Travestie.org

Hoi Allemaal,

Dit realiseerde ik me van avond eigelijk pas.

Maar eigenlijk is het een wonder. Vijf jaar geleden wilde ik het liefst zo snel mogelijk dood gaan, terwijl ik nu bijna dagelijks gelukkig ben.

De belangrijkste lessen die ik tijdens mijn transitie geleerd heb.
Luister naar je eigen hart.
Doe wat jij denkt dat goed is voor jou.
Je leven niet laten beinvloeden door wat anderen misschien wel over jou zouden kunnen denken.
Angst kan je van gevaar weg houden, maar het mag je nooit weerhouden om die dingen te doen die jij leuk vindt en graag zou willen doen.

Het leek soms wel een sprookje wat nooit werkelijkheid zou kunnen worden. Maar het is mij gelukt het sprookje in de werkelijkheid te realiseren.

Hoi mop

Fijn om dat te horen. En wijze lessen die je geleerd hebt. Voel het ondanks dat ik nog af en toe in een dip zit en worstel met de manier waarop ik mijn transzijn een plekje moet geven ook precies zo.

Life can be very beautiful sometimes

Franciska, is dit niet een proces waar je dagelijks een stuk dichter bijkomt en stuk bij stuk op concludeerd, is bij mij tenminste zo, waarom dan pas echt op deze avond, wat is er gebeurt, dat je dit nu nu zo met zekerheit zo zegt? Ik leef ook nog omdat ik deze lessen gelijdelijk tot mijn levensmottos maak, oké, afgezien van de dipjes, waar ik me ook bij zeg, dat die altijd weer overgaan.........

Liefs Mara

Hoi Joanne en Mara,

Joanne schreef:Hoi mop

Fijn om dat te horen. En wijze lessen die je geleerd hebt. Voel het ondanks dat ik nog af en toe in een dip zit en worstel met de manier waarop ik mijn transzijn een plekje moet geven ook precies zo.

Life can be very beautiful sometimes

Ik heb me er eigelijk helemaal niet bewust mee bezig gehouden om mijn trans zijn een plekje te geven. Het lijkt er op dat doordat ik gewoon verder gegaan ben met mijn leven het trans zijn zelf een plekje gevonden heeft.

Uiteraard heb ik ook nog wel eens dagen dat ik me minder gelukkig voel en in een dipje zit, dat heeft iedereen wel. Maar die dipjes zijn wel steeds korter en minder diep. bovendien heb je die dipjes nodig om intenser van de gelukkige momenten te kunnen genieten.

Mara schreef: is dit niet een proces waar je dagelijks een stuk dichter bijkomt en stuk bij stuk op concludeerd, is bij mij tenminste zo, waarom dan pas echt op deze avond, wat is er gebeurt, dat je dit nu nu zo met zekerheit zo zegt?

Het is inderdaad een proces waarbij je steeds dichter bij je uiteindelijke doel komt. De meeste mensen verwachten dat een wonder alleen maar van het ene op het andere moment kunnen plaatsvinden en dat je er zelf geen invloed op hebt. Dit is echter niet juist, naar mijn mening. Voor sommige wonderen moet jezelf juist ook wat doen en die hebben dan ook meer tijd nodig.

Er is gisteren avond eigelijk niks bijzonders gebeurd. ik ben alleen maar voor het eerst na mijn SRS alleen de stad in geweest om kleding te kopen, ik voelde me daabij zo onvoorstelbaar vrij. voorheen had ik toch nog altijd wel een klein beetje de angst dat ik bij de paskamers problemen zou kunnen krijgen omdat ik lichamelijk nog het mannelijke geslagt had en dat was gisteren avond ook helemaal verdwenen.

Ik begrijp je wel, Franciska, was alleen verbaast, dat je nu juist die bepaalde avond aangaaf voor je conclusie, ik hoop dat je verder wonderlijke dingen meemaakt, maar dat zal wel

Liefs Mara

Hoi Franciska,

Ik kan helemaal met je meevoelen wat je voelt. Het is eigenlijk niet rationeel te begrijpen dat je - na je jarenlang ongelukkig te hebben gevoeld - opeens blij kan zijn om de simpelste dingen.

Het betekent gewoon dat je de juiste keuze hebt gemaakt: de keuze van je hart. Het betekent dat je je niet hebt laten verleiden om je mee te laten sleuren in de negativiteit van mensen die gewoon niet in jou geloofden.

Geluk kan zo simpel zijn. Je kijkt in de spiegel naar jezelf en denkt: "wauw, wat zit je haar leuk". Je loopt op de markt en geniet van de prachtige bloemen die daar te koop zijn, en krijgt voor bijna niets een bos bloemen mee naar huis die je amper kan tillen. Je geniet van de stilte en de rust in je eigen huis, en steekt een paar kaarsjes aan.

Het zijn juist die eenvoudige dingen die je gelukkig maken. Een goed gesprek, een vogel die alleen voor jou lijkt te zingen, de geur van lavendel na een frisse regenbui, de regenboog die alleen voor jou aan de hemel staat, en de schat die aan het eind van de regenboog te vinden is..... in je eigen hart.

Een mens is oneindig rijk.... als hij zichzelf gevonden heeft!!!

Dikke kus,
Jolanda