Lisette's srs verslag
Geplaatst: za okt 12, 2002 2:30
Hoi allemaal bij deze nu ook mijn verslagje van mijn srs.
Maandag 30 September opname.
Er erg vroeg uit gemoeten moest met de trein dus dat werd 06:15
eruit om de bus en trein te halen.
Dat verliep allemaal vrij vlotjes tot aan S'hertogenbosch waar het eventjes leek alsof ik mijn aansluiting in A'dam Duivendrecht zou gaan missen daar de trein naar A'dam paar minuten te laat aankwam, maar de tijd mooi ingehaald onderweg en was ruim schoots op tijd op Duivendrecht vanwaar ik de trein naar Zuid-WTC bijna gelijk kon pakken.
Ik was om 10:15 op afdeling 6B in het VU dus ruimschoots op tijd.
Na bijna een uur te hebben gewacht werd ik opgehaald door een verpleger voor het intake gesprek wat vrijwel hetzelfde was als in Joanne haar verslag (ook vanaf toen op streng vloeibaar (heb in tegenstelling tot joanne geen licht ontbijt meer gekregen)).
Na dit intake naar mijn kamer gebracht en daar koud aangekomen werd ik al opgehaald voor bloedprikken.
Dat was dus zo gepiept en toen terug naar mijn kamer gegaan en paar dingentjes uit mijn tas gehaald en kennis gemaakt met mijn kamergenote die ook voor srs lag (beiden stonden we voor zelfde dag gepland).
Hierna telefoon en tv laten aansluiten en wat op bed gaan liggen
en wat met mijn kamer genoot gepraat.
De rest van de dag is er eigenlijk niks bijzonders gebeurd buiten dat ze nog 2e keer kwamen prikken voor bloedgroep en dat ik gewogen werd ten behoeve van de cleanprep van de volgende dag, en kreeg in tegenstelling tot mijn kamergenoot 2 glazen Lagendal wat een soort laxerend middel is dus was s'avonds al best wat ontlasting kwijt.
Tegen een uur of 12 naar bed gegaan en vrij goed geslapen toen ik eenmaal in slaap kon komen kamergenoot had de nare neiging lang op te blijven.
Dinsdag 1 Oktober De dag der verhuizing
Om 06:15 werd ik gewekt en kreeg toen gelijk prunacolon (om te laxeren) voorgeschoteld om leeg te drinken mierenzoet maar te doen.
Tot een uur of 11 viel er verder weinig te doen dus alles ingepakt voor de verhuis naar afd 1 B de nieuwe afdeling waar ik zou komen te liggen die verhuis begon dus kort na 11 uur.Daar aangekomen alles op mijn gemakje uitgepakt en wat met mijn kamergenoot zitten kaarten tot de anesthaesist binnen kwam voor wat vragen en uitleg voor de operatie morgen
Rond 13:00 kreeg ik pilletje tegen de misselijkheid ivm de cleanprep die zou gaan volgen.
Net een kwartiertje later stapten Rianne en ***** binnen en toen lekker aan de klets gegaan, tot 1 van de verpleegsters met de 1e kan Clean prep aankwam om te laxeren (mensen wat een goor spul).
Het 1e glas ging er vrij snel in maar pfff wat vies.
Rond een uur of 13:40 kwam Joanne ook nog op bezoek samen met een kennis, alleen was het van korte duur de verpleegster vond het te druk en te laat dus al het bezoek werd verzocht weg te gaan, was wel balen en vond het een beetje zeurderig daar zowel mijn kamergenoot als ik nog voor de operatie zaten dus geen echt last van drukte hadden.
Toen begon de ellende het rennen naar de wc de eerste liter cleanprep ging vrij goed erin de 2e al veel en veel minder makkelijk en de 3e liter was ronduit brrrrrrrrr zelfs aangemaakt met limonadesiroop was het niet te drinken.
Zo rond een uur of 5 had ik de 3 kannen leeg de ellende was over.
In de tussen tijd was Pompel nog langs geweest en daar nog wat mee zitten kletsen.
Ik was wel blij dat ik eigen rol toilet papier had meegenomen dat ik die kon gebruiken in plaats van het schuurpapier wat het Vu op de toiletten heeft hangen, niettemin was ik s'avonds helemaal rauw.
In de tussen tijd kwam Dr Kanhai nog binnen om zich voor te stellen en om mij op te halen voor wat onderzoekjes korte tijd later nog gevolgd door een onderzoekje samen met Prof. Mulder hier kreeg ik dus ook te horen dat Dr Kanhai mijn vaginaplastiek zou uitvoeren en Dr V Onsele mijn borstvergroting zou uitvoeren dit onder leiding van Prof. Mulder.
Toen ik voor de laatste keer naar wc ben gemoeten lekker de douche opgezocht mijzelf van onderen afgespoeld en gelijk onthaard achteraf niet zo'n slim idee want nog geen 10 min nadat ik uit de douche kwam, kwam de verpleging voor het hoogopgaand klysma. Het klysma opzich stelde niet veel voor niet veel van gemerkt tot ik kort erna naar het toilet moest, sjeees wat een hel leek alsof mijn gehele onderkant in vuur en vlam stond, gelukkig trok het branderige gevoel zeer snel weg.
Hierna wederom de douche opgezocht mij gedouched met Hibiscrub en daarna lekker op bed gaan liggen wat tv liggen kijken en vroeg gaan slapen althans dat probeerde ik, ware het niet dat mijn kamergenoot me alsnog uit mijn slaap hield voor een half uur door nog tv te gaan kijken zij was pas tegen de middag aan de beurt
ik dus niet en wilde dus betijds gaan slapen.
Uiteindelijk wel in slaap gevallen en vrij goed geslapen.
Woensdag 2 Oktober D-Day
Rond 05:50 werd ik al wakker nog voordat de verpleging binnen stapte, deze kwam +- 10-15 min later binnen met de opdracht om te hibiscrubben dit rond 06:30 gaan doen waarna ik terug op de kamer in de blauwe OK jas mocht stappen wat ik niet echt prettig vond daar ik er naakt was onder dus ook gauw onder de dekens ben gekropen.
Tegen een of 7 kwam de verpleging met het halve pilletje Dornicum dat ingenomen en toen wat liggen kletsen met kamergenoot.
Om half 8 kwamen de verpleegsters binnen om mij naar de OK te rijden dus ik mijn kamergenoot succes gewenst en zij mij.
Eenmaal op de OK aangekomen werd ik ff in een halletje geparkeerd voor paar minuten en daar nog wat met OK verpleegster gekletst, vervolgens werd ik de OK binnen gereden en mocht ik op de OK tafel gaan liggen.
Eenmaal daarop liggen werd infuus ingebracht werd volgeplakt met plakkers en sensors, in de tussentijd was ik nieuwsgierig geworden naar apperaat boven mijn hoofd wat dus de hart-monitor bleek te zijn (heel gek om je eigen hart te zien kloppen).
Toen kwamen ze met het kapje pure zuurstof en met de woorden 'ademt u dit maar in dan valt u in slaap' (moet zeggen pure zuurstof is best fijn om te ervaren) ook al was dit mijn 1e narcose hielden ze mij niet voor de gek wist dat kapje niet voor de narcose zorgde, wat ik alleen niet zag was dat toen ik kapje over mijn mond kreeg tegelijkertijd de narcose toegediend werd.
Mijn laatste gedachten waren dus ik sluit/knipper even mijn ogen tja dat was dus niet want sloot ze voor ruim 5 uur
.
Rond een uur 12:30 werd ik post-op wakker op de uitslaapkamer en was tot mijn verbazing vrijwel gelijk vrij helder en had niet veel pijn, de verpleger die bij mij zat vroeg me kort na wakker worden of ik een morfine injectie wilden en daarin toegestemd.
Ik heb toen ongeveer tot 14:45 op de uitslaapkamer vertoeft waar ik zo af en toe wegviel in slaap maar voor het overgrote deel vrij helder was en alles aan het bekijken was ( ik zag alleen weinig had mijn bril niet op).
Rond een uur of 15:00 was ik weer terug op mijn kamer waarna ik korte tijd later verschoond werd door de verpleging en ik dus ook gelijk mijn spiegeltje gepakt heb om te kunnen kijken, en wat ik zag beviel me buitengewoon goed, al was het paars en blauw en flink gezwollen ik vond het er zo mooi uitzien eindelijk na al die jaren was het iritante geval weg, eenmaal verschoond en voldaan van het resultaat kunnen zien ben ik beetje tv ben gaan liggen kijken.
Zo rond een uur of 15:30 eventjes mijn moeder gebeld even om te melden dat ik ok was
Rond 16:00 uur om een glas water gevraagd maar dat was dus geen slim idee want het kwam er gelijk weer uit met het nodige gal.
De rest van de dag/avond tv liggen kijken en paar telefoontjes gehad waaronder 1 van mijn vader.
S'avonds nog een Morfine injectie gekregen en s'nachts nog 1 waardoo ik gelukkig best redelijk wat heb kunnen slapen.
Donderdag 3 Oktober Post-OP +1
Om 06:00 werd ik gewekt door de verpleging nou ja ik was al wakker maar goed en kreeg 2 bekertjes voorgeschoteld 1 met Laudanum en een ander met Parrafine Liquidum het eerste is om de ontlasting te stoppen en het 2e om die zacht te houden, waren niet om te zeggen smakelijk maar goed het zei zo, ik ging er alleen enorm van aan het gas het bleef maar komen. Rond een uur of 08:30 kwam Dr Kanhai en Prof Mulder langs om te kijken hoe alles ging en dat ging goed. Vlak hiervoor had ik ook weer mijn 1e pakje Ensure Plus gekregen en god wat smaakte dat lekker na dag helemaal niks gehad te hebben. Nadat Dr Kanhai en Prof. Mulder weg waren kwam mijn nieuwe luchtbed (bed met luchtlagen tegen doorliggen) binnen had s'nachts en s'morgens best wat last van mijn rug gekregen op het harde normale bed en toen moest ik dus van bed wisselen wat wonderbaarlijk best vlot ging. Kort voordat het bezoekur had aangevangen had ik mijn 1e Naproxen pijnstiller gekregen het begin van de ellende. Toen kreeg ik een onverwacht bezoek je van Suzanne 1 van de groepsleiders van werkgroep TS Humanitas Rotterdam wat dus een zeer onverwachte maar welkome verassing was.weg. Nadat Suzanne weg was weer wat tv gaan liggen kijken onderbroken door flink bloeden wat ik al verwachte van de Naproxen (werkt bloed verdunnend en dat in combinatie met Fraxiparine wat ook onstollend is ( dit vanwege trombose gevaar maar daar ik die al had en daardoor dus de dubbele dosis Fraxiparine kreeg) werkte dit nog 2 keer zo erg door). Dit is dus ook een punt wat ik niet snapte van Vu dat ik Naproxen kreeg in plaats van Paracetamol (Naproxen is iets sterker dan gewone Paracetamol) of Para-codeine. Dit dus ook aangegeven bij de verpleging maar ik bleef Naproxen krijgen. Efin nadat alles weer verschoond was kwamen de artsen weer binnen en omdat ik zo gebloed had werd besloten om mijn infuus nog minimaal een dag langer erin te laten zitten hier baalde ik dus best van niet dat het pijn deed maar was gewoon iritant lastig onhandig. Tegen een uur of 17:00 kwamen Rianne en ***** op bezoek kort erna gevolgd door Pompel, en met hun lekker liggen grappen, grollen en kletsen ik voelde mij toppie had bijna geen pijn alleen maar ongemak. Ongeveer een half uurtje nadat zij er waren was de deken bij mijn kruis behoorlijk rood geworden van het bloed dus waarschuwde Rianne ff iemand van de verpleging, deze was er binnen no-time en werd er dus goed gekeken of er iets aan de hand was en werd ik en bed verschoond. Even hierna kwamen kwamen Ilona en Astrid binnen en toen lekker zitten kletsen de tijd vloog voorbij voor ik het wist was het bezoek alweer weg. De rest van de avond was eigenlijk behoorlijk saai wat TV gekeken alleen nog onderbroken door een bloeding waardoor alles nog een keer verschoond moest worden. Die avond ook betijds naar bed gegaan alleen kwam slapen er niet echt van dankzij kamergenoot.
Vrijdag 4 Oktober Post-OP + 2
De vrijdag morgen was eigenlijk niet bijzonder buiten dat ik te horen kreeg dat mijn drains er nog niet uitmochten i.v.m. het hevige bloeden van de voorbijgaande 24 uur en ik een telefoontje uit Frankrijk kreeg van mijn therapeute. Wel was men overgestapt om mij voortaan Paracetamol te gaan geven in plaats van Naproxen, dit scheelde dus enorm want het sterk bloeden stopte bijna meteen. Rond 12 uur kreeg ik bezoek van mijn zusje en haar vriend ( met hem had ik nog geen kennis gemaakt), en al verwachte ik een emotioneel gesprek ging het best goed hebben we lekker kunnen praten en zo bezorgd als ze is (zelf verpleegster) keek ze mijn infuus eventjes na omdat het wat iriteerde de lieverd. Ongeveer een 3/4 uurtje later kwam Fenna binnen net op het punt dat mijn zusje en haar vriend wilden vertrekken, gevolgd door verpleging want mijn Infuus mocht er eindelijk uit god wat een bevreiding je hand weer normaal kunnen gebruiken. Toen nog eventjes een tijdje met Fenna zitten praten en nadat die weg was tv gaan liggen kijken. Rond een uur of 17:00 kwam Joca binnen en daar bijna 2 uur mee zitten kletsen en grappen. ongeveer een half uurtje nadat Joca weg was stapte totaal onverwacht mijn therapeute binnen met een roos in haar hand ze was bijna regelrecht uit frankrijk teruggekomen naar het ziekenhuis gekomen op bezoek. Dit bezoekje was mee van de mooiste die ik heb gekregen zo spontaan net terug uit het buitenland toch eventjes de moeite nemend om langs te komen. Heel gezellig zitten praten en nadat ze weg was lekker wat tv gaan kijken tot het tijd was om te gaan slapen wat ik die nacht ook goed heb kunnen doen.
Zaterdag 5 Oktober Post-OP +3
Eindelijk mocht er die morgen 3 van de 4 drains eruit beide drains bij mijn vagina en de drain uit mijn rechterborst de linker had toch nog teveel vloeistof afgegeven. God o god wat deed dat enorm zeer vooral de drain uit mijn rechterborst deed pijn als de hel. Maar wat gaf dat een vrijheid die 3 er al uit voelde naderhand echt heerlijk bevrijd van die slangentjes. s'middags en s'avonds bezoek gekregen van goede vriendinnen voor de rest was het een zeer rustige dag. Buiten dat mijn kamergenoot zo nodig stiekem op de kamer moest roken wat ik bijzonder iritant vond en vooral vond stinken.
Zondag 6 Oktober Post-OP +4
Eindelijk ik mag mijn bed gaan verlaten. Om een uur of 08:00 krijg ik flesje Magnesium sulfaat wat ik moet opdrinken om de ontlasting weer op gang te krijgen, hier wacht ik dan ook nog mee met drinken tot ik beetje mobiel ben. 08:30 Een verpleegster komt erbij om mij op de been te krijgen, heel voorzichtig ga ik op de rand van het bed zitten en blijf zo ff paar minuten zitten om te wennen pas daarna sta ik heel langzaam op om eventjes te staan waarna ik uit voorzorg weer ga liggen, kort erna ben ik weer heel rustig gaan staan en dat voor een paar minuten toen weer gaan zitten en toen kwam de verpleging met schalen water om te wassen dit heb ik dus ook staand gedaan wat heerlijk was. Toen ik mij gewassen het heb ik het flesje Magnesium sulfaat leeg gedronken god wat een smerige nasmaak zelfs met een vol glas limonade kreeg ik de smaak niet geheel uit mijn mond.
Ik ben toen weer terug gaan liggen voor 5 min en zo om de 5-10 min opgestaan en wat geprobeerd te lopen op de plaats. Mijn kamergenoot had al ff van te voren dat flesje leeggedronken en was dus met verpleging naar toilet. Kort erna was het mijn beurt ik
voelde het opkomen en had al zoiets van ok tijd om alvast naar toilet te gaan (gelukkig was er een 2e toilet recht tegenover mijn kamer). Ik zat dus ruim op tijd op het toilet en van daaruit ook de verpleging gebeld die mij enkeld wat geholpen heeft met aangeven van washandjes om de boel schoon te maken, maar mensen wat een lucht ging er bijna van mijn houtje van.
Eenmaal terug op de kamer lekker op bed gaan liggen tot het 1e bezoek kwam wat bestond uit mijn beste vriend en zijn vrouw
en ja we hadden dus best wat te bepraten hoe het de afgelopen week gegaan was gelukkig hadden we hier best wat tijd voor voordat het volgende bezoek binnen kwam wat ik verwachte. Net toen mijn volgende bezoek binnengekomen was kreeg ik mijn 1e warme maaltijd sinds een week en god wat smaakte dat heerlijk eindelijk een warme hap door mijn keel. Kort hierna gingen mijn beste vriend en zijn vrouw weer weg en heb ik lekker zitten genieten van het eten en tegelijkertijd met mijn andere bezoek zitten
kletsen. Nadat ook dat bezoek weg was kwam de verpleging de kamer binnen om de laatste drain te verwijderen ze begonnen bij mijn kamergenoot die er nog 2 had zitten en kwamen daarna bij mij. Ik zweete peentjes toen terugdenkend aan de dag ervoor die 3 drains phoe, maar vreemd genoeg voelde ik van deze laatste drain in mijn linkerborst praktisch niks geen greintje pijn meer een gevoel alsof er iets over mijn huid streek net als een pen bv.
Hierna ben ik lekker wat tv gaan kijken in afwachting van het avond bezoek mijn moeder zou op zeker komen en mischien dat mijn vader ook mee zou komen wat ik vurig hoopte daar ik hem al ruim 2.5 jaar niet meer gezien had.
Uiteindelijk was het zover ik zag mijn moeder de hoek omkomen vergezeld door mijn vader ik hield het dus gelijk niet meer droog de tranen stroomden over mijn wangen 2.5 jaar gemis van mijn vader kwam eruit. Ook mijn vader en moeder hielden het niet droog eindelijk na 2.5 jaar kon ik mijn vader weer zien en omhelzen wat me zo enorm goed deed, de vreugde die ik toen voelde is niet te omschrijven. Hoe het verder ook zou gaan verlopen dit moment zal me altijd heel dierbaar blijven.
Ik heb toen heel fijn met mijn vader en moeder kunnen praten tot het mijn vader een beetje teveel werd qua emotie's en hij weg moest gaan om het alles te verwerken en de hond eventjes uit te laten die in de auto zat (ze hadden lang weekend met de familie in Zuid-Limburg vroegtijdig beindigd om mij nog te kunnen bezoeken in A'dam). Hierna heb ik nog heel fijn met mijn moeder gepraat wat me heel erg goed deed.
Nadat ik het te horen kreeg van het overlijden van Prins Claus kwamen er bij mij heleboel emoties los i.v.m. het zien van mijn vader die avond en heb ik flink gehuild.
Die avond ben ik vrij vroeg gaan slapen en heb ik heel goed geslapen de gehele nacht.
Maandag 7 Oktober Post-OP + 5
Ik was weer eens betijds wakker ruim voordat de verpleging binnen kwam wachtende op mijn ontbijt want ik had me een partij honger dat wil je niet weten. Ontbijt was er rond een uur of 07:30 en er van gesmuld witte boterham met kaas en schijfjes gekookt ei wat is dat dan toch heerlijk.
Ongeveer een uurtje later kwamen de dokters binnen om de catheter de canules en de tampon te verwijderen.
Wederom was mijn kamergenoot als 1e aan de beurt om als 'bevrijd te worden'.
Naast mij bij mijn kamergenoot volgenden een hoop oei's en aaa's en auws die mij inmiddels niet vreemd in de oren klonken vond haar naar mijn idee beetje kleinzerig maar goed iedereen is ook weer anders.
Eindelijk was ik aan de beurt om bevrijd te worden. Als 1e werden de canules (plastic pijpjes die aan de schaamlippen vastgehegd zaten om de tampon in de vagina te houden) losgemaakt wat eigenlijk niks meer was dan een licht iritatie niet echt pijnelijk te noemen voor mijn gevoel, ik was wel blij dat ze eenmaal los waren want die 2 buisjes hadden voor veel iritatie cq lichte pijn gezorgd.
Als 2e ging de catheter eruit dit was een rot gevoel niet pijnelijk maar gewoon een rot gevoel vooral het leegzuigen van het buisje dat creerde een soort van vacuum richting mijn blaas.
Als laatste ging de tampon eruit wat een bijzonder vreemd gevoel gaf een soort van drukkend gevoel wat steeds minder werd.
Toen hij met ons allebei klaar was kregen we te horen dat als alles verder goed zou gaan we die middag nog naar huis zouden mogen wat ons beiden heel positief stemde. Na ongeveer een half uur tot 45 min kwam de verpleging om te laten zien hoe ik moest spoelen wat dus gebeurde met behulp van een spiegeltje wat ik toen zag was mooi al het paarse en blauwe was weggetrokken en zag er beetje roze/rood uit. Ik heb toen mijn douche spulletjes gepakt en ben ik mij lekker heerlijk gaan douchen wat is dat lekker dan zeg als je bijna een week niet kunt douchen.
Eenmaal gedouched en aangekleed ben ik samen met mijn kamergenoot naar beneden gegaan om een sigaretje te gaan roken bij de ingang van het Vu wat ik heel rustigjes aan deed want ik wist niet hoe dat 1e sigaretje zou vallen, hierna weer terug naar boven gegaan en weer wat op bed gaan liggen Joca gebeld die mij zou ophalen om door te geven dat ik zeer waarschijnlijk die middag als naar huis zou mogen zodat Joca ook de taart voor de verpleging kon regelen verder nog wat over de afdeling gelopen ik was vrij dus ja was genieten van de mobiliteit.
Rond een uur of 2 toen kwam de verpleging binnen om nog een keer te spoelen dit keer moest ik het laten zien dat ik het zelf kon
dit was een makkie ik had s'morgens heel goed gekeken en het zelf spoelen was binnen no time gepiept.
Hierna bijna gelijk Joca gebeld dat ze mij kon komen ophalen en mijn spulletjes gaan inpakken zo goed en kwaad als het ging.
Ongeveer een uurtje later was Joca er met taart, ik had zelf al mijn spullentjes al uit mijn kamer gehaald en was in een soort van zithoekje gaan zitten ( wat was ik blij dat ik mijn zitring had meegenomen), net op dat moment herrinerde ik mij iets van de lijst dat ik buiten de poli-afspraak kaart ook nog een recept voor Bactirel had moeten krijgen. Dit dus ook gelijk aan de verpleging gemeld die er bijna gelijk werk van maakten. Even later kwam de verpleegster terug om te melden dat het recept onderweg was ik heb haar toen ook de taart gegeven als bedankje voor de zeer goede zorgen van de afgelopen week.
Een kwartiertje later kwam ze weer terug met het recept voor Bactirel en zijn Joca en ik richting Breda gegaan na het bedanken van allen aanwezig.
De thuis reis was bijzonder prettig ik zat beetje liggend in de auto op mijn zitring en was allemaal heel goed te doen.
Rond een uur of 17:00 uur stapte ik mijn huisje weer binnen samen met Joca ik was eindelijk weer thuis.
Proloog Post-OP +9
Van maandag op dinsdag heel slecht geslapen moest om het uur eruit om te plassen wat maar met moeite ging, maar na verloop van de week ging alles steeds en steeds beter de moeite met plassen verdween het lopen ging/gaat steeds beter hen opstaan uit stoel en/of bank/bed gaat steeds makkelijker.
Achteraf gezien is het alles mij 200% meegevallen ik had zelf vrij veel pijn verwacht wat ik niet heb ondervonden, het enige wat mij zwaar is gevallen is de verplichte dagen bedrust en de verveling die daarmee voortkwam.
Eeemaal thuis is het bijna per halve dag beter en beter gegaan ik ben nu al vrij mobiel kook mijn eigen eten weer doe kleine huishoudelijke dingentjes boodschappen etc.
Wat mij van alles het meest is opgevallen van mijzel is dat ik over de gehele week nauwelijks tot niet zenuwachtig ben geweest niet
Live is pure joy at the moment
Groetjes Lisette
Maandag 30 September opname.
Er erg vroeg uit gemoeten moest met de trein dus dat werd 06:15
eruit om de bus en trein te halen.
Dat verliep allemaal vrij vlotjes tot aan S'hertogenbosch waar het eventjes leek alsof ik mijn aansluiting in A'dam Duivendrecht zou gaan missen daar de trein naar A'dam paar minuten te laat aankwam, maar de tijd mooi ingehaald onderweg en was ruim schoots op tijd op Duivendrecht vanwaar ik de trein naar Zuid-WTC bijna gelijk kon pakken.
Ik was om 10:15 op afdeling 6B in het VU dus ruimschoots op tijd.
Na bijna een uur te hebben gewacht werd ik opgehaald door een verpleger voor het intake gesprek wat vrijwel hetzelfde was als in Joanne haar verslag (ook vanaf toen op streng vloeibaar (heb in tegenstelling tot joanne geen licht ontbijt meer gekregen)).
Na dit intake naar mijn kamer gebracht en daar koud aangekomen werd ik al opgehaald voor bloedprikken.
Dat was dus zo gepiept en toen terug naar mijn kamer gegaan en paar dingentjes uit mijn tas gehaald en kennis gemaakt met mijn kamergenote die ook voor srs lag (beiden stonden we voor zelfde dag gepland).
Hierna telefoon en tv laten aansluiten en wat op bed gaan liggen
en wat met mijn kamer genoot gepraat.
De rest van de dag is er eigenlijk niks bijzonders gebeurd buiten dat ze nog 2e keer kwamen prikken voor bloedgroep en dat ik gewogen werd ten behoeve van de cleanprep van de volgende dag, en kreeg in tegenstelling tot mijn kamergenoot 2 glazen Lagendal wat een soort laxerend middel is dus was s'avonds al best wat ontlasting kwijt.
Tegen een uur of 12 naar bed gegaan en vrij goed geslapen toen ik eenmaal in slaap kon komen kamergenoot had de nare neiging lang op te blijven.
Dinsdag 1 Oktober De dag der verhuizing
Om 06:15 werd ik gewekt en kreeg toen gelijk prunacolon (om te laxeren) voorgeschoteld om leeg te drinken mierenzoet maar te doen.
Tot een uur of 11 viel er verder weinig te doen dus alles ingepakt voor de verhuis naar afd 1 B de nieuwe afdeling waar ik zou komen te liggen die verhuis begon dus kort na 11 uur.Daar aangekomen alles op mijn gemakje uitgepakt en wat met mijn kamergenoot zitten kaarten tot de anesthaesist binnen kwam voor wat vragen en uitleg voor de operatie morgen
Rond 13:00 kreeg ik pilletje tegen de misselijkheid ivm de cleanprep die zou gaan volgen.
Net een kwartiertje later stapten Rianne en ***** binnen en toen lekker aan de klets gegaan, tot 1 van de verpleegsters met de 1e kan Clean prep aankwam om te laxeren (mensen wat een goor spul).
Het 1e glas ging er vrij snel in maar pfff wat vies.
Rond een uur of 13:40 kwam Joanne ook nog op bezoek samen met een kennis, alleen was het van korte duur de verpleegster vond het te druk en te laat dus al het bezoek werd verzocht weg te gaan, was wel balen en vond het een beetje zeurderig daar zowel mijn kamergenoot als ik nog voor de operatie zaten dus geen echt last van drukte hadden.
Toen begon de ellende het rennen naar de wc de eerste liter cleanprep ging vrij goed erin de 2e al veel en veel minder makkelijk en de 3e liter was ronduit brrrrrrrrr zelfs aangemaakt met limonadesiroop was het niet te drinken.
Zo rond een uur of 5 had ik de 3 kannen leeg de ellende was over.
In de tussen tijd was Pompel nog langs geweest en daar nog wat mee zitten kletsen.
Ik was wel blij dat ik eigen rol toilet papier had meegenomen dat ik die kon gebruiken in plaats van het schuurpapier wat het Vu op de toiletten heeft hangen, niettemin was ik s'avonds helemaal rauw.
In de tussen tijd kwam Dr Kanhai nog binnen om zich voor te stellen en om mij op te halen voor wat onderzoekjes korte tijd later nog gevolgd door een onderzoekje samen met Prof. Mulder hier kreeg ik dus ook te horen dat Dr Kanhai mijn vaginaplastiek zou uitvoeren en Dr V Onsele mijn borstvergroting zou uitvoeren dit onder leiding van Prof. Mulder.
Toen ik voor de laatste keer naar wc ben gemoeten lekker de douche opgezocht mijzelf van onderen afgespoeld en gelijk onthaard achteraf niet zo'n slim idee want nog geen 10 min nadat ik uit de douche kwam, kwam de verpleging voor het hoogopgaand klysma. Het klysma opzich stelde niet veel voor niet veel van gemerkt tot ik kort erna naar het toilet moest, sjeees wat een hel leek alsof mijn gehele onderkant in vuur en vlam stond, gelukkig trok het branderige gevoel zeer snel weg.
Hierna wederom de douche opgezocht mij gedouched met Hibiscrub en daarna lekker op bed gaan liggen wat tv liggen kijken en vroeg gaan slapen althans dat probeerde ik, ware het niet dat mijn kamergenoot me alsnog uit mijn slaap hield voor een half uur door nog tv te gaan kijken zij was pas tegen de middag aan de beurt
ik dus niet en wilde dus betijds gaan slapen.
Uiteindelijk wel in slaap gevallen en vrij goed geslapen.
Woensdag 2 Oktober D-Day
Rond 05:50 werd ik al wakker nog voordat de verpleging binnen stapte, deze kwam +- 10-15 min later binnen met de opdracht om te hibiscrubben dit rond 06:30 gaan doen waarna ik terug op de kamer in de blauwe OK jas mocht stappen wat ik niet echt prettig vond daar ik er naakt was onder dus ook gauw onder de dekens ben gekropen.
Tegen een of 7 kwam de verpleging met het halve pilletje Dornicum dat ingenomen en toen wat liggen kletsen met kamergenoot.
Om half 8 kwamen de verpleegsters binnen om mij naar de OK te rijden dus ik mijn kamergenoot succes gewenst en zij mij.
Eenmaal op de OK aangekomen werd ik ff in een halletje geparkeerd voor paar minuten en daar nog wat met OK verpleegster gekletst, vervolgens werd ik de OK binnen gereden en mocht ik op de OK tafel gaan liggen.
Eenmaal daarop liggen werd infuus ingebracht werd volgeplakt met plakkers en sensors, in de tussentijd was ik nieuwsgierig geworden naar apperaat boven mijn hoofd wat dus de hart-monitor bleek te zijn (heel gek om je eigen hart te zien kloppen).
Toen kwamen ze met het kapje pure zuurstof en met de woorden 'ademt u dit maar in dan valt u in slaap' (moet zeggen pure zuurstof is best fijn om te ervaren) ook al was dit mijn 1e narcose hielden ze mij niet voor de gek wist dat kapje niet voor de narcose zorgde, wat ik alleen niet zag was dat toen ik kapje over mijn mond kreeg tegelijkertijd de narcose toegediend werd.
Mijn laatste gedachten waren dus ik sluit/knipper even mijn ogen tja dat was dus niet want sloot ze voor ruim 5 uur
.Rond een uur 12:30 werd ik post-op wakker op de uitslaapkamer en was tot mijn verbazing vrijwel gelijk vrij helder en had niet veel pijn, de verpleger die bij mij zat vroeg me kort na wakker worden of ik een morfine injectie wilden en daarin toegestemd.
Ik heb toen ongeveer tot 14:45 op de uitslaapkamer vertoeft waar ik zo af en toe wegviel in slaap maar voor het overgrote deel vrij helder was en alles aan het bekijken was ( ik zag alleen weinig had mijn bril niet op).
Rond een uur of 15:00 was ik weer terug op mijn kamer waarna ik korte tijd later verschoond werd door de verpleging en ik dus ook gelijk mijn spiegeltje gepakt heb om te kunnen kijken, en wat ik zag beviel me buitengewoon goed, al was het paars en blauw en flink gezwollen ik vond het er zo mooi uitzien eindelijk na al die jaren was het iritante geval weg, eenmaal verschoond en voldaan van het resultaat kunnen zien ben ik beetje tv ben gaan liggen kijken.
Zo rond een uur of 15:30 eventjes mijn moeder gebeld even om te melden dat ik ok was
Rond 16:00 uur om een glas water gevraagd maar dat was dus geen slim idee want het kwam er gelijk weer uit met het nodige gal.
De rest van de dag/avond tv liggen kijken en paar telefoontjes gehad waaronder 1 van mijn vader.
S'avonds nog een Morfine injectie gekregen en s'nachts nog 1 waardoo ik gelukkig best redelijk wat heb kunnen slapen.
Donderdag 3 Oktober Post-OP +1
Om 06:00 werd ik gewekt door de verpleging nou ja ik was al wakker maar goed en kreeg 2 bekertjes voorgeschoteld 1 met Laudanum en een ander met Parrafine Liquidum het eerste is om de ontlasting te stoppen en het 2e om die zacht te houden, waren niet om te zeggen smakelijk maar goed het zei zo, ik ging er alleen enorm van aan het gas het bleef maar komen. Rond een uur of 08:30 kwam Dr Kanhai en Prof Mulder langs om te kijken hoe alles ging en dat ging goed. Vlak hiervoor had ik ook weer mijn 1e pakje Ensure Plus gekregen en god wat smaakte dat lekker na dag helemaal niks gehad te hebben. Nadat Dr Kanhai en Prof. Mulder weg waren kwam mijn nieuwe luchtbed (bed met luchtlagen tegen doorliggen) binnen had s'nachts en s'morgens best wat last van mijn rug gekregen op het harde normale bed en toen moest ik dus van bed wisselen wat wonderbaarlijk best vlot ging. Kort voordat het bezoekur had aangevangen had ik mijn 1e Naproxen pijnstiller gekregen het begin van de ellende. Toen kreeg ik een onverwacht bezoek je van Suzanne 1 van de groepsleiders van werkgroep TS Humanitas Rotterdam wat dus een zeer onverwachte maar welkome verassing was.weg. Nadat Suzanne weg was weer wat tv gaan liggen kijken onderbroken door flink bloeden wat ik al verwachte van de Naproxen (werkt bloed verdunnend en dat in combinatie met Fraxiparine wat ook onstollend is ( dit vanwege trombose gevaar maar daar ik die al had en daardoor dus de dubbele dosis Fraxiparine kreeg) werkte dit nog 2 keer zo erg door). Dit is dus ook een punt wat ik niet snapte van Vu dat ik Naproxen kreeg in plaats van Paracetamol (Naproxen is iets sterker dan gewone Paracetamol) of Para-codeine. Dit dus ook aangegeven bij de verpleging maar ik bleef Naproxen krijgen. Efin nadat alles weer verschoond was kwamen de artsen weer binnen en omdat ik zo gebloed had werd besloten om mijn infuus nog minimaal een dag langer erin te laten zitten hier baalde ik dus best van niet dat het pijn deed maar was gewoon iritant lastig onhandig. Tegen een uur of 17:00 kwamen Rianne en ***** op bezoek kort erna gevolgd door Pompel, en met hun lekker liggen grappen, grollen en kletsen ik voelde mij toppie had bijna geen pijn alleen maar ongemak. Ongeveer een half uurtje nadat zij er waren was de deken bij mijn kruis behoorlijk rood geworden van het bloed dus waarschuwde Rianne ff iemand van de verpleging, deze was er binnen no-time en werd er dus goed gekeken of er iets aan de hand was en werd ik en bed verschoond. Even hierna kwamen kwamen Ilona en Astrid binnen en toen lekker zitten kletsen de tijd vloog voorbij voor ik het wist was het bezoek alweer weg. De rest van de avond was eigenlijk behoorlijk saai wat TV gekeken alleen nog onderbroken door een bloeding waardoor alles nog een keer verschoond moest worden. Die avond ook betijds naar bed gegaan alleen kwam slapen er niet echt van dankzij kamergenoot.
Vrijdag 4 Oktober Post-OP + 2
De vrijdag morgen was eigenlijk niet bijzonder buiten dat ik te horen kreeg dat mijn drains er nog niet uitmochten i.v.m. het hevige bloeden van de voorbijgaande 24 uur en ik een telefoontje uit Frankrijk kreeg van mijn therapeute. Wel was men overgestapt om mij voortaan Paracetamol te gaan geven in plaats van Naproxen, dit scheelde dus enorm want het sterk bloeden stopte bijna meteen. Rond 12 uur kreeg ik bezoek van mijn zusje en haar vriend ( met hem had ik nog geen kennis gemaakt), en al verwachte ik een emotioneel gesprek ging het best goed hebben we lekker kunnen praten en zo bezorgd als ze is (zelf verpleegster) keek ze mijn infuus eventjes na omdat het wat iriteerde de lieverd. Ongeveer een 3/4 uurtje later kwam Fenna binnen net op het punt dat mijn zusje en haar vriend wilden vertrekken, gevolgd door verpleging want mijn Infuus mocht er eindelijk uit god wat een bevreiding je hand weer normaal kunnen gebruiken. Toen nog eventjes een tijdje met Fenna zitten praten en nadat die weg was tv gaan liggen kijken. Rond een uur of 17:00 kwam Joca binnen en daar bijna 2 uur mee zitten kletsen en grappen. ongeveer een half uurtje nadat Joca weg was stapte totaal onverwacht mijn therapeute binnen met een roos in haar hand ze was bijna regelrecht uit frankrijk teruggekomen naar het ziekenhuis gekomen op bezoek. Dit bezoekje was mee van de mooiste die ik heb gekregen zo spontaan net terug uit het buitenland toch eventjes de moeite nemend om langs te komen. Heel gezellig zitten praten en nadat ze weg was lekker wat tv gaan kijken tot het tijd was om te gaan slapen wat ik die nacht ook goed heb kunnen doen.
Zaterdag 5 Oktober Post-OP +3
Eindelijk mocht er die morgen 3 van de 4 drains eruit beide drains bij mijn vagina en de drain uit mijn rechterborst de linker had toch nog teveel vloeistof afgegeven. God o god wat deed dat enorm zeer vooral de drain uit mijn rechterborst deed pijn als de hel. Maar wat gaf dat een vrijheid die 3 er al uit voelde naderhand echt heerlijk bevrijd van die slangentjes. s'middags en s'avonds bezoek gekregen van goede vriendinnen voor de rest was het een zeer rustige dag. Buiten dat mijn kamergenoot zo nodig stiekem op de kamer moest roken wat ik bijzonder iritant vond en vooral vond stinken.
Zondag 6 Oktober Post-OP +4
Eindelijk ik mag mijn bed gaan verlaten. Om een uur of 08:00 krijg ik flesje Magnesium sulfaat wat ik moet opdrinken om de ontlasting weer op gang te krijgen, hier wacht ik dan ook nog mee met drinken tot ik beetje mobiel ben. 08:30 Een verpleegster komt erbij om mij op de been te krijgen, heel voorzichtig ga ik op de rand van het bed zitten en blijf zo ff paar minuten zitten om te wennen pas daarna sta ik heel langzaam op om eventjes te staan waarna ik uit voorzorg weer ga liggen, kort erna ben ik weer heel rustig gaan staan en dat voor een paar minuten toen weer gaan zitten en toen kwam de verpleging met schalen water om te wassen dit heb ik dus ook staand gedaan wat heerlijk was. Toen ik mij gewassen het heb ik het flesje Magnesium sulfaat leeg gedronken god wat een smerige nasmaak zelfs met een vol glas limonade kreeg ik de smaak niet geheel uit mijn mond.
Ik ben toen weer terug gaan liggen voor 5 min en zo om de 5-10 min opgestaan en wat geprobeerd te lopen op de plaats. Mijn kamergenoot had al ff van te voren dat flesje leeggedronken en was dus met verpleging naar toilet. Kort erna was het mijn beurt ik
voelde het opkomen en had al zoiets van ok tijd om alvast naar toilet te gaan (gelukkig was er een 2e toilet recht tegenover mijn kamer). Ik zat dus ruim op tijd op het toilet en van daaruit ook de verpleging gebeld die mij enkeld wat geholpen heeft met aangeven van washandjes om de boel schoon te maken, maar mensen wat een lucht ging er bijna van mijn houtje van.
Eenmaal terug op de kamer lekker op bed gaan liggen tot het 1e bezoek kwam wat bestond uit mijn beste vriend en zijn vrouw
en ja we hadden dus best wat te bepraten hoe het de afgelopen week gegaan was gelukkig hadden we hier best wat tijd voor voordat het volgende bezoek binnen kwam wat ik verwachte. Net toen mijn volgende bezoek binnengekomen was kreeg ik mijn 1e warme maaltijd sinds een week en god wat smaakte dat heerlijk eindelijk een warme hap door mijn keel. Kort hierna gingen mijn beste vriend en zijn vrouw weer weg en heb ik lekker zitten genieten van het eten en tegelijkertijd met mijn andere bezoek zitten
kletsen. Nadat ook dat bezoek weg was kwam de verpleging de kamer binnen om de laatste drain te verwijderen ze begonnen bij mijn kamergenoot die er nog 2 had zitten en kwamen daarna bij mij. Ik zweete peentjes toen terugdenkend aan de dag ervoor die 3 drains phoe, maar vreemd genoeg voelde ik van deze laatste drain in mijn linkerborst praktisch niks geen greintje pijn meer een gevoel alsof er iets over mijn huid streek net als een pen bv.
Hierna ben ik lekker wat tv gaan kijken in afwachting van het avond bezoek mijn moeder zou op zeker komen en mischien dat mijn vader ook mee zou komen wat ik vurig hoopte daar ik hem al ruim 2.5 jaar niet meer gezien had.
Uiteindelijk was het zover ik zag mijn moeder de hoek omkomen vergezeld door mijn vader ik hield het dus gelijk niet meer droog de tranen stroomden over mijn wangen 2.5 jaar gemis van mijn vader kwam eruit. Ook mijn vader en moeder hielden het niet droog eindelijk na 2.5 jaar kon ik mijn vader weer zien en omhelzen wat me zo enorm goed deed, de vreugde die ik toen voelde is niet te omschrijven. Hoe het verder ook zou gaan verlopen dit moment zal me altijd heel dierbaar blijven.
Ik heb toen heel fijn met mijn vader en moeder kunnen praten tot het mijn vader een beetje teveel werd qua emotie's en hij weg moest gaan om het alles te verwerken en de hond eventjes uit te laten die in de auto zat (ze hadden lang weekend met de familie in Zuid-Limburg vroegtijdig beindigd om mij nog te kunnen bezoeken in A'dam). Hierna heb ik nog heel fijn met mijn moeder gepraat wat me heel erg goed deed.
Nadat ik het te horen kreeg van het overlijden van Prins Claus kwamen er bij mij heleboel emoties los i.v.m. het zien van mijn vader die avond en heb ik flink gehuild.
Die avond ben ik vrij vroeg gaan slapen en heb ik heel goed geslapen de gehele nacht.
Maandag 7 Oktober Post-OP + 5
Ik was weer eens betijds wakker ruim voordat de verpleging binnen kwam wachtende op mijn ontbijt want ik had me een partij honger dat wil je niet weten. Ontbijt was er rond een uur of 07:30 en er van gesmuld witte boterham met kaas en schijfjes gekookt ei wat is dat dan toch heerlijk.
Ongeveer een uurtje later kwamen de dokters binnen om de catheter de canules en de tampon te verwijderen.
Wederom was mijn kamergenoot als 1e aan de beurt om als 'bevrijd te worden'.
Naast mij bij mijn kamergenoot volgenden een hoop oei's en aaa's en auws die mij inmiddels niet vreemd in de oren klonken vond haar naar mijn idee beetje kleinzerig maar goed iedereen is ook weer anders.
Eindelijk was ik aan de beurt om bevrijd te worden. Als 1e werden de canules (plastic pijpjes die aan de schaamlippen vastgehegd zaten om de tampon in de vagina te houden) losgemaakt wat eigenlijk niks meer was dan een licht iritatie niet echt pijnelijk te noemen voor mijn gevoel, ik was wel blij dat ze eenmaal los waren want die 2 buisjes hadden voor veel iritatie cq lichte pijn gezorgd.
Als 2e ging de catheter eruit dit was een rot gevoel niet pijnelijk maar gewoon een rot gevoel vooral het leegzuigen van het buisje dat creerde een soort van vacuum richting mijn blaas.
Als laatste ging de tampon eruit wat een bijzonder vreemd gevoel gaf een soort van drukkend gevoel wat steeds minder werd.
Toen hij met ons allebei klaar was kregen we te horen dat als alles verder goed zou gaan we die middag nog naar huis zouden mogen wat ons beiden heel positief stemde. Na ongeveer een half uur tot 45 min kwam de verpleging om te laten zien hoe ik moest spoelen wat dus gebeurde met behulp van een spiegeltje wat ik toen zag was mooi al het paarse en blauwe was weggetrokken en zag er beetje roze/rood uit. Ik heb toen mijn douche spulletjes gepakt en ben ik mij lekker heerlijk gaan douchen wat is dat lekker dan zeg als je bijna een week niet kunt douchen.
Eenmaal gedouched en aangekleed ben ik samen met mijn kamergenoot naar beneden gegaan om een sigaretje te gaan roken bij de ingang van het Vu wat ik heel rustigjes aan deed want ik wist niet hoe dat 1e sigaretje zou vallen, hierna weer terug naar boven gegaan en weer wat op bed gaan liggen Joca gebeld die mij zou ophalen om door te geven dat ik zeer waarschijnlijk die middag als naar huis zou mogen zodat Joca ook de taart voor de verpleging kon regelen verder nog wat over de afdeling gelopen ik was vrij dus ja was genieten van de mobiliteit.
Rond een uur of 2 toen kwam de verpleging binnen om nog een keer te spoelen dit keer moest ik het laten zien dat ik het zelf kon
dit was een makkie ik had s'morgens heel goed gekeken en het zelf spoelen was binnen no time gepiept.
Hierna bijna gelijk Joca gebeld dat ze mij kon komen ophalen en mijn spulletjes gaan inpakken zo goed en kwaad als het ging.
Ongeveer een uurtje later was Joca er met taart, ik had zelf al mijn spullentjes al uit mijn kamer gehaald en was in een soort van zithoekje gaan zitten ( wat was ik blij dat ik mijn zitring had meegenomen), net op dat moment herrinerde ik mij iets van de lijst dat ik buiten de poli-afspraak kaart ook nog een recept voor Bactirel had moeten krijgen. Dit dus ook gelijk aan de verpleging gemeld die er bijna gelijk werk van maakten. Even later kwam de verpleegster terug om te melden dat het recept onderweg was ik heb haar toen ook de taart gegeven als bedankje voor de zeer goede zorgen van de afgelopen week.
Een kwartiertje later kwam ze weer terug met het recept voor Bactirel en zijn Joca en ik richting Breda gegaan na het bedanken van allen aanwezig.
De thuis reis was bijzonder prettig ik zat beetje liggend in de auto op mijn zitring en was allemaal heel goed te doen.
Rond een uur of 17:00 uur stapte ik mijn huisje weer binnen samen met Joca ik was eindelijk weer thuis.
Proloog Post-OP +9
Van maandag op dinsdag heel slecht geslapen moest om het uur eruit om te plassen wat maar met moeite ging, maar na verloop van de week ging alles steeds en steeds beter de moeite met plassen verdween het lopen ging/gaat steeds beter hen opstaan uit stoel en/of bank/bed gaat steeds makkelijker.
Achteraf gezien is het alles mij 200% meegevallen ik had zelf vrij veel pijn verwacht wat ik niet heb ondervonden, het enige wat mij zwaar is gevallen is de verplichte dagen bedrust en de verveling die daarmee voortkwam.
Eeemaal thuis is het bijna per halve dag beter en beter gegaan ik ben nu al vrij mobiel kook mijn eigen eten weer doe kleine huishoudelijke dingentjes boodschappen etc.
Wat mij van alles het meest is opgevallen van mijzel is dat ik over de gehele week nauwelijks tot niet zenuwachtig ben geweest niet
Live is pure joy at the moment
Groetjes Lisette
thanks for sharing,