Travestie.org

Hoi Allemaal,

Zondag is mijn eerste verjaardag na mijn SRS.
Je zou denken dat ik hierom blij zou zijn, het tegendeel is waar. Het liefst zou ik het af willen zeggen en deze verjaardag gewoon overslaan. Ik ben er helemaal niet voor in de stemming. Ik voel me op het moment gewoon zwaar k*t. Het is al vaak gezegt een SRS maakt je niet gelukkig, het is meer werk dan je lief is zo'n neo-vagina. Het zal de post operatieve dip wel zijn waar ik nu doorheen moet, en uiteindelijk zal ik er ook wel doorheen komen maar dat te weten helpt op dit moment niet echt.

Meid als je je verjaardag dit jaar over wil slaan moet je dat gewoon doen. Was zelf ook niet echt in de stemming bij mijn eerste verjaardag na mijn SRS en ook mijn eerste verjaardag van die SRS heb ik niet met vreugde gevierd. Dit jaar was voor het eerst dat ik er met plezier een feestje voor georganiseerd heb. Wacht gewoon even tot volgend jaar joh. Je voelt je dan vast een stuk beter.

Franciska, wat heb je aan een feest als je niet op je gemak voelt? Je kunt je best doen, maar het zal niet leuk zijn, ik sla mijn verjaardag dit jaar ook over, dit uit andere redenen, de laatste was een ramp, en ik vierde mijn verjaardag nooit graag!
Ik hoop dat je snel uit dit dipje komt en je leven zo gaat, hoe jij dat wil!

Liefs Mara

Ik laat het denk ik maar gewoon door gaan. Aangezien er maar twee gasten komen kun je toch al niet echt van een feestje spreken.

Ik zie wel hoe het zondag gaat

Nou, dat is misschien het beste, lekker met de dierbaarste mensen een rustige dag, lijkt niet verkeerd........

Liefs Mara

Franciska, ik hoop dat je toch een fijne dag hebt.
Hopelijk is het in het jaar 2005 beter.
Toch vraag ik me af, hoe kan het dat je nu in de depri zit?
Volgens Joanne had zij dit ook, waarom??
Een anticlimax?
In iedergeval voor mij verandert er dan niets.
Ik zit al jaren zo te schuiven met mijn vakantie dat ik er dan niet ben.
Ook dit jaar is me dit gelukt, sumier gevierd met mensen die een speciaal plekje in mijn hart hebben. Lekker uit eten geweest.
Misschien is dit ook iets voor jou, volgend jaar lekker een dagje er tussenuit. Maar wie weet is dit helemaal niet nodig en vier je het weer met plezier.

Anouk
x

Schijnt een normaal fenomeen te zijn die post-op blues. Anticlimax is een goede beschrijving al zie ik het meer als het zwarte gat na iedere heftige periode in je leven. Je leeft ergens naar toe en in het geval van een SRS is dat nogal intens. Dan na die SRS val je in een zwart gat omdat je het doel bereikt hebt en dan even in het luchtledige zweeft voor je weer een nieuw doel hebt waar je je op kunt richten met al je kracht. Daarnaast heb je natuurlijk een behoorlijk jasje uit gedaan na zo'n ingrijpende operatie. Plus inderdaad de evt verwachtingen die je hebt qua gevoel. Zelfs als je denkt er heel nuchter in te zitten heb je toch bepaalde verwachtingen van het leven na de SRS. En dan blijk je ineens toch nog precies diezelfde persoon te zijn. Zodat je toch ineens het gevoel kunt krijgen van: "Hmmm is dit het nu?" Maar zoiets is maar tijdelijk al kan het in de ergste gevallen soms wel een half jaar duren. En er zijn ook mensen die er fluitend doorheen gegaan beweren te zijn. Anyway een voorbereid mens gaat er beter mee om dan iemand die er onwetend in gegaan is denk ik.

Hoi Anouk,

Anouk schreef: Toch vraag ik me af, hoe kan het dat je nu in de depri zit?
Volgens Joanne had zij dit ook, waarom??

Dat is een heel moeilijk te beantwoorden vraag, uiteraard kan ik alleen voor mezelf spreken.
één mogelijkheid kan zijn dat mijn oestrogeen waarde te laag is.

Tweede mogelijkheid is; Gezien deze dip zich pas kenbaar maakte nadat ik mijn laatste controle bij Dr. van Onselen gehad heb. Kan het dus ook best zo zijn dat er een soort schakelaar om gegaan is, doordat ik sinds dinsdag pas echt klaar ben met de behandeling van mijn transseksualiteit.

Derde mogelijkheid is; Dat ik direct na mijn SRS onbewust aan de verwachting geprobeerd heb te voldoen dat ik nu gelukkig moet zijn. Dit is natuurlijk niet lang vol te houden.

Vierde mogelijkheid is; Dat het een combinatie ven de eerste drie mogelijkheden is.

Anouk schreef: Een anticlimax?

Nee een anticlimax kan ik het niet noemen, ik had voor mijn SRS geen hoge verwachtingen die nu niet uitgekomen zijn.

Dat ik nu vlak voor mijn verjaardag in deze dip zit is denk ik niet veroorzaakt door mijn verjaardag het is gewoon een toevallige bij komstigheid.

Ik heb er geen moeite mee gehad qua verjaardag(en) heb mijn verjaardag (maand na operatie) gewoon gevierd en die was er niet minder om dan voorheen.

Maar goed ik ben dan ook een aparte (gelukkig).

Lisette schreef: Maar goed ik ben dan ook een aparte

Wil je apart? :kwijl: