Pagina 1 van 1

acceptatie integratie.

Geplaatst: vr sep 19, 2003 0:07
door capt haok
En dit willen we allemaal.
Dan denk ik aan ons, maar er zijn meer minderheden die dit willen.
Neem maar bv de homofielen...
Wat schetst me de verbazing...op mijn werk tijdens de koffie sprak een collega, die homofiel is, best wel degenereerde over trans.
Had het over verbouwde kerels...hij kende er een paar vanuit de homobar...en vond het maar nix
Gooit ook ts en tv op een hoop, allemaal types die zich opmaken en verkleden als vrouw...en een steekje los hebben.
Hij hoort nog bij de groep op het werk die het niet van me weet, en ik vond dit nou ook niet de moment om mijn ware aard te vertellen, maar ik zat me wel te ergeren.
Heb hem wel even gewezen op het feit dat trans geen verb...zijn, maar als vrouw moeten worden gezien...
Hij kon ook wel merken dat ik me mateloos irriteerde, en bond ook wel weer in, maar....wat mij het meest ergert is het intolerante van mensen die zelf ook in dit proces zitten.
Waar staan die eigenlijk, en hoe denken ze te krijgen wat ze zelf niet geven.

het elfje
xxx

Geplaatst: vr sep 19, 2003 1:05
door Kathleen
Hi Narayani,

Ik begrijp je ergernis, dat zou me ook zijn overkomen in jouw plaats. :evil:

Omdat hij een homo is behoort hij eigenlijk ook tot een minderheid (zij het een meer geaccepteerde dan de onze). Ik zou juist denken dat zo iemand ons gevoelsleven veel beter zou aanvoelen, maar dat is in dit geval schijnbaar niet zo. :(

Toch is het zo dat het gros van de mensen er zo over denkt. Komt er bijvoorbeeld een transsexueel op TV is het 's anderendaags van. 'Heb je het gezien?' En zo iemand wordt dan door de meesten gewoon de grond in geboord. Noem het een drang naar sensatie van de mensen, een reden tot roddelen. :-?

Dat is nu ook tegelijk de belangrijkste reden voor de meesten van ons om het geheimhouden van onze problemen. En al wordt er goed gereageerd door iemand tegen wie je het verteld hebt, dat betekent dan nog niet dat zo iemand achter je rug het tegendeel beweert. Het is nu eenmaal de trieste realiteit. :(

Blijft dan nog dat er ook een groep mensen is die ons wel goed aanvoelt. Ten eerste onze lotgenoten en verder nog mensen die de moeite nemen zich te verdiepen in wat het allemaal precies betekent. Daar klampen we ons dan maar aan vast. :D :D :D

Een olifantenvel, dat hebben we nodig. :evil: :evil: :evil: En heb je er nog geen, dan krijg je het wel of je gaat ten onder. Sorry voor het pessimisme, just my feelings of the moment! Verder alles oke!

Groetjes en knuffels! Ciao!

Geplaatst: vr sep 19, 2003 9:44
door lynne
Hi Naryani,

Mmm vooroordelen uit de kant van het homomilieu kan ik genoeg op tafel leggen. Moet erbij ook zeggen dat er ook heel wat lieve mensen tussen zitten.
maar....wat mij het meest ergert is het intolerante van mensen die zelf ook in dit proces zitten.
Waar staan die eigenlijk, en hoe denken ze te krijgen wat ze zelf niet geven.
Mensen zijn nu eenmaal mensen :( But me???, I just don't understand any of that . Als je dat al krijg vanuit je peer ... schud haar hoofd.

Lynne

Geplaatst: vr sep 19, 2003 17:39
door Geri
Die olifantenhuid die Kathleen beschrijft heb ik in middels ook gekregen. Helaas ben ik me gedurende de RLE harder gaan opstellen en heb ook sneller een antwoord terug. Deze hardheid die in mijn karakter is ontstaan kan soms weleens een nadeel zijn voor mijn naaste omgeving. Maar in de anderhalf jaar dat ik nu als vrouw door het leven ga heb ik al een heleboel vormen van intolerantie over me heen gehad. Homo's, hetero's, allochtonen, welke bevolkingsgroep ook ze gaan de confrontatie rechtstreeks met je aan of praten achter je rug om. Dit is nu eenmaal iets waar we mee moeten dealen, dus stevig in je schoenen staan! En ook al denk je dat je het toppunt van pasabiliteit hebt behaald, dan nog wordt je een keer onderuit gehaald.

Geplaatst: vr sep 19, 2003 18:20
door adriana
Hi Narayani,

Dan denk ik aan ons, maar er zijn meer minderheden die dit willen.
Neem maar bv de homofielen...
Wat schetst me de verbazing...op mijn werk tijdens de koffie sprak een collega, die homofiel is, best wel degenereerde over trans.
Had het over verbouwde kerels...hij kende er een paar vanuit de homobar...en vond het maar nix
Gooit ook ts en tv op een hoop, allemaal types die zich opmaken en verkleden als vrouw...en een steekje los hebben.
...............maar....wat mij het meest ergert is het intolerante van mensen die zelf ook in dit proces zitten.
Waar staan die eigenlijk, en hoe denken ze te krijgen wat ze zelf niet geven.

het elfje
Waarom zijn mannen (ook sommige homo's) zo vijandig als een man zegt zich meer vrouw te voelen dan man, terwijl vrouwen meestal veel positiever en eerlijker zijn in de acceptatie hoe je bent.

Zal wel iets met die pikorde temaken hebben, machos, gewone mannen, saaie mannen, mietjes, homo's - maar het blijven mannen en oh ja mannen die zich tijdelijk of blijvend vrouw voelen of zijn, ja dit past niet in het mannen rijtje, nog erger een soort verraad.

Het zal ook wel iets temaken hebben dat in het algemeen iedere "groep" een discriminatie "groep" moet hebben en discrimineren doe je altijd een minderheid dus als TV/TS/TG ben je de kleinste minderheid, dus de klos.

Maar ik moet zeggen dat jezelf veel in de hand heb, ook word er veel meer openlijk aandacht gegeven door de media en niet alleen vanwege de sensatie. Ze zeggen wel eens om de wereld te veranderen begin bij je zelf wat in feite wil zeggen in onze situatie wees jezelf, die olifantenhuid zal af en toe wel nodig zijn maar als je binnen je eigen wereldje 0,0000000tig procent steun en acceptatie hebt is het al vaak leefbaar, moet je aan werken maar het alternatief je zelf niet zijn is dit beter??

groetjes Adriana

Geplaatst: vr sep 19, 2003 18:26
door Cynthia
Hoi Adriana
Waarom zijn mannen (ook sommige homo's) zo vijandig als een man zegt zich meer vrouw te voelen dan man, terwijl vrouwen meestal veel positiever en eerlijker zijn in de acceptatie hoe je bent.
Zou dat nou een van de redenen zjin dat wij zo graag vrouw willen zijn (tijdelijk of pemanent)? Omdat we ons daar zo mee verwant voelen?
Merk van mezelf dat ik veel meer naar vrouwelijke collega's trek voor social talk dan mannen (is eigenlijk altijd al zo geweest).

Geplaatst: vr sep 19, 2003 21:35
door Veronique
Hoi,

Het is misschien "de meerderheid in onze minderheid " die onze geloofwaardigheid onderuit halen en daar bedoel ik dan mee (kijk maar op internet in diverse clubjes) de wansmakelijke foto's en bijhorende boodschappen die verspreidt worden door "zogezegde" T*s .... bij vele onwetenden in de maatschappij blijven de minst fraaie toestanden in het geheugen hangen .... vandaar die negatieve appreciatie.

Liefs VĂ©ronique

Geplaatst: vr sep 19, 2003 21:53
door capt haok
Veronique, en misschien kicken ze er wel op...perverse in de mens..vaak Andros...
Wat mij het meeste stak bij mijn collega...altijd is ie als de kippen er bij om te benadrukken dat hij homo is en in zijn waarde gelaten moet worden.
En dan kegelt hij zomaar een trans omver...je had zijn koppie moeten zien toen hij het zei...
En ik steeds maar voor hem in de bres springen wanneer de jongens degenerende opmerkingen doen over hem..
Ik blijf dit ook doen omdat dit bij mijn professionaliteit als begeleider hoort, maar mijn hart zegt...zak even in de...
Ik kom ter zijne tijd er bij hem op terug....niet op een verwijtende manier...want dan gooi je deuren dicht...misschien heeft hij wel eens iets vervelends mee gemaakt met een tg, wie weet...maar ik kom er op terug, sekers...en niet als een underdog..no way.

het elfje
xx

Geplaatst: za sep 20, 2003 12:27
door Geri
Veronique schreef:Hoi,

en daar bedoel ik dan mee (kijk maar op internet in diverse clubjes) de wansmakelijke foto's en bijhorende boodschappen die verspreidt worden door "zogezegde" T*s
Hier ben ik het mee eens, ik merk dat nog steeds een groot deel van de bevolking onwetend is over wat transseksualiteit precies inhoud. Vaak wordt het nog geassocieerd met travestie, homosexualiteit en het beeld dat Kelly heeft neergezet bij Big Brother. Daarnaast heb je vele sexsites, waarop de zogenaamde shemales te zien zijn. Als je ook de contact ads leest die op deze site geplaatst worden, dan merk je dat die mannen nog steeds geen idee hebben hoe het nou zit met ons transseksuelen. Op mijn werk heb ik weleens de neiging om een klant die vervelend doet, apart te nemen om daar uitvoerig mee te praten, helaas is daar de tijd niet voor.

Geplaatst: za sep 20, 2003 14:48
door transcommunity-girl2
gone

Geplaatst: zo sep 21, 2003 13:18
door Miss Laura
Hoi,

Ik herken bovenstaande, het overkomt mij zovaak. Laatst kreeg ik nog min of meer het verwijt, dit met betrekking tot de ziektewet, ik weet niet of de ziektewet wel voor jouw geldt, je wilt het immers zelf. O JA, hoezo wil ik het zelf. De persoon die het verwijt maakte snapt ook niet hoe het is, dit is voor een buitenstaande ook niet te snappen. Hoezo een vrouw in een mannenlichaam. Dit is moeilijk onder woorden te brengen, om door die meters betonplaten die sommige mensen voor hun hoofd hebben te beuken (lukt ook niet met een pansergranaat). Mijn broer is er ook een van, verder een goede knul hoor. Een man is een man en en vrouw is een vrouw en niet zeuren. Ik ben helaas een vrouw zonder borsten en met een gezel onder aan het lichaam.
Dit gevoel heb je alleen zelf en jij zult er tegen moeten knokken en overwinnen. De wereld om mij heen kan mij wat, ik moet gewoon voor mijzelf opkomen ongeacht of de ander het er mee eens is of niet.
Wij zijn geen kermisattractie wat sommigen voor ogen hebben. Wij zij gewoon mensen met een gevoel en van vlees en bloed zoals ieder ander. alleen is er bij ons een disbalans tussen uiterlijk en innerlijk. Door op te komen voor onze belangen kunnen wij een vuist maken naar de buitenwereld. Ik weet ook dat voor mij een loodzware tijd aanbreekt. De buitenwereld zal mij zien zoals ik werkelijk ben, hier ga ik niet omheen. Let wel op dat het niet provocerend gaat werken, maar ieder weldenkende vrouw zal hier wel voor oppassen. Niet met torenhoge hakken, superkort rokje en een naveltruitje wat nog maar net je borsten bedekt op je werk verschijnen, maar gewoon een vrouw uit duizenden zijn. Met liefde en gevoel. Dan moeten de collega's wel de ogen opengaan en concluderen dat je een vrouw bent en geen attractie.
Dus meid: geloof in jezelf en zet hem op, de weg is lang en zwaar. Het gaat om jouw geluk. De ander komt ook niet bij jouw als je ongelukkig bent.

Groetjes,



PS. Deze motivatie geeft mij ook weer moed om weer positief te denken.