Travestie.org

Hoe zit het bij jullie....ik bedoel, dromen jullie wel eens ervan zwanger te kunnen worden.....ergens is het toch het ultime gebeuren voor een vrouw om kinderen te kunnen baren.....heel misschien is dat zelfs mogelijk voor ons in afzienbare tijd

Natuurlijk heb ik daar ook vaak over gefantaseerd, en heb stiekum gehoopt dat het nog eens mogelijk zou zijn voor mij
Vooral als ik verliefd was dan ging mijn fantasie op de loop, en dan droomde ik ervan dat ik een soort medisch wonder was, en dus zwanger was........helaas bleef dit bij het dromen ervan want het hebben van een kind samen blijft iets wat een ultiem gevoel van samensmelten geeft.
Misschien verromantiseer ik dit te veel, en dat is waarschijnlijk omdat ik diep in mijn hart wist dat dit nooit zou gaan gebeuren
Natuurlijk had ik kinderen kunnen adopteren, maar dat heb ik nooit gewild, omdat ik alleen kinderen zoui willen opvoeden die ik zelf heb gebaard.
Het hebben van kinderen is helaas ook niet altijd zaligmakend, en dan ga ik er nog van uit dat die kinderen gezond zijn!
Ook zonder kinderen is mijn leven me zeer waardevol, en op mijn leeftijd mag je tegenwoordig blij zijn als je gezond bent!
Het zou
Helaas ben ik er inmiddels te oud voor geworden, maar als dit 15 jaar geleden al mogelijk was geweest, dan had ik nu waarschijnlijk een paar pubers om voor te zorgen........nu heb ik een hond, waar ik ook zielsveel van houd! Ach, ik denk maar zo.......met mij zijn er ook vele biologische vrouwen die geen kinderen kunnen krijgen, en dat is dan extra zuur, want door mij levensloop was het nooit een keuze van het wel of niet kiezen voor kinderen, want dat lag voor mij al vast toen ik aan mijn transitie begon.Ik kijk naar wat ik nu heb, en kijk met een tevreden gevoel terug op mijn leven als vrouw.......

Ik heb er vaak genoeg over gedroomd, in de periodes dat mijn ex zwanger was waren erg moeilijk voor mij, ik wilde zwanger zijn. Nu voel/ben ik te oud ervoor. Ik kan me ook niet voorstellen om nu nog een kleine uk te moeten opvoeden, de energie die je daar voor nodig hebt heb ik niet meer.

nee nooit gehad zelfs niet toen ik er nog wat van wilde maken als jong meisje.
wel zou ik het opvoeden van kinderen een uitdaging vinden.
maar gezien mijn leeftijd voel ik me nog te jong.

Op dit onderwerp wordt enthousiast gereageerd...ik sluit me min of meer aan bij Betteke, ben nog in hormoonfase, dus nog niet eens geopereerd en al meermalen over gedroomd en niet alleen 's-nachts... de vader is er ook al... maar inmiddels ben ik ook te oud daarvoor, al heb ik het idee dat ik bij elke hap hormonen tevens een verjongingskuur onderga !
Mijn huwelijk is kinderloos gebleven en wel over adoptie nagedacht, plannen en ook uitvoer daarvan zelfs in een ver stadium maar toch weer (gelukkig) afgeblazen i.v.m. het scheurtjes oplopen in de relatie, die mij uiteindelijk bij de VU hebben gebracht.

Ik zal geen kinderen willen.....maar wel un grote boerderij met tal van verschillende dieren.....daar droom ik wel van en ik weet heel zeker dat ik met dieren supergoed kan opschieten.....ben op een boerderij opgegroeit en had jarenlang zelf dieren.....zijn er nu nog maar twee degoes van over....wat ik best jammer vind.....net zo dat ik het jammer vind, dat ik er helemaal geen tijd voor heb.....

sjah, beelden van moeders die de kids naar school brengt enzo, ik zag me der zo tussenstaan

helaas...

Ik heb er tussen gestaan in de beginperiode van mijn geslachtsverandering, maar dat is ook even wennen, want ze nemen geen blad voor hun mond. Maar na 2 a 3 keer mijn jongste zoon van/naar school brengen was dat toch gelukkig ook over.

niet te letterlijk nemen, het was slechst 1 voorbeeld , en een natuurlijke situatie voor me geweest maar het zit er niet in i, er zit wel meer niet in, maar ik focus me liever op de mogelijkheden

Focussen op de mogelijkheden kost ook al genoeg energie.
Toch, mensen mogen dromen, ook over onbereikbare zaken. Het kan je in moeilijke tijden overeind houden.

dat wel maar ik droom liever haalbaar, dan is er mogeijkheid tot resultaat en blijft het niet bij een droom alleen

Een paar jaar geleden heb ik het volgende meegemaakt: op een zondag ochtend stapte ik uit bed na lekker met mijn man geknuffeld te hebben. Ik maakte een kopje thee, en opeens flitste door mijn hoofd: ik zou een kind van Jan willen. Het grappige is dat ik me pas uren later realiseerde dat dat niet ging...

pammelijntje schreef:Een paar jaar geleden heb ik het volgende meegemaakt: op een zondag ochtend stapte ik uit bed na lekker met mijn man geknuffeld te hebben. Ik maakte een kopje thee, en opeens flitste door mijn hoofd: ik zou een kind van Jan willen. Het grappige is dat ik me pas uren later realiseerde dat dat niet ging...

Een herkenbaar verhaal Pammelijntje

Ik heb totaal geen kinderwens. In ieder geval nu nog niet, misschien dat het ooit nog verandert.

Ik heb twee schatten van kinderen waar ik dagelijks voor mag zorgen
Die ik 's avonds instop.
Die ik mag troosten als ze verdriet hebben.
Die ik mag verwennen als ze ziek zijn.
Die ik naar school breng en ook weer ophaal.
Waarvoor ik door het vuur ga.

Mijn wens is vervult al ben ik niet hun moeder.

Dus nee geen kinderwens