Het Belgische model Hanne Gaby Odiele (Termote), een 28 jarig topmodel afkomstig uit Kortrijk en vorig jaar getrouwd met DJ John Swaitek, heeft onthult dat ze interseksueel is.
Ze is daardoor de eerste bekende persoon die zich publiekelijk out als interseks. Ze wenst daardoor enerzijds het taboe te doorbreken, een rolmodel voor interseks personen te zijn en anderzijds het doen van overbodige operaties zonder toestemming aan te klagen.
Interseks betekent dat iemand geboren wordt met zowel mannelijke als vrouwelijke geslachtskenmerken. Dit is niet altijd zichtbaar vanaf de geboorte, in veel gevallen wordt het pas op latere leeftijd ontdekt. De schattingen over hoeveel personen interseks zijn variëren tussen 0.3% en 1.7% van de bevolking. Ter vergelijking 1.7% is ook ongeveer het aantal natuurlijk roodharigen dat geboren wordt.
Toen Hanne geboren werd, had ze enkel vrouwelijke uiterlijke kenmerken (en werd ze dus als vrouw ingeschreven), maar toen ze enkele weken oud was kreeg ze een infectie en werden er bloedonderzoeken gedaan. De dokters vertelden toen aan de ouders dat hun zoontje goed herstelde. Hun zoontje???
Hanne heeft wat in vakjargon androgen insensitivity wordt genoemd, hoewel ze XY chromosomen heeft, is ze resistent aan de mannelijke hormonen en ontwikkelde aldus geen mannelijke uiterlijke kenmerken. Ze heeft bijvoorbeeld geen penis en de testikels bleven intern in het lichaam.
Vanaf haar 10 jaar kreeg ze een hormonenbehandeling met lage niveaus oestrogenen en toen ze 11 jaar oud was kregen haar ouders te horen van de dokters dat er een vergrote kans was op kanker indien haar interne testikels niet verwijderd werden. Mede door gebrek aan andere informatie (de kans hiertoe is inderdaad lichtjes hoger, maar niet zo hoog als meestal wordt ingeschat, de verhoogde kans op kanker door inwendige niet functionerende geslachtsorganen is statistisch niet hoger dan de kans dat een biologische vrouw borstkanker ontwikkelt, de operaties worden ook ingegeven door het willen conformiteren door de dokters aan de binaire samenleving) stemden de ouders hiermee in, en onderging ze deze operatie, zonder dat haar werd verteld over welke operatie het ging (de dokters vroegen aan de ouders haar te vertellen dat het om operatie in verband met een blaasprobleem ging). Pas enkele jaren later ontdekte ze waaraan ze geopereerd werd.
Ze ontdekte ook dat ze onvruchtbaar was (ze heeft geen baarmoeder of eierstokken) en diende corrigerende chirurgische ingrepen te ondergaan (waaronder een vaginale reconstructie toen ze 18 was). De hormonentherapie die ze onderging werd haar op een bepaald moment teveel: het is alsof je vanaf een jonge leeftijd in je menopauze bent, wat ironisch is voor iemand die geen kinderen kan krijgen.
Ze verdoezelt niet wat haar speciaal maakt: Ik zal nooit weten hoe het is om maandstonden te hebben of een eigen baby te krijgen en ik heb geen biologische klok, maar alhoewel ik interseks ben, ben ik meer vrouw dan man, ik heb geen penis en sta niet recht als ik plas.
Ze klaagt ook aan dat ze in de schoolvakanties vele keren bij de dokter moest doorbrengen en zonder haar toestemming werd getoond aan medische studenten. Door de velen ingrepen liep ze ook trauma’s op. Ze werd ook niet voldoende geïnformeerd, zowel zijzelf als haar ouders werden grotendeels in het ongewisse gelaten over veel aspecten. Ze ontdekte uiteindelijk zelf hoe de vork aan de steel zat toen ze op haar zeventiende een artikel las over een intersex meisje in nederland die net als haar geen baby’s kon krijgen en verschillende chirurgiën onderging. Zo kwam ze terecht bij een zelfhulpgroep voor interseks personen in Nederland, wat ze fenomenaal vond: de ene dag denk je dat je alleen in die situatie bent, de andere dag kan je spreken met personen die gelijkaardige dingen beleefd hebben.
Haar ouders raden nu ook aan andere ouders van interseks kinderen aan om transparant te zijn en erover te praten, zowel met het kind zelf als met de familie en vrienden. Vind een medisch team die het volledige plaatje toont en niet enkel een eenzijdige visie.
Dokters denken dat ze de babies moeten “normaliseren”, zegt Hanne die opkomt tegen zotte operaties die onomkeerbaar zijn en waarin niet werd ingestemd door de geopereerde personen. Ook de Verenigde Naties hebben in maart 2016 genitale operaties zonder instemming op interseks kinderen veroordeeld en gevraagd om dit te classificeren als martelingen.
Dat ze nu naar buiten komt met haar verhaal is een grote stap. Veel van haar vrienden weten het pas sinds vorig jaar. Ze heeft haar inspiratie gehaald uit de verhalen van transgender modellen Hari Nef en Andreja Pejic, maar het is toch onontgonnen terrein, er is geen bekend persoon in gelijk welk gebied dat zich openlijk identificeerd als interseks. Toch is ze ervan overtuigd dat dit professioneel geen verschil zal uitmaken: “Ze zullen me zien zoals voorheen, er hoeft niets te veranderen.”
Ze probeert wel andere interseks personen een hart onder de riem te steken en dankzij haar carriere als model een stem te geven aan diegenen die anders niet gehoord worden. Ze wil er zijn voor hun en hun tonen dat het OK is, het is een deel van wie je bent, maar het is niet enkel dit dat je definieert.
Bronnen: Dit artikel is grotendeels gebaseerd op het online artikel van Vogue en in mindere mate op het artikel uit US Today
http://www.vogue.com/13524484/hanne-gaby-odiele-model-intersex-interview/
http://www.usatoday.com/story/news/nation/2017/01/23/model-hanne-gaby-odiele-reveals-she-intersex/96622908/
Auteur: Whitney
