Media boost
Eigenlijk kun je de krant niet opslaan of, kun je facebook niet openen want er is wel weer een artikel, een evenement rond de LBHT-gemeenschap. Geweldig al die aandacht. Geweldig al die activiteiten. Mooi al die tv-programma’s met succesverhalen over transities.
Ervaring
Als Lifecoach, specialist in genderdiveristeit, in mogen zijn wie je bent, lift ik mee op die aandacht en draag er graag mijn steentje aan bij. Onlangs sprak ik op een symposium over genderdiversiteit georganiseerd door studenten van de Universiteit Leiden. Hoe mooi is het om aan bijna 100 academici een persoonlijk verhaal uit te dragen en de confrontatie aan te gaan met het publiek. De praktijk zoals ik die ontmoet is weerbarstiger dan je zou vermoeden. Dat heeft het publiek gevoeld!
Inmiddels zijn er op vele plekken in het land T&T-avonden, gendercafé`s en andere gelegenheden om uit te gaan, mooi te zijn, gelijkgestemden te ontmoeten. Velen zijn daar bijzonder blij mee en kunnen even zijn wie ze dan ook willen zijn. Maar we hebben het toch over gelijkheid, vrijheid en mogen zijn wie je bent, vervolgens verstoppen we ons in een zaaltje apart, in een bijzondere gelegenheid. Dubbel toch!
In mijn praktijk 
In mijn praktijk, in mijn netwerk, daar waar in spreek ontmoet ik heel diverse mensen. Vaak transgenderpersonen ergens in het spectrum van transgender zijn. Van parttime transgender tot geheel in transitie, wat geheel ook moge wezen. Van binair tot non-binair tot opnieuw binair. En dan is de praktijk nog niet zo vrij, gelijk en vanzelfsprekend. Mogen zijn wie je bent, kent nogal wat obstakels. Veel obstakels liggen dicht bij onszelf, voor andere zal je soms een pionier zijn.
Hieronder beschrijf ik een aantal variaties en omstandigheden die de weerbarstige praktijk weergeven. Let wel elk persoon, elke situatie, zeker die van jou is uniek en kent een eigen pad. En in mijn praktijk ontmoet ik met name van man naar vrouw personen.
De jongeman die steeds maar onrustig is, de randjes van de maatschappij opzoekt. Soms in kringen komt waar hij zich niet thuis voelt, het lijkt een vlucht. Het leven lijkt een niet te doorgronden ontdekkingstocht. Living on the edge. Uiteindelijk lijkt de vrouwelijke kant in hem zich te manifesteren. Opgegroeid in een no-nonsense omgeving, weinig praten, weinig steun, is de weg naar transgenderpersoon zijn niet vanzelfsprekend. Vaak volgt een lange periode van zoeken, experimenteren, leegte, verbroken relaties, verstoppen of juist super macho gedrag, depressiviteit totdat genderidentiteit bespreekbaar wordt. Dan blijkt er toch een andere leven mogelijk te zijn.
De oudere man, al jaren getrouwd, kinderen de deur uit. Experimenteert met de kleding van partner, aanvankelijk vanuit een seksuele opwinding, doch het is meer of anders. Dat voelt fijn, dat geeft rust. Eigenlijk was dat vroeger als kind ook al. En bij theater uitvoering op school was hij al vaker als vrouw. In deze fase lijkt de verstopte vrouw toch ruimte te vragen. Dan blijkt angst voor verlies van de partner een reden te zijn om er een geheim en verborgen leven op na te houden. Niet vreemd natuurlijk. Echter op de langere termijn gaat het knagen, omdat hij zichzelf niet meer kan zijn in de relatie. Een relatie is immers het bolwerk van veiligheid, vertrouwen en intimiteit. Dat vraagt om heel bewuste keuzes.
De transgender persoon die al jaren alleen woont. Er regelmatig als vrouw op uitgaat, doet dit al zo’n 10 jaar. Kent zijn/haar weg in die wereld van ondersteuning met kleding, make-up, avondjes uit. Op het werk gewoon een man, niet bijzonder verzorgd als man. Leeft als man een teruggetrokken leven. Leeft op als vrouw. Onzekerheid, gemis aan zelfvertrouwen, steun van dierbaren maken eigenlijk dat een volgende stap niet lukt. Ook dat knaagt.
De transgender persoon, getrouwd, kinderen, na een nu voor haar voltooide transitie. Stapt in een nieuw leven. Mannelijke trekjes zijn zichtbaar. Hormonen hebben hun werk gedaan. De kracht van ooit is niet meer. Het beroep van ooit lijkt niet meer haalbaar. Partner stapt mee dat nieuwe leven in. Oude vrienden haken af, nieuwe vrienden volgen. Het ene kind ziet liever papa terug. Het andere kind vindt die tweede mama wel leuk. Het trekt een zware wissel op de relatie. Enige begeleiding is wel gewenst.
Mogen zijn wie je bent, valt echt niet mee. Dat vraagt om zelfacceptatie, mogen zijn met al jouw plussen en minnen. Dat vraagt zelfwaardering, je bent het waard! En uiteindelijk leidt dit tot zelfvertrouwen, je vertrouwt jezelf en anderen. Je kunt bewuste keuzes maken. Je snapt dat daar ook een groot deel van mijn begeleiding over gaat.
Je kunt bewust kiezen hoe je in dit leven gaat staan. Met zelfvertrouwen kun je jouw partner vertellen wie jij echt of ook bent. Het leven daarna zou wel eens veel rijker kunnen zijn.
De boze buitenwereld
De praktijk is weerbarstig. Sommige mensen kunnen niet omgaan met transgenderpersonen, ook dat is onze maatschappij. In sommige culturen worden transgenderpersonen niet geaccepteerd. Sommige partners schrikken zo of daarvan is het vertrouwen zo geschaad, dat de relatie in feite eerst een nieuw fundament van vertrouwen en veiligheid behoeft. Sommige kinderen, zeker in de pubertijd, zien een vader veranderen. Dat vraagt veel aandacht en begrip voor en van de puber.
De praktijk is ook dat een groot deel van onze Nederlandse populatie transgenderpersonen afwijst. Dat werkeloosheid hoog is onder transgenderpersonen en zo nog veel meer.
Zijn wie je bent!
Echter als jij met zelfvertrouwen in de wereld staat, zal de praktijk naar mijn mening iets minder weerbarstig zijn.
Dan mag jij als mens volledig in het leven staan, dan mag jij zijn wie je bent, zonder je te moeten verbergen in jouw relatie, bij jouw dierbaren, op jouw werk of in een zaaltje apart. 
Auteur: William Slotboom
23 mei 2017
www.b-lifecoaching.nl
