Travestie.org

Bij de meeste instellingen en bedrijven moet je aangeven of je een man of een vrouw bent,terwijl het op inhoudelijke gronden gaat om herkenning van je identiteit.
Met andere woorden:er wordt je eigenlijk gevraagt om je broek of rok te laten zakken om te kunnen constateren of je daadwerkelijk wel een mannelijk of vrouwlijk geslacht hebt.
Een bedrijf heeft inhoudelijk niets aan deze informatie,en is naar mijn mening een vorm om appartheid te construeren en deze in stand te houden.
Toch valt daar iets aan te doen.
Voornamelijk commerciele bedrijven willen hun klanten niet kwijtraken en hebben er geen belang bij te weten tot welke geslacht je zou moeten beg
horen.
Toch wordt er veelal ook door deze bedrijven en instellingen ook een aanhef gevraagd.
Mijn ervaring is dan veelal dat deze bedrijven daar geen probleem van maken,als je dat weigert.
Anders is het bij bedrijvenen instellingen zonder commerciele belangen.
Als je maatschappelijk echte verandering wil,dan lijkt het me een goed idee om in ieder geval bij de commerciele bedrijven en instellingen geen aanhef in te vullen.
Aangezien je van andere bedrijven en instellingen afhankelijk kan zijn,bijvoorbeeld bij gemeentelijke instellingen,dan kun je niet anders dan een aanhef invullen als dat gevraagd wordt.
Toch vind ik het belangrijk medewerlers voorlichting te geven over het onrecht dat een aanhef bewertktstelligd.
Maar goed,als je dat als een onrecht voelt dan kan er toch verzet worden geboden.
Het kan natuurlijk ook zo zijn dat je je wel bij een rolbepalende identiteit thuisvoelt.
Desondanks respecteer ik dat,maar dat zou geen verdere consequenties inhouden,mocht de aanhef niet meer bestaan.
Feit is,dat er een bevolkingsgroep is die eigenlijk daardoor worden gekist.

groeten winnie

Afhankelijk wat het bedrijf is, is oa het benaderen van de klant, verkooptechnieken aan de orde. Mannen zouden evt reklame kunnen krijgen gericht op typische mannelijke producten dat die betreffende bedrijf biedt, en omgekeerd voor vrouwen.

Zo geef mij op als vrouw in sollicitaties, al moet ik nog als vrouw formeel officieel gediagnostiseerd worden. Ik ben een vrouw, ( pre-op) maar sta als man te boek. Je bent wie je zegt dat je bent.

Anders is wanneer je gegevens met je sofi nummer gekoppeld zijn, tot het moment van officieel omzetting ben en blijf je administratief datgene wie je als geregistreerd staat.

Voor vele gegevens bestanden is het anno 2009 van achterhaald belang om te weten of iemand man of vrouw is. En zou daarmee kunnen vervallen. Alleen wanneer je diverse statistieken op bedrijf prestaties etc wil loslaten, kan het van interesse zijn voor het bedrijf. Ach, als je je vrouw voelt, meld je aan als vrouw, tenslotte is dat ook jou interesse gebied, dus kan een bedrijf zich op jou vrouwelijke behoeften richten.

Petra.

Officiele instanties is het nog steeds dhr, maar bedrijven als bv bol.com, wehkamp of ticketservice gaan allemaal op mevr. Toen ik een tijdje terug voor onderzoek naar TBC bij de GGD moest zijn, was mevr geen probleem.

Er zijn inderdaad problemen met alle administraties die gekoppeld zijn aan de gemeentelijke basisadministratie (terwijl dit niet zou hoeven, omdat de wet niet verplicht om ook het gender gelijk te trekken aan deze administratie). Helaas weten bedrijven dit niet, of ze hebben een andere bron van informatie dan ik heb (mijn bron is de juriste van de Nederlandse genderstichting) en ze achten die bron betrouwbaarder dan mijn bron.

Vervelend is het wel: ik krijg nog steeds zo'n 10-20% papieren binnen met dhr als aanhef. Terwijl ik toch echt als vrouw leef.

't Wachten is op deze wet die alles veel gemakkelijker zou moeten maken.

Groetjes,

Frederique

Bij de meeste commerciele bedrijven zal het geen probleem zijn de gewenste aanhef te krijgen mevrouw of meneer, iets daartussenin of helemaal niks is vaak moeilijk omdat de systemen daar niet op zijn voorzien. Is meestal een verplicht veld en de keuzes zijn beperkt.

Irene

Het is nu eenmaal etiket om een volwassene met mhr. of mevr. aan te spreken. Onder elkaar als bekenden hebben we dat niet. Als dat officieel vrijblijvend wordt, dan zou het kunnen dat ook die optie verwerkt zou kunnen worden in de zo vele lijsten die we dikwijls invullen.

Het probleem is dat veel mensen het -zo- volstrekt vanzelfsprekend vinden om mensen met "dhr" of met "mevr" aan te spreken dat ze onze wens om dat niet te doen (of: anders te doen) niet begrijpen. Je bent vaak afhankelijk van het inlevingsvermogen van de persoon tegenover je of iets wel-of-niet kan. Zo weet ik van iemand die bij de Triodos-bank probleemloos haar M in een V veranderde. Ik kreeg zelf "nee" als antwoord - men spreekt me nog steeds "netjes" aan met "dhr"... En dat voor een bank voor meer-bewust levende mensen... Bij de ASN-bank was het (bij mij) trouwens geen enkel probleem.

Groetjes,

Frederique

Ik heb indertijd nergens problemen gehad met omzetten naar mevrouw waar het kon, zelfs ziekenfonds geen probleem. Bij de bank was het van u blijft wel als M staan, maar aanschrijftitel maken we mevrouw, want geslacht zelf mogen we pas veranderen als het officieel is. Maar vanaf dat moment kwam alles netjes voor mevr. aan.
Het hangt soms ook net af van wie aan je de balie of telefoon treft. Het is niet altijd dat het binnen het bedrijf niet kan of men het helemaal niet wil.
Wel jammer dat er geen algemeen geldende richtlijnen voor zijn.
En een voorgenomen wet is fijn, maar eerst zien, dan geloven dat die wordt aangenomen. En vanaf moment dat een wetsvoorstel wordt aangeboden en het door de tweede en eerste kamer is behandeld en evt. goedgekeurd (zonder wijzigingen) daar gaat vaak behoorlijk wat tijd overheen, is niet binnen een paar maanden gebeurd normaal.