig veel nu gebannerd) vaak zo in een vakje gedrukt worden dat ze geen kant meer opdurven, het er maar bij laten zitten.

Er is in België echt wel een groep en forum waar je steeds terecht kan :

http://www.vlaamsegenderkring.be/forumf ... k_home.php

De 'vervuiling' op die site is voorlopig nog onbestaande en op de bijeenkomsten kan je echt wel heel boeiende gesprekken voeren.

Zelf heb ik in het verleden zeer veel gehad aan die bijeenkomsten.
Vooral mentaal is het zeer belangrijk om met mensen te kunnen praten die vaak met dezelfde vragen en onzekerheden zitten.

Je mag echter niet verwachten van post-op transen die nu de transitie achter de rug hebben dat ze daar continu blijven naartoe komen.
Ik merk bij zeer veel post-op transen dat ze op een bepaald ogenblik afstand willen nemen van die 'gesloten' bijeenkomsten.
Niet omdat het 'minderwaardig' zou zijn om naar zo een bijeenkomst te gaan .....maar gewoon omdat het na de transitie hard werken is om je opnieuw te integreren binnen de maatschappij in je nieuwe genderrol.

Je wil misschien niet meteen je 'verleden' vergeten, neen ik heb eerder voor mezelf het gevoel dat ik even 'los' wil van al het gedoe rond operaties, hormonen, psychiaters, genderteams.
Een transitie vraagt fysisch en psychisch zeer veel van een persoon en op een bepaald ogenblik is het gewoon helemaal op.

Groetjes,

Mel

[Joyy]

begrijpelijk, je pakt op een gegeven moment je leven op, maar ik heb van diverse transen ook ervaren dat ze bij tijd en wijle toch een veilige haven zoeken om weer even op terug te kunnen vallen als het even niet lekker gaat

dat maat volgens mij stealth zo lastig, je kan er met niemand over praten anders dan die ene groep waar je ooit tot behoorde

[Frederique_]

Grappig, dat woordje "desnoods", als je het COC noemt. Daar word ik ook telkens weer een beetje kriebelig van: wel een beetje trans, maar zeker geen homo, en mopperen als de Lellebel in het nieuws komt. Als het "samen sta je sterk" die kleuring heeft, gaat het er bij mij niet in. En als ik moet kiezen ligt mijn wij-gevoel eerder bij die COC groepen dan bij de LKG T&T. Met alle respect voor wat die doet, maar daar staan toch andere belangen centraal.

Met alle respect voor deze mening (die ik vaker hoor), maar het probleem hieromtrent ligt vooral bij TG's en TS'en zelf.

De LKGT&T kent een werkgroep transseksualiteit. Die groep werkt op dit moment hard om veel zaken voor TG's en TS'en voor elkaar te krijgen: zowel op eigen initiatief als ook in samenwerking met TNN.

Het probleem van LKGT&T is dat ze in de hoek van travestie en gezelligheidsavonden gedrukt wordt. Het is aan LKGT&T om beter voor het voetlicht te krijgen dat er wel degelijk meer is en dat de T voor Transseksualiteit niet voor niets in de naam zit. En het is aan TG's en TS'en om de LKGT&T op dit vlak de waardering te geven die het wel degelijk verdient - iets waar je pas achter komt als je je er een beetje meer in verdiept.

Groetjes,

Frederique

[Joyy]

Grappig, dat woordje "desnoods", als je het COC noemt. Daar word ik ook telkens weer een beetje kriebelig van: wel een beetje trans, maar zeker geen homo, en mopperen als de Lellebel in het nieuws komt. Als het "samen sta je sterk" die kleuring heeft, gaat het er bij mij niet in. En als ik moet kiezen ligt mijn wij-gevoel eerder bij die COC groepen dan bij de LKG T&T. Met alle respect voor wat die doet, maar daar staan toch andere belangen centraal.

Het probleem van LKGT&T is dat ze in de hoek van travestie en gezelligheidsavonden gedrukt wordt.
Groetjes,

Frederique

dat doen ze toch zelf? ze organiseren toch zelf gelegenheidsavonden voor over het algemeen travestieten?

en daar is ook niets mis mee

[Frederique_]

Nee, daar is op zich niets mis mee. Sterker nog: het is -de- sterke kant van LKGT&T en vergeet vooral niet dat die avonden ook door TG's en TS'en bezocht worden.

Het nadeel is wel dat het beeld bestaat dat dit naast het verenigingsblaadje de -enige- activiteit van LKGT&T is en dat LKGT&T -dus- niets voor TG's/TS'en doet die geen behoefte (meer) hebben aan het blaadje en de avonden.

Dat laatste beeld klopt dus pertinent -niet-.

Groetjes,

Frederique

[Janiek_]

@ Frederique: ik ben indertijd op die eerste transgender infodag geweest en het 'wij zijn zeker geen homo' lag er niet zo dik bovenop als de flyer indertijd had doen vermoeden. Ik weet ook dat die werkgroep transseksualiteit zeer actief is.

Ook bij het COC of de holebi-beweging in bredere zin is het helemaal niet voor elkaar qua zichtbaarheid van transgenders.

Maar de accenten liggen hier en daar toch duidelijk anders, dat merk je iedere keer weer. In discussies op dit forum is er toch regelmatig een aanleiding (zoals Bea's 'desnoods') om dit stokpaardje van mij weer even buiten te laten.

Uiteindelijk heb ik de groepen waar mijn affiniteit ligt overigens meer op gevoel gekozen. Vandaar alle respect voor initiatieven in transgenderland, of die nu vanuit de Lellebel komen of vanuit de LKG T&T, maar ik zou niet goed weten wat ik daar te zoeken heb.

[Frederique_]

Persoonlijk ervaar ik weinig verschil tussen de op de ledenvergadering aanwezige travestieten, transgenders en transseksuelen. Natuurlijk hebben deze mensen onderling allemaal verschillende verhalen en sommige zaken die voor TG's/TS'en van belang zijn (bv hormonen, VU-traject) zijn dat niet voor TV's. Maar qua gevoel heb ik zelf telkens weer het gevoel dat de overeenkomsten echt vaak groter zijn dan de verschillen. Ik had ook niet het gevoel dat er een duidelijk tafeltje TS was. Of een tafeltje TV. 't Zat allemaal wat door elkaar en dat ging prima...

En dat op gevoel herken ik ook wel, hoor...

Groetjes,

Frederique

[Janiek_]

Maar qua gevoel heb ik zelf telkens weer het gevoel dat de overeenkomsten echt vaak groter zijn dan de verschillen.

<knip>

En dat op gevoel herken ik ook wel, hoor...

Ik mag niet cross-posten, maar kan jou wel herinneren aan een gepsrekje wat Daria en ik daar vorige week over hadden op het Noodles-forum. De Noodles zijn een groep waar de verschillen groter zijn dan de overeenkomsten en waar de verbondenheid juist ligt in het oog hebben voor en zelfs vieren van die verschillen. En dat is de kracht van de Noodles. Dat kan ook zonder hokjes, hoor.

Wat ik hier af en toe merk, is dat sommigen die verschillen liever niet bespreekbaar maken. Is dat dan uit een behoefte aan steun van 'gelijkvoelenden', vraag ik me af? Tot een groep behoren waar je allemaal ongeveer hetzelfde denkt of voelt, beneemt je het zicht op wat je zelf wilt en wie je bent. Gechargeerd, maar toch.

Samen sta je sterk als je eenzelfde politiek doel hebt, maar persoonlijk heb je meer groeikans in een klimaat waar verschillen zichtbaar en bespreekbaar zijn.

[Mara]

Is het groep T*s wat op zo'n avonden komt wel representatief voor de T*s die echt bestaan in deze wereld......ik denk het nie.....??!!



Ik zal never ever niemals nooit zo'n avond bezoeken.....juist om die redenen....op deze avonden komt maar een heel beperkt groepje mensen bijeen.....

.....ik leef liever in de gewone wereld....

[Frederique_]

Hoi Janiek,

Ik beschreef mijn gevoel (en mijn gevoel is dat de overeenkomsten groter zijn dan de verschillen). Daarnaast had ik gisteravond de ervaring dat ik met heel veel mensen over dingen gepraat heb die niets met mijn eigen beleving te maken hadden: ik heb geen partner, heb geen auto, heb geen eigen website, ik ga nog lang niet met pensioen en er groeit op mijn balkonnetje geen wiet. Toch heb ik met mensen wel over dit soort dingen gepraat.

Omgekeerd heb ik mijn verhaal verteld: dat ik me tot 2004 100% man gevoeld heb, dat ik mijn werk gehouden heb en nu aan het kijken ben of ik dat werk nog steeds blijf doen of dat ik toch mijn hart voel en iets anders ga doen. En die mensen praatten hier ook wel met mij over, met hun inschatting. Of hebben gewoon doorgevraagd om er achter te komen hoe dit voor mij voelde, ook als zij deze stap nooit overwogen hebben en nog steeds niet overwegen.

Je hoeft niet 100% dezelfde dingen te beleven of te voelen om elkaar toch tot steun te kunnen zijn. Voor een deel door gewoon je eigen verhaal kwijt te kunnen, waarbij de persoon die tegenover je zit dat verhaal niet veroordeelt, maar probeert mee te denken en in te leven.

Anders zijn zou normaler moeten worden - en je hoeft niet gelijk te zijn om elkaar toch te respecteren en (proberen te) begrijpen - en zo elkaar tot steun te zijn...

Overigens heb ik niet het gevoel dat een travestiet die in normale, niet-extravagante, vrouwenkleren loopt een ander vrouw-gevoel zou hebben dan een TG/TS-vrouw die 24/7 leeft. In die zin vind ik het wel wat hokjes-geesterigs hebben om te veronderstellen dat een TS zich -per definitie- anders voelt dan een TV. Op de genoemde avond had ik zelf in ieder geval niet het gevoel dat de aanwezige TV's of TS'en zich anders vrouw-voelden dan ikzelf.

Groetjes,

Frederique

[Joyy]

mara, er zijn genoeg redenen te bedenken waarom een t en t avond voor mensen wel belangrijk kan zijn en kan bijdragen aan ontwikkeling van wie ze zijn

frederique, je hebt je 100 % man gevoeld, beviel dat, waren er problemen, voelde je je prima in die rol?