Crossdress rockdiva Fiona de Wilde is bezig om de geschiedenis van de rockmuziek in videoclips weer te geven. Op youtube staan inmiddels al meer dan 100 klassieke rocknummers in een eigen uitvoering van Fiona. Ze zingt en speelt alle gitaarpartijen zelf in de clips.
De laatste tijd experimenteert ze wat meer, door nummers niet zo goed mogelijk te proberen na te spelen, maar door er een eigen ’twist’ aan te geven. Speciaal voor travestie.org geeft Fiona hieronder een toelichting op drie recente bewerkingen.
Kiss – Prince
“Dit was het eerste nummer waarvan ik een cover maakte waarbij ik 100% afweek van het origineel. Niet omdat ik het origineel niet goed vind, integendeel, ik ben gek op Prince en vind juist zijn funky stukken heerlijk om op te dansen. Deze versie ontstond eigenlijk bij toeval. Ik had een drumritme als basis gekozen en mijn gitaar ingeplugd om de gitaarpartij in te spelen. De gitaar stond echter niet ‘droog’ ingesteld maar met een stevige vervorming (fuzz). Van het funky ritme maakte ik een rock-riff en het resultaat is een stevige rocker geworden.
https://www.youtube.com/watch?v=xq8KUvVXbHA
Whole lotta love – Led Zeppelin
“Wat mij opvalt aan nummers uit de zeventiger jaren is dat ze vaak een stuk minder rauw klinken dan ze in mijn herinnering klonken. Neem nu dit nummer van Led Zeppelin. De sound van het origineel stond me bij als heel heftig, maar als je het nu terug luistert valt dat best mee. Ik heb geprobeerd om in mijn bewerking wat toe te voegen aan de rauwheid door een sterk vervormde scheurende gitaar te gebruiken. Het rustige stuk in het midden van het origineel heb ik weggelaten zodat het nummer wat meer ‘doordendert’.”
https://www.youtube.com/watch?v=auEeW_9X_-E&t=166s
Yer blues – The Beatles
“Bij dit nummer heb ik er juist voor gekozen om het veel ingetogener te spelen dan het origineel. Het origineel, dat stond op het witte dubbelalbum getiteld The Beatles, is bijna een oerkreet, gezongen door John Lennon met veel passie en vuur. Mijn versie is teruggebracht naar een langzame blues waarin veel ruimte is voor improvisaties op de gitaar. Bij nummers van The Beatles voel ik me altijd een beetje ‘bezwaard’ om ze anders te spelen dan de fab four het deden. Die nummers zijn gewoon zo goed. Toch wint uiteindelijk mijn drang om iets nieuws uit te proberen het. Vandaar, Yer Blues als een mooi langzaam bluesje.
https://www.youtube.com/watch?v=gDfHRlBJ8Vk
