wist je al vroeg van jouw T*gevoelens??

[Elsa]

Een tijdje terug hoorde ik van iemand dat hij pas 5 jaar geleden 'ineens' de neiging kreeg zich als vrouw te willen kleden. Deze persoon is ver over de 50 jaar. Ik heb altijd de gedacht dat je deze gevoelens van jongs af aan al hebt, met de mogelijkheid dat het verder kan ontwikkelen. Vandaar mijn vraag, wist je het al heel vroeg dat je anders was?
groetjes elsa

[Irene]

Ik heb me weliswaar pas aan het eind van mijn tienerjaren gerealiseerd dat ik anders was, maar de T-gevoelens had ik toen al jaren, wat ik me kan herinneren vanaf een jaar of 10. Ik heb een hele poos gedacht dat het heel normaal was.

Irene

[Frederique_]

Hoi Elsa,

Ik erkende pas dat ik "vrouwelijke gevoelens" had toen ik 34 jaar was. Daarvoor had ik wel van alles gemerkt (zoals bijv. dat ik heel geinteresseerd was in de vraag hoe het zou voelen om in een rok te lopen, het jaloers zijn op vrouwen etc). Maar dacht toen altijd dat iedere man dat had...

Als ik dat allemaal wel meetel wist ik het al op mijn 4e: ik snapte toen nl niet hoe een vriendinnetje van mij wel kindjes krijgen kon en ik niet, terwijl we toch vreselijk gelijk waren... Maar omdat ik het verleden en mijn gevoel altijd diep heb weggestopt heb ik in de tussenliggende jaren altijd gedacht dat ik een "normale man" was.

Groetjes,

Frederique

[mina]

ja ik was 4 jaar ofzo

[petrag]

Zolang ik me kan herrineren heb ik iets met dameskleding gehad. Ik dacht echter altijd dat dat heel normaal was en dat is het natuurlijk ook .
Later begreep ik pas dat slechts een beperkte groep mannen dat hebben en dat er een naam voor bestaat.

liefs Petra

[Elsa]

Begrijpen jullie het dat je pas tegen je 50ste deze gevoelens krijgt/hebt? De persoon die ik ken ziet er trouwens heel passabel uit.
groet elsa

[Bea-Smit.]

Hoi Elsa,
hoewel ik ook al altijd iets heb met dameskleding en ook al heel lang zo gekleed ga, snap ik heel goed dat er mensen zijn, die op die leeftijd pas eraan beginnen. Op zo'n moment gaat er bij hun iets fout. ziekte, baanverandering, ontslag.........
Ze hebben de jaren ervoor met alle geweld dit proberen te verstoppen. De een door een overmatige matcho gedrag, de ander door veel alcoholcomsumptie, weer een ander door geweld te gebruiken en ga zo maar door.

Groetjes Bea.

[Irene]

Elsa vroeg:

Begrijpen jullie het dat je pas tegen je 50ste deze gevoelens krijgt/hebt?

Ik heb soms moeite mezelf te begrijpen, laat staan iemand die in een heel andere situatie zit. Ik vind ook niet dat het nodig is om alles te begrijpen, zolang je iemand maar niet gaat veroordelen omdat je het niet begrijpt.

Irene

[dhiamara]

ja hoor, ik begrijp het heel goed. Op jongere leeftijd je niet toestaan om deze gevoelens te hebben omdat je er niet mee bekend bent en eigenlijk via andere paden je vrouwelijkheid probeert uit te dragen. Pas na een diepe crisis kom je tot de conclusie dat er meer aan de hand is. Ik kan mij dan ook heel goed voorstellen dat dit rondom je vijftigste naar voren komt. Wat wij de midlife-crisis noemen is in feite niet meer dan een evaluatie van jezelf hoe het de afgelopen jaren is geweest. En als het TV gebeuren een onderdeel is wat altijd al gesluimerd heeft komt dit onherroepelijk naar voren. Dan kun je best besluiten om dit naar voren te laten komen in jouw volgende cyclus

In de numerologie is er sprake van cyclussen van 7 jaren. 7 x 7 jaren = 54 De laatste cyclus is er één van overzicht van de afgelopen cyclussen. Hoe sta je erin, wat heb je ermee gedaan, wat wil je verbeteren enz. Vanaf de volgende cyclus ga je verder, met de inzichten die je de afgelopen jaren hebt opgebouwd Eigenlijk doorloop je opnieuw het volledige process van kind zijn , puberteit, bestaan opbouwen, volwassen worden maar dan met de inzichten van volwassene. Vandaar ook dat in sommige culturen de opvoeding van kinderen vaak onder begeleiding van ouderen gebeurt.

[Irene]

Dhiamara schreef:

7 x 7 jaren = 54

9-tallig?


Irene

[Babette]

Hoi hoi,

ik wist het al vanaf een jaar of zeven, acht. Ik wilde liever een meisje zijn. Ik was gebiologeerd door vrouwenkleding, en begon rond m'n twaalfde stiekem kleren van m'n zusjes te dragen.

Het is wel een groeiproces geweest, of wellicht zou je beter van een "ontgroei-proces" kunnen spreken: ik moest me wel ontdoen van allerlei "prut" die ik uit m'n jeugd/van m'n ouders heb mee gekregen voordat ik me beter kon ontplooien.

Net als Irene begrijp ik de processen van anderen niet altijd even goed: ik heb soms de grootste moeite om m'n eigen processen te begrijpen!

Groetjes en liefs,

Babette.

[Elsa]

Ik ben de laatste die iemand zou veroordelen hoor. Misschien is mijn vraag wat fout gesteld, als ik lees dat men zichzelf soms niet begrijpt. Heb ik alle begrip voor, wie niet vraagt blijft dom he Ik hoef niet alles te weten,wel voel ik mij wel erg betrokken bij het T*gebeuren.
bedankt voor jullie open antwoorden, groetjes elsa

[dhiamara]

oeps

[Babette]

Hoi hoi Elsa,

Ik ben de laatste die iemand zou veroordelen hoor. Misschien is mijn vraag wat fout gesteld, als ik lees dat men zichzelf soms niet begrijpt. Heb ik alle begrip voor, wie niet vraagt blijft dom he Ik hoef niet alles te weten,wel voel ik mij wel erg betrokken bij het T*gebeuren.
bedankt voor jullie open antwoorden, groetjes elsa

ik kreeg niet de indruk dat jij anderen aan het veroordelen was, hoor. En voor mij is het volstrekt "normaal" dat ik soms m'n eigen processen niet begrijp. Net als je denkt dat je "eruit" bent, duikt er weer een ander en/of nieuw aspect op: "never a dull moment!" Het houdt me in ieder geval uit de kroeg.... En ik vind jouw betrokkenheid hartstikke fijn!

Groetjes en liefs,

Babette.

[Irene]

Ik sluit me helemaal bij Babette aan, en had het zinnetje met het niet veroordelen alleen toegevoegd omdat het niet begrijpen anders misschien verkeerd zou kunnen worden uitgelegd. Het verwees dus naar mij zelf en zeker niet naar jou Elsa.

Irene