Travestie.org

Natuurlijk wens ik jullie allemaal een heel gelukkig nieuwjaar toe!

Net zoals alle mensen, die ik 'In Real Life' een gelukkig nieuwjaar wens.

Maar Evelien zou Evelien niet zijn, als ze daar niet weer tegen een probleem aanliep:

• Vrouwen kussen vrouwen;
  Mannen kussen vrouwen;
  Vrouwen kussen mannen;
  Maar mannen kussen geen mannen!

Dus wat doet Evelien? Ze kust bijna nooit mannen.

Ik heb dan wel het recht om mezelf te zijn en daarvoor uit te komen, maar ik wil niemand voor het hoofd stoten. Veel mannen zouden er erg van schrikken, als ik ze zou willen kussen. Daar zit helemaal geen seksuele bedoeling achter, maar mannen vinden dat toch eng. Dus ik stel me terughoudend op.

Het spreekt vanzelf, dat ik rekening houd met de gevoelens van de mensen, die ik een gelukkig nieuwjaar wens. Maar het geeft me wel een naar gevoel. Ik voel op zulke momenten heel duidelijk, dat ik nog niet volledig als vrouw geaccepteerd ben.

Hoi Evelien,

dat zijn inderdaad van die punten waar je weer even hard geconfronteerd wordt met de situatie zoals anderen die zien.

Schrale troost: In mijn deel van de maatschappij kussen mannen ook mannen.

In ieder geval; wel een gelukkig nieuwjaar, en volgend jaar weer een stap verder!

Evelien schreef: Ik heb dan wel het recht om mezelf te zijn en daarvoor uit te komen, maar ik wil niemand voor het hoofd stoten. Veel mannen zouden er erg van schrikken, als ik ze zou willen kussen. Daar zit helemaal geen seksuele bedoeling achter, maar mannen vinden dat toch eng. Dus ik stel me terughoudend op.

Het spreekt vanzelf, dat ik rekening houd met de gevoelens van de mensen, die ik een gelukkig nieuwjaar wens. Maar het geeft me wel een naar gevoel. Ik voel op zulke momenten heel duidelijk, dat ik nog niet volledig als vrouw geaccepteerd ben.

tja... ik vrees dat dit typisch zoiets is wat tijd nodig heeft. Tijd voor veranderingen ('the eye of the beholder' is tenslotte bepalend) en tijd voor acceptatie door anderen van de veranderingen. Niet dat het daarmee plezieriger wordt ofzo; ik herken absoluut het probleem wat je er mee hebt. Dat was vorig jaar rond deze tijd ook één van mijn grote frustraties.

Nu heb je gelijk als je zegt dat achter dit soort kussen geen sexuele bedoelingen zitten, alleen is het wel een veel intiemere soort van handeling dan bijv. de handschudden. Ietwat terzijde: er zijn veel mensen (en meiden vooral denk ik) die uberhaupt al een probleem hebben met die 'sort of' obligate drie kussen bij begroeting en afscheid. Nu hoor ik zelf ook tot die groep. Een kus is bij mij zeker nooit een achteloos begroetingsgebaar, maar de begroeting die gereserveerd is voor een selecter gezelschap.

Ik kus alles wat los en vast zit... Lekker kussen

Zo langzamerhand wordt ik gewoon door iedereen gekust en heel soms kom ik iemand tegen die me van vroeger kent en me niet wil kussen. Dat is dan ook meteen de laatste keer dat ik die persoon normaal bejegen. Op het moment dat ik daar een opmerking over krijg zeg ik gewoon: Als je me niet zoent zoals je met ieder andere vrouw doet accepteer je mijn vrouwelijkheid niet en kun je beter tegen mijn rug praten. Hehehe ik begin dus eindelijk grenzen te stellen en een gevoel van eigenwaarde te ontwikkelen. Iets wat ik vroeger nooit kon/had.

Go Jo! Go Jo! Go Jo!

Hihihi...

Chantal en Joanne,

stelletje klefbeffers! Maar ik doe wel net zo hard mee hoor, hihi.
Hebt dat met nieuwjaar aan mijn schoonfamilie laten merken.
Goh, wat schrokken die kerels, als je ze een hand geeft en daarna een beetje trekken naar je toe en dan ook nog eens naar voren buigen!!

Joh, wat een lol, ze trokken zich allemaal terug, haha.
Tja toen bleven alleen de vrouwen over, mmmmm, heerlijk!

Franka.

Wat een hoop reacties! Fijn!

Anne D schreef:In mijn deel van de maatschappij kussen mannen ook mannen.

Ja, het komt voor, er bestaan 'verlichte' mannen. Dat zijn dan ook de mannen waar ik het liefste mee omga. Maar je hebt ook nog buren, familie, kennissen...

jenni_b schreef:ik vrees dat dit typisch zoiets is wat tijd nodig heeft. Tijd voor veranderingen ('the eye of the beholder' is tenslotte bepalend) en tijd voor acceptatie door anderen van de veranderingen. Niet dat het daarmee plezieriger wordt ofzo; ik herken absoluut het probleem wat je er mee hebt. Dat was vorig jaar rond deze tijd ook één van mijn grote frustraties.

Lees ik hier tussen de regels door, dat het dit jaar beter gegaan is? Heb je het bewust anders aangepakt of komt het doordat je nu beter in je vel zit?

jenni_b schreef:Een kus is bij mij zeker nooit een achteloos begroetingsgebaar, maar de begroeting die gereserveerd is voor een selecter gezelschap.

Chantal C. schreef:Ik kus alles wat los en vast zit... Lekker kussen

Hihi, de meningen lopen nogal uiteen Ik hoef niet Jan en alleman te kussen, hoor. Maar ik mis die onbevangenheid van Chantal en daardoor lukt het zelfs niet bij het selecte gezelschap, dat volgens mij zeker het kussen waard is...

Joanne schreef:Zo langzamerhand wordt ik gewoon door iedereen gekust en heel soms kom ik iemand tegen die me van vroeger kent en me niet wil kussen. Dat is dan ook meteen de laatste keer dat ik die persoon normaal bejegen. Op het moment dat ik daar een opmerking over krijg zeg ik gewoon: Als je me niet zoent zoals je met ieder andere vrouw doet accepteer je mijn vrouwelijkheid niet en kun je beter tegen mijn rug praten. Hehehe ik begin dus eindelijk grenzen te stellen en een gevoel van eigenwaarde te ontwikkelen. Iets wat ik vroeger nooit kon/had.

Wauw! Dat zijn harde maatregelen. Zo moet je denk ik alleen maar reageren als je zeker weet, dat het veroorzaakt wordt doordat ze weigeren je te erkennen als vrouw. Misschien zijn ze verlegen. Of hoor je niet tot hun 'selecte gezelschap'...

Franka van Brakel schreef:Hebt dat met nieuwjaar aan mijn schoonfamilie laten merken.
Goh, wat schrokken die kerels, als je ze een hand geeft en daarna een beetje trekken naar je toe en dan ook nog eens naar voren buigen!!
Joh, wat een lol, ze trokken zich allemaal terug, haha.
Tja toen bleven alleen de vrouwen over, mmmmm, heerlijk!

Mooi zeg! Je hebt er een sport van gemaakt Misschien is dat wel een goede manier om er mee om te gaan: Aanstalten maken om te gaan kussen, maar ze nog wel de ruimte bieden om te vluchten.

Ik heb een keer mijn vader gekust. Ik was vergeten, dat we dat nooit deden. Nou, die schrok ook wel, zeg! Ik wist meteen weer, dat dat niet de bedoeling was. Maar het is gewoon een heel natuurlijke impuls voor mij om te kussen. Misschien een vrouwelijke eigenschap. Mannen doen over veel dingen zo moeilijk!

Op het werk heb ik het dit jaar heel simpel opgelost: Ik heb gewoon niemand gekust. Ik kan daar moeilijk de boel gaan provoceren en ik heb er op deze manier toch niet zo'n heel naar gevoel aan overgehouden.

Liefs,
Evelien

Evelien schreef:Wat een hoop reacties! Fijn!

jenni_b schreef:ik vrees dat dit typisch zoiets is wat tijd nodig heeft. Tijd voor veranderingen ('the eye of the beholder' is tenslotte bepalend) en tijd voor acceptatie door anderen van de veranderingen. Niet dat het daarmee plezieriger wordt ofzo; ik herken absoluut het probleem wat je er mee hebt. Dat was vorig jaar rond deze tijd ook één van mijn grote frustraties.

Lees ik hier tussen de regels door, dat het dit jaar beter gegaan is? Heb je het bewust anders aangepakt of komt het doordat je nu beter in je vel zit?

Waarschijnlijk de combinatie van het effect van dat jaar langer hormonen (wat toch een hoop doet qua uiterlijk) en gaandeweg een veranderende uitstraling. Iig niets waar ik echt bewust mee bezig geweest ben. Bovendien denk ik dat je ook nooit iemand kan forceren, maar ik ben dan ook zelf terughoudend met kussen.

Ik heb vooral gemerkt dat het werkt die aanpak. Ze gaan denken over hun eigen gedrag en doen de volgende keer gewoon of negeren me. Maar zoals je al zei dit doe ik alleen als ik echt zeker weet dat het om mijn transzijn gaat.

Hoi Setsuna,

Setsuna schreef:ik weet ook eigenlijk niet wie ik kan kussen of hand geven soms doe ik zelfs allebei HAHAH zijn daar regeltjes voor dan?

Nou en of! Veel te veel! Een paar voorbeelden:

• http://www.lichaamstaal.nl/lichaamstaal.html?groet.html
  http://www.omgangsvormen.nl/zoenenkussen.htm
  http://www.omgangsvormen.nl/begroeten.htm
  http://www.u4u.nl/etiquette/begroeting.htm

En allemaal bevestigen ze de stelling waar ik mee begon: Mannen kussen geen mannen. Dat is een regeltje, waar ik het niet mee eens ben!

Maar misschien ben ik zelfs al eerder in de knoop geraakt, want dit verhaal gaat over 'mannen' en 'vrouwen' en we zouden, zeker op travestie.org, moeten weten dat er meer is tussen hemel en aarde dan alleen mannen en vrouwen. Over transgenders zegt de etiquette helemaal niets...

"Curiouser and Curiouser", zou Alice zeggen...

Evelien,

Ik snap het even niet. Je bent toch vrouw? Dan doet het hele stukje mannen kussen geen mannen er helemaal niet er toe?

Hoi Chantal,

Chantal C. schreef:Ik snap het even niet. Je bent toch vrouw? Dan doet het hele stukje mannen kussen geen mannen er helemaal niet er toe?

Klopt! Daar zit mijn denkfout... Of de denkfout van de mensen, waar ik mee te maken heb. En daar heeft Joanne dus hartstikke gelijk: Ik moet gewoon als vrouw geaccepteerd worden, geen gezeur...

In een prive-bericht heb ik al de opmerking gekregen: "Je accepteert jezelf blijkbaar nog niet als vrouw!" Auw! Dat hakt er in! Dat doe ik wel. Maar ik verwacht nog niet van de mensen om me heen, dat ze dat ook zullen doen. Na meer dan twee jaar full-time 'leven in de vrouwelijke geslachtsrol' zou ik langzamerhand toch het zelfvertrouwen moeten hebben, dat ik vanzelfsprekend verwacht, dat men me als vrouw ziet.

Tja, gebrek aan zelfvertrouwen had ik altijd al, ook toen ik nog probeerde om een man te zijn. Ik vind het heel moeilijk in te schatten hoe anderen mij zien en dan denk ik al snel het ergste, namelijk dat ze denken: "Hij is hartstikke gestoord, maar ach, hij is altijd heel vriendelijk en bescheiden, dus laat hem dan maar in een jurk rondlopen als hij dat fijn vindt. Als hij maar van mijn kont af blijft. (En me niet kust.)"

Nou ja, zo somber ben ik niet altijd hoor. Maar soms heb ik weer wat bevestiging nodig. Die zou de buurman me kunnen geven als hij me zou kussen bij het gelukkig nieuwjaar wensen.

Tjonge! Ik vind dit een heel leerzame thread. Dank je voor je reactie, Chantal!

Liefs,
Evelien

In het begin zei ik er ook niets van als men mij niet wilde kussen omdat ik er hetzelfde over dacht als jij Evelien. Maar naarmate ik mezelf meer als vrouw begin te zien ontstaat ook de wil om dit soort dingen niet zomaar voorbij te laten gaan zonder er wat van te zeggen. Daarmee leg ik het probleem terug bij hun waar het ook thuishoort.