De transgender vrouw achter de film Girl van Lucas de Hondt schreef haar verhaal op in het boek ‘De weg naar mezelf’. Haar verhaal werd vrij verfilmd in de Vlaamse gelauwerde film Girl. Nora schreef het boek samen met journaliste Anke Michiels.
Nora wordt geboren als Aaron. Al van kinds af aan voelt ze dat ze niet in het juiste lichaam geboren is. Maar om de weg naar zichzelf te vinden, moet ze heel wat obstakels overwinnen: zowel in de maatschappij als in zichzelf. Nora maakte haar droom waar. Ze danst vandaag bij een professioneel dansgezelschap in Duitsland.
‘Transgender zijn zou in de samenleving van vandaag geen issue mogen zijn, maar dat is het jammer genoeg nog altijd wél. Ik hoop dat dit boek een debat kan opstarten en jonge meisjes en jongens zoals ik kan tonen dat we mogen dromen, doelen stellen en ambitie hebben.’ De weg die Nora aflegde kende heel wat obstakels, maar ze overwon ze allemaal. Het boek ‘De Weg Naar Mezelf’ is dan ook haar eerlijke en ontroerende verhaal.
Eerste pagina uit Nora’s boek
Ik ben Nora M, een jonge vrouw van 23 en professionele hedendaagse danseres. Daarnaast ben ik transgender. Geboren als meisje met het lichaam van een jongen, met een geslachtsdeel dat mij niet toebehoorde. Het grootste del van mijn leven stond in het teken van twee dromen, mijn wens om lichamelijk van geslacht te veranderen en mijn droom om een danscarrière uit te bouwen. Het was een reis vol leerrijke lessen, obstakels, verdriet en pure vreugde en geluk. Het was een weg naar mezelf, waarbij ik moest vallen, maar vooral weer op ging staan. Al die herinneringen, avonturen en levenslessen heb ik tijdens mijn leven neergepend en verzameld. Omdat ik wist dat er ooit een dag zou komen dat ik ze allemaal zou willen bundelen en delen met de wereld. Ik voelde een noodzaak om al mijn gevoelens, positief of donker, neer te pennen om zo een deel van mijn leven af te sluiten en verder te kunnen op het pad dat ik aan het bewandelen ben. Als kind al droomde ik ervan om een boek te hebben, een document dat bewijst dat mijn pijn, mijn verdriet en mijn harde werk niet voor niks zijn geweest.
Dit boek is voor mij vandaag ook een manier om trots te leren zijn op wat ik in mijn prille, jonge leven heb bereikt. Waarom dan niet gewoon thuis een dagboek bewaren? Moet iedereen mijn leven kennen in al haar details en facetten? Ik heb het me vaak afgevraagd. Maar ik geloof in de kracht van verhalen en gevoelens delen, in het creëren van een kettingreactie waarbij mensen eerlijk en oprecht worden over wat ze zelf hebben meegemaakt. Want hoe meer men verscheidenheid laat zien, hoe meer diversiteit onze wereld zal kennen. Men kan enkel veranderen wat men kent. Daarom wil ik jou mijn verhaal leren kennen. In de hoop dat we zo meer verdraagzaamheid, empathie en respect voor elkaar zullen hebben. En in de hoop dat ik een boodschap van hoop, moed en vreugde kan doorgeven. In de eerste plaats schrijf ik dit boek voor mezelf, omdat ik het aan mezelf verschuldigd ben om trots te zijn op mijn leven. Want dat was ik lange tijd niet.
Ten tweede wil ik aan jullie, de lezer, tonen dat ik zo veel meer ben dan enkel het label transgender. Ik ben een mens van vlees en bloed, die dezelfde vragen en dilemma’s heeft als elk ander mens. We kennen allemaal momenten van onzekerheid, verdriet, liefde en vertrouwen, zij het in verschillende vormen. Maar de essentie is hetzelfde. Ik hoop dat dit boek laat zien dat we van elkaar kunnen leren. Dat we als mensen verschillend kunnen zijn, maar dat we dezelfde emoties kennen.
Ik heb dit boek vooral geschreven voor jonge transgenders. (Ook voor niet transgenders is het een nuttig mooi boek). Er zullen mogelijk anekdotes in dit boek staan die je angstig maken, maar ik hoop dat je ook verhalen zult lezen die je hoop geven. Laat dit boek een bewijs zijn dat opgeven geen optie is en dat je het waard bent om je dromen te verwezenlijken. Ik geloof in jou, jij kunt dit aan. Zie mijn verhaal als een duwtje in de rug om op te komen voor jezelf, om in jezelf te geloven en de wereld met een brede glimlacht in de ogen te kijken. Mijn verhaal met jullie delen doe ik met een flinke portie angst en onzekerheid. Ik wil niet als voorbeeld der transgenders bestempeld worden. Niet uit schaamte, maar uit liefde voor al die andere verhalen die zovele transgenders met zich meedragen. Ook jullie hebben het recht gehoord te worden. Laat dit boek daar mee aan bouwen.
Mijn grootste wens is om simpelweg als mens gezien te worden. Iemand die graag danst en waarbij de sticker ’transgender’ een bijzaak is. Je een kijkje in mijn leven geven is best spannend, maar ik weet dat je dingen zult herkennen uit je eigen leven. Dat je dezelfde emoties hebt gevoeld, gelijkaardige dingen hebt meegemaakt. Laat dit nog maar eens een bewijs zijn dat we niet van elkaar verschillen. De weg naar mezelf is nog niet bewandeld. Ik weet dat ik nog een mooie route heb af te leggen, en ik kijk uit naar het vervolg. Het schrijven van dit boek is alvast een vlaggetje dat ik op mijn pad kan inplanten. Ik wens je veel leesplezier en onthoud: ‘If you can dream it, it can be done, but you will have to work hard for it.
Boek
Titel: De Weg Naar Mezelf
Auteurs: Monsecour, Anke Michiels
Uitgeverij: Lannoo
ISBN-nummer: 9789401461047
Verschijningsdatum: 20/08/2019
192 pagina’s
