Positieve ervaring waar je in eerste instantie tegenop keek.
Moderator: Moderators
- Lianne
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 103
- Lid geworden op: di dec 12, 2006 17:52
- Locatie: venlo
- Contacteer:
Positieve ervaring waar je in eerste instantie tegenop keek.
Hallo iedereen,
Heb geen idee of er al zulk een draadje bestaat, maar graag zou ik weleens ervaringen willen horen m.b.t. het als T-persoon je bewegen in de maatschappij (als eerste uitgaan, winkelen, op vakantie e.d.).
Zelf krijg ik nogal eens mailtjes of reacties, dat men er erg tegenop kijkt om de eerste stap te zetten, uit mijn eigen ervaring kan ik zeggen dat die achteraf meestal wel meevalt, maar zou weleens willen weten hoe dat bij anderen is.
(Haha heb graag alle T-vrouwen op straat).
Heb geen idee of er al zulk een draadje bestaat, maar graag zou ik weleens ervaringen willen horen m.b.t. het als T-persoon je bewegen in de maatschappij (als eerste uitgaan, winkelen, op vakantie e.d.).
Zelf krijg ik nogal eens mailtjes of reacties, dat men er erg tegenop kijkt om de eerste stap te zetten, uit mijn eigen ervaring kan ik zeggen dat die achteraf meestal wel meevalt, maar zou weleens willen weten hoe dat bij anderen is.
(Haha heb graag alle T-vrouwen op straat).
- Lianne
- dagelijks aanwezig
- Berichten: 103
- Lid geworden op: di dec 12, 2006 17:52
- Locatie: venlo
- Contacteer:
Zal gelijk als eerste beginnen.
In de afgelopen 2 jaar dat ik mij als vrouw in het openbaar ben gaan uiten, heb ik me al vaker moeten overwinnen, maar hoe vaker je iets doet, hoe makkelijker het gaat.
Het uitgaan de eerste keren vond ik best wel eng, maar omdat het donker was, val je minder op, en dan gaat het wel.
Waar ik heel erg tegenop keek, was toen ik vorig jaar zomer, was 30 graden celcius, met een vriendin en haar vriend ging winkelen in Den Bosch.
In het begin dacht ik continue; ze kijken naar me, zien het aan me, lachen me uit e.d.
Maar na een half uurtje bleek dat het reuze mee viel, was niet super druk, maar gewoon lekker druk, in mijn ooghoeken zag ik ook wel mensen kijken hoor, maar had voor mezelf wel een houding van: ze kijken maar, ik ben mezelf.
En we hebben toen nergens problemen gehad, later nog ergens op een terrasje gezellig iets gedronken en weer naar huis.
Toen we een paar weken daarna in mijn geboorteplaats Venlo wilden gaan winkelen kreeg ik het pas echt spaans benauwd, zag het effe niet meer zitten, en weer was het behoorlijk warm pfffff.
Heb toch de moed bijeengeraapt en we zijn gaan winkelen, en weer viel het reuze mee, in een kledingwinkel waren er wel dames die me onderzoekend aankeken, en in een andere kledingwinkel waren er tienermeisjes die hard moesten giechelen, maar dat kon ik wel hebben, aangezien ze het eerder grappig dan iets anders vonden.
We zijn daarna een broodje wezen eten in een lunchroom, en zonder problemen hebben we verder gewinkeld.
Sinds die tijd heb ik er niet zoveel moeite meer mee, voor mezelf weet ik heus wel dat ze het nog aan me (kunnen) zien, maar de ervaring heeft mij geleerd dat je met een positieve houding en uitstraling veel wint.
(popfestivals, vakantie, gezellig restaurantje; op den duur kijk je daar ook niet echt meer tegenop, al blijf je altijd wel en beetje gespannen).
groetjes Bibi
In de afgelopen 2 jaar dat ik mij als vrouw in het openbaar ben gaan uiten, heb ik me al vaker moeten overwinnen, maar hoe vaker je iets doet, hoe makkelijker het gaat.
Het uitgaan de eerste keren vond ik best wel eng, maar omdat het donker was, val je minder op, en dan gaat het wel.
Waar ik heel erg tegenop keek, was toen ik vorig jaar zomer, was 30 graden celcius, met een vriendin en haar vriend ging winkelen in Den Bosch.
In het begin dacht ik continue; ze kijken naar me, zien het aan me, lachen me uit e.d.
Maar na een half uurtje bleek dat het reuze mee viel, was niet super druk, maar gewoon lekker druk, in mijn ooghoeken zag ik ook wel mensen kijken hoor, maar had voor mezelf wel een houding van: ze kijken maar, ik ben mezelf.
En we hebben toen nergens problemen gehad, later nog ergens op een terrasje gezellig iets gedronken en weer naar huis.
Toen we een paar weken daarna in mijn geboorteplaats Venlo wilden gaan winkelen kreeg ik het pas echt spaans benauwd, zag het effe niet meer zitten, en weer was het behoorlijk warm pfffff.
Heb toch de moed bijeengeraapt en we zijn gaan winkelen, en weer viel het reuze mee, in een kledingwinkel waren er wel dames die me onderzoekend aankeken, en in een andere kledingwinkel waren er tienermeisjes die hard moesten giechelen, maar dat kon ik wel hebben, aangezien ze het eerder grappig dan iets anders vonden.
We zijn daarna een broodje wezen eten in een lunchroom, en zonder problemen hebben we verder gewinkeld.
Sinds die tijd heb ik er niet zoveel moeite meer mee, voor mezelf weet ik heus wel dat ze het nog aan me (kunnen) zien, maar de ervaring heeft mij geleerd dat je met een positieve houding en uitstraling veel wint.
(popfestivals, vakantie, gezellig restaurantje; op den duur kijk je daar ook niet echt meer tegenop, al blijf je altijd wel en beetje gespannen).
groetjes Bibi
De eerste keer in een badpak gaan zwemmen, daar heb ik erg tegenop gezien. Maar er kwam een moment dat ik het niet meer op kon brengen om in een zwembroek te gaan zwemmen en dus opeens weer door iedereen als man gezien te worden. Of misschein eerder als een man met een vrouwenhoofd erop. Het is nota bene mijn partner geweest, die toen onderweg naar het Thermenbad in Baden-Baden heeft gezegd: "Nou, dan koop je nu gewoon een badpak. Stoppen met zeuren. Klaar."
Dat was de eerste keer, nu twee jaar geleden. Het blijft moeilijk, want in badpak ben ik een stuk minder "passabel" dan gewoon overdag, maar het valt mee met de "verbijsterde blikken".
Dat was de eerste keer, nu twee jaar geleden. Het blijft moeilijk, want in badpak ben ik een stuk minder "passabel" dan gewoon overdag, maar het valt mee met de "verbijsterde blikken".
Ik dweil, dus ik ben. - Vrij naar Descartes
Inderdaad ja. Die angst zit vooral tussen je oren. En het is idd minder eng dan dat je van tevoren denkt. Het naar buiten treden e.d. is mij in ieder geval 100% meegevallen.Irene schreef:Alles wat ik tot nu toe gedaan heb is altijd minder eng gebleken dan ik van te voren dacht, de angst zit tussen je oren.
- Morbide
- Forumdiva
- Berichten: 1636
- Lid geworden op: vr mar 16, 2007 12:52
- Locatie: Drachten
- Contacteer:
Mara, het topic is positieve ervaring waar je in eerste instantie tegenop keek. In mijn geval omgaan dus. Wat is dat met de populariteit van mijn oude postings? Gedraag ik me te netjes?
Echt een specifieke reden voor het onderwerp "travestie" hebben we niet. Maar onderwerpen als tienerzwangerschap, anorexia, HIV/aids, ... enz. waren al te vaak aanbod gekomen en die mochten we niet meer kiezen.
- Morbide
- Forumdiva
- Berichten: 1636
- Lid geworden op: vr mar 16, 2007 12:52
- Locatie: Drachten
- Contacteer:
Jij zei let maar niet op me. Ik vind dat een goed advies. Je lult. Juist omdat omgaan me zo goed bevallen is zal ik nooit terug gaan.
Echt een specifieke reden voor het onderwerp "travestie" hebben we niet. Maar onderwerpen als tienerzwangerschap, anorexia, HIV/aids, ... enz. waren al te vaak aanbod gekomen en die mochten we niet meer kiezen.