JolandaM schreef:Hallo Joanne,
Nu jij zo openhartig over de (her)ontdekking van je seksualiteit schrijft wil ik graag de handschoen oppakken. Natuurlijk lig je mijlen op me voor, en eerlijk gezegd kan ik me op dit moment helemaal niets voorstellen bij seks met mannen, omdat seks bij mij - na liefde, vertrouwen en geestelijk contact - pas op de vierde plaats komt.
Hoi Jolanda
Allereerst ook jij bedankt voor je openhartigheid. Je zit natuurlijk midden in je herstelperiode en er zal nog een hoop over je heen komen. Zowel in positieve als in negatieve zin maar wil even inhaken op je opmerking over sex en de vierde plek van prioriteit die het bij jou inneemt. Ik ben het namelijk geheel met je eens al staat het lijn recht tegenover het verhaal wat ik in het begin van deze draad schreef. Diep in mijn hart is sex voor mij ook verbonden aan liefde en respect voorelkaar maar ben op dat gebied ook behoorlijk emotioneel gehandicapt. Door mijn anders zijn heb ik nog nooit een relatie gehad en is mijn liefde die ik wel degelijk bezit nog nooit beantwoord door de mannen waar die liefde op gericht was. Tenminste niet met liefde. Wel met onbegrip, angst en soms zelfs agressiviteit en geweld. Het toch best actieve sexleven wat ik had voor mijn transitie was vaak op basis van experimenteergedrag van de heteromannen (val niet op homomannen) waar ik HET mee deed. En dus ook vaak maar eenmalig en uiteindelijk was ik daarna weer alleen en voelde ik mij niet meer waard dan het kwakje wat ze achterlieten. (excuse my language) Dat heeft me altijd heel erg gekwetst en ik heb eigenlijk nooit op een normale manier kunnen leren lief te hebben en vooral geliefd te worden. Voor mij stond snelle sex gelijk aan liefde geven en ontvangen en dat is dus niet zoals het eigenlijk hoort te zijn. Nu ik na mijn transitie weer actief ben op sexueel gebied was het natuurlijk onvermijdelijk dat ik terug zou vallen in mijn oude gedrag en denkwijze. Maar na een aantal leuke ervaringen met mannen voelde ik mij toch ook weer goedkoop en kwam de pijn van dat jarenlange vervormde leven weer naar boven. Ik merk nu dat ik me anders voel. Meer waard en met meer liefde en respect voor mijzelf. Dus nu na een tijdje gevlinderd te hebben en te merken dat ik ineens toch een gewilde vrouw ben in plaats van een verguisde relnicht heb ik dat gevlinder weer op een laag pitje gezet. Ik ben klaar voor iets vastigs alleen dat vind je niet zomaar en daar moet je eigenlijk ook niet naar zoeken dus vandaar dat ik nu gewoon mijn leventje leid en ik zie vanzelf wel wat er op mijn pad komt.
JolandaM schreef:Tóch heb ik - pril als ik ben als post-op - iets te melden: namelijk mijn eerste badscene na de operatie.
Het oprekken / dilateren in bed doet mij eigenlijk nog niet zoveel. Het is momenteel niet meer dan een verplichting. Dat was dus totaal anders toen ik een keer in bad ging. In het water ben je veel vrijer om je intieme delen aan te raken en dat heb ik geweten. Ik ben met mijn vinger naar binnen gedaan en heb - voor zover mogelijk - het deel waar ik de aanwezigheid van mijn clitoris vermoed - gestimuleerd. Dit, gecombineerd met stimulatie van mijn tepels leidde bij mij tot rode koontjes, maar (helaas) nog geen orgasme. De hele dag nog heb ik mij daarna opgewonden gevoeld.
Ik begrijp precies wat je bedoeld en moet zeggen dat voor mij het dilateren tot op de dag van vandaag ook helemaal niets voor mij deed. Ik heb het ervaren als een vreemde verplichting en een pijnlijke aangelegenheid waardoor ik nu nog steeds een hekel aan vibrators heb. Bij mij kwam mijn eerste orgasme (eigenhandig wel te verstaan. Tijdens sex is een ander verhaal en door toedoen van derden is bij mij nog helaas niet voorgekomen) al na zes weken post-op en het was nu niet bepaald om over naar huis te schrijven maar het was er en dat gaf een zucht van verlichting omdat ik me daar toch best wel zorgen over had gemaakt. Uiteindelijk werd het intenser en fijner maar dat heeft een hele tijd geduurt. De testo die voor het libido zorgt is natuurlijk jarenlang platgelegd. Het is na je operatie ook drastisch verminderd ten opzichte van je mannelijke niveau en het duurt dan ook een lange tijd voordat je de normale vrouwelijke testospiegel hebt. Daarnaast duurt het ook een hele lange tijd voor dat al je zenuwen weer tot rust gekomen zijn en hun werk weer naar behoren doen. En als derde bottleneck is het voor een vrouw veel moeilijker om een hoogtepunt te bereiken en dat is een behoorlijke ontdekkingsreis mooi omvat door je woorden "sexuele herontdekking" Dus hoewel ik vrij snel was kan het bij iedereen verschillen wanneer dat eerste orgasme komt. Belangrijk is denk ik dan ook dat je je er niet teveel op focust en gewoon geniet van je nieuwe lijf zoals je verteld in je badscene. De rest komt vanzelf en vergt gewoon tijd en geduld. Ik heb zelf pas een week of twee geleden mijn eerste orgasme tijdens sex (wel door eigen hand maar toch hehehe...) gehad. Omdat voor mij mijn gerief nooit een rol heeft gespeeld tijdens sex was het erg moeilijk mijzelf te durven laten gaan zodat ik ook mijn hoogtepunt kan bereiken. Ook nu vind ik dat nog niet van belang en kan ik heel erg genieten van sexuele handelingen zonder die climax. Dat regel ik achteraf wel met mijzelf is altijd mijn insteek geweest maar de laatste keer dat ik met een man naar bed ging was het anders. Ten eerste was die jongen erg lief en begrijpend en ten tweede hadden we Viagra gebruikt wat kennelijk een goeie invloed op me heeft gehad hehehe... Uiteindelijk denk ik dat ik pas als ik echt veliefd ben mijn bevrediging vind in sex en dat is dan ook wat me heeft doen besluiten het wat rustiger aan te doen.
JolandaM schreef:Ik kan iedere post-op aanraden veel in bad te gaan. Het was voor mij de eerste keer dat ik op deze manier met mijn nieuwe geslachtsorgaan in contact kwam, en het was een psychisch helende ervaring. Ik heb genoten van het contact en mijn nieuwe geslachtsdeel met liefde in mijn hart gesloten.
En dat is volgens mij ook waar het om draait, die liefde voor je eigen geslacht. Tot voor een maand of twee terug was het voor mij nog allemaal erg klinisch en kon ik mijn geslachtsdeel alleen maar als wondgebied ervaren. Een terugval in mijn softdrugsgebruik wat eigenlijk een negatieve ervaring was heeft me in ieder geval opgeleverd dat ik wat meer en wat relaxter met mijn eigen lijf aan de gang ben gegaan. Dat heeft weer geresulteerd in een hernieuwd gevoel van genieten van mijn nieuwe delen en heeft de knop voor mij omgezet van wondgebied naar wonderlijk geslachtsdeel met al zijn geneugten. Inmiddels heb ik mijn terugval weer kunnen omzetten maar het heeft me wel geholpen opnieuw te kunnen genieten dus is het toch positief geweest. Ik weet niet goed of het allemaal overkomt wat ik zeg want het is nogal tegenstrijdig allemaal. Eerste orgasme, sex met wondgebied, mezelf leren me te laten gaan en daarna pas die omzetting van wond naar geslachtsorgaan erg ingewikkeld allemaal maar toch een duidelijke vooruitgang in ieder geval. Als iemand iets niet begrijpt vraag het me dan maar gerust want dan leg ik het wat duidelijker uit.
JolandaM schreef:De badscene is voor mij een belangrijk moment geweest. Een moment waarop ik mij realiseerde dat seks voortaan heel anders dan vroeger zal zijn. Een moment, waarop ik - door de aangename kennismaking - het vertrouwen kreeg dat ik werkelijk vrede zal kunnen sluiten met dit nieuwe lichaamsdeel. Een moment ook, waarop een operatiewond een levend geslachtsdeel voor mij werd. Een bijzonder moment dat zeker vervolg krijgt.
Kan alleen maar zeggen welkom in je hernieuwde wat verlate puberteit en vooral Go Girl!!! geniet er maar van. Het is soms nog moeilijk genoeg maar de zelfverzekerdheid ten opzichte van je nieuwe lichaam maakt het allemaal wat draaglijker is mijn ervaring.
JolandaM schreef:Tot zover mijn badscene.
Veel liefs,
Jolanda(M)
* vrouw van top tot teen *
Hou mij (ons) vooral op de hoogte van je vorderingen.
Veel succes en plezier ermee.
