Zo hoog zijn die drempels nu ook weer niet :-)

[Irene]

Volgens mij kun je prima 24/7 vrouw zijn onafhankelijk van een srs hoor, dat merkt toch niemand buiten jezelf of een eventuele partner.

Liefs Irene

[Petra v]

Ja Cloe'tje, "Maar ik kan mij niet voorstellen dat die keuze (wel of geen piemel) afhankelijk is van welke seks je wilt. Zou het niet andersom zijn, dat hoe je je in de kern voelt, bepaalt welke seks je wilt?"

Dat klopt. Hoe je bent in de kern bepaalt welke seks je wilt.
Zo lang het zo is dat je nog zelf wilt penetreren, gaat niets door. Eenvoudig.

Wat je na de operatie doet is aan jou, of zoals jij het zegt, is afhankelijk van hoe je in de kern bent.

Je moet beseffen dat je na de operatie alleen seks kunt beleven zoals vrouwen dat doen, uiteraard. Als je een beeld hebt van een samen zijn met een vrouw ( voortkomend van het oorspronkelijk man zijn ) dan moet je daar heel goed over na denken. Echter verwacht ik niet dat dat veel zal voor komen.
Wat ik mij ook niet kan voorstellen is dat de meesten al voor de operatie met mannen iets willen. Althans dat heb ik tot nog toe niet gemerkt. Dus daar op voort denkend, lijkt het mij dat in principe je dan een verdere leven zonder partner heb geaccepteerd, met de hoop dat je toch iemand vind, hetzij vrouw, hetzij man.

En toch zou je verwachten dat diegene die de operatie ondergaan dusdanig vrouw zijn dat zij dan ook een mannelijke partner zouden willen.

Echter zij zijn niet biologisch vrouw, en het zou kunnen zijn dat net dat stukje voortplanting drift dat automatisch maakt dat de meeste vrouwen een man willen, niet aanwezig is bij een niet biologisch vrouw.

Ikzelf heb helemaal niets met mannen. Ik ben nu dan ook nog gewoon man. Hoe ik mij zou voelen als ik hormonen, SRS zou hebben, en wat voor effect dat zou hebben, weet ik niet. Het drijfveer van vele mensen is toch wel seks, mannen zoeken vrouwen en anders om, het is een issue waar je zonder meer even goed over zal moeten na denken, wat voor invloed dat heeft op je verdere leven.

Vrouw willen zijn terwijl je beschikt over het ding, ok, je kunt dan wel eens qua seks als man in de weer, maar als het ding er voorgoed weg is, dan ben je pas echt een vrouw.

Een complete transformatie is alleen maar het begin, het begin van een nieuwe leven, als vrouw. Je bent dan gewoon vrouw, en dan komen alle daagse zaken aan de orde, dus ook de eenzaamheid van zonder een partner te zijn... Is dan vrouw zijn alleen genoeg? Er zullen heus wel post ops zijn die partners vinden. Maar zo zie je dat er veel achter zit. Wat allemaal weet ik niet, maar ik heb zo mijn ideeën. En voor iedereen is het weer anders.

[Petra v]

Volgens mij kun je prima 24/7 vrouw zijn onafhankelijk van een srs hoor, dat merkt toch niemand buiten jezelf of een eventuele partner.

Liefs Irene

Zeker!
Vrouw zijnvoor de buiten wereld.
En naar eigen beleven voor jezelf en evt partner.

De één kan volledig vrouw voelen met behoud van het spul, en anderen kunnen pas vrouw ZIJN als ze dat ook lichamelijk zijn.
Maar wees eerlijk, vrouwen hebben geen piemels en klokken spellen.

Uiteindelijk BEN je wie je bent, het innerlijke, je geest.
Het lichaam vervolmaakt het geheel.
Je kunt 100% vrouw in een mannen lichaam zijn, en die zijn dan de eersten die het lichaam aan willen passen aan het innerlijke, SRS dus.

de vraag is dan ook niet of SRS nodig is, maar voor wie biedt het uitkomst.

[Joyy]

en wat te denken van een hormoonkuur

na een aantal maanden androkur werkt het zaakje op half 11 en met vrouwelijke hormonen wordt het helemaal een slappe boel

dan valt er qua sex een stuk minder plezier aan te behalen, penetreren wordt lastig

maar vooralsnog is sex voor de meeste transen van secundair belang

zij willen van hun geslachtsorgaan af in the first place

wat betreft relaties zie ik dat ook van secundair belang, dwz, ik heb momenteel geen partner, en de keren dat ik dat wel had was ik doodongelukkig want ik was in die relatie gewoon man

wat dat betreft veranderd er als post op in den beginne weinig, behalve dat je lichaam eindelijk op dezelfde lijn staat met je geest en je van je GD af bent

qua partner vinden zal het lastig, zijn maar altijd nog beter dan een leven als man met partner

kortom, het is gewoon een giga klote situatie waar je in zit en ik ben er bij vlagen dan ook helemaal klaar mee, maar er valt nu eenmaal niet te vluchten

ik denk er maar nietal teveel over na en leef bij de dag

[Petra v]

kortom, het is gewoon een giga klote situatie waar je in zit en ik ben er bij vlagen dan ook helemaal klaar mee, maar er valt nu eenmaal niet te vluchten

ik denk er maar niet al teveel over na en leef bij de dag

Helemaal mee eens, Joyy, en zeker met het ge-quote, Je bevind je in een situatie, en moet het beste daar van maken. Als we daar over beginnen.....
moet maar niet. Je bent zeker niet de enige, en in goede gezelschap. Jou woorden zijn dan ook de mijne.

"man man wat is het fijn een vrouw te zijn,"
ja dat staat er, mar dat ben ik zelf nog lang niet. Er wordt wel aan gewerkt.

[Frederique_]

Zou je de hele molen instappen als je vantevoren zou weten dat een srs op geen enkel wijze mogelijk zou zijn?

Ja.

Groetjes,

Frederique

[Frederique_]

Irene, één simpele vraag zou je moeten kunnen beantwoorden, "wil je nog gewoon kunnen penetreren, of dat letterlijk laten vallen en als er iets zou gebeuren ..... dan gepenetreerd willen worden."

Als wij nog zelf willen kunnen penetreren, dan hoef je er niet verder aan te denken. En gaat het hele feest niet door.

Is dat niet van belang, dan ga je verder.

Veel te gemakkelijk.

Want als je verder gaat, betekent dat ook de pijn van de operatie. Het risico op complicaties bij een SRS (en ja, het gaat vaak mis!). Het betekent ook: regelmatig moeten dilateren om het gaatje open te houden.

Is dat voor jou de moeite waard? Heb je echt zo'n hekel aan die penis, ook als die dankzij de hormonen seksueel niets meer doet?

In mijn geval is het antwoord op dit moment een zeker "nee". En wat ik over een jaar, twee jaar, tien jaar vindt? Dat zie ik dan wel weer...

Groetjes,

Frederique

[Mara]

Want als je verder gaat, betekent dat ook de pijn van de operatie. Het risico op complicaties bij een SRS (en ja, het gaat vaak mis!). Het betekent ook: regelmatig moeten dilateren om het gaatje open te houden.

Ten eerste, de pijn valt echt mee....een SRS stelt nie zo heel veel voor, in dat gebied heelt het erg snel en doet nie erg pijn (denk aan een intiempiercing, wat echt nie pijn gaat doen en wat buitengewoon snel herstelt) vooral nie hoe vroeger je eraan begint.....het risico voor complicaties wegen nie op tegen de wil om eindelijk de lichaam te hebben, die bij je hoort.....

.....en dan dat regelmatig dilateren beperkt zich op de eerste twee maanden, waar het dus heel erg belangrijk is om te doen.....eens herstelt hoef je het echt nog amper te doen hoor.....daar krimpt echt niks en dat weet ik dus uit eigen ervaring.....ik heb zelfs zeker soms maanden ertussen, waar geen dildo of penis daar inkomt en mun gaatje is nog steeds even groot en diep hoor....

.....een neo-vagina vergt nie zo heel veel onderhoud hoor.....nie meer dan un penis en het is ook un fabeltje, dat androcur of östrogenen ervoor zorgt, dat je seksualiteit nie meer mogelijk is......androcur is trouwens nie meer nodig als de ballen eraf zijn en het middeltje is nogaal nie goed voor het lichaam en moet echt nie het hele leven genomen moeten worden.....

....ik snap sowieso niet, waarom mensen zooooo zeer erop hopen, dat hun seksualiteit weggaat van al die hormonen......seksualiteit is een onderdeel van sociaal te functioneren en ik denk, als iemand zijn eigen seksualiteit in de weg staat, moet die maar un seksuloog opzoeken om te onderzoeken of daar niet iets anders aan de hand is.....

Fijn weekend allemaal

Mara

[AM_ber_79]

Nee dat hoeft ook niet, maar de meeste mensen hebben toch wel seks.

Mijn eerste keer was toen ik 25 was, met mijn ex. We hebben t 4 keer geprobeerd in 3 jaar tijd, maar ik kan er simpelweg niet van genieten. Sex heeft voor mij zowiezo weinig tot geen waarde.

In een ander topic verzekerde iemand mij dat een lesbische TS (MTF) nog een kans heeft

Heb je ook

[Joyy]

....ik snap sowieso niet, waarom mensen zooooo zeer erop hopen, dat hun seksualiteit weggaat van al die hormonen......seksualiteit is een onderdeel van sociaal te functioneren en ik denk, als iemand zijn eigen seksualiteit in de weg staat, moet die maar un seksuloog opzoeken om te onderzoeken of daar niet iets anders aan de hand is.....

Fijn weekend allemaal

Mara

euh, als je aversie hebt tegen dat wat tussen je benen hangt en ook nog eens het functioneren daarvan, dan vind ik het vrij logisch dat je niet echt van sex kan genieten en ervan af wilt, van je ding dan, niet van de sex

[Frederique_]

Dat gedram altijd over die seks...

Ik gun ieder zijn/haar seks, maar waarom zou iemand die geen behoefte aan seks en ook geen moeite met haar geslachtsdeel heeft een seksuoloog opzoeken? Alleen omdat die persoon niet in een anders ideaalplaatje over seks-behoefte zou passen?

Groetjes,

Frederique

[Joyy]

niet

tot dusver, ook prima

[Irene]

Ik krijg ook vaak de indruk dat seks tomeloos overschat wordt.

Irene

[Chloe'tje]

Ik krijg ook vaak de indruk dat seks tomeloos overschat wordt.

Irene

En die verschillen zie je net zo goed in de niet-T* scene, dus misschien zijn wij toch gewone mensen

[AM_ber_79]

wij?



Gewone mensen?