Travestie.org

Lieve medetransen, ik ben zeker niet de enige die vaak genoeg in mekaarstoort, van die heftige huilbuien krijgt, wel wetend waar ze vandaan komen, kan immers mijn depries direkt benoemen, maar wil meestals niemand tot last vallen, krijg dan het gevoel dat ik maar un aandachttrekker ben wegens mijn transzijn! Kan me best voorstellen dat mensen het soms niet meer kunnen horen waarmee ik worstel, wil ook niet alleen maar daarover hebben, wil eigenlijk een normaal mens zijn!

Zo, en hier wil ik dus een draad oprichten om over stategieën te praten om ermee te kunnen omgaan! Wat doen jullie om met de hulpeloosheit en hopeloosheit en de tranenstroom te leven? Is praten met iemand genoeg, of weten jullie nog andere trucs om het k*tgevoel tussen de oren kwijt te raken? Ik voel me duidelijk manisch depressief, wat inhoud dat ik de ene moment over een grap ardig in een deuk kan liggen maar als ik dan weer alleen ben, zo'n rotgevoel kan krijgen om maar het best meteen van deze flat te springen, helaas zal ik het van 3hoog overleven en dat zal dan ook de redenen zijn dat ik het nog niet deed!

Wat zijn jullie ervaringen dus hierop??????

xmarax

Als ik moet huilen, huil ik gewoon. Het verdriet moet er toch uit. Opkroppen heeft geen zin.

Als ik behoefte heb om te praten doe ik dat. Ik heb een wereldcollega. Zij geeft me regelmatig op me donder als ik niet wil praten. Ook bij mijn moeder of zus kan ik prima terecht. Als mensen je echt lastig vinden, dan geven ze dat wel aan hoor.

Helaas Mara, maar trucs heb ik niet voor je, geloof ik ook niet in.
Trucs zijn er om de waarheid en de realiteit te maskeren. Om een 2e of 3e leven te leiden. Het tegenovergestelde van wat we willen dus.
En wat blijft er dus over? Huilen, janken, zo hard en lang als je wilt.
Daarna jezelf weer een schop onder je kont geven en doorgaan met je leven. Iedere keer weer. En eerlijk zijn, eerlijk zijn tegenover jezelf.
Ik ben ruim 2 jaar geleden op mezelf gaan wonen, het eerste jaar heb ik alleen maar gejankt. Uit schaamte voor wat ik mijn direkte omgeving aandeed na zo'n lange periode, uit (zelf)medelijden, uit boosheid op die shitwereld enz. Het heeft me geholpen om eerlijk te worden tegenover mezelf, maar vooral ook tegenover de mensen waar ik van houd.
Ik heb weer een mooie toekomst. Die ligt er voor jou ook!
Probeer eindelijk eens gewoon toe te geven aan jezelf. Schaam je niet voor je zwaktes. Leer ervan en doe er iets mee.
En wat praten betreft, prima, alleen richt je dan niet teveel op dit forum.
Richt je op de echte wereld. Dit virtuele wereldje kan je soms best even helpen bij een dipje, maar het is niet de echte wereld. Het lijkt er zelfs niet op.

Sterkte en liefs,
Esther

Ben ik het zowaar weer een keer eens met Esther Hoewel ik wel een truukje heb. Op momenten dat ik het niet zag zitten en het liefst het bijltje erbij neer zou willen gooien dan pleegde ik mentaal zelfmoord. Ik ging er voor zitten maakte mijn begrafenisverzekering in orde. Vulde alles in naar mijn eigen wensen. Bepaalde welke kist ik kreeg welke mensen gewaarschuwd moesten worden wat voor bloemen ik wilde etc etc en uiteindelijk zocht ik een paar stukken muziek uit voor de dienst en tegen die tijd waren alle traantjes weer gevloeid en kon ik er weer een tijdje tegen.

Joanne schreef:Ben ik het zowaar weer een keer eens met Esther

Ach, misschien wen je er ooit nog eens aan

Hoewel ik wel een truukje heb. Op momenten dat ik het niet zag zitten en het liefst het bijltje erbij neer zou willen gooien dan pleegde ik mentaal zelfmoord. Ik ging er voor zitten maakte mijn begrafenisverzekering in orde. Vulde alles in naar mijn eigen wensen. Bepaalde welke kist ik kreeg welke mensen gewaarschuwd moesten worden wat voor bloemen ik wilde etc etc en uiteindelijk zocht ik een paar stukken muziek uit voor de dienst en tegen die tijd waren alle traantjes weer gevloeid en kon ik er weer een tijdje tegen.

Dit spreekt me voor geen centimeter aan

Groetjes,
Esther

Mijn katten Zou niet weten hoe ik anders door al die momenten geraakte.

Lynne

Lynne schreef:Mijn katten Zou niet weten hoe ik anders door al die momenten geraakte.

Lynne

Tja, als mijn 5 beesten niet waren, ach zo moet ik dus ook vaak denken, dieren kunnen me soms/vaak meer betekenen dan mensen, vooral op trieste momenten, ze zijn er altijd en ergens krijg ik het gevoel dat ze mijn stemming ook goed kunnen inschatten en me dus begrijpen, waar ik mee zit...........

Mara

aanvulling Kendra, Es, Anouk, ... was ook veel maar die wonen jammer genoeg zo ver we

Mara schreef:

Lynne schreef:Mijn katten Zou niet weten hoe ik anders door al die momenten geraakte.

Lynne

Tja, als mijn 5 beesten niet waren, ach zo moet ik dus ook vaak denken, dieren kunnen me soms/vaak meer betekenen dan mensen, vooral op trieste momenten, ze zijn er altijd en ergens krijg ik het gevoel dat ze mijn stemming ook goed kunnen inschatten en me dus begrijpen, waar ik mee zit...........

Mara

....verleden jaar zat ik behoorlijk met mezelf in de knoop.
Nikita heeft me er toen uitgehaalt, ze heeft me heel veel laten lopen kilometers kilometers...
Iedere stap ging van mijn voeten door mijn benen, van mijn benen verder door mijn lijf naar mijn hersenen.
Het werd rustig daar boven, kalmte zodat ik kon nadenken.
De chaos verdween, een ode aan mijn huskey

Lynne schreef:aanvulling Kendra, Es, Anouk, ... was ook veel maar die wonen jammer genoeg zo ver we

"Afstand scheidt enkel de lichamen, niet de geesten."

Anouk, heb vroeger een hond gehad, weet hoe het is, je komt naar buiten, kun je vrijer denken, doe het nu weer maar zonder hond, heb laatst buiten un Degoe gevangen, die heel tam is, blijkbaar ergens weg gelopen, nou die vind het hier heerlijk met de katten en omdat die dan nog weet wat die is, heb ik hem nog een kleine broer gehaald, met deze dierenthuin, kan ik binnenhuis nu ook wel af en toe in een deuk liggen, de beesten zijn echt schattig soms en trekken zich nou van niks wat dan ook wat aan ook niet van zo grote katten, zoooooo cooooooool, echt maf

xmarax

Esther schreef:Ach, misschien wen je er ooit nog eens aan

Ben er nu al aan gewend vind je de laatste tijd leuke berichtjes schrijven. Althans beter dan voorheen:o)

Esther schreef:Dit spreekt me voor geen centimeter aan

Kan ik me indenken en moet ook zeggen dat het best eng klinkt maar heeft me wel geholpen in die periode. Ik was toen ook heel diep in de dip hoor en was best wel bang voor mijn eigen gedachten maar door het mentaal te doen voorkwam ik dat ik echt gekke dingen ging doen. Nu gebruik ik mijn knuffel die ik van Jolanda heb gekregen. Is een echte schat die beer. Coda heet ie:)

Zo, ben er nu na enig voorbereiding en het roken te laten weer gaan sporten, heb net meer dan 10km powerwalking achter de rug, ga ermee zeker door, van het powerwalking zal zeker binnenkort weer hardlopen worden zoals vroeger, alleen dat mijn longen nu nog niet zover zijn, maar dat gaat zeker niet lang duren!
Als ik nu schrijf dat het zeker preventief niet verkeerd is door fitniss, dipjes tegen te gaan, zie ik hier al un paar mensen knikken achter de schermen zeker! Ik ga ermee door, want de buikspek gegroeit door de moontjes maakt me ook niet erg vrolijk, ik hoef niet ieder typisch vrouwenkwaal , dus weg ermee, ik ga weer trainen

Hé-hé, en volgend jaar loop ik de Kölnmarathon mee met een strakke buik

Mara

Mara schreef:Zo, ben er nu na enig voorbereiding en het roken te laten weer gaan sporten, heb net meer dan 10km powerwalking achter de rug, ga ermee zeker door, van het powerwalking zal zeker binnenkort weer hardlopen worden zoals vroeger, alleen dat mijn longen nu nog niet zover zijn, maar dat gaat zeker niet lang duren!
Als ik nu schrijf dat het zeker preventief niet verkeerd is door fitniss, dipjes tegen te gaan, zie ik hier al un paar mensen knikken achter de schermen zeker! Ik ga ermee door, want de buikspek gegroeit door de moontjes maakt me ook niet erg vrolijk, ik hoef niet ieder typisch vrouwenkwaal , dus weg ermee, ik ga weer trainen

Hé-hé, en volgend jaar loop ik de Kölnmarathon mee met een strakke buik

Mara

Mijn recept: zet een bak baggerherrie en meeblèren maar. Zoek daarna iemand die het niet erg vindt dat je haar/hem even stevig vasthoudt.